Gyles Lewis
0 
1262
64
Gigantyczna burza słoneczna uderzyła w Ziemię około 2600 lat temu, około 10 razy silniejsza niż jakakolwiek burza słoneczna zarejestrowana obecnie..
Odkrycia te sugerują, że takie eksplozje powtarzają się regularnie w historii Ziemi i mogłyby siać spustoszenie, gdyby uderzyły teraz, biorąc pod uwagę, jak uzależniony jest świat od elektryczności..
Słońce może bombardować Ziemię eksplozjami wysokoenergetycznych cząstek zwanych zdarzeniami protonów słonecznych. Te „burze protonowe” mogą stanowić zagrożenie dla ludzi i elektroniki zarówno w kosmosie, jak iw powietrzu. [10 największych eksplozji w historii]
Ponadto, gdy burza protonowa uderza w magnetosferę Ziemi - powłokę cząstek naładowanych elektrycznie - zostaje uwięziona przez pole magnetyczne Ziemi. Kiedy burza słoneczna powoduje zakłócenia w magnetosferze naszej planety, nazywa się to burzą geomagnetyczną, która może siać spustoszenie w sieciach energetycznych na całej planecie. Na przykład w 1989 roku wybuch energii słonecznej spowodował zaciemnienie całej kanadyjskiej prowincji Quebec w ciągu kilku sekund, uszkadzając transformatory aż do New Jersey i prawie wyłączając sieci energetyczne Stanów Zjednoczonych od środkowego Atlantyku przez północno-zachodni Pacyfik..
Naukowcy analizowali burze protonowe od mniej niż wieku. W związku z tym mogą nie mieć dobrych oszacowań, jak często zdarzają się ekstremalne erupcje słoneczne lub jak potężne mogą być w rzeczywistości.
„Obecnie mamy dużo infrastruktury, która może zostać poważnie uszkodzona, a podróżujemy w powietrzu i przestrzeni kosmicznej, gdzie jesteśmy znacznie bardziej narażeni na promieniowanie o wysokiej energii” - powiedział starszy autor badań Raimund Muscheler, fizyk środowiska z Uniwersytetu w Lund w Szwecji. .
Tak zwane wydarzenie Carrington z 1859 r. Mogło uwolnić około 10 razy więcej energii niż to, które stało się przyczyną zaciemnienia w Quebecu w 1989 r., Co czyni go najpotężniejszą znaną burzą geomagnetyczną, według badania przeprowadzonego przez Lloyd's w Londynie w 2013 r. Co gorsza, świat stał się znacznie bardziej zależny od elektryczności od czasu wydarzenia Carrington, a gdyby podobnie potężna burza geomagnetyczna miała teraz uderzyć, przerwy w dostawie prądu mogą trwać tygodnie, miesiące lub nawet lata, ponieważ przedsiębiorstwa energetyczne walczą o zastąpienie kluczowych części sieci energetycznych, badanie z 2013 roku.
Teraz naukowcy odkryli radioaktywne atomy uwięzione w lodzie na Grenlandii, co sugeruje, że ogromna burza protonowa uderzyła w Ziemię około 660 roku p.n.e., która mogłaby przyćmić wydarzenie Carrington.
Wcześniejsze badania wykazały, że ekstremalne burze protonowe mogą generować radioaktywne atomy berylu-10, chloru-36 i węgla-14 w atmosferze. Dowody na takie zdarzenia można wykryć w słojach drzew i rdzeniach lodowych, co może dać naukowcom możliwość zbadania starożytnej aktywności Słońca.
Naukowcy zbadali lód z dwóch próbek rdzeniowych pobranych z Grenlandii. Zauważyli wzrost radioaktywnego berylu-10 i chloru-36 około 2610 lat temu. Jest to zgodne z wcześniejszymi pracami badającymi słoje drzew, które sugerowały wzrost węgla-14 w mniej więcej tym samym czasie. [Zdjęcia: Kratery ukryte pod pokrywą lodową Grenlandii]
Wcześniejsze badania wykryły w podobny sposób dwie inne starożytne burze protonowe - jedna wydarzyła się około 993-994 r., A druga około 774-775 r. Ta ostatnia jest największą znaną erupcją słoneczną.
Jeśli chodzi o liczbę wysokoenergetycznych protonów, 660 pne. a zdarzenia w latach 774-775 n.e. są około 10 razy większe niż najsilniejsza burza protonowa obserwowana we współczesnych czasach, która miała miejsce w 1956 r., powiedział Muscheler. Dodał, że wydarzenie w latach 993-994 po Chr. Było mniejsze niż pozostałe dwie starożytne burze mniej więcej dwa do trzech razy..
Pozostaje niejasne, jak te starożytne burze protonowe w porównaniu z wydarzeniem Carrington, ponieważ szacunki liczby protonów z wydarzenia Carrington są bardzo niepewne, powiedział Muscheler. Jednak gdyby te starożytne wybuchy słońca „były związane z burzą geomagnetyczną, zakładałbym, że przekroczyłyby najgorsze scenariusze, które często są oparte na wydarzeniach typu Carringtona” - zauważył.
Chociaż potrzebne są dalsze badania, aby zobaczyć, jakie szkody mogą wyrządzić takie erupcje, praca ta sugeruje, że „te ogromne zdarzenia są powtarzającą się cechą słońca - mamy teraz trzy duże wydarzenia w ciągu ostatnich 3000 lat” - powiedział Muscheler. „Może być więcej rzeczy, których jeszcze nie odkryliśmy”.
„Musimy systematycznie wyszukiwać te zdarzenia w archiwach środowiskowych, aby mieć dobre pojęcie o statystykach - czyli o ryzyku - dla takich wydarzeń, a także mniejszych wydarzeń” - dodał Muscheler. „Wyzwaniem będzie znalezienie tych mniejszych, które prawdopodobnie nadal przewyższają wszystko, co mierzyliśmy w ostatnich dziesięcioleciach”.
Naukowcy szczegółowo opisali swoje odkrycia online (11 marca) w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences.
- Co jeśli magnetyczne bieguny Ziemi się odwrócą?
- 25 najdziwniejszych zabytków w Google Earth
- Ziemia z góry: 101 oszałamiających obrazów z orbity
Pierwotnie opublikowano w dniu .