Jak działają roślinno-mikrobiologiczne ogniwa paliwowe

  • Jacob Hoover
  • 0
  • 1201
  • 199
Jeśli roślinne mikrobiologiczne ogniwa paliwowe zaadoptują, rośliny ryżu takie jak te mogą oznaczać zarówno energię, jak i pożywienie. Chcesz dowiedzieć się więcej? Sprawdź te zdjęcia pojazdów napędzanych paliwami alternatywnymi. Creative Commons / midorisyu (na licencji CC BY 2.0)

Bezpośrednio lub pośrednio prawie całe życie na Ziemi jest zasilane energią słoneczną.

Rośliny przekształcają światło słoneczne w związki organiczne, które po spożyciu przez inne formy życia przekazują energię słoneczną do reszty sieci pokarmowej. Jako ludzie uzyskujemy dostęp do tej zmagazynowanej energii poprzez trawienie i spalanie surowych lub przetworzonych roślin. Ropa naftowa to po prostu od dawna martwa materia organiczna przekształcona przez siły geologiczne, a biopaliwa pierwszej generacji są odziarniane z kukurydzy, trzciny cukrowej i oleju roślinnego [źródło: The New York Times].

Niestety ropa naftowa jest tak samo pełna problemów środowiskowych i związanych z bezpieczeństwem, jak energia, a biopaliwa pierwszej generacji - które są rafinowane poprzez spalanie innych paliw - nie są neutralne pod względem emisji dwutlenku węgla. Gorzej, ponieważ globalne uprawy żywności dosłownie tracą grunt pod produkcję biopaliw, rosnący niedobór prowadzi do wzrostu cen żywności, głodu i niestabilności politycznej [źródło: The New York Times].

Ale co by było, gdyby istniał sposób, aby mieć nasz ryż i go spalić? A co by było, gdybyśmy mogli czerpać energię z upraw bez ich zabijania lub wytwarzać energię przy użyciu roślin i ziemi niepotrzebnej do pożywienia, a wszystko to dzięki sile mikrobów? Taka jest idea roślinno-mikrobiologiczne ogniwa paliwowe (PMFC).

Jeśli chodzi o sprawienie, by życie działało, rośliny mogą dostać całą dobrą prasę, ale to bardzo złośliwy mikrob spaja łańcuch pokarmowy. W szczególności cyjanobakterie pomagają w tworzeniu jej podstawy; mikroby jelitowe pomagają nam trawić z niego pokarm; a bakterie glebowe zamieniają powstałe odpady w składniki odżywcze, które rośliny mogą wykorzystać.

Przez dziesięciolecia naukowcy szukali możliwych sposobów czerpania energii z metabolizmu drobnoustrojów. XX wieku ich wysiłki zaczęły przynosić owoce w postaci mikrobiologiczne ogniwa paliwowe (MFC) - urządzenia wytwarzające energię elektryczną bezpośrednio z reakcji chemicznej katalizowanej przez drobnoustroje [źródło: Rabaey i Verstraete]. MFC oferują odnawialne, energooszczędne opcje monitorowania zanieczyszczeń, czyszczenia i odsalania wody oraz zasilania zdalnych czujników i instrumentów.

Jest oczywiście pewien haczyk: MFC działają tylko tak długo, jak długo mają coś do noszenia - zazwyczaj jest to materiał organiczny w ściekach [źródła: Deng, Chen i Zhao; ONR]. Naukowcy zdali sobie sprawę, że mogą dostarczyć te odpady - niekończący się ich bufet zasilany energią słoneczną - bezpośrednio do mikroorganizmów glebowych z samych roślin i zasadzono ziarno pomysłu.

Do 2008 roku naukowcy publikowali artykuły, w których ogłosili pierwszy z tych MFC zasilanych roślinami, a potencjał stawał się coraz bardziej oczywisty [źródła: Deng, Chen i Zhao; De Schamphelaire i in .; Strik i wsp.]. Korzystając z tej skalowalnej technologii, wioski i farmy w krajach rozwijających się mogłyby stać się samowystarczalne, podczas gdy kraje uprzemysłowione mogłyby zmniejszyć swój ślad cieplarniany, czerpiąc energię z terenów podmokłych, szklarni lub biorafinerii [źródła: Doty; PlantPower].

Krótko mówiąc, PMFC to nowszy, bardziej ekologiczny element „elektrowni” - może.

Zawartość
  1. Nie ma lepszego miejsca niż glina
  2. PMFC: wszystkie mokre lub wybitne w swojej dziedzinie?
  3. Od ropy naftowej po lemiesze

Gleba, jak się okazuje, jest pełna niewykorzystanego (elektrycznego) potencjału.

Gdy rośliny zielone zajmują się fotosyntezą - przekształcaniem energii ze światła słonecznego w energię chemiczną, a następnie magazynowaniem jej w cukrach, takich jak glukoza - wydzielają produkty przemiany materii przez swoje korzenie do warstwy gleby zwanej ryzosfera. Tam bakterie żerują na odpadających komórkach roślin, wraz z białkami i cukrami uwalnianymi przez ich korzenie [źródło: Ingham].

W kategoriach PMFC oznacza to, że dopóki roślina żyje, bakterie mają bilet na posiłek, a ogniwo paliwowe wytwarza energię. Pierwsza zasada termodynamiki, którą niektórzy tłumaczą jako „nie ma czegoś takiego jak darmowy obiad”, nadal obowiązuje, ponieważ system otrzymuje energię z zewnętrznego źródła, a mianowicie słońca.

Ale w jaki sposób na Ziemi lub pod nią mikroby wytwarzają energię elektryczną, po prostu konsumując i metabolizując żywność? Podobnie jak w przypadku miłości czy pieczenia, wszystko sprowadza się do chemii.

Mówiąc ogólnie, MFC działają poprzez oddzielenie dwóch połówek procesu elektro-biochemicznego (metabolizmu) i połączenie ich w obwód elektryczny. Aby zrozumieć, jak to zrobić, przyjrzyjmy się szczegółowo metabolizmowi komórek.

W poniższym przykładzie podręcznikowym glukoza i tlen reagują, tworząc dwutlenek węgla i wodę [źródła: Bennetto; Rabaey i Verstraete].

do6H.12O6 + 6O2 → 6CO2 + 6H2O

Ale w obrębie pojedynczych komórek - lub organizmów jednokomórkowych, takich jak bakterie - to szerokie stwierdzenie omawia serię pośrednich etapów. Niektóre z tych kroków tymczasowo uwalniają elektrony, które, jak wszyscy wiemy, są przydatne do wytwarzania energii elektrycznej. Tak więc zamiast reagujących glukozy i tlenu w celu wytworzenia dwutlenku węgla i wody, tutaj glukoza i woda wytwarzają dwutlenek węgla, protony (dodatnio naładowane jony wodoru (H+)) i elektrony (np-) [źródła: Bennetto; Rabaey i Verstraete].

do6H.12O6 + 6H2O → 6CO2 + 24H+ + 24e-

W PMFC ta połowa procesu definiuje połowę ogniwa paliwowego. Ta część znajduje się w ryzosferze z korzeniami roślin, odpadami i bakteriami. Druga połowa komórki znajduje się w wodzie bogatej w tlen po przeciwnej stronie przepuszczalnej membrany. W warunkach naturalnych membranę tę tworzy granica gleba-woda [źródła: Bennetto; Rabaey i Verstraete; Deng, Chen i Zhao].

W drugiej połowie komórki wolne protony i elektrony łączą się z tlenem, tworząc wodę, na przykład:

6O2 + 24H+ + 24e- → 12H2O

Protony docierają do tej drugiej połowy, przepływając przez membranę jonowymienną, tworząc dodatni ładunek netto - i potencjał elektryczny, który indukuje przepływ elektronów wzdłuż zewnętrznego przewodu łączącego. Voila! Prąd elektryczny [źródła: Bennetto; Rabaey i Verstraete; Deng, Chen i Zhao].

Ale ile?

Wykorzenienie potencjalnych problemów

Określenie wpływu PMFC na środowisko będzie wymagało dalszych badań w różnych obszarach, w tym w jaki sposób elektrody wpływają na środowisko korzeni. Mogą na przykład potencjalnie zmniejszyć dostępność składników odżywczych lub zmniejszyć zdolność rośliny do zwalczania infekcji [źródło: Deng, Chen i Zhao].

Co więcej, ponieważ działają najlepiej na niektórych z naszych najbardziej chronionych terenów - terenach podmokłych i uprawnych - PMFC mogą być poddane rygorystycznemu procesowi zatwierdzania środowiskowego. Z drugiej strony MFC w ściekach mogą utleniać amon i redukować azotany, więc jest możliwe, że MFC pochodzenia roślinnego mogłyby zrównoważyć ryzyko poprzez ochronę terenów podmokłych przed spływem rolniczym [źródła: Deng, Chen i Zhao; Młynarz; Tweed].

Od 2012 roku PMFC nie wytwarzają dużo energii i działają tylko w środowisku wodnym, z roślinami takimi jak trzcina mannagras (Glyceria maxima), ryż, trawa pospolita (Spartina anglica) i wielka trzcina (Arundo donax) [źródła: Deng, Chen i Zhao; PlantPower]. Gdybyś natrafił na pole PMFC, takie jak łata na dachu w Holenderskim Instytucie Ekologii w Wageningen, nigdy nie wiedziałbyś, że to coś więcej niż zbiór roślin, z wyjątkiem kolorowych przewodów wychodzących z gleby [źródło: Williams].

Mimo to ich potencjalne zastosowania w rozwiązywaniu innych globalnych problemów związanych ze zrównoważonym rozwojem, w tym obciążenia wywieranego przez biopaliwa na już przeciążony globalny system zaopatrzenia w żywność, nadal inspirują naukowców i co najmniej jedno przedsięwzięcie badawcze, projekt PlantPower o wartości 5,23 mln euro [źródła: Deng , Chen i Zhao; PlantPower; Tenenbaum].

Ponieważ PMFC już działają na roślinach wodnych, rolnicy i wsie nie muszą pozbywać się upraw ryżu na bazie wody, aby je wdrożyć. Na większą skalę społeczności mogłyby tworzyć PMFC na terenach podmokłych lub obszarach o niskiej jakości gleby, unikając rywalizacji lądowej między energią a produkcją żywności [źródło: Strik i in.]. Wytwarzane pomieszczenia, takie jak szklarnie, mogą wytwarzać energię przez cały rok, ale produkcja energii elektrycznej na terenach rolniczych zależałaby od sezonu wegetacyjnego [źródło: PlantPower].

Wytwarzanie większej ilości energii lokalnie mogłoby obniżyć emisje dwutlenku węgla poprzez zmniejszenie zapotrzebowania na transport paliw - sam w sobie jest głównym źródłem gazów cieplarnianych. Jest jednak pewien haczyk, który jest dość znaczący: nawet jeśli PMFC staną się tak wydajne, jak to tylko możliwe, nadal napotykają wąskie gardło - wydajność fotosyntezy i wytwarzanie odpadów w samej roślinie.

Rośliny są zaskakująco nieefektywne w przetwarzaniu energii słonecznej w biomasę. Ta granica konwersji wynika częściowo z czynników kwantowych wpływających na fotosyntezę, a częściowo z faktu, że chloroplasty pochłaniają tylko światło w paśmie 400-700 nanometrów, które odpowiada za około 45 procent docierającego promieniowania słonecznego [źródło: Miyamoto].

Dwa najbardziej rozpowszechnione typy roślin fotosyntetyzujących na Ziemi są znane jako C3 i C4, tak nazwane ze względu na liczbę atomów węgla w pierwszych cząsteczkach, które tworzą podczas CO2 podział [źródła: Seegren, Cowcer i Romeo; SERC]. Teoretyczny limit konwersji dla roślin C3, które stanowią 95% roślin na Ziemi, w tym drzew, wynosi zaledwie 4,6%, podczas gdy rośliny C4, takie jak trzcina cukrowa i kukurydza, osiągają blisko 6%. W praktyce jednak każdy z tych typów roślin osiąga na ogół tylko 70 procent tych wartości [źródła: Deng, Chen i Zhao; Miyamoto; SERC].

W przypadku PMFC, jak w przypadku każdej maszyny, część energii jest tracona podczas wykonywania prac - lub, w tym przypadku, podczas uprawy rośliny. Z biomasy zbudowanej w wyniku fotosyntezy tylko 20 procent dociera do ryzosfery, a tylko 30 procent z tego staje się dostępne dla drobnoustrojów jako pożywienie [źródło: Deng, Chen i Zhao].

PMFC odzyskują około 9 procent energii z powstałego metabolizmu drobnoustrojów w postaci energii elektrycznej. W sumie daje to współczynnik konwersji PMFC z energii słonecznej na energię elektryczną zbliżony do 0,017% dla instalacji C3 ((70% współczynnika konwersji 4,6%) x 20% x 30% x 9%) i 0,022% dla instalacji C4 (0,70 x 6,0 x 0,20 x 0,30 x 0,09) [źródła: Deng, Chen i Zhao; Miyamoto; SERC].

W rzeczywistości niektórzy badacze uważają, że te założenia mogą nie doceniać potencjału PMFC, co może być dobrą wiadomością dla konsumentów..

To jest Hydromatic

Zainteresowanie ogniwami paliwowymi, które umożliwiają samochodom przejechanie większej liczby kilometrów niż sama bateria i są łatwiejsze do zastosowania w dużych pojazdach, nadal rosło od listopada 2012 r. [Źródło: Ko]. Ale chociaż paliwo wodorowe może wydawać się ekologiczne, jego produkcja wymaga dużej ilości energii elektrycznej, co sprawia, że ​​wcale nie jest neutralne pod względem emisji dwutlenku węgla [źródło: Wüst]. PMFC, które w naturalny sposób wytwarzają gaz wodorowy, mogą dać nadzieję na prawdziwie ekologiczną produkcję paliwa wodorowego.

Patrzysz na dwa różne projekty PMFC, z których oba zostały umieszczone na dachu w Wageningen w Holandii. Zdjęcie dzięki uprzejmości Marjolein Helder / Plant-e

Jak każda nowa technologia, PMFC stoją przed wieloma wyzwaniami; na przykład potrzebują podłoża, które jednocześnie sprzyja wzrostowi roślin i przekazywaniu energii - dwóm celom, które czasami są sprzeczne. Na przykład różnice w pH między dwiema połówkami komórki mogą powodować utratę potencjału elektrycznego, ponieważ jony są „krótkie” w poprzek błony, aby osiągnąć równowagę chemiczną [źródło: Helder et al.].

Jeśli jednak inżynierowie potrafią rozwiązać te problemy, PMFC mogą mieć zarówno ogromny, jak i zróżnicowany potencjał. Wszystko sprowadza się do tego, ile energii mogą wyprodukować. Według szacunków z 2008 roku, ta magiczna liczba wynosi około 21 gigadżuli (5800 kilowatogodzin) na hektar (2,5 akra) każdego roku [źródło: Strik i in.]. Nowsze badania oszacowały, że liczba ta może sięgać nawet 1000 gigadżuli na hektar [źródło: Strik et al.]. Jeszcze kilka faktów dla perspektywy [źródła: BP; Komisja Europejska]:

  • Beczka ropy zawiera około 6 gigadżuli energii chemicznej.
  • W Europie mieszka 13,7 miliona rolników, a każde gospodarstwo ma średnio 12 hektarów (29,6 akrów).
  • Dla porównania w Ameryce są 2 miliony rolników, z których każdy ma średnio 180 hektarów (444,6 akrów).

Na podstawie tych liczb, gdyby 1 procent ziem uprawnych w USA i Europie został przekształcony w PMFC, dałoby to szacunkową wartość 34,5 miliona gigadżuli (9,58 miliarda kilowatogodzin) rocznie w Europie i 75,6 miliona gigadżuli (20,9 miliard kilowatogodzin) rocznie dla Ameryki.

Dla porównania 27 krajów Unii Europejskiej w 2010 roku konsumowało 1759 mln ton ekwiwalentu ropy naftowej (TOE) energii, czyli 74,2 miliarda gigadżuli (20,5 bilionów kilowatogodzin). TOE jest znormalizowaną jednostką porównania międzynarodowego, równą energii zawartej w jednej tonie ropy naftowej [źródła: Komisja Europejska; Universcience].

W tym uproszczonym scenariuszu PMFC zapewniają kroplę w bardzo dużym wiadrze energii, ale jest to kropla wolna od zanieczyszczeń i kropla generowana z bujnych krajobrazów zamiast z ziejących dymem elektrowni lub farm wiatrowych miażdżących ptaki.

Co więcej, to dopiero początek. Naukowcy już pracują nad bardziej wydajnymi bakteriami pożerającymi odpady, a między 2008 a 2012 rokiem postępy w chemii substratów ponad dwukrotnie zwiększyły produkcję elektryczną w niektórych PMFC. PlantPower twierdzi, że po udoskonaleniu PMFC mogą dostarczać nawet 20 procent europejskich produktów pierwotna energia -- to znaczy energia pochodząca z nietransformowanych zasobów naturalnych [źródło: Øvergaard; PlantPower].

PMFC muszą stać się tańsze i wydajniejsze, zanim będą mogły cieszyć się szerokim wdrożeniem, ale postęp jest w toku. Już teraz wiele MFC oszczędza pieniądze, wytwarzając elektrody z wysoce przewodzącej tkaniny węglowej zamiast metali szlachetnych lub drogiego filcu grafitowego [źródła: Deng, Chen i Zhao; Tweed]. Od 2012 r. Eksploatacja zestawu o pojemności jednego metra sześciennego w warunkach laboratoryjnych kosztowała 70 USD.

Jeśli weźmie się pod uwagę ich potencjał w usuwaniu zanieczyszczeń i redukcji gazów cieplarnianych, kto wie? PMFC mogą zdobyć wystarczające zainteresowanie inwestorów i rządu, aby stać się elektrowniami przyszłości - lub zasiać ziarno dla jeszcze lepszego pomysłu [źródło: Deng, Chen i Zhao].

Uwaga autorów: Jak działają roślinno-mikrobiologiczne ogniwa paliwowe

Jeśli się nad tym zastanowić, zbudowanie baterii, która może rozładować bakteryjne procesy trawienne, przybliża nas o krok do cyborgów i maszyn z własnym zasilaniem. Organizm ludzki wykorzystuje bakterie jelitowe do przekształcania żywności w energię; gdybyśmy mogli wykorzystać ten proces do wyciskania soku z ogniw paliwowych, moglibyśmy również zasilać implanty ciała, takie jak rozruszniki serca.

Naukowcy z Harvard Medical School i Massachusetts Institute of Technology już zatarli tę linię, konstruując chip mózgowy zasilany glukozą, który pobiera z recyrkulowanego płynu mózgowo-rdzeniowego [źródło: Rapoport, Kedzierski i Sarpeshkar]. Czy cybermózgi mogą być daleko w tyle? (Cóż, tak, prawdopodobnie).

Wyobraź sobie: moglibyśmy zbudować pasące się maszyny! OK, to może nie brzmieć tak seksownie, jak działa promieniowe i statki rakietowe, ale takie maszyny mogą pozostawać w polu przez czas nieokreślony, bez konieczności ładowania lub nowych baterii. Zbiór MFC może tworzyć prowizoryczne jelito, pobierając energię elektryczną z glukozy roślinnej.

Jeśli ktoś będzie realizował ten pomysł, mam nadzieję, że zastosuje PMFC. Wyobrażam sobie stada białych robotów ceramicznych pokrytych Salvia hispanica, i zadaję pytanie:

Czy androidy marzą o elektrycznych Chia Pets?

Powiązane artykuły

  • Czy moje ciało może wytworzyć moc po mojej śmierci?
  • Jak działają ogniwa paliwowe
  • Jak działają lampy glebowe
  • Co to jest bateria do piwa?

Źródła

  • Bennetto, H.P. „Wytwarzanie energii elektrycznej przez mikroorganizmy”. Edukacja biotechnologiczna. Vol. 1, nie. 4. Strona 163. 1990. (10 stycznia 2013) http://www.ncbe.reading.ac.uk/ncbe/protocols/PRACBIOTECH/PDF/bennetto.pdf
  • British Petroleum. „Gigadżule”. Słownik. (10 stycznia 2013 r.) Http://www.bp.com/glossaryitemlinks.do?contentId=7066767&alphabetId=7&categoryId=9036141
  • Deng, Huan, Zheng Chen i Feng Zhao. „Energia z roślin i mikroorganizmów: postęp w roślinno-mikrobiologicznych ogniwach paliwowych”. ChemSusChem. Vol. 5, nie. 6. Strona 1006. Czerwiec 2012. (10 stycznia 2013) http://www.researchgate.net/publication/51871942_Energy_from_Plants_and_Microorganisms_Progress_in_Plant-Microbial_Fuel_Cells/file/9fcfd4fe35d29c822c.pdf
  • De Schamphelaire, Liesje i wsp. Mikrobiologiczne ogniwa paliwowe wytwarzające energię elektryczną z Rhizodeposits roślin ryżowych. Nauka o środowisku i technologia. Vol. 42, nie. 8. Strona 3053. marzec 2008.
  • Dillow, Clay. „Mikrobiologiczne ogniwo paliwowe oczyszcza ścieki, odsala wodę morską i wytwarza energię”. Popularna nauka. 6 sierpnia 2009. (10 stycznia 2013) http://www.popsci.com/scitech/article/2009-08/microbial-fuel-cell-cleans-wastewater-desalinates-seawater-and-generates-power
  • Doty, Cate. „Dla Afryki„ Energia z brudu ””. The New York Times. 10 listopada 2008. http://www.nytimes.com/2008/11/11/giving/11AFRICA.html?_r=0
  • Komisja Europejska. „Wspólna polityka rolna (WPR) i rolnictwo w Europie - często zadawane pytania”. 11 czerwca 2012. (10 stycznia 2013) http://ec.europa.eu/agriculture/faq/index_en.htm
  • Komisja Europejska. „Zużycie energii”. (10 stycznia 2013) http://epp.eurostat.ec.europa.eu/statistics_explained/index.php/Consumption_of_energy
  • Helder, Marjolein. „Kryteria projektowe dla roślinnego mikrobiologicznego ogniwa paliwowego”. Praca magisterska, Uniwersytet Wageningen. Obrona 23 listopada 2012.
  • Helder, Marjolein i Nanda Schrama. Korespondencja osobista. Styczeń 2013.
  • Helder, M. i in. „Nowa pożywka do wzrostu roślin w celu zwiększenia mocy wyjściowej roślinnego mikrobiologicznego ogniwa paliwowego”. Technologia Biozasobów. Vol. 104. Strona 417. Styczeń 2012.
  • Hortert, Daniel i in. "Tło." Strona główna edukacji NASA Goddard Space Flight Center. (10 stycznia 2013) http://education.gsfc.nasa.gov/experimental/all98invProject.Site/Pages/trl/inv2-1.abstract.html
  • Ingham, Elaine. „Sieć pokarmowa gleby”. Usługa ochrony zasobów naturalnych. (10 stycznia 2013) http://soils.usda.gov/sqi/concepts/soil_biology/soil_food_web.html
  • Ko, Vanessa. „Samochody napędzane wodorowymi ogniwami paliwowymi chcą wyprzedzić samochody elektryczne”. CNN. 26 listopada 2012 r. (10 stycznia 2013 r.) Http://edition.cnn.com/2012/11/25/business/eco-hydrogen-fuel-cell-cars/index.html
  • LaMonica, Martin. „Hybrydowe ogniwo słoneczne osiąga wysoką wydajność”. Przegląd technologii MIT. 5 września 2012 r. (10 stycznia 2013 r.) Http://www.technologyreview.com/view/429099/hybrid-solar-cell-hits-high-efficiency/
  • Miller, Brian. „Mokradła i jakość wody”. Uniwersytet Purdue. (10 stycznia 2013) http://www.extension.purdue.edu/extmedia/WQ/WQ-10.html
  • Miyamoto, Kazuhisa, wyd. „Odnawialne systemy biologiczne dla alternatywnej, zrównoważonej produkcji energii”. Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa. 1997. (10 stycznia 2013) http://www.fao.org/docrep/W7241E/W7241E00.htm
  • The New York Times. „Biopaliwa”. 17 czerwca 2011 r. (10 stycznia 2013 r.) Http://topics.nytimes.com/top/news/business/energy-environment/biofuels/index.html
  • Biuro Badań Marynarki Wojennej. „Mikrobiologiczne ogniwa paliwowe”. (10 stycznia 2013) http://www.onr.navy.mil/en/Media-Center/Fact-Sheets/Microbial-Fuel-Cell.aspx
  • Øvergaard, Sara. „Artykuł tematyczny: Definicja energii pierwotnej i wtórnej”. Wrzesień 2008. (10 stycznia 2013) http://unstats.un.org/unsd/envaccounting/londongroup/meeting13/LG13_12a.pdf
  • The Oxford Dictionary of Science. Alan Isaacs, John Daintith i Elizabeth Martin, wyd. Oxford University Press, 2003.
  • PlantPower. „Żywe rośliny w mikrobiologicznych ogniwach paliwowych do czystej, odnawialnej, zrównoważonej i wydajnej produkcji bioenergii in situ”. 2012. (10 stycznia 2013) http://www.plantpower.eu/
  • Rabaey, Korneel i Willy Verstraete. „Mikrobiologiczne ogniwa paliwowe: nowatorska biotechnologia do wytwarzania energii”. TRENDY w biotechnologii. Tom 23, nr 6. Strona 291. czerwiec 2005. (10 stycznia 2013) http://web.mit.edu/pweigele/www/SoBEI/Info_files/Rabaey%202005%20Trends%20Biotechnol.pdf
  • Seegren, Phil, Brendan Cowcer i Christopher Romeo. „Analiza porównawcza ekspresji RuBisCo i poziomów białka w roślinach C3 i C4”. (10 stycznia 2013) http://csmbio.csm.jmu.edu/bioweb/bio480/fall2011/winning/Rubiscoooo/Intro.htm
  • Smithsonian Environmental Research Center (SERC). „Rośliny C3 i C4”. (10 stycznia 2013) http://www.serc.si.edu/labs/co2/c3_c4_plants.aspx
  • Strik, David P.B.T.B., et al. „Mikrobiologiczne ogniwa słoneczne: zastosowanie organizmów fotosyntetycznych i aktywnych elektrochemicznie. Trendy w biotechnologii”. Vol. 29, nie. 1. Strona 41. Styczeń 2011.
  • Strik, David P.B.T.B., et al. „Ekologiczna produkcja energii elektrycznej z żywymi roślinami i bakteriami w ogniwie paliwowym”. International Journal of Energy Research. Vol. 32, nie. 9. Strona 870, lipiec 2008. (10 stycznia 2013) http://www.microbialfuelcell.org/publications/wur/strik_et%20al_2008.pdf
  • Tenenbaum, David. „Żywność a paliwo: dywersyfikacja upraw może wywołać większy głód. Perspektywy zdrowia środowiskowego”. Vol. 116, nie. 6. Strona A254. Czerwiec 2008. (10 stycznia 2013) http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2430252/pdf/ehp0116-a00254.pdf
  • Tweed, Katherine. „Ogniwo paliwowe oczyszcza ścieki i pozyskuje energię”. Amerykański naukowiec. 16 lipca 2012 r. (10 stycznia 2013 r.) Http://www.scientificamerican.com/article.cfm?id=microbial-fuel-cell-treats-wastewater-harvests-energy
  • Uniwersalność. „Ton of Oil Equivalent (TOE)”. Słownik. (10 stycznia 2013) http://www.universcience.fr/en/lexique/definition/c/1248117918831/-/p/1239026795199/lang/an
  • Williams, Caroline. „Rozwijaj własną energię elektryczną”. New Scientist. 16 lutego 2012.
  • Wüst Christian. „BMW's Hydrogen 7: Nie tak zielony, jak się wydaje”. Der Spiegel. 17 listopada 2006. (10 stycznia 2013) http://www.spiegel.de/international/spiegel/bmw-s-hydrogen-7-not-as-green-as-it-seems-a-448648 .html



Jeszcze bez komentarzy

Najciekawsze artykuły o tajemnicach i odkryciach. Wiele przydatnych informacji o wszystkim
Artykuły o nauce, kosmosie, technologii, zdrowiu, środowisku, kulturze i historii. Wyjaśniasz tysiące tematów, abyś wiedział, jak wszystko działa