- Jacob Hoover
- 0
- 2494
- 310
Kiedy myślimy o emisjach samochodowych, często myślimy o zanieczyszczeniach wydobywających się z naszych rur wydechowych. Proces spalania wewnętrznego powoduje powstawanie szkodliwych chemikaliów (takich jak CO2 i tlenki azotu), które są uwalniane do powietrza podczas jazdy. Jednak emisje z rury wydechowej są kontrolowane za pomocą różnych systemów, takich jak konwertery katalityczne i systemy recyrkulacji spalin, i są one regulowane przez ustawodawstwo stanowe i federalne.
Jednak czy wiesz, że istnieje inny rodzaj emisji pochodzącej z naszych samochodów? Nazywa się je emisjami par. Benzyna w zbiorniku paliwa i przewodach paliwowych powoli odparowuje z czasem, uwalniając lotne związki organiczne do powietrza. Agencja Ochrony Środowiska twierdzi, że jest wystarczająco dużo tych emisji, aby przyczynić się do zanieczyszczenia powietrza i stanowić zagrożenie dla zdrowia ludzi [źródło: EPA].
Ze względu na ich szkodliwy charakter rząd reguluje również emisje par w nowych pojazdach. Oznacza to, że producenci samochodów są zobowiązani do instalowania systemów kontroli emisji par w każdym nowym samochodzie i ciężarówce, które budują. To nic nowego, tak naprawdę - te systemy istnieją od wczesnych lat siedemdziesiątych. Jednak wraz z rozwojem technologii koncerny samochodowe znajdują nowsze i bardziej innowacyjne sposoby ograniczania zanieczyszczenia.
W tym artykule dowiesz się, jak działają systemy kontroli emisji par i dowiesz się, jak zapobiegać parowaniu paliwa w pojeździe w określonych warunkach.