Jak działają Plymouth Cars

Kiedy Walter P. Chrysler zdecydował się wypuścić niedrogi samochód w 1928 roku, jego kierownik sprzedaży, Joseph W. Frazer, zasugerował nazwę Plymouth, na cześć słynnej skały Massachusetts, na której wylądowali Pielgrzymi..

WPC nie było pewne, czy ludzie mogą to powiązać, więc Frazer wspomniał o innym produkcie dobrze znanym byłemu wieśniakowi. To było wszystko, czego potrzebował Chrysler. „Każdy cholerny farmer w Ameryce słyszał o Plymouth Binder Twine” - odpowiedział - więc to Plymouth.

Plymouth był sukcesem od pierwszego dnia. Chociaż po raz pierwszy został sprzedany tylko przez dealerów Chryslera, popyt był tak duży, że do 1930 roku franczyzy zostały rozszerzone na agentów Dodge i DeSoto..

Strategia jest doskonała i znacznie zwiększyła liczbę dealerów Plymouth, jednocześnie chroniąc ich przed odwróceniem sprzedaży w czasach kryzysu, jakiego doświadczyły droższe marki Chryslera..

Jednak pomimo tych „trudnych czasów” - a może właśnie dzięki nim - Plymouth prosperował w latach 30. dzięki niesamowitemu połączeniu niskiej ceny, atrakcyjnej stylistyki i inżynierii często bardziej zaawansowanej niż w przypadku Forda czy Chevroleta. Chociaż Plymouth nigdy nie był w stanie przewyższyć tych rywali, już w 1932 roku został mocno ugruntowany jako trzeci sprzedawca w Ameryce, miejsce, które utrzymywałoby się również w latach 50..

Wiele kluczowych cech uwidocznionych w tym błyskawicznym wzroście: całkowicie stalowa konstrukcja (zgodnie z praktyką Chryslera) w dobie karoserii z drewnianą ramą; hydrauliczne hamulce na cztery koła kilka lat przed ich pojawieniem się przez Forda i Chevy; Gumowe mocowania silnika „Floating Power”, które nadały modelom z 1931 r. „Płynność ósemki i oszczędność czwórki”; niezależne zawieszenie przednie ze sprężynami śrubowymi na rok 1934, ponownie pokonując Forda (i pasującego do niego Chevroleta); gumowe izolatory korpusów (1936); standardowe szkło bezpieczne, wbudowane elementy sterujące, ukryta dmuchawa grzejnika i otwory wentylacyjne odszraniania (1937).

Odzwierciedlając te i inne plusy, Plymouth był jedną z niewielu marek, które osiągnęły wyższą produkcję w latach 1930-31 niż w okresie przed kryzysem. Zyskał również w 1933 roku, jednym z najtrudniejszych w historii przemysłu. Produkcja osiągnęła szczytowy poziom prawie 552 000 w 1937 r., Spadła do około 279 000 w roku 1938, a następnie powróciła do poziomu pół miliona do 1941 r..

"New Finer Plymouth" został ogłoszony w kwietniu 1930 roku, ale był podobny do modeli Q i U z lat 1928-29, z takim samym rozstawem osi 109 cali i konkurencyjną ofertą w przedziale 600-700 dolarów. Dużą różnicą był czterocylindrowy silnik powiększony po raz trzeci od tylu lat, osiągający 196 cid (w porównaniu z 170 w 28 i 175,4 w 1929). Moc osiągnęła 48, trzy razy więcej. Podobnie jak Model U, 30U został przeniesiony do następnego roku kalendarzowego, ale odnotował niższą całkowitą produkcję o 76950 w porównaniu do 108 350. Prawdopodobnym czynnikiem był niezwykle popularny nowy model A Forda.

Plymouth odpowiedział w maju 1931 roku samochodem, który był naprawdę nowy, będący owocem programu rozwojowego o wartości 2,5 miliona dolarów. Oznaczony jako PA, zachowywał ten sam rozstaw osi, ale mógł pochwalić się „Floating Power”, jak wspomniano, oraz ośmioma dodatkowymi końmi..

Pojawił się również szerszy skład, obejmujący nowy, efektowny faeton sportowy i terenowy roadster. Ale mając na uwadze kryzys, Plymouth wystawił również dwa tanie sedany typu „Thrift” w cenie 495 i 575 dolarów. Pomimo ogólnego kryzysu gospodarczego, roczna produkcja wzrosła do prawie 107 000.

Ukłon w lutym 1932 roku był ostatnim czterocylindrowym Plymouth w kraju przez następne 46 lat. Stylizacja nie została znacznie zmieniona, ale nowy PB był bardziej ekspansywny na trzy-calowym dłuższym standardowym rozstawie osi. Po dodaniu kabrioletu sedan Chrysler najwyraźniej czuł się na tyle pewny siebie, że mógł bawić się mniej popularnymi modelami nadwozia, nawet w swojej wiodącej linii cenowej..

Nowością był również siedmioosobowy sedan na 121-calowym podwoziu. Ten model znalazł tylko 2200 nabywców i został należycie upuszczony - ale nie na długo. Moc nadal rosła, osiągając 65, ale ceny pozostały na stałym poziomie. Sprzedaż gwałtownie spadła w pierwszym roku przełomowego V-8 Forda, ale nadal była przyzwoita i wynosiła nieco poniżej 84 000.

Plymouth zaoferował lepszą wartość, przechodząc na szóstkę w 1933 roku. Projekt kosztował 9 milionów dolarów, ale był wart każdego grosza dodatkowej sprzedaży, która przekroczyła 298 000 w roku modelowym. Nic dziwnego, ponieważ nowa Szóstka sprzedawana była za jedyne 445 USD, o ponad 300 USD mniej niż oryginalne Four z 1928 roku.

Sześciu naturalnie miało więcej koni, ale od mniejszych cali sześciennych. Przybywszy z 189,8 cid i 70 bhp, był pogłębiony do 201,3 cid i 77 bhp na 1934. Za wyjątkiem tymczasowego parcia do 82 bhp w 1935 r., Ta wytrzymała głowica L z czterema łożyskami głównymi pozostałaby w tym rozmiarze do 41 roku, kiedy wykręcił 87 KM.

Podobnie jak inne marki, Plymouth kontynuował „rozdzielanie” lat modelowych, oferując dwie serie 1933. Pierwszy, zatytułowany komputer PC, był produkowany od października 1932 r. Do marca 1933 r. W pięciu modelach z rozstawem osi 107 cali. Potem pojawiła się dwuseryjna linia PD standardowej i DeLuxe Sixes z odpowiednimi rozstawami osi 108 i 112 cali. Kabriolet coupe był dostępny wyłącznie w DeLuxe.

Podążając za innym trendem w branży, Plymouth zaczął ostrożnie przechodzić od czterokwadratowego do opływowego stylu, przyjmując w pełni obszyte błotniki i bardziej zaokrągloną maskę / chłodnicę. Jako nowy dodatek pojawiła się maskotka uskrzydlonej kobiety z kapturem.

Aby uzyskać więcej informacji na temat nieistniejących amerykańskich samochodów, zobacz:

• AMC
• Duesenberg
• Oldsmobile
• Studebaker
• Wielkie żarcie