Dale Jarrett

Jedno z pierwszych zadań Dale'a Jarretta w wyścigach samochodowych przyszło na Hickory Speedway we wczesnych latach siedemdziesiątych. Malutki owal o średnicy 0,363 mili, zarządzany przez ojca Dale'a, Neda, był gospodarzem cotygodniowych wyścigów NASCAR Sportsman.

Jako nastolatek młodszy Jarrett był odpowiedzialny za prace domowe, w tym koszenie trawy. Jarrett, posiadający innowacyjny umysł, wpadł na pomysł, jak niewielkim kosztem zmniejszyć swoją pracę. Wymienił kij golfowy na dwie kozy i umieścił głodne stworzenia na trawiastym parkingu, na którym znajdowały się szczątki jalopii rozbitych podczas wyścigów i zawodów rozbiórkowych.

„Jedyne, co jedli, to tapicerka w samochodach i winylowe blaty” - powiedział Jarrett po latach. - Nie jedzą trawy, jeśli włożysz ją do ust.

Niedługo później Jarrett trafił na tor wyścigowy Hickory Speedway. Jeżdżąc w podstawowych klasach wyścigów samochodów seryjnych, Jarrett odniósł tylko umiarkowane sukcesy. Po pięciu latach kopania po Hickory i innych cotygodniowych torach, Jarrett przeniósł się do działu Late Model Sportsman NASCAR, znanego obecnie jako NASCAR Busch Series. Wygranie wyścigu zajęło mu pięć lat.

Jarrett dostał kilka jednorazowych transakcji w wyścigach NASCAR Winston Cup, które rozpoczęły się w 1984 roku i dostał pełnoetatowy przydział do 1987 roku. Jednak sukces przyszedł powoli. Jarrett zanotował tylko parę miejsc w pierwszej piątce w swoich pierwszych 110 wyścigach NASCAR Winston Cup od '84 do '90.

Prowadząc dla zespołu Wood Brothers Ford w 1991 roku, długi staż Jarretta zaczął przynosić owoce. Zdobył swoje pierwsze zwycięstwo w wyścigu NASCAR Winston Cup w Michigan, pokonując Davey Allison na zdjęciu. Zgodził się na przejażdżkę z nowym zespołem Joe Gibbsa w '92 i był konkurencyjny, chociaż nie udało mu się odnotować zwycięstwa.

W 1993 roku Jarrett wyprzedził Dale'a Earnhardta na ostatnim okrążeniu i wygrał swoje pierwsze Daytona 500. Zwycięstwo uczynił bardziej wyjątkowy jego ojciec, emerytowany mistrz NASCAR Grand National Ned Jarrett. Ned, komentujący kolorowo dla CBS Sports, stał się bardziej dumnym tatą niż bezstronnym dziennikarzem, kibicując swojemu synowi, aby wygrał. To wezwanie zrobiło świetną telewizję i stało się jednym z najbardziej pamiętnych momentów NASCAR.

Po trzech latach w operacji Gibbsa, Jarrett przeniósł się do obozu Roberta Yatesa w 1995 roku. Raz wygrał w '95, a następnie zdobył drugą nagrodę Daytona 500 w otwierającym sezon '96. Jako pierwszy pojechał do domu w Brickyard 400, biorąc udział w dwóch największych wyścigach corocznego kalendarza NASCAR.

Jarrett był poważnym pretendentem do mistrzostw w 1996 roku, zajmując trzecie miejsce dzięki czterem zwycięstwom. Ukończył blisko drugie miejsce za Jeffem Gordonem w wyścigu punktowym '97, zajął trzecie miejsce w '98 i wreszcie zdobył koronę po błyskotliwym sezonie w '99. Jarrett zdobył prowadzenie punktowe po 11. wyścigu sezonu w maju i nigdy nie oglądał się za siebie. „Mistrzostwa to moje największe osiągnięcie” - powiedział Jarrett. - Jestem z tego dumniejszy niż cokolwiek innego.

Zdobywając najbardziej cenioną nagrodę NASCAR, rodzina wyścigowa Jarrett stała się drugim ojcem i synem, który wygrał mistrzostwa NASCAR.

Waleczność Jarretta trwała do XXI wieku. Walczył o tytuł w 2000 i 2001 roku, kończąc w pierwszej piątce pod względem punktów w obu latach, zanim spadł na dziewiąte miejsce w końcowej klasyfikacji w 2002 roku. Jarrett wygrywał co najmniej jeden wyścig w każdym sezonie od 1993 do 2003. Jarrett, znany jako kierowca Forda, był jednym z pierwszych, którzy przeszli na Toyotę w sezonie 2007. Jego wszechstronność i wytrwałość powinny pomóc Toyocie stawić czoła poważnemu zagrożeniu.

Aby uzyskać więcej informacji na temat wszystkich rzeczy związanych z NASCAR, zobacz:

• Strona główna NASCAR
• Podsumowanie sezonu NASCAR
• NASCAR Tracks
• Wyniki NASCAR
• Sterowniki NASCAR
• Jak działają samochody wyścigowe NASCAR
• Jak działa Daytona 500