Jak działa Enzo Ferrari

Galeria zdjęć: Egzotyczne samochody Enzo na wystawie na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie. Zobacz więcej zdjęć egzotycznych samochodów. Zdjęcie dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Nazwa Ferrari przywodzi na myśl wiele obrazów: kierowca Formuły 1 pędzący przez zakręty w Monte Carlo; wice-gliniarze ścigający przemytników narkotyków ulicami Miami; niezwykle bogaci kierowcy przemierzający kręte drogi w sześciocyfrowych samochodach-trofeach; pyskaty ogier na żółtym tle. Firma sama w sobie stawia na dziedzictwo i prestiż. Firma Ferrari jest związana z wyścigami od ponad 50 lat i prawie tak długo produkuje samochody drogowe.

Co kilka lat te dwa oblicza Ferrari łączą się, przyjmując zaawansowane technicznie, wysokowydajne projekty Formuły 1 (F1) i wprowadzając je do ostatecznego samochodu marzeń. Wyniki zawsze były egzotyczne, niesamowicie szybkie i niesamowicie drogie. Najnowszy supersamochód Ferrari to Enzo Ferrari, nazwany na cześć zmarłego założyciela firmy.

Enzo na wystawie na targach motoryzacyjnych we Frankfurcie Zdjęcie dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Enzo Ferrari zbudował firmę po rozstaniu z Alfą Romeo w 1940 roku, a samochód, który nosi jego imię, koncentruje się wyłącznie na osiągach. Samo bycie bogatym nie wystarczy, aby zasiąść za kierownicą Enzo: wyprodukowano mniej niż 400, a potencjalni właściciele musieli ubiegać się o przywilej zakupu w Ferrari. Aha, i nie wymawiaj źle nazwy: najpierw Enzo, potem Ferrari.

W tym artykule dowiemy się, w jaki sposób Enzo został zaprojektowany do naśladowania samochodu Formuły 1, co go napędza, jak szybko jedzie i dlaczego tak trudno go zdobyć.

Zacznijmy od silnika.

Zawartość

1. Moc i chwała
2. Punkt zwrotny
3. Strzemienne
4. Ekskluzywne i ograniczone

Enzo posiada środkową konstrukcję silnika. Zdjęcie dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Enzo Ferrari ma silnik w przedziale za kierowcą - konstrukcja środkowego silnika to jest prawie uniwersalne wśród supersamochodów o wysokich osiągach.

Sam silnik, który został zaprojektowany specjalnie dla tego samochodu, to 366-calowy (6,0 litrowy), aluminiowy blok V-12, z czterema zaworami na cylinder. To się kręci 660 konie mechaniczne przy 7800 obr./min i zaczyna się od od 0 do 100 mph (161 km / h) w 6,6 sekundy. Maksymalna prędkość jest szacowana na 217 mph, prędkość, jaką niewielu właścicieli kiedykolwiek osiągnie. Ze stopniem sprężania 11,2: 1 Enzo potrzebuje trochę wysokooktanowego paliwa do prawidłowego działania - to tylko kolejny przejaw jego dziedzictwa F1. System smarowania z suchą miską olejową zapewnia płynne działanie wszystkiego.

Enzo posiada 6-litrowy silnik V-12 Zdjęcie dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Pomimo rezygnacji z wielu udogodnień związanych z luksusowymi samochodami (Enzo nie ma radia), Enzo nie jest najlżejszym samochodem na świecie. Jego masa własna 3009 funtów (1365 kg) daje stosunek mocy do masy wynoszący 4,56 funta na konie mechaniczne (lub 0,219 koni mechanicznych na funt). Oto stosunek mocy do masy * niektórych z najlepszych supersamochodów, dzięki czemu możesz zobaczyć, gdzie pasuje Enzo:

• Chrysler ME Four-Twelve - 0,295 KM / funt
• McLaren F1 - 0,251 KM / funt
• Bugatti 16/4 Veyron - 0,230 KM / funt
• Ferrari Enzo - 0,219 KM / funt
• 1965 Ford GT40 Mk1 - 0,213 KM / funt
• Ferrari Koenig 360 Modena - 0,174 KM / funt
• Lamborghini Countach - 0,139 KM / funt
• Dodge Viper RT / 10 - 0,131 KM / funt
• Chevrolet Corvette Z06 - 0,123 KM / funt
• Porsche 911 Turbo - 0,119 KM / funt
• Ford Mustang Cobra R - .107 KM / funt
• Ferrari Testarossa - .104 KM / funt

* Statystyki obliczone na podstawie informacji na http://www.supercarstats.com

Uwzględniono sześciobiegową skrzynię biegów tylko ręcznie -- brak automatycznej skrzyni biegów. Jednak wielu entuzjastów twierdzi, że aby samochód mógł być uznany za ręczny, musi mieć sprzęgło nożne. Ponieważ nie ma takiego, ludzie ci wolą nazywać przekładnię Enzo „sekwencyjną” lub SM (sekwencyjno-manualną). Używa się również określenia „półautomatyczny”.

Prawie wszystkie elementy sterujące znajdują się na kierownicy w stylu F1, w tym zmiana łopatek. Szereg diod LED na kierownicy informuje kierowcę, kiedy obroty są wystarczająco wysokie, aby zmienić bieg, co można zrobić bez odrywania ręki od kierownicy. Inne przyciski sterują wyborem tryby biegów (Tryb Sport lub Race) i a system kontroli trakcji które można dezaktywować.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Cała ta moc bardzo szybko przenosi Enzo z punktu A do punktu B, ale europejskie supersamochody nie są zbudowane do jazdy po linii prostej. Następnie przyjrzymy się, jak radzi sobie Enzo.

Dziedzictwo Ferrari

Wiele z tego, co robi Ferrari, opiera się na tradycji. Oto historie kilku z tych tradycji.

Pyskaty ogier - Słynny emblemat Ferrari przedstawiający dumnego ogiera na żółtym tle pochodzi od samego Enzo Ferrari. On tłumaczy:

Koń został namalowany na kadłubie myśliwca pilotowanego przez Francesco Baracca, bohaterskiego włoskiego pilota, który zginął na górze Montello: włoski as asów z I wojny światowej. W 1923 roku ... poznałem hrabiego Enrico Baraccę, ojca pilota, a następnie jego matkę, hrabinę Paolinę. Pewnego dnia powiedziała do mnie: „Ferrari, dlaczego nie wsadzisz do samochodów skaczącego konia mojego syna; przyniesie ci to szczęście”… Koń był czarny i pozostał taki; Dodałem kanarkowożółte tło, ponieważ jest to kolor Modeny.

Czerwone Ferrari - Samochody Formuły 1 Ferrari były tradycyjnie czerwone. Wynika to z początków międzynarodowych wyścigów w Europie. Organ zarządzający sportem nadał każdemu narodowi kolor, a Włochy otrzymały czerwony. Dziś nawet drogowe Ferrari wydają się być głównie w kolorze czerwonym, ale Ferrari donosi, że jest to zjawisko nowoczesne. W latach 60. i 70. inne kolory były dość powszechne.

Scuderia Ferrari - Tak nazywa się oddział wyścigów Ferrari i tak brzmiała nazwa oryginalnego klubu wyścigowego Enzo Ferrari, założonego w 1929 roku.. Scuderia Ferrari to po włosku „Ferrari Stable”, choć nazwa jest również tłumaczona jako „Team Ferrari”.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Podsumowując, Enzo jest stabilny podczas pokonywania zakrętów, chociaż jest tak potężny, że może być trudny do kontrolowania. Samochód ma wspomaganie kierownicy typu zębatkowego, co stanowi mały ukłon w stronę komfortu kierowcy. Cewki-amortyzatory są uruchamiane popychaczem, a amortyzatory można regulować elektronicznie z kokpitu w dwóch różnych pozycjach. Niezależne zawieszenie czterech kół jest dodatkowo stabilizowane przez przednie i tylne stabilizatory.

Enzo spotyka drogę na czterech Bridgestone Scuderia opony, specjalnie zaprojektowany i dostrojony do tego samochodu. Z przodu jest 245 / 35ZR-19, a z tyłu jest 345 / 35ZR-19, zamontowane na kutych aluminiowych kołach z jedną nakrętką.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Nawet hamulce Enzo są bestialskie. Produkowane przez Brembo 15-calowe tarcze zwalniają samochód wyjątkowo szybko. Prawie wszyscy kierowcy, którzy testowali Enzo, przejechali kilka krępujących okrążeń, pełzając po zakrętach po zacieraniu hamulców, by powstrzymać potężną moc Enzo. Okazuje się, że lżejszy dotyk jest potrzebne. System zapobiegający blokowaniu się kół podczas hamowania pomaga kontrolować prędkość podczas stromych zjazdów.

Teraz zobaczymy, jak inżynierowie Ferrari przełożyli czystą wyścigową moc samochodu F1 na uliczną maszynę.

Projekt Enzo, od silnika po nadwozie, miał na celu stworzenie czegoś zbliżonego do legalny samochód Formuły 1. To odróżnia Enzo od wcześniejszych supersamochodów Ferrari.

Podwozie to lekka wanna z włókna węglowego z aluminiowymi elementami o strukturze plastra miodu, które pomagają spełniać przepisy bezpieczeństwa. Wnętrze jest spartańskie - nawet deska rozdzielcza jest wykonana z włókna węglowego - a pedały są blisko siebie jak w samochodzie wyścigowym.

Zdjęcia dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Dokonano tylko kilku ustępstw na rzecz luksusu, takich jak klimatyzacja i skórzana tapicerka siedzeń z włókna węglowego. Jeśli wyczuwasz motyw, to dlatego, że projektanci celowo dążyli do uzyskania czystości "interfejs człowiek-maszyna.„Stąd całe włókno węglowe. Poduszki powietrzne dla kierowcy i pasażera były wliczone w cenę i były potrzebne. Podobno kilka Enzos spotkało już swojego producenta, zmniejszając populację na całym świecie do około 395. Poduszki powietrzne pomogły kierowcom powstrzymać spotkanie podobny los.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Nadwozie, zaprojektowane przez wieloletniego partnera Ferrari, Pininfarinę, zostało stworzone, aby naśladować formę kierowców F1. Zwężający się nos i przednie wloty powietrza bardzo przypominają kształt F1. Niektórzy narzekali, że Enzo nie jest tak „piękny” jak niektóre Ferrari, podczas gdy inni widzą inny rodzaj piękna w jego czystości. „To jak myśliwiec odrzutowy” - napisał jeden z entuzjastów.

Pod wieloma względami przypomina myśliwiec odrzutowy. Wyobraź sobie kształt skrzydła samolotu - wywiera mniejszy nacisk na górną powierzchnię skrzydła, pomagając uzyskać siłę nośną. Korpus Enzo jest jak odwrócone skrzydło. Kształt samochodu, od spojlerów po podwozie, działa na kreację docisk, dosłownie wysysając samochód na drogę. Samochód Formuły 1 robi to samo, ale w takim przypadku załogi pit-stopu mogą dostosować samochód do każdego toru: na torach z ciasnymi zakrętami potrzebna jest duża siła docisku, podczas gdy zbyt duży docisk zmniejszyłby prędkość maksymalną przy szerszej. otwarty kurs. Enzo musi to wszystko zrobić za pomocą jednej konfiguracji. Inżynierowie Ferrari ciężko nad tym pracowali, używając aktywne spojlery sterujące które dostosowują swoje położenie - a tym samym wielkość wytworzonego docisku - w zależności od prędkości samochodu. Przy prędkości 135 mil na godzinę na Enzo dociera prawie pół tony docisku.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Enzo ma 185,1 cali (470,1 cm) długości, 80,1 cali (203,5 cm) szerokości i zaledwie 45,2 cali (114,8 cm) wysokości. Drzwi i część dachu odchylają się do góry i do przodu, aby ułatwić wsiadanie i wysiadanie.

Zdjęcia dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Samochód tylko siedzi 9,9 cm nad ziemią, ale inny przycisk na kierownicy podnosi przednie zawieszenie o kilka cali więcej, dzięki czemu można uniknąć drapania brody samochodu o nierówny chodnik lub strome wjazdy na parking.

Teraz przyjrzyjmy się, czego potrzeba, aby zdobyć jeden z tych supersamochodów z limitowanej edycji.

Zwycięstwo dla Ferrari

Powstanie Enzo Ferrari zbiega się z końcem suszy w mistrzostwach Formuły 1 dla legendarnej marki. Michael Schumacher wygrał Mistrzostwa Świata Kierowców Ferrari cztery razy z rzędu, w latach 2000, 2001, 2002 i 2003. Schumacher był mocno zaangażowany w testowanie Enzo, pomagając utrzymać jego związek z tymi zdobywającymi tytuł bolidami F1.

W wywiadzie dla AutoWeek Schumacher powiedział o Enzo: „Trudno jest porównać samochód drogowy z samochodem Formuły 1, ale jest tak blisko, jak mam [do samochodu Formuły 1] na drodze”.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Ferrari SpA

Chociaż cena Enzo Ferrari sprawia, że ​​jest on poza zasięgiem wszystkich poza super bogatymi (lub super obsesją), nadal można by pomyśleć, że Ferrari byłoby w stanie sprzedać więcej niż 399 które opuściły fabrykę w Maranello we Włoszech. Dlaczego sprzedali tak mało? Ponieważ tyle zrobili - i tyle kiedykolwiek zrobią. Kiedy ludzie Ferrari nazywają coś „limitowaną edycją”, nie żartują.

Zapewnienie tego jest częścią utrzymania prestiżowego dziedzictwa Ferrari nie każdy może go mieć. Tylko nieliczni uprzywilejowani mogą kupić Ferrari, a tylko najbardziej elitarni właściciele i kolekcjonerzy na świecie będą jeździć jednym z tych samochodów z limitowanej edycji. To pomaga wyjaśnić, dlaczego firma może dużo pobierać za swoje maszyny.

A ile to „dużo”? W przypadku Enzo, 652 000 $.

Pieniądze nie przestają płynąć, gdy Enzo znajdzie się w garażu. Według artykułu Car and Driver z 2003 r. Wymiana klocków hamulcowych kosztuje 6000 USD, a węglowo-ceramiczne tarcze hamulcowe - 24 000 USD. Należy użyć specjalnego oleju (inaczej Ferrari uzna gwarancję za nieważną) - olej kosztuje 60 dolarów za kwartę.

Które samochody są najszybsze? Sprawdź swoją wiedzę w tym quizie od Turbo:

Który samochód jest szybszy w quizie

-

Sam stos gotówki nie zapewni ci Enzo - Ferrari tradycyjnie składało potencjalnym nabywcom wnioski o zakup jednego ze swoich samochodów z limitowanej edycji, nakładając różne ograniczenia na to, co można, a czego nie można zrobić z samochodem. Egzekwują te ograniczenia, grożąc wycofaniem korzyści, takich jak wycieczki po fabrykach i szansa zakupu przyszłych Ferrari - poważne zagrożenie dla kolekcjonerów egzotycznych samochodów na świecie..

Poprzednie Ferrari były jeszcze trudniejsze do zdobycia niż Enzo. Na przykład Ferrari F50 nie zostało sprzedane, było tylko leasingowane. Ferrari mogło w każdej chwili odebrać leasing, a jednym z dziwniejszych ograniczeń było to, że dziennikarzom nie wolno było używać samochodu do testów osiągów (Car and Driver, sierpień 2003). W porównaniu do Enzo jest dużo łatwiej. Wszyscy zatwierdzeni nabywcy Enzo mieli możliwość wyjazdu do Włoch w celu indywidualnego dopasowania siedzenia i pedałów.

Aby uzyskać więcej informacji na temat Enzo Ferrari i innych supersamochodów, sprawdź linki na następnej stronie.

Powiązane artykuły

• Jak działa Bugatti Veyron
• Jak działają Maybachy
• Jak działa Chrysler ME Four-Twelve
• Jak działa Gibbs Aquada
• Jak działa samochód koncepcyjny Toyota PM
• Jak działa „Twój samochód koncepcyjny” Volvo
• Jak działają silniki samochodowe
• Jak działa moc

Więcej świetnych linków

• Ferrari
• Formuła jeden
• Serious Wheels: Ferrari Enzo - świetny zestaw zdjęć i tapet Enzo oraz tekst oficjalnego komunikatu prasowego Ferrari
• Formuła 1: Zrozumieć sport: aerodynamika
• Forum Ferrari - popularne forum dla właścicieli Ferrari i tych, którzy chcieliby być właścicielami Ferrari.

Źródła

• Robinson, Aaron. „Test drogowy: Ferrari Enzo”. Samochód i kierowca. Sierpień 2003 (36-41).
• Walton, Chris. „Pierwszy test 2003: Ferrari Enzo”. Motor Trend. Sierpień 2003 (46-49, 138).
• Wilson, Kevin A. „Enzo Ferrari: F1 jest przyjazny dla użytkownika”. Autoweek. 12 sierpnia 2002 (13-19).