American Motors AMX

Richard A. Teague zawsze był „dwumiejscowym facetem”, a jego samochód produkcyjny American Motors AMX. Powstał pod koniec 1965 roku, kiedy dyrektor stylistyczny American Motors opracował cztery nie jeżdżące samochody pokazowe na polecenie prezesa firmy Roya D. Chapina Jr., który chciał pokazać opinii publicznej, że AMC jest firmą zdolną do bardziej ekscytujących rzeczy. niż sedany klasy ekonomicznej do pracy na co dzień, dla których zostało to odnotowane.

W skład tego kwartetu, który koncertował po kraju jako „Project IV”, należało zgrabne coupe typu fastback, które Teague nazwał AMX (logicznie rzecz biorąc, od „American Motors Experimental”). Jego najbardziej nowatorskim elementem był „Ramble Seat”, zaktualizowana wersja starego pomysłu na fotel z huśtawką, z tylną szybą i parą dodatkowych kubełkowych siedzeń, które można było podnieść, aby pomieścić dwóch dodatkowych pasażerów. al fresco. Było też małe, konwencjonalne tylne siedzenie, co skłoniło Teague'a do nazwania pakietu AMX „2 + 2 + 2”. Dzięki napiętej, żądnej stylizacji AMX spotkał się z tak przytłaczającą reakcją, że firma AMC zleciła włoskiej firmie Vignale zbudowanie modelu biegowego..

W międzyczasie Teague pracował nad Javelinem, odpowiedzią AMC na Forda Mustanga, nadając mu stylistykę samochodu pokazowego AMX. Będąc w AMC i Packard wcześniej, Teague był przyzwyczajony do robienia dużych rzeczy przy niewielkich budżetach i wpadł na genialny pomysł: wyjąć 12 cali w pionie z nowego 109-calowego javelina o rozstawie osi, aby stworzyć dwumiejscowy pojazd, który mógłby być oprzyrządowany za bardzo małe pieniądze, zapewniając w ten sposób AMX jeszcze więcej emocji, których szukał Chapin.

Wynik pojawił się w lutym 1968 roku, sans „Ramble Seat”, ale nadal nazywany AMX. Choć dziedzictwo javelina było oczywiste, Teague nadał mu „szybszy” tył, inną kratkę, dłuższą maskę i wyraziste zagięcia na tylnym błotniku. Inżynierowie AMC dali jej największy jak dotąd silnik: powiększenie o 390 cali sześciennych cienkościennego V-8, wcześniej dostępnego jako 290 (1966) i 343 (1967), które były odpowiednio standardowe i opcjonalne..

Z dwoma siedzeniami i rozstawem osi krótszym o cal niż Corvette, AMX był często postrzegany przez prasę jako konkurent Corvette, chociaż AMC nigdy nie nazwała go „samochodem sportowym”. Ale podobnie jak T-Bird z 1957 roku, to mógłby być samochodem o wysokich osiągach. Aby to udowodnić, firma AMC zatrudniła asa Land Speed ​​Record Craiga Breedlove'a i żonę Lee, aby wzięli kilka AMX-ów na przejażdżkę po torze w Teksasie.

„Zakręciły”, pobijając 24 godziny z rzędu do 106 nowych krajowych i międzynarodowych rekordów prędkości, osiągając średnio 140,7 mph. Breedloves osiągnęli później prędkość 189 mil na godzinę w biegu sponsorowanym przez USAC w Bonneville. Wkrótce AMX sprzątały na drażetkach (dzięki Lou Downy'emu, Shirley Shahan i innym) oraz w amatorskich zawodach samochodów sportowych (choć jeden z nich został pokonany przez Corvette na mistrzostwa krajowe SCCA 1969).

AMX wzbudził wiele emocji, ale niewiele sprzedaży, czego AMC oczekiwała w połowie. Przewidywalnie, AMX z 1969 r. Niewiele się zmieniło, poza wyższą o 52 USD ceną podstawową, nowymi i bardzo jasne kolory „Big Bad” oraz opcjonalny pakiet „Go”.

Głośność poprawiła się, ale nieznacznie, więc AMC zdecydowało się wycofać po modelach z 1970 roku, które miały zmienioną stylizację przodu, która dodała dwa cale do całkowitej długości, a także maskę typu „power blister”, wysokie oparcia i nowe 360 ​​V-8 AMC w standardzie . Niestety produkcja spadła do połowy ubiegłego roku. Teague próbował utrzymać samochód przy życiu, szykując wersję AMX swojego zmodernizowanego garbatego błotnika 1971 Javelin, ale bezskutecznie.

Mimo to Teague odniósł moralne zwycięstwo w dwóch ekscytujących ćwiczeniach z silnikiem umieszczonym pośrodku silnika, niedziałającym AMX / 2 z 1969 r. I następczym 1970 AMX / 3, z których sześć zostało zbudowanych. Ten ostatni, opracowany przy pomocy włoskiego inżyniera samochodów sportowych Giotto Bizzarriniego i BMW, miał całkowicie niezależne zawieszenie wahaczy, duże hamulce tarczowe na cztery koła, silnik 340 KM 390 i przystojną stylizację - być może najlepszy wysiłek Teague'a, jaki kiedykolwiek wybrał. konkurencyjna (i raczej nudna) propozycja Giorgetto Giugiaro.

AMX / 3 mógł mieć ograniczoną produkcję, ale AMC był w dół w 1970 roku i nie miał na to pieniędzy ani nawet kontynuacji AMX opartego na Javelinie. Teraz nie ma już AMC, a Teague jest na emeryturze.

Ale nie na bujanym fotelu. Wśród jego licznych i różnorodnych bieżących działań jest okazjonalna prezentacja dla entuzjastów AMX - co tylko pasuje. W końcu to jego ludzie.

Aby uzyskać więcej informacji na temat American Motors AMX i innych samochodów sportowych, zobacz:

• Jak działają samochody sportowe
• Samochody sportowe z lat 60
• Samochody sportowe z lat 70
• Nowe recenzje samochodów sportowych
• Recenzje używanych samochodów sportowych
• Muscle Cars
• Jak działa Ferrari
• Jak działa Ford Mustang

-