Vlad Krasen
0 
4060
670
Harley Quinn, szalona przestępczyni pixie z D.C. Comics, rozumie: hieny są zachwycające.
W filmie „Birds of Prey (and the Fantabulous Emancipation of One Harley Quinn)” (2020, Warner Bros. Pictures), pani Quinn (Margot Robbie) pozyskuje nowych partnerów w zbrodni, w tym dużą i bardzo przerażającą hienę, którą obdarowuje różowym kołnierzem i nazywa Bruce'a - „od tego przystojnego Wayne'a” - mówi Quinn.
Chociaż hieny nie nadają się do bycia zwierzętami domowymi w prawdziwym życiu, są jednak fascynującymi zwierzętami, które mają złożone życie społeczne i zdumiewające zdolności fizyczne, których pozazdrościłby nawet supervillain.
Oto kilka powodów, dla których uważamy, że hieny są niesamowite.
Związane z: Galeria zdjęć: Zabijane hieny
Komunikują się za pomocą „masła” z tyłków
Podczas gdy hieny przekazują wiadomości swoim charakterystycznym rechotem, niektóre z ich najważniejszych komunikatów są generowane po drugiej stronie. Wytwarzają lepką, śmierdzącą wydzielinę w gruczołach odbytu i rozmazują ją na trawie, aby wysłać sygnały do innych hien.
Ta cuchnąca pasta - znana jako „masło hieny” - pachnie podobnie do mokrej ściółki lub taniego mydła, powiedział wcześniej Kevin Theis, ekolog z Wayne State University w Michigan. Jego charakterystyczny zapach jest w rzeczywistości produktem społeczności bakteryjnych zamieszkujących gruczoły zapachowe hien, a zmiany w bakteriach mogą wpływać na „wiadomości”, które hieny wysyłają swoimi tyłkami - wyjaśnił Theis.
To `` niesamowite maszyny do kruszenia kości ''
Czaszki i szczęki hien są tak potężne, że mogą zmiażdżyć kości nóg dużych zwierząt, takich jak gnu i nosorożce, według Jacka Tsenga, adiunkta z Wydziału Patologii i Nauk Anatomicznych na Uniwersytecie w Buffalo w Nowym Jorku.
Tseng badał zdolności hien do kruszenia kości, skanując ich czaszki i tworząc modele komputerowe do obliczania siły zgryzu i struktury zębów - powiedział w animowanym filmie opisującym swoje badania..
Jednak nie wszystkie hieny mają mocne szczęki. Jednym godnym uwagi wyjątkiem jest wilk polarny (Proteles cristata), gatunek hieny, który żywi się głównie termitami, powiedział w e-mailu Oliver Höner, starszy badacz w Leibniz Institute for Zoo and Wildlife Research na Wydziale Ekologii i współzałożyciel The Ngorongoro Hyena Project.
Starożytne hieny jadły posiłki z ludzkich krewnych
Dawni ludzie rywalizowali kiedyś ze starożytnymi hienami o przestrzeń i zasoby - i czasami ludzie pojawiali się w menu.
Ślady zębów i pęknięcia krzyżowały się na kości udowej znalezionej w marokańskiej jaskini i datowanej na około 500 000 lat temu, a ślady sugerują, że duży mięsożerca, prawdopodobnie hiena, przeżuł kość. Inne kości w jaskini należały do hominina Homo rhodesiensis, wymarły ród wczesnych ludzi, ale nie wiadomo, czy starożytna hiena zabiła swoją ofiarę homininów, czy też zebrała szczątki.
Patrząc na koprolity, czyli skamieniały łajno, naukowcy znaleźli również dowody na to, że hieny zjadały naszych ludzkich krewnych. W 2009 r. Naukowcy odkryli dziesiątki sierści zwierząt zachowanych w koprolitach hien z Afryki Południowej sprzed 200 000 lat; analiza wykazała, że ludzie - wcześnie Homo sapiens lub nasz bliski krewny Homo heidelbergensis - były najbliższymi odpowiednikami tych małych włosków.
Lepiej współpracują niż szympansy
Naukowcy odkryli, że hieny mogą współpracować, aby otrzymać nagrodę, współpracowały chętniej i wymagały mniej przygotowań niż szympansy lub inne naczelne w podobnych eksperymentach.
Naukowcy przebadali uwięzione pary hien cętkowanych (Crocuta crocuta) z wyzwaniem z przeciąganiem liny: hieny otrzymywały nagrodę w postaci jedzenia, jeśli ciągnęły jednocześnie dwie liny. Hieny nie tylko współpracowały, aby odnieść sukces w zadaniu, zrobiły to bez wcześniejszego szkolenia i głównie bez wokalizacji - obserwowały i uczyły się od siebie w niemal całkowitej ciszy..
„Pierwsza para podeszła do zagrody i rozgryzła to w mniej niż dwie minuty” - mówi Christine Drea, antropolog ewolucyjny z Duke University w Północnej Karolinie, która prowadziła eksperymenty. „Dosłownie opadła mi szczęka” - powiedziała Drea.
Kiedyś sięgali daleko na północ aż do Arktyki
Obecnie hieny występują tylko w Afryce. Ale ich przodkowie pojawili się po raz pierwszy około 20 milionów lat temu, w Europie lub Azji, a niektóre z tych starożytnych drapieżników przedostały się do Ameryki Północnej przez zanurzony obecnie most lądowy w Cieśninie Beringa, według pary skamieniałych zębów sprzed 1,4 miliona do 850 000 lat. stare to miejsce wymarłej hieny Chasmaporthetes tak daleko na północ, jak Arktyka, na północnym terytorium Kanady w Jukonie.
Te hieny wielkości wilka zniknęły z Ameryki Północnej między 1 a 500 000 lat temu, być może w wyniku konkurencji drapieżników z epoki lodowcowej, takich jak gigantyczny niedźwiedź o krótkiej twarzy. Arctodus i psem łamiącym kości Borofag.
Chasmaporthetes jest tylko jednym z około 100 gatunków hien znanych z zapisu kopalnego, według badań opublikowanych w 2005 roku w czasopiśmie Molecular Biology and Evolution. Obecnie istnieją tylko cztery gatunki hieny: hieny cętkowane (Crocuta crocuta), hieny pręgowane (Hyaena hyaena), brązowe hieny (Parahyaena brunnea) i aardwolves (Proteles cristatus).
- Moje, jakie ostre zęby! 12 żywych i wymarłych zwierząt szablozębnych
- 10 wymarłych gigantów, którzy kiedyś wędrowali po Ameryce Północnej
- Kości zwierząt epoki lodowcowej odkryte podczas wykopalisk metra w Los Angeles
Pierwotnie opublikowano w dniu .
Zobacz wszystkie komentarze (0)