Jacob Hoover
0 
1485
111
Granica klimatyczna dzieli Stany Zjednoczone - i jest w ruchu.
Pod koniec XIX wieku urzędnicy zajmujący się zarządzaniem gruntami wymyślili niewidoczną granicę wzdłuż setnego południka (linia podłużna), która biegnie z północy na południe, aby zaznaczyć początek regionu Great Plains w USA. Niewidzialna granica przecina całą Amerykę Północną.
Ale 100-ty południk jest również granicą między dwoma głęboko różnymi klimatami: wschodnią wilgotnością i zachodnią suchością. Naukowcy zauważyli niepokojący trend. Granica przesuwa się, a suche warunki na zachodzie powoli rozszerzają się na wschód, przesuwając granicę o około 140 mil (225 kilometrów) od jej pierwotnego położenia. [Mapa pokazuje, jak zmiany klimatyczne wpłyną na zdrowie w całych Stanach Zjednoczonych]
„Cudowna przemiana”
Amerykański geolog i odkrywca John Wesley Powell odwiedził setny południk w 1878 roku i opisał go, argumentując, że rząd USA powinien ustalić strategie irygacyjne, aby zrekompensować suchsze warunki na zachód od granicy, wyjaśniają naukowcy w nowym badaniu. Powell napisał, że obserwował zmiany w krajobrazie i scenerii wzdłuż granicy, gdy podróżował ze wschodu na zachód, widząc, jak bujna zieleń i kwiaty ustępują miejsca, które „stopniowo stają się nagie”, nazywając to „wspaniałą przemianą” - podali autorzy badania..
Ale czy faktyczna granica jest tak dramatyczna, jak opisał Powell? Aby się tego dowiedzieć, naukowcy przeanalizowali dane dotyczące wilgotności gleby, pokrycia upraw i roślinności, opadów atmosferycznych i warunków atmosferycznych, które kształtują dystrybucję wody na kontynencie. Naukowcy odkryli, że ocena 100-go południka przez Powella jako „podziału jałowo-wilgotnego” była bardzo dokładna i że podział ten jest nadal silnie oczywisty i ma wpływ na rodzaje upraw, które mogą odnieść sukces po obu stronach podziału..
Na przykład bardziej wilgotne warunki sprzyjają kukurydzy, która stanowi 70% upraw rosnących na wschód od granicy. Jednak rolnictwo na bardziej suchym zachodzie jest zdominowane przez pszenicę, która dobrze rośnie w suchych warunkach, zgodnie z badaniami.
Wzdłuż granicy wilgotność gleby wykazała „gwałtowną zmianę”, podobnie jak typ roślinności, która prawdopodobnie będzie tam rosła w przypadku braku działalności człowieka, naukowcy zauważyli.
Geografia Ameryki Północnej i wzajemne oddziaływanie wzorców wiatrów na świecie wyjaśniają, dlaczego regiony wschodnie są bardziej wilgotne niż równiny. Zimą burze, które szaleją na Oceanie Atlantyckim, niosą wilgoć w głąb lądu, ale nie mogą podróżować wystarczająco daleko, aby przemoczyć zachód. A w miesiącach letnich, kiedy wilgoć przenosi się na północ od Zatoki Meksykańskiej, wiatry przenoszą tę wilgoć na wschód, więc zachód znów staje się krótki.
Tymczasem większość wilgoci pochodzącej z Oceanu Spokojnego zatrzymuje się w Górach Skalistych, zanim dotrze do Wielkich Równin.
Suszenie
Ale ta granica ulega zmianie, zgodnie z danymi zebranymi od około 1980 roku i opisanymi w dwuczęściowym badaniu opublikowanym 21 marca w czasopiśmie Earth Interactions. Suche warunki rozszerzają się, przesuwając granicę na 98. południk, około 140 mil na wschód, wyjaśniają naukowcy w drugiej części badania..
Przesunięcie to można wyjaśnić zmieniającymi się wzorcami opadów i wyższymi średnimi temperaturami, które powodują, że wilgoć odparowuje z gleby szybciej niż w przeszłości - czytamy w badaniu..
W obu częściach badania podkreślono różne warunki, które od dawna istniały obok siebie wzdłuż tej niewidocznej granicy, sugerując, w jaki sposób klimat ukształtował kolonizację i rolnictwo w Ameryce Północnej. Jednak w miarę jak zmiany klimatyczne nadal ogrzewają naszą planetę, społeczności ludzkie i gospodarstwa rolne mogą wymagać dostosowania się do długoterminowych zmian warunków - i potencjalnych niepowodzeń plonów - jeśli susza nadal będzie wkraczać na ziemie wschodnie, stwierdzono w badaniu..
Oryginalny artykuł na .