Jak działają wyścigi wytrzymałościowe

Audi włoskiego Rinaldo Capello, Allana McNisha z Wielkiej Brytanii i Toma Kristensena bierze udział w 24-godzinnym wyścigu Le Mans na torze Circuit des 24 Heures du Mans 16 czerwca 2007 w Le Mans we Francji. Ryan Pierse / Getty Images

Ryk tłumu, wrzask silników i zawodzenie mechaników walczących o przejechanie przez linię mety spalonych i zepsutych pojazdów - to jest sporty motorowe wytrzymałościowe.

Wyścigi samochodowe długodystansowe istniały prawie tak długo, jak istniały samochody do ścigania się. W 1900 roku kierowcy jauntują swoje jalopy na włoskim torze wyścigowym Coppa Florio, który przebiegł w przybliżeniu 115 mil (185 kilometrów) z Brescii do Cremony do Mantui (Mantua) iz powrotem. Zawodnicy czasami pokonywali kilka okrążeń tej trasy w Panhards, Mercedes, Darracqs i Fiats, samochodach, które według dzisiejszych standardów były niewiele lepsze niż podrasowane grzechotki, na zdradliwych i źle utrzymanych drogach.

Wtedy, tak jak teraz, wyścig był w równym stopniu sprawdzianem metalu pojazdu, jak i zapału kierowcy, a producenci i dżokeje samochodowi podzielili zasługi - i zaszczyty - za zwycięstwo.

Coppa Florio i jemu podobne, w których kierowcy starają się pokonać określony dystans najszybciej, należą do jednej z dwóch głównych kategorii wyścigów długodystansowych. Drugi polega na sprawdzeniu, kto może podróżować najdalej w określonym czasie. Te wyścigi na czas mogą trwać od kilku godzin do pół dnia, a nawet przez cały 24-godzinny okres.

Pierwszy 24-godzinny wyścig odbył się w 1907 r. Na Brooklands, torze wyścigowym i lotnisku o długości 2,8 mili (4,4 km) w Surrey w Anglii. Brooklands był pierwszym żużlem zbudowanym specjalnie do wyścigów samochodowych. Dziś jeden z najsłynniejszych wyścigów na świecie, Le Mans, pozostaje wyścigiem 24-godzinnym.

Sporty motorowe wytrzymałościowe rozwinęły się dramatycznie przez lata. Nic dziwnego - wyścigi wytrzymałościowe zapewniają emocje towarzyszące krótszym wyścigom, ale dodają do tego dramat katastroficznych awarii mechanicznych i ciągłego, rozdzierającego serce ścierania się żywotnych pojazdów, gdy prawa fizyki zbierają żniwo. Oczywiście ekspansja oznaczała również, że sport się rozgałęził i stał się bardziej złożony. Wyścigi dzielą się teraz na liczne kategorie i podkategorie w zależności od typu samochodu, producenta lub prywatnego twórcy, długości trasy i wydarzenia, liczby kierowców i tak dalej.

Wyróżniają się jednak pewne podobieństwa. W tym artykule usiądziesz za kierownicą i obejrzysz szybką wycieczkę po tym, co sprawia, że ​​wyścigi wytrzymałościowe są tak wymagające i ekscytujące. Więc zapnij pasy i obserwuj te obroty.

Zawartość

1. Zamknięte koła i otwarte przepustnice
2. Seria Triple Crown i Racing
3. Silniejsi plecy: problemy techniczne i przerosty

Wyścigi długodystansowe wyróżniają się na tle innych sportów motorowych tym, że sprawdzają nie tylko wytrzymałość i umiejętności kierowcy, ale także trwałość i niezawodność pojazdu. Niezależnie od tego, czy chodzi o 24 godziny w Le Mans, 12 godzin w Sebring, 10 godzin w Petit Le Mans czy 1000 kilometrów (621 mil) w wyścigach europejskich, wydarzenia te dowodzą nie tylko, który zespół kierowców rządzi, ale także który samochód może jechać dystans.

Nic dziwnego, że producenci samochodów są tak dumni, że chwalą się swoimi zwycięstwami w wielkich wyścigach wytrzymałościowych. Jednak producenci samochodów nie mają monopolu na wyścigowe pojazdy wytrzymałościowe - wręcz przeciwnie. Niezależne grupy, znane w świecie wyścigów jako „korsarze”, również polują floty na torze.

Wyścigi wytrzymałościowe zwykle odbywają się na zamkniętych torach z samochodami z zamkniętymi kołami (w przeciwieństwie do samochodów formuły, które mają otwarte koła - czyli koła na zewnątrz nadwozia). Typowe wydarzenie obejmuje zespoły składające się z dwóch do czterech kierowców, które próbują pokonać ustalony dystans najszybciej lub najdalej w określonym czasie. W trakcie wyścigu kierowcy muszą robić pit stopy, aby zatankować i serwisować samochód, a także zmieniać kierowców, z których każdy jedzie „stint” trwający od około godziny do 90 minut. Ze względu na taktyczne znaczenie tych przełączników, okresy mogą mieć bardzo różną długość. Niektóre wyścigi ograniczają długość przejazdu ze względów bezpieczeństwa.

Kilka klas samochodów walczy o nagrody wytrzymałościowe. Niektóre klasy są zapełniane przez prototypy zbudowane zgodnie ze specyfikacjami określonymi dla tej rasy. Same Le Mans Series (LMS) i American Le Mans Series (ALMS) wykorzystują dwie klasy prototypowych samochodów z zamkniętymi kołami. Pierwsza klasa, nazwana Le Mans Prototype 1 (LMP1), jest znana z produkcji Audi, Peugeot i Aston Martin. Samochody LMP2 są mniejsze, lżejsze i słabsze, ale mają potencjalnie lepszy stosunek mocy do masy. Porsche, Acura i Mazda są znane ze swoich prototypów LMP2.

Ponadto trzy klasy samochodów sportowych, w tym Corvette, Vipers, Saleens, Aston Martins, Porsche, Ferrari i BMW GT, również rywalizują na imprezach LMS i ALMS. Wyścigi mogą być również ograniczone do „samochodów specjalnych” (w których wszyscy kierowcy jeżdżą samochodami tej samej marki, z tym samym podwoziem i silnikiem) lub samochodów turystycznych (pojazdy oparte nie na samochodach sportowych o wysokich osiągach, ale raczej na samochodach drogowych)..

Nawet w wyścigach, które przebiegają na tak duże odległości i trwają tak długo, kierowcy i pojazdy często osiągają zwycięstwo wąskim marginesem. W końcu zakończyło się wiele 24-godzinnych wyścigów, w których zespół popełnił najmniej błędów.

Skoro mamy już podstawy, wybierzmy się na wycieczkę po torze.

Rajd Dakar

Wyścigi wytrzymałościowe w terenie, takie jak Rajd Dakar, łączą psychiczne i mechaniczne wyzwania wyścigów długodystansowych z niesamowitą dynamiką jazdy rajdowej. W przeciwieństwie do tradycyjnych rajdów, w których używane są przerobione samochody drogowe, Dakar używa prawdziwych pojazdów terenowych i pokonuje trudniejszy teren, w tym wydmy, błoto, skały i trawę..

Długość wyścigu jest różna. Kierowcy pokonali do 9321 mil (15 000 kilometrów) w jednym Dakarze, chociaż wyścigi terenowe na czas stanowią tylko część tego dystansu.

Dakar przebiegał przez Europę Południową i Afrykę od 1978 do 2007 roku. Po odwołaniu w 2008 roku z powodu obaw o terroryzm przeniósł się do Ameryki Południowej, gdzie pozostaje do dziś.

Andy Priaulx jeździ BMW Rahal Letterman Racing BMW M3 GT2 nr 90 podczas ALMS 12 Hours of Sebring na torze Sebring International Raceway 20 marca 2010 r. W Sebring na Florydzie. Rick Dole / Getty Images

Le Mans Grand Prix d'Endurance, znane również jako 24-godzinny wyścig Le Mans, pozostaje najbardziej prestiżowym ze wszystkich wyścigów długodystansowych. Odbywa się prawie co roku od 1923 r. Na torze wyścigowym Sarthe o długości 8,5 mili (13,7 km) w pobliżu Le Mans we Francji. Różne klasy pojazdów rywalizują ze sobą obok siebie, a nagrody trafiają zarówno do zwycięzcy ogólnego, jak i zwycięzcy każdej z klas.

Le Mans to pierwszy klejnot w potrójnej koronie wyścigów wytrzymałościowych, ponieważ znane są trzy najtrudniejsze wyścigi wytrzymałościowe w historii. 24-godzinny wyścig Daytona, który odbył się na torze Daytona International Speedway w Daytona Beach na Florydzie, oraz 12-godzinny wyścig w Sebring, który odbył się w Sebring International Raceway, dawnej bazie Sił Powietrznych Sił Powietrznych w Sebring na Florydzie, dopełniają potrójną koronę.

24-godzinny wyścig Daytona zmienił swoją nazwę, ponieważ przeszedł przez różnych sponsorów (obecnie nazywa się Rolex 24 w Daytona), ale wyścig pozostał prawie taki sam. Kierowcy jeżdżą samochodami turystycznymi i prototypami Daytona na połączonym torze drogowym o długości 3,5 mili (5,6 km). Część wyścigu odbywa się na torze NASCAR, a część na krętym torze drogowym. Tri-owalny tor Daytona ma kształt między owalem a trójkątem, dzięki czemu ma ostrzejsze zakręty niż kwadratowy owalny lub prawdziwie owalny tor.

Bieg na jednym z najstarszych nieprzerwanie działających torów wyścigowych w Stanach Zjednoczonych, 12-godzinny wyścig Sebring składa się z 6-kilometrowego, 17-milowego toru drogowego z długimi prostymi, niesamowitymi zakrętami i wymagającymi wolne zakręty. Fani wyścigów znają tor Sebring ze względu na jego nierówną i wyboistą nawierzchnię, której część biegnie wzdłuż starych odcinków lądowisk z czasów II wojny światowej. Te trudne warunki w połączeniu z upałem południowo-środkowej Florydy sprawiają, że Sebring jest naprawdę wymagającym kursem zarówno dla samochodu, jak i kierowcy.

Popularność sportów motorowych długodystansowych dała początek kilku seriom wyścigowym, zwykle inspirowanym lub zakotwiczonym przez ważny wyścig o mistrzostwo. Wybitne przykłady obejmują serię 12 wyścigów samochodów sportowych Rolex, która rozpoczyna się 24-godzinnym wyścigiem Daytona, American Le Mans Series (ALMS) i Le Mans Series (LMS)..

Można sobie wyobrazić, że cała inżynieria, która służy do tworzenia niezawodnych i oszczędnych wyścigów długodystansowych, może zostać dobrze wykorzystana w samochodach konsumenckich. Jak zobaczymy w następnej sekcji, masz rację.

Ron Fellows jeździ swoją Corvette podczas Rolex 24 Hours of Daytona na torze International Speedway w Daytona Beach na Florydzie. Jon Ferrey / Allsport / Getty Images

Kierowcy biorący udział w wyścigach długodystansowych muszą zmieniać sposób jazdy, aby zrównoważyć zużycie paliwa i osiągi, a nawet muszą dostosować rozkład masy i zmiany równowagi podczas wyścigu. Ze względu na duże wymagania dotyczące toru, samochodu, kierowcy i załogi, wyścigi długodystansowe doprowadziły do ​​niektórych z najważniejszych postępów technicznych w sportach motorowych..

Sporty motorowe wytrzymałościowe ewoluowały jako wyzwanie innego rodzaju niż Grand Prix. Zamiast budować samochody, które mogłyby wysadzić drzwi z dala od konkurencji podczas drag, sprint lub krótkiego wyścigu, inżynierowie stanęli przed testem konstruowania pojazdów, które byłyby zarówno sportowe, jak i niezawodne - nie wspominając o możliwie najniższym zużyciu paliwa, liczba pit stopów.

W ten sposób wyścigi wytrzymałościowe pomogły w prowadzeniu badań nad oszczędnością paliwa, niezawodnością i aerodynamiką. Wszystkie samochody wyścigowe wymagają oczywiście niezawodności i stabilności, ale te czynniki stały się szczególnie ważne w wyścigach wytrzymałościowych poza torem, gdzie drogi nie były utrzymywane w warunkach wyścigowych, a samochód mógł naprawdę wytrzymać w ciągu dnia..

Opony też zawsze były głównym problemem w wyścigach długodystansowych. Wpływ na przyspieszanie, hamowanie i prowadzenie ogumienia i zużycia opon może być znaczny, a częstotliwość, z jaką należy zmieniać opony, wraz z prędkością, z jaką może je zmieniać załoga pit-stopu, może mieć ogromny wpływ na wynik wyścigu. Jeden z kierowców powiedział, że zmiana opon w jego samochodzie na inną markę zaoszczędziła jego zespołowi 4 sekundy na okrążenie w fabrycznej Corvette w Sebring.

Opony, które mogą wytrzymać więcej niż jedną jazdę z jednym kierowcą, zapewniają dużą przewagę zespołowi, który je wyposaża. Wymaga to jednak opon, które nadal mogą zapewniać przyczepność do drogi, nawet gdy są zużyte i nieco chłodne, gdy ich współczynnik tarcia jest minimalny.

Rozwiązywanie takich problemów podczas wyścigów długodystansowych zapewnia producentom opon pożyteczną podstawę do badań, nawet jeśli wyścigi stanowią poligon doświadczalny do testowania osiągów, trwałości i spójności opon. Weź również pod uwagę pozytywny rozgłos, który może pochodzić z umieszczenia produktu ich firmy w samochodzie, który wygrywa Le Mans, Daytona lub Sebring. Michelin musi się z tym zgodzić - w 2009 roku dostarczył opony do 41 z 55 samochodów zgłoszonych do Le Mans.

Dlatego następnym razem, gdy spojrzysz na naklejkę z przebiegiem lub kupisz zestaw opon o długości 70 000 mil (112 654 km), pomyśl o wyścigach wytrzymałościowych. Niezależnie od tego, czy myślisz o tym jako o wielkim poligonie doświadczalnym, czy też rozkoszujesz się emocjami związanymi z przekraczaniem granic maszyny i kierowcy, jest to coś, o co warto się pobudzić.

Aby uzyskać więcej informacji na temat wyścigów wytrzymałościowych i innych powiązanych tematów, skorzystaj z łączy na następnej stronie.

Powiązane artykuły

• Najlepszy quiz z fizyki motoryzacyjnej
• Jak działa Formuła 1
• Jak działa drifting
• Jak działa Gymkhana
• Jak działają szkoły wyścigowe
• Jak działają techniki wyścigów samochodowych
• Dlaczego NASCAR nie ściga się w deszczu?

Więcej świetnych linków

• Grand American Road Racing Association
• Międzynarodowa Federacja Samochodowa (Federation International de l'Automobile)
• Stowarzyszenie wyścigów wytrzymałościowych Stanów Zjednoczonych

Źródła

• Organizacja sportowa Amaury. "Trasa." (8 lutego 2011) http://www.dakar.com/dakar/2011/us/route.html
• Automobile Club de l'Ouest. „Legendarna rasa”. (4 lutego 2011) http://www.lemans.org/en/races/24h/history.html
• Blanc, Desiree. „Merdeka Millennium Endurance Race 2010: kierowca Lamborghini Christopher Haase wygrywa 12-godzinny wyścig w Sepang”. 9 sierpnia 2010 r. (3 lutego 2011 r.) Http://speedmagazine.net/2010/08/09/merdeka-millennium-endurance-race-2010-lamborghini-driver-christopher-haase-wins-the-12 -godzinny-wyścig-w-osobnym /
• ClassicDriver.com. „Mercedes na Targa Florio i Coppa Florio 1924 - 80 lat później”. 14 kwietnia 2004. (3 lutego 2011) http://www.classicrollsroyce.com/uk/magazine/3300.asp?id=12005
• Considine, Tim. „Lekcje wyciągnięte! - Wyścigi”. 19 stycznia 2010. (4 lutego 2011) http://www.roadandtrack.com/racing/motorsports/lessons-learned!
• Corvette Racing. „Raport sześciu godzin Le Mans: Bitwa na froncie”. 12 czerwca 2010 r. (7 lutego 2011 r.) Http://www.corvetteracing.com/history/2010releases/lemans/lemans4.shtml
• Daytona International Speedway. „Rolex 24 w Daytona”. (3 lutego 2011 r.) Http://www.daytonainternationalspeedway.com/Tickets-Events/Events/2010/Rolex-24/Rolex-24-At-Daytona.aspx
• ESPN F1. „Sebring International Raceway”. (4 lutego 2011) http://en.espnf1.com/f1/motorsport/circuit/1278.html
• Hibbard, Jamie. „Gulf Pro: Aston Martin i Audi ruszają na tor, aby przetestować swoje samochody LMP1”. 10 marca 2009. (8 lutego 2011) http://www.topgear.com/uk/car-news/aston-martin-audi-le-mans-2009-03-10
• MTD. „Pirelli zajmuje trzecie miejsce w Dakarze: pierwszy finisz korsarza”. 18 stycznia 2011 r. (8 lutego 2011 r.) Http://www.moderntiredealer.com/News/Story/2011/01/Pirelli-places-third-at-Dakar-first-privateer-finish.aspx
• Schultz, Jonathan. „High Peaks, High Drama w Rajdzie Dakar 2011”. 17 stycznia 2011 r. (3 lutego 2011 r.) Http://wheels.blogs.nytimes.com/2011/01/17/high-peaks-high-drama-in-2011-dakar-rally/
• Sebring International Raceway. "Witamy w Sebring." (4 lutego 2011) http://www.sebringraceway.com/
• Siano, Joseph. „Wyścigi samochodowe: notebook: ułamek sekundy od historii”. 19 czerwca 1996. (4 lutego 2011) http://www.nytimes.com/1996/06/19/sports/auto-racing-notebook-a-split-second-from-history.html
• Vorano, Neil. „Hans Herrmann, dziadek genialny ze stopą wciąż na gazie”. Narodowy. 3 lutego 2011 r. (7 lutego 2011 r.) Http://www.thenational.ae/lifestyle/motoring/hans-herrmann-genial-grandfather-with-his-foot-still-on-the-gas