AMX Palm Beach

Jedyna w swoim rodzaju Palm Beach został ogłoszony przez proste, ale charakterystyczne Usta w stylu Ferrari.

AMX Palm Beach był pierwszym eksperymentalnym pokazem raczkującego American Motors, ale w rzeczywistości był to artefakt minionej epoki. Oto historia spóźnionej hybrydy włosko-amerykańskiej, która została prawie zapomniana.

Chociaż inicjały AMX były używane dopiero w 1965 roku, byłyby one odpowiednie dla znacznie wcześniejszego samochodu, który technicznie kwalifikuje się jako pierwszy „American Motors Experimental”. Nazywany Palm Beach, był to efektowne dwumiejscowe coupe z podwoziem i lekko rozciągniętym podwoziem zapożyczonym od skromnego małego Ramblera, ozdobione przystojnym nadwoziem od mistrza projektanta Pinina Fariny. Został po raz pierwszy wystawiony około połowy 1956 roku na stoisku PF na głównych europejskich targach motoryzacyjnych, a następnie zadebiutował w Ameryce następnej wiosny - w Muzeum Henry Forda w Dearborn..

Przedstawiciele American Motors, co zrozumiałe, powiedzieli tak mało, jak tylko mogli, o Palm Beach, gdy dotarła ona do Detroit. Powód: nie był to projekt AMC, ale pozostałość po czasach Nasha, prawdopodobnie ostatni zaawansowany projekt w niezależnej starej linii przed połączeniem z Hudsonem w 1954 roku, który wyprodukował AMC. Był to również ostatni namacalny dowód relacji, jaką prezydent Nasha, George Mason, nawiązał z włoskim konstruktorem nadwozi w późnych latach czterdziestych.

Palm Beach jest przytulny kabina pilota; zwróć uwagę na niezręczne dźwignia kierunkowskazów i oprzyrządowanie z dwoma kapsułami.

Zanim to się ukazało, nowy prezes AMC, mesjanistyczny George Romney, postawił przyszłość nie na takie sportowe samochody, ani nawet na duże modele rodzinne, ale na rozsądne ekonomiczne kompakty. Jeśli chodzi o niego i firmę, Palm Beach była po prostu ciekawostką ze strychu sprzed fuzji, efektowną i przyciągającą uwagę..

Podobnie jak drugi AMX zbudowany przez Vignale, Palm Beach był w pełni sterowalny i można go było uznać za prototyp produkcyjny. Był napędzany skromnym 172,6-calowym sześciennym, 82-konnym głowicą L Rambler z sześcioma głowicami o numerze seryjnym 1951 (F-13206). To sugeruje, że mógł to być zamierzony następca Nash-Healey, przystojnego, ale wolno sprzedającego się anglo-amerykańskiego samochodu sportowego, wprowadzonego na rynek w 1951 roku. Wiemy, że projekt Palm Beach był bardzo zaawansowany w czasie fuzji możliwe, że niektórzy byli inżynierowie Hudson przyczynili się do zaprojektowania podwozia.

Rzeczywiście, Palm Beach miało obniżoną podłogę, ale jej bryła i konstrukcja były całkowicie Pinin Farina i wyraźne odejście od zwykłej jednolitej struktury Ramblera. Podwozie o rozstawie osi 101,5 cala było oddzielną konstrukcją typu drabinowego z podłużnicami bocznymi o przekroju skrzynkowym ustawionymi na zewnętrznych granicach szerokości nadwozia 67,88 cala. Podwozie i zawieszenie pochodziły prosto z Kenosha, a przednie / tylne gąsienice 54,5 / 53,5 cala były prawie identyczne jak w standardowych Ramblerach o rozstawie 100 cali. Trzybiegowa manualna skrzynia biegów była również standardową opcją Nash. Średnica koła wynosiła 15 cali, ale zamontowane opony o przekroju 5,90 były nieco wąskie.

Na następnej stronie zapoznaj się z funkcjami i specyfikacjami AMX Palm Beach.

Więcej informacji o samochodach:

• Klasyczne auta
• Muscle Cars
• Sportowe samochody
• Przewodnik konsumenta Wyszukiwanie nowych samochodów
• Przewodnik dla konsumentów Wyszukiwanie używanych samochodów

Stylizacja na AMX Palm Beach była bardzo typowa na czas.

AMX Palm Beach rozciąga się w sumie do 176 cali. Masa własna to włos poniżej 2600 funtów, z czego 54,4% przypadało na przednie koła. Wysokie osiągi oczywiście nie były celem tego ćwiczenia, chociaż rozstaw osi i długość były dość zbliżone do dwumiejscowego Thunderbirda (102 / 175,3) i coraz bardziej popularnej Corvette Chevy (102/168). Stylizacja była typowa dla Fariny z lat pięćdziesiątych, z pewnymi elementami, które teraz wydają się być dość passé, zwłaszcza stonowanymi płetwami ogonowymi, owiniętą przednią szybą i ciekawie karbowanymi listwami bocznymi nadwozia..

Ogólne proporcje zostały jednak dobrze przemyślane, podobnie jak owalna kratka w stylu Ferrari z bocznymi wlotami powietrza. Niska linia maski podyktowała jedyną modyfikację silnika, boczny gaźnik Webera. Koncesją na błyszczącą ekstrawagancję dekady był chromowany tylny panel, umieszczony nad szerokim zderzakiem w kształcie litery U, zawierającym zgrabnie zintegrowane podwójne wyloty wydechowe. Jedyną wskazówką co do połączenia Ramblera były naszywki Circle-R na nosie i charakterystyczny tylny pokład z „podwójną osłoną”.

Jak przystało na nazwę, Palm Beach było dość przytulne w środku. Podłogę i cały bagażnik pokryto wykładziną z grubego włosia, a podwójne półkoliste siedzenia zostały uformowane na podstawach z gumy piankowej i pokryte beżową skórą licową. Deska rozdzielcza była dość przewidywalna dla projektów Bertone dla Alfy Romeo w latach sześćdziesiątych, z przyrządami zgromadzonymi w dwóch dużych okrągłych gondolach przed podwójną szprychą kierownicą z drewnianą obręczą. Koło było regulowane teleskopowo i zapewniało tylko trzy obroty od blokady do blokady.

Zagłówek między fotelami może pomieścić małego trzeciego pasażera (najlepiej dziecko). Oprzyrządowanie obejmowało tachometr, licznik przebiegu całkowitego i przebiegu dziennego, a także wskaźniki temperatury wody, ciśnienia oleju i ciśnienia w kolektorze. Jedyną usterką była odchylona w dół, daleko do przodu dźwignia kierunkowskazów, którą ten autor ciągle trącił lewym kolanem podczas naciskania pedału sprzęgła..

Pomimo niedawnych plotek, że kiedykolwiek zbudowano tylko jeden egzemplarz tego intrygującego samochodu. AMC nie było w stanie odpierać entuzjastycznych zapytań dotyczących perspektyw produkcyjnych w Palm Beach. Pamiętamy, jak usłyszeliśmy jedną z obserwatorów w Dearborn: „Gdyby AMC wykonywała tylko tę pracę, setki z nas znowu kupowałyby Amerykę”. Ale AMC potrzebowało samochodów, które sprzedawałyby się w setkach tysięcy, a wtedy po prostu nie miało pieniędzy na niskobudżetowe gran turismo, które w najlepszym przypadku byłoby budowniczym ruchu w salonie..

Jak wiemy, w późniejszych latach AMC odniosło spory sukces. Niedługo po pokazaniu Palm Beach zabił Nasha i Hudsona na rzecz Ramblera, który do 1960 roku znalazł się w pierwszej piątce w branży. Samochody pokazowe AMX pojawiły się kilka lat później, aby ożywić wizerunek firmy i zainspirować produkcja AMX i ponycar Javelin wprowadzone na rynek w 1968 roku. Wszystkie oczywiście różniły się od Palm Beach, ale przynajmniej byli duchowymi potomkami tego pierwszego, prawie zapomnianego „AMX”.

Więcej informacji o samochodach:

• Klasyczne auta
• Muscle Cars
• Sportowe samochody
• Przewodnik konsumenta Wyszukiwanie nowych samochodów
• Przewodnik dla konsumentów Wyszukiwanie używanych samochodów