Masoni za zasłoną tajemnicy

Masoneria, znana popularnie ze swoich białych fartuchów i tajemnych symboli, jest najstarszą na świecie organizacją braterską. Pomimo swojej długowieczności, masoni od dawna owiane są tajemnicą. Zewnętrznym obserwatorom obrzędy i praktyki organizacji mogą wydawać się kultowe, klanowe i skryte, a nawet złowrogie. Część z tego wynika z często świadomej niechęci masonów do mówienia o rytuałach organizacji osobom postronnym. Ale jest również częściowo wynikiem wielu popularnych filmów i książek, takich jak „Kod Leonarda da Vinci” (Doubleday, 2003) Dana Browna, które sprzyjały nieporozumieniom lub przedstawiały porządek w niepochlebnym świetle.

W rzeczywistości jednak masoneria jest ogólnoświatową organizacją o długiej i złożonej historii. Jej członkami byli politycy, inżynierowie, naukowcy, pisarze, wynalazcy i filozofowie. Wielu z tych członków odegrało znaczącą rolę w wydarzeniach światowych, takich jak rewolucje, wojny i ruchy intelektualne.

Związane z: Wiara w spisek „Kodu Leonarda da Vinci” może złagodzić strach przed śmiercią

Co to jest masoneria?

Oprócz tego, że jest najstarszą organizacją braterską na świecie, masoneria jest także największą na świecie tego typu organizacją, szczycącą się szacunkową liczbą członków na całym świecie wynoszącą około 6 milionów, według raportu BBC. Jak sama nazwa wskazuje, organizacja braterska to taka, która składa się prawie wyłącznie z mężczyzn, którzy zbierają się razem dla obopólnych korzyści, często w celach zawodowych lub biznesowych. Jednak w dzisiejszych czasach kobiety również mogą być masonami (więcej na ten temat później).

Ale masoni, czy też masoni, jak się ich czasem nazywa, są również oddani wyższym celom. Związani razem tajnymi rytuałami inicjacji i rytuałów, jej członkowie rzekomo promują „braterstwo ludzi”, aw przeszłości często byli kojarzeni z osiemnastowiecznymi zasadami oświecenia, takimi jak antymonarchizm, republikanizm, merytokracja i rząd konstytucyjny - powiedziała Margaret. Jacob, emerytowany profesor historii Europy na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles i autor książki „The Origins of Freemasonry: Facts and Fictions” (University of Pennsylvania Press, 2005).

Nie oznacza to, że masoneria jest całkowicie świecka i pozbawiona aspektów religijnych. Jego członkowie są zachęcani do wiary w najwyższą istotę, która w żargonie masonerii jest znana jako „Wielki Architekt Wszechświata” - dodał Jacob..

Związane z: Co kieruje wierzeniami religijnymi? To nie jest intuicja

Ten Wielki Architekt, jak wyjaśnił dalej Jakub, jest podobny do deistycznego stwórcy, a nie do osobowego Boga, jak to przewidywało chrześcijaństwo. Koncepcja deizmu, która wywodzi się z XVII-wiecznego Oświecenia, promuje ideę, że najwyższa istota jest jak ostateczny „zegarmistrz”; bóstwo, które stworzyło wszechświat, ale nie odgrywa aktywnej roli w życiu jego stworzeń.

Kodeks etyczny również kieruje zachowaniem członków. Kod ten wywodzi się z kilku dokumentów, z których najbardziej znanym jest seria dokumentów znanych jako „Stare opłaty” lub „Konstytucje”. Jeden z tych dokumentów, znany jako „Regius Poem” lub „Halliwell Manuscript”, pochodzi z drugiej połowy XIV lub początku XV wieku i jest podobno najstarszym dokumentem, w którym wspomina się o masonerii, według Pietre-Stones Review of Masoneria, magazyn internetowy napisany przez masonów. Rękopis Halliwella jest napisany wierszem i oprócz rzekomego prześledzenia historii masonerii, nakazuje również masonom prawidłowe zachowanie moralne. Na przykład zachęca członków, aby byli „niezłomni, godni zaufania i wierni” oraz „nie przyjmowali łapówek” lub „ukrywali złodziei”.

Podczas gdy wielu wolnomularzy to chrześcijanie, wolnomularstwo i chrześcijaństwo łączyły złożone, często podzielające, relacje. Niektórzy ortodoksyjni chrześcijanie kwestionowali deizm masonerii i jego często postrzegane powiązania z pogaństwem i okultyzmem. Ale Kościół katolicki był jednym z jego najostrzejszych krytyków. W 1738 roku dekret papieski zakazał katolikom zostania masonami, pisał Jakub. Nawet dzisiaj papieski zakaz masonerii pozostaje w mocy, a Kościół uznaje masonerię za „nie do pogodzenia z doktryną Kościoła”, według Watykanu.

Kiedy zaczęła się masoneria?

Początki masonerii są niejasne, a temat jest pełen mitów i spekulacji. Jednym z bardziej wymyślnych twierdzeń jest to, że według Jakuba masoni są potomkami budowniczych Świątyni Salomona (znanej również jako Pierwsza Świątynia) w Jerozolimie. Inni argumentowali, że masoni powstali jako odgałęzienie templariuszy, katolickiego zakonu wojskowego z czasów średniowiecza. A słynny amerykański rewolucjonista Thomas Paine próbował prześledzić pochodzenie zakonu do starożytnych Egipcjan i celtyckich druidów. Od dawna krąży plotka, że ​​masoni to to samo co iluminaci, XVIII-wieczne tajne stowarzyszenie, które powstało w Niemczech, napisał Jacob. Większość z tych teorii została obalona, ​​chociaż niektórzy nadal w nie wierzą.

„Masoneria ma swoje korzenie w gildiach kamieniarzy średniowiecznej Europy” - powiedział Jacob. Te gildie, szczególnie aktywne w XIV wieku, były odpowiedzialne za budowę jednych z najwspanialszych architektur w Europie, takich jak zdobione gotyckie katedry Notre Dame w Paryżu i Westminster Abbey w Londynie..

Podobnie jak wiele ówczesnych gildii rzemieślniczych, jej członkowie zazdrośnie strzegli swoich tajemnic i selekcjonowali, kogo wybierali na uczniów. Inicjacja dla nowych członków wymagała długiego okresu szkolenia, podczas którego nauczyli się rzemiosła i często uczyli się zaawansowanej matematyki i architektury. Ich umiejętności były tak duże, że doświadczeni masoni często byli poszukiwani przez monarchów lub wysokich rangą urzędników kościelnych, powiedział Jacob..

Gildie zapewniały członkom nie tylko ochronę płac i kontrolę jakości wykonywanej pracy, ale także ważne powiązania społeczne - dodała. Członkowie gromadzili się w lożach, które służyły jako siedziba i punkty kontaktowe, w których masoni spotykali się, spożywali posiłki i zbierali się, aby omawiać wydarzenia i problemy dnia.

Jednak wraz z rozwojem kapitalizmu i gospodarki rynkowej w XVI i XVII wieku, stary system cechowy załamał się, pisał Jakub. Ale loże masońskie przetrwały. Aby wzmocnić członkostwo i zebrać fundusze, gildie kamieniarzy zaczęły rekrutować nie-masonów. Początkowo nowi rekruci byli często krewnymi istniejących członków, ale coraz częściej obejmowali osoby zamożne i mężczyzn o wysokim statusie społecznym.

Wielu z tych nowych członków było „uczonymi dżentelmenami”, którzy byli zainteresowani filozoficznymi i intelektualnymi trendami, które zmieniały ówczesny europejski krajobraz intelektualny, takimi jak racjonalizm, metoda naukowa i fizyka newtonowska. Mężczyźni byli równie zainteresowani kwestiami moralności - zwłaszcza tego, jak budować moralny charakter. Z tego nowego punktu widzenia wyrosła „spekulatywna masoneria”, która rozpoczęła się w XVII wieku. Ta zmodernizowana forma masonerii pomijała obróbkę kamienia, a loże stały się miejscem spotkań ludzi oddanych liberalnym zachodnim wartościom i z nimi związanych, powiedział Jacob..

„Masoneria, jaką znamy dzisiaj, wyrosła z początku XVIII wieku w Anglii i Szkocji” - powiedziała. Główny punkt zwrotny w historii masonerii nastąpił w 1717 roku, kiedy członkowie czterech oddzielnych lóż londyńskich zebrali się razem, tworząc coś, co stało się znane jako Premier Wielka Loża Anglii. Ta Wielka Loża stała się centralnym punktem brytyjskiej masonerii i pomogła w rozprzestrzenianiu i spopularyzowaniu organizacji. Masoneria szybko rozprzestrzeniła się na całym kontynencie; wkrótce powstały loże masońskie rozproszone po całej Europie, od Hiszpanii i Portugalii na zachodzie po Rosję na wschodzie. Powstał również w koloniach północnoamerykańskich w pierwszej połowie XVIII wieku.

Pod koniec XVIII wieku, u szczytu Oświecenia, masoneria zyskała znaczny prestiż społeczny. - Bycie masonem sygnalizowało, że jesteś na czele wiedzy - powiedział Jacob.

Jednak masoneria nie zawsze była mile widziana. Na przykład w Stanach Zjednoczonych w latach trzydziestych XIX wieku powstała partia polityczna znana jako Partia Antymasońska, podał Washington Post. Była to pierwotna trzecia partia polityczna w kraju, a jej członkowie byli oddani zwalczaniu tego, co uważali za nadmierny wpływ polityczny masonerii. William Seward, który został sekretarzem stanu prezydenta Abrahama Lincolna, rozpoczął karierę polityczną jako kandydat antymasoński.

Czy kobiety i mniejszości mogą zostać masonami??

Wczesne loże masońskie były wyłącznie męskie, co oznacza, że ​​kobietom zabroniono członkostwa, co zostało wyjaśnione w „starych oskarżeniach” („żadnych niewolników, kobiet, niemoralnych lub skandalicznych mężczyzn…”). Ta tradycja, zasada odzwierciedlająca dominujące wówczas układy społeczne, trwała przez wiele dziesięcioleci, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii.

Jednak z biegiem lat kobiety coraz częściej zaczęły odgrywać aktywną rolę w organizacji, zwłaszcza na kontynencie europejskim. Na przykład we Francji w latach czterdziestych XVIII wieku zaczęły pojawiać się tak zwane „loże adopcyjne”, powiedział Jacob. Były to loże, w których przyjmowano mieszankę mężczyzn i kobiet, przy czym ta ostatnia była głównie żonami, córkami i krewnymi masonów płci męskiej. Nie byli w pełni niezależni, ale byli usankcjonowani i przywiązani do tradycyjnych męskich lóż. Wkrótce podobne loże adopcyjne powstały w Holandii, a ostatecznie w Stanach Zjednoczonych.

Z tej tradycji ostatecznie powstały organizacje masońskie, które przyjmowały zarówno mężczyzn, jak i kobiety jako pełnoprawnych członków. Niektóre z tych organizacji obejmowały Zakon Amarantu, Zakon Białej Świątyni Jerozolimy i Zakon Wschodniej Gwiazdy. W tych organizacjach zarówno mężczyźni, jak i kobiety uczestniczą w obrzędach masońskich, a kobiety mogą pełnić władzę i kierownictwo. Na przykład najwyższa rangą kobieta w Zakonie Gwiazdy Wschodniej jest znana jako „Godna Matrona” i jest przewodniczącą organizacji. Istnieje również kilka organizacji związanych z dziewczętami i młodymi kobietami masońskimi, na przykład Zakon Córek Hioba i Międzynarodowy Zakon Tęczy Dziewcząt, które działają do dziś. Rainbow Girls są odgałęzieniem Zakonu Wschodniej Gwiazdy i są w dużej mierze poświęcone służbie i dobroczynności.

Pochodzący z Kalifornii, który poprosił o zachowanie anonimowości i był członkiem Rainbow Girls w latach 70., czule wspomina tę organizację. Powiedziała, że ​​jako młoda kobieta nigdy nie czuła się gorsza, ponieważ jest członkiem jednej z kobiecych organizacji. „Byliśmy autonomiczni” - powiedziała. „Zawsze ustalaliśmy własny program”.

„Jeśli już,” kontynuowała, „patrząc wstecz, organizacja dała mi wgląd w nieco utopijne społeczeństwo, ponieważ byliśmy bardzo demokratyczni. Organizacja była dobrze zarządzana i dobrze zorganizowana”.

Obecnie tradycyjni masoni nadal są wyłącznie mężczyznami, ale powiązane organizacje masonów są nadal aktywne, a wiele z nich jest zaangażowanych w działalność charytatywną, edukację i budowanie charakteru.

Podobnie jak w przypadku relacji z kobietami, masoneria w Stanach Zjednoczonych ma skomplikowaną historię z mniejszościami etnicznymi, zwłaszcza czarnymi Amerykanami. Po ustanowieniu masonerii w koloniach amerykańskich, ale przed wojną o niepodległość, kilku wolnych czarnych kolonistów, w tym człowiek o imieniu Prince Hall, złożyło petycję o członkostwo w bostońskiej loży Massachusetts, zgodnie z książką Cécile Révauger „Czarna masoneria” ( Simon i Schuster, 2016). Hallowi odmówiono, ale wytrwał, ostatecznie otrzymując przywilej w 1784 z Wielkiej Loży w Anglii. Loża masońska, którą założył, była pierwszą lożą afroamerykańską w Stanach Zjednoczonych i stała się podstawą wielu innych lóż czarnych, które później powstały. Te czarne loże zostały nazwane „Prince Hall Lodges” na cześć założyciela i zostały założone wyłącznie dla Afroamerykanów.

Chociaż kodeksy masońskie nie zabraniają ściśle przynależności do mniejszości etnicznych innych niż biała, integracja lóż głównego nurtu była ciągłą walką. Próby integracji głównych lóż spotkały się z różnym powodzeniem. „Są liberalne loże, które wymagają dodatkowego wysiłku, ale większość z nich idzie tylko z tym, kto się pojawi” - powiedział Jacob.

Jednak nawet w pierwszej dekadzie tego stulecia próby integracji niektórych lóż w południowo-wschodnich Stanach Zjednoczonych spotkały się z oporem niektórych białych członków, podał New York Times..

Sławni masoni

Podobno kilka wybitnych postaci historycznych było masonami, w tym Simón Bolívar, znany jako „wyzwoliciel Ameryki Południowej”; francuski filozof Voltaire, znany z obszernych pism filozoficznych i politycznych; oraz słynny niemiecki poeta i pisarz Goethe. Wolfgang Amadeus Mozart, słynny kompozytor, został masonem w 1784 roku. Jego słynna opera „Czarodziejski flet” zawiera elementy masonerii i jest peanem na cześć jego masońskich przekonań, donosi NPR.

W swojej książce „Revolutionary Brotherhood: Freemasonry and the Transformation of the American Social Order, 1730-1840” (University of North Carolina Press, 1998) historyk Steven Bullock zauważył, że kilku ojców założycieli oraz wybitnych amerykańskich rewolucjonistów i prezydentów było masonami, w tym George Washington, Paul Revere, Benjamin Franklin i Andrew Jackson. Franklin był jednym z pierwszych masonów w ówczesnej Ameryce kolonialnej, aw 1734 roku został Wielkim Mistrzem loży Filadelfijskiej, zgodnie z artykułem z 1906 roku opublikowanym w The Pennsylvania Magazine of History and Biography..

Symbole masonerii

Świat masonerii składa się z ezoterycznych znaków i symboli, które są zaskakujące dla większości nie-masonów. Być może najbardziej powszechne są kompas i kwadrat, które są powszechnie rozpoznawalnymi symbolami organizacji. Zazwyczaj zdobią nadproża nad wejściami do loży i można je znaleźć na fartuchach noszonych przez masonów podczas rytuałów.

Chociaż nie ma jednego, powszechnie uzgodnionego znaczenia, większość masonów prawdopodobnie twierdziłaby, że te dwa obiekty w połączeniu mają przedstawiać, jak powinien się zachowywać mason, zgodnie z internetowym słownikiem symboli masońskich. Kwadrat oznacza, że ​​człowiek powinien postępować „uczciwie” w stosunku do bliźniego - to znaczy powinien być uczciwy i otwarty we wszystkich swoich działaniach. Kompas przypomina o tym, by zachować umiar i nie dać się ponieść wadom życia.

Ogólnie rzecz biorąc, symbole masońskie - takie jak ul, drzewo akacjowe i wszechwidzące oko, żeby wymienić tylko kilka - mają na celu przywoływanie ideałów, przypominanie członkom o prawidłowych sposobach postępowania i zachowania oraz udzielanie ważnych lekcji.

„Symbole masonerii w dużej mierze mają związek z etyką - jak należy żyć swoim życiem” - powiedziała była Rainbow Girl.

Związane z: Łamanie kodeksów: 10 najbardziej tajemniczych starożytnych rękopisów

Czy masoneria jest nadal aktualna?

Dziś masoneria przeżywa upadek.

„Loże mają straszny czas rekrutacji mężczyzn” - powiedział Jacob. „Większość młodych mężczyzn nie akceptuje dziś tego rodzaju wyróżnień - takich jak miejsca wyłącznie dla mężczyzn i miejsca wyłącznie dla kobiet”.

W konsekwencji liczba członków lóż spadła, a chęć przyłączenia się do ekskluzywnej, uprzywilejowanej enklawy mężczyzn nie jest tak atrakcyjna, jak kiedyś. Chociaż w każdym stanie USA istnieją loże masońskie, wiele z nich jest obecnie wolnych.

Jednym z powodów tego upadku była konkurencja ze strony podobnych organizacji braterskich i usługowych, takich jak Odd Fellows, Rycerze Kolumba, Życzliwy i Opiekuńczy Zakon Łosi oraz E. Clampus Vitus. Ale możliwe jest również, że spadek ten można wyjaśnić różnymi wartościami wyznawanymi przez nowsze pokolenia, systemami wartości, które często są sprzeczne z poprzednimi pokoleniami..

Jak powiedział Jacob, problem upadku jest zakorzeniony w obecnym składzie lóż. Zauważyła, że ​​większość członków jest w wieku od 50 do 60 lat, są przeważnie biali i wyznają bardzo konserwatywną politykę. „To nie przemawia do młodszego pokolenia” - powiedziała. „Nawet służby zbrojne są teraz zintegrowane według rasy i płci, ale nie loże”.

Dodatkowe zasoby:

• Obejrzyj ten krótki, animowany film o tym, czym właściwie zajmują się masoni, z The Infographics Show na YouTube.
• Dowiedz się więcej o „Czarodziejskim flecie” Mozarta i o tym, jak przedstawia on jego inicjację w masonerię z tego filmu z Los Angeles Philharmonic Orchestra
• Przeczytaj, jak Smithsonian Magazine opisał wycieczkę po masońskiej świątyni w Waszyngtonie w 2007 roku.