Jak działają samochody Henry J.

Kaiser-Frazer przeszedł z „powojennego cudu” 1947 i 1948 roku do powojennej pomyłki w 1949 roku, spadając z dziewiątego do czternastego w produkcji w Detroit. Zdeterminowany, aby kontynuować, prezes Henry J. Kaiser pożyczył 44 miliony dolarów od Reconstruction Finance Corporation, aby utrzymywać zapasy, a następnie przygotował narzędzia do nowych modeli.

Jednym z rezultatów było nagłe odejście współzałożyciela Josepha W. Frazera. Kaiser obiecał RFC, że część jego pieniędzy zostanie przeznaczona na nowy mały samochód, na który stać każdego Amerykanina. Z niemałą skromnością nazwał ją Henry J..

Projektant Howard A. „Dutch” Darrin zaproponował kompaktowy samochód z krótkim rozstawem osi, wywodzący się z jego pięknego Kaisera z 1951 roku, który został już zamknięty podczas planowania Henry'ego J. Ale szef, chcąc czegoś zupełnie nowego, poszedł z propozycją firmy American Metal Products, dostawcy ram i sprężyn do siedzeń samochodowych z Detroit..

Darrin niechętnie próbował ulepszyć ten niezgrabny, mały dwudrzwiowy sedan typu fastback, nakładając swój charakterystyczny „dip” na linię pasa, przednią szybę i tylną szybę oraz małe tylne płetwy. Chociaż wynik był wciąż dość dziwny, nowojorska Akademia Mody przyznała Henry'emu J tytuł „Fashion Car of the Year” w 1951 roku.

Moc zapewniały silniki Willysa z głowicą L: 134-calowe cztery i 161-cidowe sześć. Czwórce o mocy 68 koni mechanicznych obiecano niesamowitą oszczędność. 80-konny Six okazał się czymś w rodzaju gorącego pręta, z 0-60 razy około 14 sekund, w dużej mierze dzięki niskiej masie własnej (około 2300 funtów). Choć zbudowany na kompaktowym rozstawie osi 100 cali, Henry J mógł pomieścić czterech pasażerów wraz ze znaczną ilością bagażu.

Model K-F rozpoczął swój rok modelowy 1951 w marcu 1950 roku. Przez pewien czas Henry J był dość popularny i prawie 82 000 sprzedano w tym roku modelowym. Ale to ewidentnie zaspokoiło popyt, ponieważ sprzedaż gwałtownie spadła w ciągu 1952 roku. Jednym z powodów była cena. Przy cenie 1363 USD nawet czterocylindrowy model był tylko o 200 USD tańszy niż pełnowymiarowy sześciocylindrowy Chevrolet - i znacznie bardziej podstawowy. Henry J Six oferował wersję „DeLuxe” zaczynającą się od 1499 $, ale była tylko - nieco mniej surowa.

Łagodny lifting zapewnił modelom z lat 1952-54 nową, inteligentną kratkę o pełnej szerokości, tylne światła przeniesione z nadwozia do płetw i ładniejsze wnętrza. Środkiem przejściowym z 52 roku, mającym na celu wyczerpanie zapasów, był Vagabond - model z 51 roku noszący „kontynentalne” koło zapasowe z napisem identyfikacyjnym i ozdobą maski z czarnego plastiku i chromu. Po tym Henry Js nazywano Corsair lub Corsair DeLuxe, a ich cena wynosiła około 1400 USD za cztery, 1560 USD z sześcioma.

Ale wydawało się, że nic nie działa, więc Henry J wyjechał w 1954 roku. Szacuje się, że w tym roku sprzedano około 1100 sztuk, z których wszystkie były ponownie sprzedawane jako pozostałości z 1953 roku. W sumie zbudowano około 30 000 sztuk. Pozostawione martwe były plany na hardtop, kombi, czterodrzwiowy sedan, a nawet kabriolet.

Wielu uważało, że pierwotne podejście było błędne. Bez schowków, kufrów i innych oczekiwanych funkcji, lata 51. były po prostu zbyt proste dla większości kupujących. Jak skomentował później Joe Frazer: „Wyprowadziłbym to w przebraniu”. I rzeczywiście, to właśnie zrobił Sears ze swoją krótkotrwałą pochodną Allstate (patrz Allstate). Wtedy też rynek nie był jeszcze gotowy na kompaktowe (choć wkrótce miał być), a K-F wyglądał coraz bardziej terminalowo, co z pewnością odstraszyło niektórych kupujących.

W sumie był to klasyczny przypadek zbyt mało i zbyt wcześnie. Podobnie jak równie źle oceniany Jet Hudsona, Henry J był niewłaściwym samochodem w niewłaściwym czasie.

Aby uzyskać więcej informacji na temat nieistniejących amerykańskich samochodów, zobacz:

• AMC
• Duesenberg
• Oldsmobile
• Plymouth
• Studebaker
• Wielkie żarcie