- Vlad Krasen
- 0
- 2767
- 557
Płonąca skała kosmiczna, która uderzyła w Ziemię i zniszczyła dinozaury, uderzyła pod najgorszym możliwym kątem (to znaczy dla dinozaurów), sugerują nowe badania.
Zderzenie z ogromnym, szybko poruszającym się kosmicznym pociskiem byłoby katastrofalne w prawie każdych okolicznościach. Ale ta gigantyczna skała kosmiczna również uderzyła w planetę pod stromym kątem, powodując „najbardziej śmiercionośny możliwy” wynik, uwalniając znacznie więcej gazu i sproszkowanej skały, niż miałoby to miejsce przy płytszym podejściu, niedawno naukowcy odkryli..
Naukowcy stworzyli model ścieżki meteoru, gdy leciał w kierunku Ziemi, tworząc pierwsze symulacje 3D, aby prześledzić to wydarzenie od początku do końca: od podejścia asteroidy, przez katastrofę, aż po uformowanie się całego gigantycznego krateru. Badanie wykazało, że asteroida zbliżyła się do celu od północnego wschodu i uderzyła pod kątem około 60 stopni nad horyzontem, maksymalizując ilość gazu wyrzucanego do atmosfery - z katastrofalnymi skutkami dla globalnego klimatu.
Związane z: Wypadek! 10 największych kraterów uderzeniowych na Ziemi
Ta katastrofa miała miejsce około 66 milionów lat temu i z hukiem zakończyła erę mezozoiku. Wydarzenie to wywołało globalną zmianę klimatu i doprowadziło do masowego wymierania, niszcząc 75% całego życia na Ziemi - w tym wszystkich nieptasich dinozaurów. Blizna po zderzeniu pozostaje do dziś, w postaci ogromnego okrągłego basenu pod meksykańskim półwyspem Jukatan, znanego jako krater Chicxulub, o szerokości około 200 kilometrów..
W symulacjach naukowców stworzyli model asteroidy o średnicy około 17 km, poruszającej się z prędkością około 27 000 mil na godzinę (43 000 km / h) i gęstości 164 funtów. na stopę sześcienną (2630 kilogramów na metr sześcienny).
Zbadali również asymetryczne struktury w kraterze na głębokościach podpowierzchniowych prawie 18 mil (30 km), aby zwizualizować kierunek i kąt uderzenia asteroidy. Chociaż poprzednie badania modelowały wygląd krateru w momencie uderzenia, jest to pierwszy przypadek, w którym naukowcy wykorzystali głębsze dane strukturalne do modelowania krateru na późniejszych etapach zderzenia, kiedy przesuwał się i osiadał w swoim ostatecznym kształcie. Praca wstecz od tej formacji dała naukowcom dokładniejszy obraz podejścia asteroidy, napisali naukowcy w badaniu.
Rozwój krateru Chicxulub po uderzeniu asteroidy pod kątem 60 stopni. (Zdjęcie: Gareth Collins / Imperial College London)Weź obiekt wielkości i masy tej starożytnej asteroidy i wyślij go w kierunku Ziemi z prędkością dziesiątek tysięcy mil na godzinę pod kątem 60 stopni nad horyzontem, a wybuchłby krater, który ściśle pasuje do struktury krateru Chicxulub zgodnie z symulacjami.
Modele pokazały, że w porównaniu z większością innych kątów zderzenia wyrzucenie z takiego uderzenia spowodowałoby „najgorszy scenariusz” dla planety, wyrzucając do atmosfery nawet trzy razy więcej siarki i dwutlenku węgla niż inne kąty zderzenia..
Ta stroma trajektoria „była jednym z najgorszych scenariuszy śmiertelności po zderzeniu”, powiedział główny autor badania Gareth Collins, profesor planetologii na Wydziale Nauk o Ziemi i Inżynierii w Imperial College London, powiedział w oświadczeniu.
„To wprowadziło bardziej niebezpieczne szczątki do górnych warstw atmosfery i rozproszyło je wszędzie - właśnie to doprowadziło do nuklearnej zimy” - powiedział Collins.
Odkrycia opublikowano 26 maja w Internecie w czasopiśmie Nature Communications.
- Atak kosmiczny: 6 najbardziej szalonych uderzeń meteorytów
- Upadłe gwiazdy: galeria słynnych meteorytów
- Na zdjęciach: Kratery uderzeniowe w Ameryce Północnej
Pierwotnie opublikowano w dniu .
OFERTA: Zaoszczędź 45% na „Jak to działa” „Wszystko o kosmosie” i „Wszystko o historii”!
Przez ograniczony czas możesz wykupić cyfrową subskrypcję dowolnego z naszych najlepiej sprzedających się czasopism naukowych za jedyne 2,38 USD miesięcznie lub 45% zniżki od ceny standardowej przez pierwsze trzy miesiące. Zobacz ofertę
Zobacz wszystkie komentarze (0)