Na zdjęciach Wspaniałe widoki na Park Narodowy Wielkiego Kanionu

  • Vova Krasen
  • 0
  • 2877
  • 241
id = "article-body">

Wspaniały okaz

(Zdjęcie: Linda i Dr. Dick Buscher)

Nie jest to najszerszy, najdłuższy ani najgłębszy kanion na świecie, ale Wielki Kanion północnej Arizony jest z pewnością jednym z najbardziej imponujących i najczęściej odwiedzanych cudów natury na naszej planecie. Fotografie, bez względu na to, jak spektakularne, nie są w stanie uchwycić ani przygotować na inspirujący widok pierwszego oglądania ogromu tego kanionu. Wiadomo, że neofici w kanionie ronili emocjonalne łzy, gdy początkowo podziwiali jego kolosalną wielkość. Na szczęście dla całej ludzkości, pierwsi przywódcy polityczni dostrzegli jego nieograniczoną naturalną wartość dla nauki i duszy ludzkości i zachowali to wyjątkowe miejsce na ziemi jako park narodowy 100 lat temu, 26 lutego 1919 r..

Tworzy wielki kanion

(Zdjęcie: Linda i Dr. Dick Buscher)

Dzisiejsi geolodzy nadal nie wszyscy zgadzają się co do tego, w jaki sposób powstał Wielki Kanion, który odwiedzający dziś widzą. Nowoczesna technologia i techniki datowania skał zaczęły dostarczać dowodów kwestionujących od dawna utrzymywaną teorię, że ten wspaniały wąwóz jest wynikiem podniesienia się płaskowyżu Kolorado i sił erozji rozległej rzeki Kolorado przecinającej płaskowyż od około 5 milionów do 6 milionów lat temu. Ale te nowo uzyskane dane sugerują, że w rzeczywistości istniały dwa starożytne kaniony, które teraz połączyły się, tworząc spektakularną przepaść dnia dzisiejszego. Kolorado to hiszpańskie słowo oznaczające „kolor czerwony” i jest trafnie stosowane do pokazanej tutaj czerwonej rzeki Kolorado z piaskowca w zachodnim regionie Wielkiego Kanionu w pobliżu atrakcji turystycznej plemienia Hualapai zwanej Skywalk.

Kreacja w najlepszym wydaniu

(Zdjęcie: NPS)

Ta nowoczesna teoria dwóch kanionów sugeruje, że starożytny zachodni „paleokanion” został kiedyś wyrzeźbiony na kilkaset stóp od jego współczesnej głębokości przez płynącą na wschodzie rzekę około 70 milionów lat temu w okresie kredowym. Drugi, ale mniejszy wschodni paleokanion również został wyrzeźbiony około 15 do 25 milionów lat temu przez inny starożytny system rzeczny. W miejscu znanym dziś jako Muddy Creek, geolodzy uważają, że istnieją dowody geologiczne wskazujące na to, że około 6 milionów lat temu pradawna rzeka Kolorado przecięła osady skalne łącząc dwa paleokany i stworzyła jedyny system odwadniania rzeki Kolorado, jaki widzimy dzisiaj. Współczesna rzeka Kolorado przepływa tutaj przez niektóre z prawie 40 warstw skał osadowych znalezionych we wschodnim regionie Wielkiego Kanionu tuż poniżej Nankoweap Creek.

Rejestracja obszaru

(Zdjęcie: NPS)

Archeologiczne dowody sugerują, że pierwsi łowcy-zbieracze przechodzili przez Wielki Kanion ponad 10 000 lat temu. Przodkowie Puebloan, przodkowie dzisiejszego plemienia Hopi, żyli w kanionie i wokół niego od ponad 4000 lat. Hopi nazywali kanion Öngtupqa, co oznacza „kanion solny”. Hopi wierzą, że ich plemię faktycznie wyłoniło się z tajemniczego portalu z Trzeciego Świata wewnętrznej Ziemi, który znajduje się w Wielkim Kanionie.

Plemię Paiute nazywa kanion „Kaibab”, co oznacza „góra odwrócona do góry nogami”. Inne współczesne plemiona, takie jak Havasupai, Hualapai, Navajo, Zuni, Yavapai Apache i White Mountain Apache również twierdzą, że Wielki Kanion jest częścią historii przodków i / lub duchowej ojczyzny ich ludów. Pokazane tutaj ruiny serii starożytnych spichlerzy nad rzeką Kolorado w Marmurowym Kanionie.

Dotykając Ameryk

(Zdjęcie: Linda i Dr. Dick Buscher)

Hiszpańscy konkwistadorzy byli pierwszymi Europejczykami, którzy spojrzeli na ogromną przestrzeń Wielkiego Kanionu. Wydarzenie to miało miejsce jesienią 1540 roku, kiedy przewodnicy Hopi poprowadzili grupę 13 konkwistadorów na skraj Wielkiego Kanionu. Konkwistadorzy byli pod dowództwem Garcíi López de Cárdenas y Figueroa, młodego hiszpańskiego szlachcica, który był kapitanem większej wyprawy Francisco Vasqueza de Coronado. Coronado został ranny w bitwie pod Hawikuh w dzisiejszym północno-zachodnim Nowym Meksyku 7 lipca 1540 roku.

Podczas rekonwalescencji po kontuzjach Coronado wysłał kilku swoich kapitanów, w tym Cárdenasa, na zbadanie. Cárdenas był najbardziej zainteresowany źródłem świeżej wody i potencjałem rzeki Kolorado, aby stać się żeglownym strumieniem dla łodzi. On i jego ludzie spędzili trzy dni próbując zejść ze ścian kanionu i dotrzeć do rzeki. Bezskutecznie we wszystkich swoich próbach, Cárdenas i jego ludzie opuścili Wielki Kanion i wrócili do głównej armii wyprawy Coronado.

Duży i piękny

(Zdjęcie: NPS)

Wielki Kanion ma długość 446 km, głębokość około 1800 m, a szerokość od 4 do 18 mil (6,4 do 29 km). Pierwszym obywatelem Stanów Zjednoczonych, który prawdopodobnie wszedł na dno Wielkiego Kanionu, był porucznik Joseph Christmas Ives z Korpusu Inżynierów Topograficznych Armii Stanów Zjednoczonych. Porucznik Ives poprowadził ekspedycję w górę rzeki Kolorado, w której udział wzięli geolog ze Smithsona John Strong Newberry, pruski artysta Balduin Möllhausen oraz niewielka liczba żołnierzy i kolegów inżynierów..

Porucznik Ives zażądał, aby w Filadelfii zbudować żelazny parowiec o niskim zanurzeniu 54 stóp (16 m), zdemontowany i wysłany do ujścia rzeki Kolorado do Morza Corteza. Parowiec przybył, ponownie zmontowany i 30 grudnia 1857 roku Explorer, pokazany na szkicu Möllhausen, rozpoczął swoją podróż na północ w górę rzeki Kolorado, dowodzony przez Davida C. Robinsona. Mały parowiec był w stanie przepłynąć około 550 mil (885 km) na północ od ujścia rzeki do obszaru znanego jako Czarny Kanion w pobliżu dzisiejszej tamy Hoovera. Tutaj Ives i kilku członków jego grupy wysiedli, wysłali Odkrywcę z powrotem w dół rzeki i kontynuowali eksplorację pieszo. Dotarli do obszaru znanego dziś jako Diamond Creek i udali się w dół potoku do wewnętrznego wąwozu, stając się pierwszymi obywatelami USA, którzy dotarli do dna kanionu w tym zachodnim regionie Wielkiego Kanionu.

Oszałamiające widoki

(Zdjęcie: NPS)

O swojej przygodzie do Wielkiego Kanionu porucznik Ives później dokładnie napisał: „Rozległość i wielkość systemu kanionów jest zdumiewająca. Płaskowyż jest pocięty na strzępy przez te gigantyczne przepaście i przypomina rozległe ruiny. Pasy mil wiejskich. w szerokości zostały zmiecione, pozostawiając tylko odizolowane góry stojące w szczelinie. Szczeliny tak głębokie, że oko nie może wniknąć w ich głębię, są oddzielone ścianami, których grubość można prawie rozpiąć, a smukłe iglice, które wydają się chybotać u ich podstaw, wystrzeliwują w górę tysiące stóp od podziemi. " Tutaj znajduje się szkic Möllhausena przedstawiający odkrycia grupy eksploracyjnej.

Major Powell

(Zdjęcie: NPS)

Wojna secesyjna przerwała dalsze oficjalne eksploracje Wielkiego Kanionu do 1869 roku. Ale 24 maja 1869 roku major John Wesley Powell, jednoręki weteran wojny secesyjnej pokazany tutaj, oraz jego dziewięcioosobowy zespół górali, traperów i Weterani wojny domowej wsiedli do swoich czterech samodzielnie zaprojektowanych łodzi i wpłynęli do rzeki Green na stacji Green River w Wyoming.

W ciągu następnych trzech miesięcy Powell Geographic Expedition miał podróżować rzekami Green i Colorado przez prawie 1000 mil, stając się pierwszymi Amerykanami, którzy pokonali całą długość Wielkiego Kanionu. Podróżując przez kanion, Powell byłby odpowiedzialny za nazwanie tej rozległej przepaści „Wielkim Kanionem”. Z wykształcenia geolog Powell, w odniesieniu do wielu warstw skał osadowych, które zaobserwował, określił masywne cechy geologiczne, które zobaczył podczas podróży przez liczne i masywne ściany kanionu, jako „bibliotekę bogów”. W końcu 30 sierpnia 1869 roku major Powell i pozostałych pięciu jego ludzi z jego drużyny weszło do ujścia rzeki Virgin w dzisiejszym stanie Nevada - Wielki Kanion był teraz za nimi, a amerykański Zachód nigdy nie być znowu tym samym.

Zasiedlenie terenu

(Zdjęcie: NPS)

Przed wyprawą do Wielkiego Kanionu Powell pracował jako profesor geologii i kurator w Museum of Illinois Wesleyan University w Bloomington. Po zakończeniu podróży w 1869 roku Powell wrócił do swojego domu w Illinois i został uznany za amerykańskiego bohatera. Po zakończeniu obszernej wycieczki z wykładami, aby podzielić się swoją przygodą w Wielkim Kanionie, Powell zebrał pieniądze potrzebne na rozpoczęcie drugiej wyprawy do Wielkiego Kanionu 22 maja 1871 r. Tym razem w imprezie Powella byli fotografowie E.O. Seaman i Jack Hillers, którzy dostarczyli światu pierwsze zdjęcia Wielkiego Kanionu.

Ta druga podróż trwała dwa lata, ale nie obejmowała całej podróży przez dolny Wielki Kanion. Wyprawa koncentrowała się raczej w regionie Kanab w południowym Utah i zaowocowała pierwszymi mapami i pierwszymi obszernymi obserwacjami geologicznymi tego rejonu kanionu. W 1875 roku Powell zakończył swoją drugą podróż pierwszą publikacją naukową o Wielkim Kanionie, zatytułowaną „Raport z eksploracji zachodniej rzeki Kolorado i jej dopływów”. W 1881 r. Rozpoczął nową karierę jako dyrektor US Geological Survey, aw 1894 r. Został dyrektorem Biura Etnologii w Smithsonian Institution. John Wesley Powell zmarł w 1902 roku. Przedstawione tutaj krzesło Powella przymocowano do jego łodzi podczas rejsu rzeką Kolorado w 1871 roku..

Ralph Cameron

(Zdjęcie: NPS)

Ameryka, a właściwie cały świat, był zafascynowany opowieściami majora Powella i zdjęciami Wielkiego Kanionu. XIX wieku pionierzy rozpoczęli trudną podróż i przybyli do Wielkiego Kanionu. Górnicy byli pierwszą grupą, która przybyła w poszukiwaniu miedzi, cynku, srebra i azbestu. Pewien bogaty człowiek chciał zbudować linię kolejową na dnie kanionu, aby przewozić węgiel z Denver do Kalifornii, ale utonął w rzece Kolorado, badając pożądaną trasę. Pewien człowiek, pokazany tutaj Ralph Cameron, przybył do Wielkiego Kanionu w 1890 roku, mając nadzieję, że stanie się bogaty w drewno lub minerały; szybko zdał sobie sprawę, że turystyka może być jego drogą do potencjalnych bogactw. Wraz ze swoim bratem, Nilesem, zbudował rustykalny hotel na czele niedawno nabytego i ulepszonego szlaku Bright Angel Trail, pobierając opłatę zarówno od poszukiwaczy, jak i turystów, aby wykorzystać szlak do podróży do kanionu.

Niebezpieczne wyczyny

(Zdjęcie: Northern Arizona University Cline Library)

Ralph Cameron mógł być pierwszym dużym twórcą Wielkiego Kanionu, ale z pewnością nie był jedynym. Kiedy kolej Santa Fe pobiła Wielki Kanion z Williams w Arizonie w 1901 roku, zmienił się cały przemysł turystyczny Wielkiego Kanionu. Turyści mogli teraz odbyć łatwą 3-godzinną przejażdżkę pociągiem, aby z podziwem patrzeć na gigantyczną przepaść, która była przed nimi. Tak też przybyli przedsiębiorcy, aby służyć i czerpać zyski z szybko rozwijającej się branży turystycznej.

Pokazani tutaj bracia Ellsworth i Emery Kolb przybyli do Wielkiego Kanionu w 1901 roku i założyli firmę fotograficzną na czele Bright Angel Trail. Bracia Kolb z powodzeniem zarabiali na życie fotografując nie tylko Wielki Kanion, ale także turystów, którzy teraz przyjechali go zobaczyć. Firma Fred Harvey wkrótce otworzyła luksusowy hotel El Tovar w 1905 roku, a jego słynne czarno-białe dziewczyny Harveya, ubrane na czarno, teraz serwowały ekskluzywne posiłki licznym gościom przybywającym do Wielkiego Kanionu. Krótko 36 lat po pierwszej wyprawie Johna Wesleya Powella Wielki Kanion był teraz dostępny dla wszystkich, aby go zobaczyć, odkrywać i cieszyć się.

  • 1
  • 2

Bieżąca strona: Strona 1

Następna strona Strona 2



Jeszcze bez komentarzy

Najciekawsze artykuły o tajemnicach i odkryciach. Wiele przydatnych informacji o wszystkim
Artykuły o nauce, kosmosie, technologii, zdrowiu, środowisku, kulturze i historii. Wyjaśniasz tysiące tematów, abyś wiedział, jak wszystko działa