Vova Krasen
0 
3610
728
Istnieje nowy sposób patrzenia na bezsenność.
Zamiast rozważać tylko objawy związane ze snem, nowe badanie przeprowadzone w Holandii dotyczy cech osobowości i emocji i wykazało, że istnieje pięć rodzajów bezsenności.
Odkrycia mogą utorować drogę do lepszego zrozumienia przyczyn bezsenności, a także opracowania bardziej spersonalizowanych metod leczenia tej choroby - stwierdzili naukowcy. [5 Zaskakujących odkryć snu]
Badanie, przeprowadzone przez naukowców z Holenderskiego Instytutu Neuronauki w Amsterdamie, zostało opublikowane online 7 stycznia w czasopiśmie The Lancet Psychiatry.
Pięć typów
Bezsenność dotyka około 10 procent populacji. Główne objawy to trudności z zasypianiem lub zasypianiem - na przykład osoby z tą chorobą mogą leżeć przez długi czas, zanim będą mogły zasnąć, lub mogą budzić się zbyt wcześnie i nie mogą ponownie zasnąć, zgodnie z zaleceniami lekarza. Narodowy Instytut Zdrowia.
Jednak pomimo podobnych objawów osoby cierpiące na bezsenność mogą znacznie różnić się odpowiedzią na leczenie. Ponadto próby znalezienia „biomarkerów” tego schorzenia - takich jak cechy wspólne w skanach mózgu ludzi - okazały się daremne - stwierdzili naukowcy. Te niespójności sugerują, że może istnieć więcej niż jeden rodzaj bezsenności.
Próbując znaleźć „podtypy” bezsenności, naukowcy przeanalizowali informacje od ponad 4000 osób, które wypełniły ankiety online dotyczące ich nawyków snu i innych cech w ramach projektu o nazwie Holenderski Rejestr Snu.
Na podstawie ich odpowiedzi w ankiecie około 2000 z tych uczestników miało bezsenność. (Ci uczestnicy uzyskali wysokie wyniki w ankiecie dotyczącej bezsenności, ale nie mieli potwierdzonej diagnozy). Aby zidentyfikować podtypy, naukowcy wyszli poza patrzenie na objawy związane ze snem i wzięli pod uwagę inne czynniki, w tym cechy osobowości, nastrój, emocje i reakcję na stresujące wydarzenia życiowe.
Autorzy badania stwierdzili, że osoby cierpiące na bezsenność zwykle pasowały do jednej z pięciu kategorii:
- Typ 1: Osoby z bezsennością typu 1 mają zwykle wysoki poziom niepokoju (co oznacza wysoki poziom negatywnych emocji, takich jak lęk i zmartwienie) i niski poziom szczęścia.
- Typ 2: Osoby z bezsennością typu 2 miały umiarkowany poziom niepokoju, ale ich poziom szczęścia i przeżywania przyjemnych emocji był zwykle stosunkowo normalny.
- Typ 3: Osoby z bezsennością typu 3 również miały umiarkowany poziom niepokoju, ale miały niski poziom szczęścia i ograniczone doświadczenia przyjemności.
- Typ 4: Osoby z bezsennością typu 4 zwykle miały niski poziom niepokoju, ale zwykle doświadczały długotrwałej bezsenności w odpowiedzi na stresujące wydarzenie życiowe.
- Typ 5: Osoby z bezsennością typu 5 miały również niski poziom niepokoju, a stresujące wydarzenia życiowe nie miały wpływu na ich zaburzenia snu.
Te podtypy były spójne w czasie: kiedy uczestnicy byli badani ponownie pięć lat później, większość z nich utrzymywała ten sam podtyp.
Spersonalizowane leczenie?
Naukowcy odkryli również, że osoby z różnymi podtypami bezsenności różniły się pod względem odpowiedzi na leczenie i ryzyka depresji. Na przykład osoby z podtypami 2 i 4 zauważyły największą poprawę objawów snu po zażyciu benzodiazepiny (rodzaj środka uspokajającego), podczas gdy osoby z typem 3 nie zauważyły poprawy po zastosowaniu tego rodzaju leku. Ponadto osoby z podtypem 2 dobrze reagowały na rodzaj psychoterapii zwanej terapią poznawczo-behawioralną, podczas gdy osoby z podtypem 4 nie. Osoby z podtypem 1 miały największe ryzyko wystąpienia depresji w ciągu całego życia.
Odkrycia sugerują, że niektóre metody leczenia bezsenności mogą działać najlepiej w przypadku niektórych podtypów, a przyszłe badania powinny to zbadać. Ponadto zidentyfikowanie osób z bezsennością, które są najbardziej narażone na depresję, może pomóc w zapobieganiu depresji w tej grupie - stwierdzili naukowcy..
W artykule redakcyjnym towarzyszącym badaniu, Tsuyoshi Kitajima z Wydziału Psychiatrii na Fujita Health University School of Medicine w Japonii, powiedział, że praca pokazuje, że „silne podtykanie jest możliwe” w grupie osób z bezsennością.
Jednak Kitajima powiedział, że niektórzy lekarze zajmujący się snem mogą mieć obawy dotyczące tych podtypów, ponieważ są one w dużej mierze oparte na czynnikach, które nie są bezpośrednio związane ze snem. Jednak Kitajima zauważył, że niektóre z podtypów opisanych w nowym badaniu wykazują podobieństwa do wcześniej akceptowanych (choć obecnie porzuconych) kategorii bezsenności. Na przykład u osób z podtypami 1 i 2 objawy występowały we wczesnym okresie życia - w dzieciństwie lub w okresie dojrzewania. Jest to podobne do objawów obserwowanych u osób z tak zwaną „bezsennością idiopatyczną”, tradycyjną kategorią bezsenności, w której choroba rozwija się we wczesnym okresie życia bez możliwej do zidentyfikowania przyczyny. (Jednak bezsenność idiopatyczna nie jest już wymieniona jako rodzaj bezsenności w podręczniku diagnostycznym znanym jako Międzynarodowa klasyfikacja zaburzeń snu, wydanie trzecie).
Kitajima dodał, że korzystne byłoby potwierdzenie wyników badań u osób, u których faktycznie zdiagnozowano bezsenność.
Autorzy badania zauważyli również, że uczestnicy dobrowolnie zgłosili się do udziału w badaniu dotyczącym snu, a ta grupa niekoniecznie musi być reprezentatywna dla całej populacji. Mogą również istnieć dodatkowe podtypy, które nie zostały jeszcze zidentyfikowane.
- 5 rzeczy, które musisz wiedzieć o śnie
- 7 wskazówek, jak spać spokojnie dzisiaj
- 9 sposobów na poprawę zdrowia psychicznego
Pierwotnie opublikowano w dniu.