1959 Cadillac Cyclone

W obliczu zbliżającej się emerytury, projektant General Motors, Harley Earl, chciał po raz ostatni spróbować „samochodu marzeń”. W rezultacie powstał Cadillac Cyclone z 1959 roku. Zobacz więcej zdjęcia klasycznych samochodów. David Durochik

Cadillac Cyclone z 1959 roku był ostatnim „samochodem marzeń” powstałym podczas kadencji Harleya Earla jako wiceprezesa ds. Projektowania w General Motors. Kompaktowy, ale ekstrawagancki Cyclone oznaczał koniec pewnej epoki i zakończył karierę, która rozpoczęła się wraz z sprowadzeniem Earla do Detroit w 1926 roku w celu zaprojektowania nowego LaSalle i zaowocowała ustanowieniem stylizacji jako dyscypliny tak integralnej dla biznesu samochodowego jak inżynieria czy obroty.

Earl spędził swoje życie zawodowe, starając się, aby samochody wyglądały na dłuższe i niższe. Zwrócił na siebie uwagę GM po tym, jak po raz pierwszy stał się znany w Hollywood z wyścigowych roadsterów i eleganckich limuzyn zbudowanych przez Earl Carriage Works jego ojca dla członków bogatej i rozwijającej się kolonii filmowej..

Don Lee, dystrybutor Cadillaca z Zachodniego Wybrzeża, kupił Earl works w 1919 roku, po tym jak Harley Earl Sr. zdecydował się sprzedać z powodu złego stanu zdrowia. Lee powierzył młodszemu hrabiemu opiekę nad sklepem i egzotyczne kreacje zaczęły wypływać na drogich luksusowych podwoziach, takich jak Packard, Pierce-Arrow, Rolls-Royce i oczywiście Cadillac.

Galeria zdjęć klasycznych samochodów

Lawrence P. Fisher, prezes i dyrektor generalny Cadillaca, który sam był młodym człowiekiem z młodymi pomysłami, był świadomy rosnącego w Europie trendu w kierunku stylu zamiast użyteczności. W międzyczasie w domu widział rosnącą konkurencję ze strony marek takich jak Packard, którego stylizacja była wówczas dominująca. Fisher był pod wrażeniem projektów Earla i poprosił go o przybycie do Detroit w celu złożenia propozycji na nadchodzący LaSalle.

Reszta to historia, jak mówią, ponieważ jego propozycja została przyjęta i został przez wprowadzenie samochodu. Rok później, prezes General Motors, Alfred P. Sloan, Jr., uznając rolę, jaką projekt będzie miał dla przyszłości przemysłu motoryzacyjnego, zaprosił Earla do poprowadzenia nowej sekcji o nazwie „Sztuka i kolor”.

Ta nazwa została starannie wybrana, aby nie wzbudzać niepokoju w działach inżynieryjnych, których zadaniem było zawsze określanie i rysowanie skrzynek, które poprzednio dotyczyły karoserii samochodowych. Oddzielenie projektu od inżynierii byłby powolnym i celowym procesem, ale dzięki sukcesom takim jak Cadillac V-12 i V-16 w 1930 r. Oraz projekty aerodynamiczne z 1933 r. Harley Earl zapewnił sobie pozycję dominacji i udowodnił swoją wartość Korporacja.

Więcej informacji na temat klasycznego samochodu Cadillac Cyclone z 1959 roku można znaleźć na następnej stronie.

Więcej informacji o samochodach:

• Klasyczne auta
• Muscle Cars
• Sportowe samochody
• Wyszukiwanie nowych samochodów
• Wyszukiwanie używanych samochodów

Zawartość

1. 1959 Cadillac Cyclone Dream Car
2. 1959 Cadillac Cyclone wyprzedza swoje czasy
3. 1959 Cadillac Cyclone Rozwiązywanie problemów
4. 1959 Cadillac Cyclone zapoczątkowuje erę

Dzięki karoserii z rur rakietowych, strzelistym płetwom i wyskakującej bąbelkowej osłonie dachu, ten wymarzony samochód ucieleśnia całą mitologię z końca lat pięćdziesiątych XX wieku, dotyczącą początkującej ery kosmosu. David Durochik

Jednym z powodów sukcesu Harleya Earla było użycie glinianych modeli do wizualnej prezentacji swoich pomysłów, a nie płaskich rysunków i szkiców używanych przez większość innych. Naturalnym następstwem tego zjawiska było to, że przyszło mu do głowy, że namacalne wcielenie pomysłów, rodzaj „samochodu marzeń”, byłoby nie tylko przyjemne w jeździe po okolicy, ale mogłoby też zmierzyć opinię publiczną i nadać rangę jego wydziałowi. Był to pierwszy krok w tworzeniu wymarzonego samochodu Cadillac Cyclone z 1959 roku.

Szef projektantów Packarda, Ed Macauley, prowadził futurystycznego speedstera z łodzią, który był stale aktualizowany przez cały ten okres. Earl mógł poczuć, że nadszedł czas, aby wygłosił własne oświadczenie. Jego kariera była w ruchu, General Motors był w ruchu, aw zgranym bractwie motoryzacyjnym Detroit to, w czym pojechałeś, pokazało, że przybyłeś na więcej niż jeden sposób.

Tak więc w 1938 roku odsłonięto jego pierwszy samochód marzeń, znany jako Y-Job. Zbudowany jako dwumiejscowy kabriolet na podwoziu Buicka, przewidywał wiele funkcji, które można znaleźć w Buicks w przyszłości. Od tego prostego początku ostatecznie opracowano program samochodów marzeń, obejmujący wszystkie marki General Motors. W komunikacie prasowym GM z 1965 roku podsumowano rolę tych ofert specjalnych w następujący sposób:

„Wiele udoskonaleń stylistycznych w samochodach General Motors na przestrzeni lat mogłoby nigdy nie opuścić studiów projektowych bez unikalnego peryskopu przemysłu samochodowego na jego własnej przyszłości -„ samochodzie marzeń ”. Urodzony w 1938 roku, aby dać stylistce narzędzie do zaawansowanych badań, porównywalne z laboratorium i poligonem doświadczalnym naukowca i inżyniera, samochód marzeń stał się znanym na całym świecie symbolem coraz większej fascynacji amerykańskiej publiczności życiem, jakiego może oczekiwać w Samochód marzeń był czymś więcej niż lśniącym samochodem na piedestale; umożliwił opinię publiczną na temat tego, co jest pożądane w przyszłych samochodach, i umożliwił lepiej wyglądające, bardziej zaawansowane samochody, niż mogłyby powstać w normalnej ewolucji. "

Wkrótce po przybyciu Y-Job ponury szpon wojny światowej objął Stany Zjednoczone, a uwaga przemysłu samochodowego została skierowana na produkcję uzbrojenia. Dopiero w 1951 roku GM zajrzy w przyszłość z dwoma kolejnymi samochodami marzeń, LeSabre i Buickiem XP-300.

Równolegle do tego powrotu do idei samochodów powstał Motorama, seria spektakularnych pokazów samochodów GM odbywających się z przerwami w wybranych miastach między 1949 a 1961 rokiem. Motoramas stał się wspaniałym forum dla olśniewających pomysłów dla kupujących samochody..

Samochody marzeń stały się niecierpliwie wyczekiwaną częścią pokazu. (Sama Motorama z 1954 roku wystawiła 12 specjalnych samochodów pokazowych). Jedną z gwiazd edycji z 1959 roku był Cadillac Cyclone. Rozważmy raz jeszcze komunikat prasowy GM z 1965 roku:

„Trudno byłoby odgadnąć całkowitą liczbę osób, które obejrzały trzy tuziny samochodów marzeń i samochodów eksperymentalnych stworzonych do tej pory przez General Motors… Oprócz [poza Motoramas], niektóre samochody są nadal pokazywane indywidualnie na lokalnych pokazach i targach, zarówno w kraju, jak i za granicą. Inne toczą się teraz na torach testowych. Niezliczone możliwości stylistyczne i techniczne w obecnych samochodach GM sprawiły, że wczorajszy samochód marzeń trafił w ręce dzisiejszego przeciętnego kierowcy. I tak jak w przeszłości przewodził postępowi , marzenie, samochód będzie szukał przyszłości w poszukiwaniu ulepszeń motoryzacyjnych, symbolizujących nieograniczoną wyobraźnię i kreatywność stylistów i inżynierów przemysłu samochodowego ”.

Więcej informacji na temat klasycznego samochodu Cadillac Cyclone z 1959 roku można znaleźć na następnej stronie.

Więcej informacji o samochodach:

• Klasyczne auta
• Muscle Cars
• Sportowe samochody
• Wyszukiwanie nowych samochodów
• Wyszukiwanie używanych samochodów

Dwumiejscowy Cadillac Cyclone z 1959 roku był pod wieloma względami przyćmiony przez współczesnego Cadillaca serii 62 z 1959 roku, ale ten mały samochód pokazowy z pewnością mógł sobie poradzić w dziedzinie płetw.. David Durochik

Rakietowy statek na drodze, jakim był Cadillac Cyclone z 1959 roku, reprezentował wizję przyszłości firmy Harley Earl. Aby zrealizować tę wizję, zwerbował talenty doświadczonego projektanta Carla Rennera, który wspominał swoją rolę w projekcie (oznaczony kodem XP-74) w wywiadzie udzielonym w maju 1997 r. Kolekcjonerski samochód.

„[W 1958 r.] Pan Earl mianował mnie szefem Studia IV. Moim pierwszym zadaniem w Advance IV… był XP-96, nowy program Corvette… Pan Earl zlecił mi także kierowanie swoim osobistym projektem… Cadillac Cyklon - powiedział Renner. „Dzięki Advance IV i studiu Cyclone znajdującym się obok siebie, pan Earl miał wycięte drzwi w ścianie, więc mogłem przejść z jednego studia do drugiego. Skończyliśmy cyklon, zanim pan Earl przeszedł na emeryturę [w grudniu 1958]. "

Niektóre z wymarzonych samochodów zostały zbudowane tylko do ekspozycji, bez silnika ani układu napędowego, ale z zawieszeniem dostosowanym do normalnego wyglądu. Inni mieli prowadzić pojazdy o różnym wykończeniu i właściwościach jezdnych. Cyclone miał być w pełni funkcjonalnym samochodem i wokół firmy krążyły głosy, że Earl może zabrać ze sobą to ostateczne dzieło, aby jeździć na emeryturze.

Okazało się, że zamiast tego wybrał wymarzony samochód Oldsmobile F-88, i to z wielu ważnych powodów. Choć był ozdobiony wysokim stylem i dramatycznym wyglądem, Cadillac Cyclone z 1959 r. Zawierał również futurystyczne cechy, które nie zostały przetestowane, niewypróbowane i pod pewnymi względami nieosiągalne, ponieważ zawierały marzenia, których technologia jeszcze nie dogoniła..

Cadillac Cyclone z 1959 roku był wyposażony w nowego Cadillaca V-8 o mocy 325 KM i 390 cid z 1959 roku, napędzanego standardową automatyczną skrzynią biegów Hydra-Matic. Został wyposażony w dwubiegowy mechanizm różnicowy, aby umożliwić sześć biegów do przodu. Zastosowano nowy, niskoprofilowy gaźnik z czterema lufami bez filtra powietrza, aby jeszcze bardziej zmniejszyć całkowitą wysokość, ale przez maskę znajdował się otwór czerpaka filtrowanego powietrza.

Spaliny z silnika przeszły przez podwójne tłumiki umieszczone w komorze silnika, obok silnika, aby wyjść przez podwójne porty umieszczone w przednich błotnikach przed oponami.

Niezwykłą cechą było to, że wszystkie akcesoria napędzane silnikiem, takie jak kompresor zawieszenia pneumatycznego, pompa wspomagania kierownicy, generator, pompa wody i kompresor klimatyzacji, były zamontowane przed silnikiem, a nie na nim, i napędzane paski z koła pasowego wału korbowego.

Co więcej, dwa wentylatory znajdowały się przed tym wszystkim, aby przepuszczać powietrze przez nowo zaprojektowaną aluminiową chłodnicę z przepływem krzyżowym. Hamulce ze wspomaganiem wykorzystywały wspomaganie ciśnieniowe zamiast typu próżniowego i czerpały ciśnienie z rezerwowego zbiornika powietrza do tego celu. Wyposażony był w obrotowe wspomaganie kierownicy Saginaw o zmiennym przełożeniu, funkcję, która stałaby się pożądanym standardem w Cadillacach w przyszłych latach..

Więcej informacji na temat klasycznego samochodu Cadillac Cyclone z 1959 roku można znaleźć na następnej stronie.

Więcej informacji o samochodach:

• Klasyczne auta
• Muscle Cars
• Sportowe samochody
• Wyszukiwanie nowych samochodów
• Wyszukiwanie używanych samochodów

Następca Earla na stanowisku wiceprezesa ds. Stylizacji GM, William Mitchell, miał inny gust projektowy, co wpłynęło na Cadillaca Cyclone. Podczas jego kadencji płetwy zostały radykalnie przycięte, a kolor został zmieniony na srebrny. David Durochik

Kiedy Cadillac Cyclones były budowane w sklepach w General Motors Technical Center w Warren w stanie Michigan, pracowały nad nimi małe ekipy, które wymagały dużej ilości ręcznego wykańczania. Czasami to, co powstało na desce kreślarskiej lub w głowach projektantów, nie przekładało się na rzeczywistość bez kompromisu lub kreatywnego rozwiązania.

Geniuszem inżynierii, który w tamtych czasach najczęściej znajdował rozwiązanie, był Art Carpenter, magik-samouk, mechanik i elektryk, który rozpoczął karierę w GM w 1950 roku i szybko trafił do sekcji projektów specjalnych. Jego partnerem był Leonard McLay, który był w firmie od 1942 roku i miał umiejętności public relations, aby poradzić sobie nawet z najbardziej zirytowanym dyrektorem, a także talent do budowania niemal wszystkiego..

Jak to było w każdej dużej korporacji, często musieli stawić czoła niemożliwym terminom, aby przygotować samochód na określony pokaz lub otwarcie, i oczekiwano, że będą podróżować z gotowym samochodem, aby pomóc w konfiguracji i rozwiązywaniu problemów..

Jeden z pierwszych publicznych pokazów Cadillaca Cyclone miał miejsce na początku 1959 roku podczas otwarcia nowego Daytona International Speedway na Florydzie, gdzie generał sił powietrznych USA Curtis LeMay miał przejechać okrążenie z samochodem. Gdy cyklon był rozładowywany, czujniki zawieszenia pneumatycznego zdecydowały, że konieczne jest pełne napełnienie i, aby dodać obrażenia, system automatycznego blokowania drzwi został zablokowany..

Przedstawiciele GM i niedawno emerytowany hrabia byli obecni na tym wydarzeniu i stwierdzenie, że byli zdenerwowani, byłoby niedopowiedzeniem. Na szczęście ci sami ludzie, którzy przełożyli marzenia projektanta w rzeczywistość, podróżowali samochodem; Carpenter i McLay byli w stanie wyregulować złożony system sterowania, który wymyślili, i przywrócić normalny stan samochodu na czas ceremonii otwarcia. Okrążenie tempa przebiegło bez dalszych incydentów, a po sesji zdjęciowej wszyscy byli uśmiechnięci.

Zrzędliwy przelot powietrza i wadliwe zamki w drzwiach były najmniejszą ze złożoności cyklonu, ponieważ był wyposażony w system autopilota, który nie tylko regulował prędkość, ale także sterował samochodem. Pod przednią częścią znajdował się czujnik, który mógł podążać za przewodem prowadzącym zakopanym w autostradzie. Mówiono wówczas, że wszystkie autostrady przyszłości będą wyposażone w takie listwy sterownicze, które pozwolą kierowcom na całkowity relaks podczas długich podróży..

Owalny tor testowy z przewodami sterującymi został ustawiony na poligonie GM, aby wypróbować Cadillaca Cyclone, i według doniesień system działał idealnie. Oprócz automatycznego sterowania, system radarowy wbudowany w stożki przedniego zderzaka działał jako system ostrzegania o bliskości. Kiedy obiekt został wykryty przed samochodem, pierwsze ostrzeżenie było sygnalizowane przez migające światło na desce rozdzielczej oraz odczyt w okienku odległości i odległości zatrzymania.

Następnie do migającego światła dołączył dźwięk ostrzegawczy, który narastał w miarę zbliżania się obiektu. Wreszcie, przed zderzeniem, system automatycznie uruchamia hamulce. Nikt związany z samochodem nigdy nie miał odwagi wypróbować tej ostatniej części systemu, więc nie wiadomo, czy zadziałało.

Więcej informacji na temat klasycznego samochodu Cadillac Cyclone z 1959 roku można znaleźć na następnej stronie.

Więcej informacji o samochodach:

• Klasyczne auta
• Muscle Cars
• Sportowe samochody
• Wyszukiwanie nowych samochodów
• Wyszukiwanie używanych samochodów

Tylne światła były kolejnym szczegółem uwzględnionym w przeprojektowaniu Cadillaca Cycone z 1959 roku. Przeszli od głęboko wklęsłego tylnego panelu do okrągłych zderzaków, które nadały samochodowi wygląd rakiety. David Durochik

Kilka cech Cadillaca Cyclone z 1959 roku sprawiłoby, że byłby on niepraktyczny w codziennym użytkowaniu, a głównym z nich jest kopułka z pleksi. Ten jednoczęściowy baldachim był pierwotnie posrebrzany próżniowo od wewnątrz, aby zmniejszyć odblaski i ciepło, ale srebro wkrótce odpadło i nie zostało wymienione.

Nie było okien, które można by opuścić, więc w drzwiach przewidziano małe prostokątne otwory służące jako przejścia. System dźwiękowy przekazywał głosy pasażerów samochodu przez głośniki ukryte w kratkach na szczytach przednich błotników. Po otwarciu drzwi silniki elektryczne podniosły daszek o kilka stóp, umożliwiając wejście lub wyjście, o ile wszystkie przekaźniki i przełączniki były w nastroju do współpracy.

Aby opuścić dach i schować go, cała tylna część samochodu została zwolniona za pomocą linki ukrytej za drzwiami wlewu gazu po stronie kierowcy i ręcznie odchylona do tyłu, aby daszek mógł przewrócić się do tylnego przedziału. Drzwi otworzyły się ręcznie, odciągając je wzdłuż tylnych paneli, ale proces rozpoczął się od wspomagania, które najpierw wypchnęło drzwi trzy cale od nadwozia.

Samochody marzeń, będące połączeniem tego, czego można się spodziewać po samochodach seryjnych w ciągu najbliższych kilku lat, zmieszane z niektórymi dalekosiężnymi i futurystycznymi koncepcjami, były promowane i pożądane przez dyrektorów projektowych jako rozszerzenie ich własnych umiejętności i pozycji..

Wiele funkcji Cyclone było niedokończonych, gdy Harley Earl przechodził na emeryturę, ale Bill Mitchell, który przenosił się na pierwsze miejsce w Design Center, miał własny plan, który niekoniecznie obejmował Cadillac Cyclone. Ekstrawagancka „era kosmiczna” miałaby się skończyć, ponieważ jego preferencja dla gładszego, bardziej konserwatywnego wyglądu została wyrażona w zredukowanych i wyrafinowanych płetwach samochodów GM z 1960 roku..

Zgodnie z trendem ścięto płetwy Cadillaca Cyclone, tylne światła przeniesiono na końcówki zderzaków, a kołpaki zostały zmienione. To na krótko przedłużyło użyteczność samochodu do celów reklamowych, ale jego dni były policzone.

McLay pamięta, jak poproszono go o jazdę samochodem z Detroit do Flint w stanie Michigan, na pokaz po tym, jak system pneumatyczny został wymieniony na sprężyny śrubowe. Wkrótce odkrył, że nie zamontowano w nim żadnych amortyzatorów, a kiedy wrócił z tej bardziej niż skocznej wycieczki, powiedziano mu, że nie można wydawać więcej pieniędzy na samochód. Możemy przeczytać między wierszami, że Mitchell rozwijał swoje własne pomysły i że nadszedł czas, aby ostatni samochód marzeń Harleya Earla został wycofany do magazynu..

Na szczęście General Motors uratował i przechował cyklon i wiele innych ważnych samochodów. Wraz z ponownym zainteresowaniem tym rozdziałem historii motoryzacji, pozostają one dostępne do prezentacji. Płetwy Cyclone są ścięte, próżniowe srebro już dawno odpadło z czaszy, a jego oryginalna perłowa biała farba została zmieniona na srebrną.

Ale przynajmniej przetrwało, aby dać nam spojrzenie na ten krótki moment pod koniec lat pięćdziesiątych, kiedy kosmiczny projekt Buck Rogers odbił się od desek kreślarskich Detroit z oburzającym i futurystycznym wyglądem, który choć krótkotrwały był zdecydowanym kamieniem milowym w ewolucji. samochodu.

Więcej informacji o samochodach:

• Klasyczne auta
• Muscle Cars
• Sportowe samochody
• Wyszukiwanie nowych samochodów
• Wyszukiwanie używanych samochodów