Oto dlaczego Zjednoczone Emiraty Arabskie rozpoczęły misję na Marsa

 Sonda Hope ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich jest w drodze na Marsa, wyznaczając pierwszą planetarną misję naukową prowadzoną przez kraj arabski.

Wystrzelenie 19 lipca z Japonii oznaczało początek podróży satelity Hope na Marsa. Ale projekt (po arabsku nazwany Al-Amal, co w języku angielskim oznacza Nadzieję) jest realizowany od sześciu lat, odkąd prezydent ZEA, szejk Khalifa bin Zayed Al Nahyan, ogłosił projekt w lipcu 2014 roku. Nadzieja będzie krążyć wokół Czerwonej Planety, zbierając dane na jego atmosferze, aby zaoferować naukowcom lepsze informacje o możliwej życiodajnej przeszłości Marsa i bardziej jałowej teraźniejszości.

“Wybraliśmy epickie wyzwanie dotarcia na Marsa, ponieważ epickie wyzwania inspirują i motywują nas "- powiedział Mohammed bin Rashid, wiceprezydent i premier kraju, w oświadczeniu z 2014 r., Jak podała siostrzana strona Space.com." w przypadku takich wyzwań jest moment, w którym przestajemy iść do przodu ”

Projekt Hope stwarza dla Zjednoczonych Emiratów Arabskich szansę na zbudowanie silniejszej społeczności naukowej, zbudowanie prestiżu narodowego i wniesienie bezpośredniego wkładu w globalne wysiłki mające na celu odkrycie życia historycznego na Marsie, według agencji kosmicznej Emirati..

Związane z: Misja Nadzieja Zjednoczonych Emiratów Arabskich na Marsa na zdjęciach

Co to są Zjednoczone Emiraty Arabskie?

Zjednoczone Emiraty Arabskie to młody naród z populacją mniejszą niż 10 milionów (według Global Media Insight) w południowo-wschodniej części Półwyspu Arabskiego, graniczącego z Arabią Saudyjską i Omanem oraz po drugiej stronie Zatoki Perskiej od Iranu. Powstał w 1971 roku z siedmiu mniejszych narodów lub emiratów, które do tej pory znajdowały się pod brytyjskimi rządami kolonialnymi. (Nadzieję, że przybycie na Marsa w 2021 r. Zbiegnie się z 50. rocznicą ZEA). 

Abu Zabi i Dubaj, największe emiraty, stanowią większość populacji Emiratów, ale około jedna trzecia wszystkich mieszkańców Zjednoczonych Emiratów Arabskich mieszka w pozostałych pięciu emiratach: Sharjah, Ajman, Ras al-Khaimah, Fujairah i Umm al-Quwain. 

Zjednoczone Emiraty Arabskie są bogatym producentem ropy i podobnie jak sąsiednia Arabia Saudyjska od dawna są sojusznikiem i partnerem handlowym Stanów Zjednoczonych. Kraj ma pieniądze do wydania na duże projekty krajowe, takie jak najwyższy budynek świata w Dubaju, sztuczne wyspy i kryty ośrodek narciarski na środku pustyni.

Hope była częścią bardziej wzniosłego krajowego projektu, w ramach którego zbudowano również Centrum Kosmiczne Mohammeda bin Rashida - które prowadzi misję Hope - ustanowienie programu astronautów i ośmiodniowy pobyt obywatela Emiratów Hazzaa Ali Almansoori jako astronauta na pokładzie Międzynarodowa Stacja Kosmiczna w 2019 roku.

Co zrobi sonda Hope?

Hope, wspólny projekt ZEA i University of Colorado Boulder, University of California, Berkeley i Arizona State University, jest w istocie bardzo zaawansowanym satelitą pogodowym, według Space.com.

Został zaprojektowany, aby stworzyć długoterminowy, obejmujący całą planetę obraz marsjańskiego klimatu, pokazujący, jak wzorce pogodowe planety zmieniają się w ciągu dni i lat. Naukowcy mają nadzieję, że wykorzystają uzyskane dane do opracowania mechanizmów wypłukiwania tlenu i wodoru z marsjańskiej atmosfery przez eony.

Związane z: 6 powodów, dla których astrobiolodzy pokładają nadzieję na życie na Marsie

W wyniku tych procesów planeta była sucha, oziębła i jałowa. Ale polowanie na życie na Marsie opiera się na założeniu - popartym dowodami z powierzchni planety - że miliardy lat temu było cieplej i wilgotniej, a dookoła było mnóstwo tlenu. Naukowcy mają nadzieję, że zrozumienie, w jaki sposób zmienia się dzisiejsza atmosfera, pomoże doprecyzować obraz starszego Marsa, na którym mogło się rozwinąć życie.

 Naukowy impuls dla narodu zatoki 

Mówiąc bardziej bezpośrednio, celem programu kosmicznego jest wzmocnienie pozycji ZEA w globalnej społeczności naukowej i ustanowienie poważnych instytucji badawczych w tym kraju, poinformowały ZEA..

Centrum Kosmiczne im. Mohammeda bin Rashida wymienia cele misji Hope na swojej stronie internetowej, w tym „zachęcanie i inspirowanie młodych pokoleń do odniesienia sukcesu w projektach STEM” oraz „promowanie kultury badań i pasji do eksploracji i innowacji”.

Jak dotąd wysiłki ZEA wydają się opłacać.

„Bez wcześniejszego krajowego doświadczenia w eksploracji kosmosu, potencjału nauk planetarnych lub odpowiedniej infrastruktury, krajowi udało się stworzyć zespół wykonawczy składający się w 100% z miejscowego personelu z Emiratów o średniej wieku poniżej 35 lat” - badacze z University College London, Ine Steenmans i Neil Morisetti napisał dla The Conversation. „Wyznaczając termin sześciu lat, a nie dziesięciu, jak to ma miejsce w przypadku większości porównywalnych misji, wystartował na czas i w ramach budżetu”.

Steenmans, Morisetti i ich koledzy opublikowali pochlebną recenzję misji, mówiąc, że wysiłek Hope doprowadził do małej eksplozji naukowej w Zjednoczonych Emiratach Arabskich, a ponad 50 recenzowanych artykułów naukowych o kosmosie wyszło z kraju w ciągu ostatnich sześciu lat.

 -Voyager to Mars Rover: 10 największych innowacji NASA

-Zobacz spektakularne obrazy misji księżycowej w 3D (zdjęcia)
-Zdjęcia: Spojrzenie na chińską stację kosmiczną, która rozbija się na Ziemi 

W trakcie tego procesu Zjednoczone Emiraty Arabskie opracowały również know-how i infrastrukturę produkcyjną dla innych podobnych projektów w przyszłości, napisali naukowcy w swoim przeglądzie. Więcej studentów w Zjednoczonych Emiratach Arabskich zapisało się na studia podyplomowe; więcej funduszy jest dostępnych dla naukowców w kraju; a badania wyglądają na bardziej atrakcyjną karierę niż przed rozpoczęciem tej misji, powiedzieli.

„Jedną z lekcji jest zatem to, że jeśli jest osadzona w długoterminowej, krajowej wizji strategicznej, eksploracja kosmosu może w krótkim okresie przynieść znaczne korzyści blisko miejsca zamieszkania” - napisali. „Chociaż kosmos może wydawać się przede wszystkim poświęcony misjom naukowym, zaprojektowane w ten sposób mogą stanowić misje rozwoju narodowego”.

Zjednoczone Emiraty Arabskie nie są jedynymi potęgami po zimnej wojnie, które wykorzystują eksplorację kosmosu, aby zaznaczyć swój status i potęgę oraz podnieść ambicje narodowe. Chiny, pomimo braku współpracy z NASA, zbudowały własne stacje kosmiczne i wylądowały na Księżycu. Izraelski lądownik Beresheet zawiódł spektakularnie, gdy zderzył się z Księżycem w 2019 roku (chociaż katastrofa wyrzuciła tysiące wyschniętych niesporczaków na powierzchnię Księżyca). Indie uruchomiły kilka sond satelitarnych, w tym misję Mars Orbiter, która krąży wokół Czerwonej Planety od 2014 roku.

Jak informował Forbes w 2018 roku, tylko około 40% wszystkich misji na Marsa w historii zakończyło się sukcesem. Czas więc okaże się, czy nadzieja, która ma przybyć w lutym 2021 r., Będzie postrzegana jako całkowity sukces ambicji naukowych ZEA.