Jak działa gra miejska

Miejski gracz grający w „Uncle Roy All Around You” Zdjęcie dzięki uprzejmości Blast Theory

W miarę jak nowe technologie ewoluują i dojrzewają, przenikają do naszego życia w sposób, którego niekoniecznie się spodziewamy. Telefony komórkowe i globalne systemy pozycjonowania (GPS) mają swoje oczywiste zastosowania - możesz wykonywać i odbierać połączenia poza domem, a także możesz łatwo znaleźć miejsca lub osoby, w tym siebie, jeśli się zgubisz.

Ludzie na całym świecie wprowadzają te technologie w innowacyjny sposób, tworząc „doświadczenia” w miejscach publicznych, które są po części grą, po części sztuką performance, a po części eksperymentem socjologicznym. Dubbingowane miejskie gry, działania te mogą obejmować odtworzenie gry wideo „Pac-Man” z lat 80. w Nowym Jorku na ludzką skalę po ukrywanie „skarbów” w parkach stanowych, które ludzie mogą znaleźć za pomocą GPS.

W tym artykule zobaczymy, o co chodzi w grach miejskich, dowiemy się, jak to działa, oraz zbadamy potencjał gier i technologii. Przyjrzymy się także niektórym ostatnio granym grom miejskim.

Zawartość

1. Nowy rodzaj gry
2. Skąd się wzięły Urban Gaming?
3. Gry dookoła Ciebie
4. Przyszłość gier miejskich

Miejski gracz grający w „Can You See Me Now?” Zdjęcie dzięki uprzejmości Blast Theory

Gry miejskie to tak nowe zjawisko, że trudno o ścisłą definicję. Wszystkie gry miejskie mają jednak kilka cech wspólnych. Wszystkie odbywają się w przestrzeni publicznej. Często jest to miasto lub określony obszar w mieście, ale niektóre gry odbywają się na obszarach dzikich, takich jak parki stanowe i inne publicznie dostępne miejsca. Przestrzeń do zabawy jest zawsze znacznie większa niż w tradycyjnych grach - w rzeczywistości można powiedzieć, że występują one w „ludzkiej skali”, a nie w miniaturowej skali na stole lub jako abstrakcja w grze komputerowej. Wreszcie, wszystkie gry miejskie wykorzystują technologię komunikacyjną, taką jak telefony komórkowe, odbiorniki GPS, aparaty cyfrowe i Internet.

Organizatorzy gier miejskich, zwanych też „grami lokalnymi”, często mają na myśli bardziej wzniosłe cele niż czerpanie radości z nowych technologii. Blast Theory, kolektyw artystów odpowiedzialny za europejskie gry, takie jak "Can You See Me Now?" i „Uncle Roy All Around You”, ma wiele do powiedzenia na temat konsekwencji technologii i publicznych gier w swojej witrynie internetowej:

Teoria wybuchu stara się zidentyfikować szersze konsekwencje tej infrastruktury komunikacyjnej. Jakie nowe możliwości pojawiają się, gdy zbiegają się gry, internet i telefony komórkowe? Te siły społeczne mają dramatyczne konsekwencje dla miasta. Ponieważ dotychczas dyskretne strefy przestrzeni prywatnej i publicznej (dom, biuro itp.) Zatarły się, codzienne stało się słyszenie intymnych rozmów w autobusie, w parku i w miejscu pracy. I te rozmowy są zmieniane przez towarzyszącą im publiczność: jesteśmy świadomi tego, że jesteśmy podsłuchiwani, a nasze prywatne rozmowy stają się trójstronne: mówca, słuchacz i nieumyślna publiczność.

Te gry mogą przybierać niemal każdą formę. Zwykle kręcą się wokół znalezienia kogoś lub czegoś lub uniknięcia bycia znalezionym. Czasami gra nie ma innego sensu niż samo doświadczenie. Niektóre wczesne gry miejskie wyewoluowały z dzieł sztuki performance. Jeden z pierwszych projektów Blast Theory, w ramach którego do doświadczenia włączono osoby niebędące artystami, zatytułowano „Porwanie”. Dziesięć osób - które wcześniej zgłosiły chęć udziału - zostało poddanych inwigilacji. Dwóch z nich zostało dosłownie porwanych i przetrzymywanych w niewoli przez 48 godzin. Cały proces był transmitowany na żywo w Internecie.

Miejski gracz biegający podczas gry "Widzisz mnie teraz?" Zdjęcie dzięki uprzejmości Blast Theory

W wielu przypadkach uczestniczyć mogą także osoby oglądające grę online. Lokalizacje graczy ulicznych są śledzone przez satelitę i przekazywane na wirtualną mapę, a gracze online mogą wysyłać SMS-y do innych uczestników z instrukcjami. W „Can You See Me Now?” Strumień audio na żywo był transmitowany przez ulicznych graczy, aby gracze online mogli ich słyszeć, gdy biegali po mieście.

Niektóre gry pozwalają na bardziej pasywne uczestnictwo. Telefony komórkowe lub podręczne komputery używają pozycjonowania GPS do znajdowania wirtualnych obiektów lub innych graczy, którzy znajdują się w pobliżu. Na przykład japońska gra „Mogi” oparta jest na wirtualnych obiektach, których położenie zostało zaprogramowane w systemie telefonii komórkowej. Gracze mogą dowiedzieć się, które przedmioty są blisko nich, a następnie przekazać odpowiednie współrzędne, aby „odebrać” przedmiot. Ludzie mogą również handlować przedmiotami i znajdować nowe w różnych częściach kraju.

Następnie dowiemy się, jak zaczęły się gry miejskie.

Jeden z podręczników „Wampir: Maskarada” Zdjęcie dzięki uprzejmości Consumer Products

Podczas gdy wiele gier miejskich wyewoluowało z projektów performatywnych w ciągu ostatniej dekady, pomysły użyte w takich grach pochodzą z różnych źródeł. Zdejmowanie gry z blatu i granie w nią w przestrzeni publicznej zostało po raz pierwszy wykonane na dużą skalę przez fanów LARP, lub odgrywanie ról na żywo. W LARP-ie każdy uczestnik wciela się w postać w grze, a gracze wchodzą ze sobą w interakcję „w postaci”. Różne LARP mają różne zasady rządzące interakcjami. Na przykład, jeśli dwie postacie uciekają się do walki ze sobą, walkę można rozstrzygnąć za pomocą nożyczek papierowo-kamiennych lub rzutu kośćmi. Naprawdę nie ma sposobu, aby wygrać w LARP - chodzi po prostu o to, aby rozwinąć toczącą się fabułę gry, chociaż każda postać będzie miała określone motywacje i cele. Prawdopodobnie obecnie trwają LARP, które wykorzystują technologię GPS lub telefonu komórkowego, co czyni je prawdziwymi grami miejskimi.

Być może najbardziej popularnym LARPem był „Vampire: The Masquerade” Białego Wilka. W tej grze starożytne klany wampirów istnieją we współczesnym świecie, infiltrując ludzkie społeczeństwo i potajemnie spiskując, jednocześnie ukrywając swoją prawdziwą naturę przed większością świata. Gracze wcielali się w potężnych wampirzych władców i ich sługusów.

Najbardziej rozpowszechnionym prekursorem gier miejskich jest geocaching. Skrytka to małe pudełko z kilkoma przedmiotami i dziennikiem ukrytym w publicznie dostępnym miejscu. Współrzędne GPS pamięci podręcznej są publikowane w witrynie internetowej. Geocacherzy używają swoich ręcznych urządzeń GPS do wędrówki do miejsca, w którym znajduje się skrytka, gdzie biorą przedmiot z pudełka i zastępują go czymś małym i przyjaznym rodzinie. Następnie podpisują dziennik, a później zgłaszają swoje znalezisko na stronie internetowej.

Niektóre skrytki składają się z wielu części, co wymaga od skrytobójców rozszyfrowania wskazówek i łamigłówek, aby doprowadzić je do następnej skrzynki. W środowisku miejskim skrytki są czasami ukryte w małych pojemnikach z filmami - są to znane jako mikrokachy. Geocaching jest prawdopodobnie najłatwiejszą grą miejską dla kogoś, kto może się w nią zaangażować, ponieważ trwa, a na całym świecie są skrytki. Ręczne urządzenie GPS, jedyne wymaganie do gry, można kupić za około 100 USD.

Zdjęcie dzięki uprzejmości Consumer Products

W jednym przypadku gra miejska zaczęła się spontanicznie, gdy kilka społeczności internetowych zaczęło dzielić się informacjami w poszukiwaniu bardzo cennych skarbów. Książka autora Michaela Stadthera „A Treasure's Trove” zawierała trudne wskazówki, które doprowadziły do ​​lokalizacji dwunastu żetonów, które ukrył w stanowych i federalnych parkach w całych Stanach Zjednoczonych. Każdy żeton można było wymienić na klejnot o wartości około 50 000 $. Zastosowanie technologii do koordynowania poszukiwań doprowadziło do znalezienia wszystkich dwunastu tokenów znacznie szybciej, niż przewidywał autor.

W następnej sekcji dowiemy się o konkretnych grach miejskich.

Inky ściga Pac-Mana w grze „Pac-Manhattan” z kwietnia 2004 roku Zdjęcie dzięki uprzejmości Amosa Bloomburga

Większość gier miejskich odbywa się w Europie. Jednak jedna popularna gra toczy się wokół Washington Square Park w Nowym Jorku. W „Pac-Manhattan” gracze noszą kostiumy przedstawiające postacie z klasycznej gry arkadowej Pac-Man. Gracz Pac-Mana musi biegać po ulicach miasta, „połykając” wirtualne kropki, unikając duchów, które próbują go zjeść.

„Pac-Manhattan” to gra na telefon. Każdy gracz na ulicy ma „generała”, który siedzi w pokoju kontrolnym i patrzy na mapę. Za każdym razem, gdy gracz dociera do skrzyżowania, zgłasza lokalizację generałowi, który może następnie śledzić pozycję gracza na mapie. Pac-Man zjada kropki (które tak naprawdę nie istnieją), po prostu przemierzając cały blok miasta. Niektóre skrzyżowania mają kulki mocy, które czynią Pac-Mana niezwyciężonym i pozwalają mu zjadać duchy przez dwie minuty. Wszystkie te informacje są przekazywane między graczami i generałami, więc każdy wie, co się dzieje.

Jeden z ekranów graczy online w „Uncle Roy All Around You” Zdjęcie dzięki uprzejmości Blast Theory

„Uncle Roy All Around You” to nieco bardziej skomplikowana gra, w której gracz musi odnaleźć i spotkać się z tajemniczym Uncle Royem w ciągu 60 minut. Wujek Roy wysyła wiadomości i instrukcje do gracza, a między graczem ulicznym a graczami online zachodzi interakcja. Pod koniec gry „Wujek Roy” zadaje graczom dziwną serię pytań, w tym „Kiedy można zacząć ufać nieznajomemu?” Twórcy gry twierdzą, że ich celem było zbadanie granic między nieznajomymi.

Widok gracza w grze Gizmondo „Kolory” Zdjęcie dzięki uprzejmości Gizmondo Europe Ltd.

Przenośna konsola do gier Gizmondo ogłosiła plany dotyczące „Colors”, gry, w której gracze wygrywają kredyty i przedmioty w grze wideo, które następnie wykorzystują do kupowania prawdziwej murawy. Wbudowany GPS w Gizmondo może wykryć, kiedy jesteś na terenie własnej drużyny lub na terytorium innego gangu, co może wpłynąć na grę w grze wideo.

ConQwest Minneapolis 2004: Team Big Horn Challenges Zespół Bear Zdjęcie dzięki uprzejmości Franka Lantza

„Conqwest” to gra, w której zespoły przemierzają ulice miasta trzymając gigantyczne nadmuchiwane maskotki w poszukiwaniu semakodów, obrazów podobnych do kodów kreskowych, które mogą sfotografować specjalnymi telefonami z aparatem. Każdy semacode jest wart pewną liczbę punktów, a drużyna, która jako pierwsza zdobędzie 5000 punktów, wygrywa stypendium w wysokości 5000 USD [ref].

ConQwest Phoenix: billboard semacode Zdjęcie dzięki uprzejmości Franka Lantza

Dostawcy usług bezprzewodowych przedstawiają szereg nowych gier opartych na telefonach i komputerach przenośnych z GPS. Możesz znaleźć ich listę tutaj.

W następnej sekcji przyjrzymy się przyszłości gier miejskich.

ConQwest 2005: animowana mapa na żywo gry Tucson w sieci Zdjęcie dzięki uprzejmości Franka Lantza

Wraz z upowszechnieniem się urządzeń obsługujących GPS, gry miejskie będą zyskiwać na popularności. Już teraz firmy komunikacyjne wykorzystują gry miejskie (lub gry lokalizacyjne), aby zachęcić konsumentów do subskrypcji lub jako kampanie marketingowe, aby przyciągnąć rynek młodzieżowy.

Jednak wszystkie te innowacje w grach nie idą naprzód bez przeszkód. Systemy GPS do działania potrzebują linii widoczności satelity. Oznacza to, że nie działają w pomieszczeniach lub w środowisku miejskim otoczonym wysokimi budynkami. Istnieją również problemy z rozdzielczością obecnych systemów GPS - nie zawsze są one w stanie znaleźć dokładne lokalizacje, zwykle w najlepszym przypadku w odległości kilkudziesięciu stóp. Wynika to częściowo z ograniczeń obecnej technologii, w tym wbudowanych ograniczeń wprowadzonych przez wojsko Stanów Zjednoczonych, które zbudowało i obsługuje satelity do globalnego pozycjonowania używane w systemach GPS..

Technologia prowadzi do innego problemu: tego rodzaju gry mogą być bardzo drogie. Strumienie audio lub wideo w czasie rzeczywistym, mobilne połączenia internetowe i minuty telefonu komórkowego mogą kosztować pakiet, nawet w grze, która trwa tylko godzinę. Sieci też nie zawsze są doskonałe. Powolne lub zerwane połączenie może sprawić, że cała gra się zatrzyma.

Inne problemy dotyczą zabawy w przestrzeni publicznej. Wokół będą ludzie, którzy nie zdają sobie sprawy, że wokół nich toczy się gra i mogą się zdezorientować lub złościć na graczy. Gry mogą również prowadzić graczy w niebezpieczne obszary. Niektóre z tych czynników mogą być monitorowane przez „sędziów”, którzy nadzorują mecz.

Jeden z najdziwniejszych problemów w grach miejskich wynika z wszechobecnych gier. Są to gry, które są w toku, bez wyraźnych granic między zwykłym życiem gracza a grą. Rozmowy telefoniczne, e-maile i ludzie, których spotykają, mogą być częścią gry - lub nie. Może to prowadzić do niepokojącego uczucia paranoi, podczas gdy gracz nigdy nie będzie wiedział, czy dana sytuacja jest częścią gry, czy nie..

Jeden z dwunastu żetonów „Treasure's Trove” Zdjęcie dzięki uprzejmości dr. Davida C. Somersa.

Jednak potencjalne korzyści z gier miejskich są liczne. Interakcja społeczna i poczucie przygody podczas odkrywania nowych miejsc lub rozwiązywania zagadek mogą być bardzo satysfakcjonujące. Jak pokazują wydarzenia takie jak polowanie na „Treasure's Trove”, firmy są gotowe oferować ekstrawaganckie nagrody jako sposób na rozgłos. Stacja radiowa WEDG z zachodniego Nowego Jorku i stacja radiowa WWWQ z Atlanty organizowały konkursy „Ścigany za 10 000 dolarów” i „Ścigany za darmo”. Na uciekinierkę wybrano osobę, która wędrowała po mieście (a także zajmowała się jej codziennym życiem), dzwoniąc do stacji, aby przekazać na antenie wskazówki dotyczące jej tożsamości i lokalizacji. Pierwsza osoba, która znalazła zbiega, wygrała nagrodę. Społeczności internetowe powstały natychmiast, gromadząc wskazówki i teorie w celu wyśledzenia zbiegów. W obu przypadkach odnalezienie jej zajęło kilka tygodni. Wydaje się prawdopodobne, że podobne „oficjalne” gry miejskie pojawią się w najbliższej przyszłości.

Aby uzyskać więcej informacji na temat gier miejskich i powiązanych tematów, zapoznaj się z linkami na następnej stronie.

Powiązane artykuły

• Jak działa Geocaching
• Jak działają telefony komórkowe
• Jak działają odbiorniki GPS
• Jak działają aparaty cyfrowe
• Jak działają satelity
• Jak działają gry wideo
• Jak działa poczta e-mail
• Jak działają drapacze chmur

Więcej świetnych linków

• Uniwersytet Geocacher
• Teoria wybuchu
• Uncle Roy All Around You - oficjalna strona internetowa
• Mogi
• IN-duce, DE-duce: Location-basd Mobile Phone Games

Źródła

• "Widzisz mnie?" Teoria wybuchu. http://www.blasttheory.co.uk/bt/work_cysmn.html
• Chandler, Rita. „Fascynuje zaawansowana technologicznie gra w chowanego”. USA Today, 29 czerwca 2004. http://www.usatoday.com/tech/webguide/internetlife/2004-06-29-fun-with-geocaching_x.htm
• "Zabarwienie." Gizmondo. http://www.gizmondo.com/games/item.asp?id=4
• Witryna internetowa „Conqwest”. http://www.conqwest2005.com
• Geocaching: oficjalna globalna witryna poszukiwania pamięci podręcznej GPS. http://www.geocaching.com/
• Girardin, Fabien. „Wszechobecny rozwój gier dzisiaj”. Marzec 2005. http://www.girardin.org/fabien/catchbob/pervasive/
• Graham-Rowe, Duncan. „Gracze zamieniają miasta w pole bitwy”. New Scientist, 12 czerwca 2005. http://www.newscientist.com/article.ns?id=dn7498&feedId=online-news_rss20
• "Łapać." Teoria wybuchu. http://www.blasttheory.co.uk/bt/work_kidnap.html
• „Let's Go Geocaching!” Uniwersytet Geocaching. PDF. http://www.geocacher-u.com/resources/brochure1.pdf
• Pac-Manhattan. http://www.pacmanhattan.com/
• Rowan, David. „Trendsurfing: Urban Gaming”. 23 lipca 2005. http://www.davidrowan.com/2005/07/trendsurfing-urban-gaming-times.html
• „Skarb skarbu”. Oficjalna strona internetowa. http://www.atreasurestrove.com/Public/Home/index.cfm
• „Wujek Roy All Around You”. Teoria wybuchu. http://www.blasttheory.co.uk/bt/work_uncleroy.html