Opel GT

Opel GT wywodzi się ze skromnych początków. Niemiecka firma Adam Opel AG w Russelsheim zbudowała maszyny do szycia i rowery, zanim zdecydowała się na samochody. Podobnie jak General Motors, który przejął Opla w późnych latach dwudziestych, jego zapasy były praktycznym, niezawodnym transportem rodzinnym za uczciwą cenę i utrzymywały godną pozazdroszczenia reputację w latach sześćdziesiątych..

To właśnie w tym ekspansywnym dziesięcioleciu Opel, jak większość innych, odpowiedział na rosnące zapotrzebowanie na bardziej sportowe i młodzieńcze samochody. Jeden z jego najwcześniejszych i najbardziej widocznych ruchów w tym kierunku pojawił się na wystawie we Frankfurcie w 1965 r., Eleganckie, jednorazowe, dwumiejscowe coupe typu fastback, zwane po prostu Opel GT. W tamtym czasie Opel powiedział, że nie ma zamiaru sprzedawać kopii, ale samochód pokazowy wzbudził duże zainteresowanie opinii publicznej, którego nie można było zignorować, a wersja produkcyjna pojawiła się zaledwie trzy lata później o tej samej nazwie..

Opel GT był stylizowany głównie przez Clare MacKichan z GM, która odegrała dużą rolę w projektowaniu Chevroleta z 1955 roku przed jego służbą w studiach Russelsheim. To może wyjaśniać przednie podobieństwo między GT a nowo stylizowaną Corvette '68, z tym samym niskim, ostro wyprofilowanym nosem, zderzakiem w kształcie ostrza i ukrytymi reflektorami. Te ostatnie obsługiwane ręcznie w Oplu, wychylając się z wnęk, nadając samochodowi wygląd żabiego oka.

Kolejną różnicą była para szczelin chłodzących między lampami Opla. Od tyłu produkcyjny Opel GT był zasadniczo taki sam jak samochód pokazowy, ze skróconym ogonem z czterema okrągłymi światłami (ponownie przypominającymi Corvette) oraz zgrabnymi bokami i drzwiami wyciętymi w dach (z ukrytymi okapnikami). Jednak stylizacja produkcji nie była tak pełna gracji, choć nie wiedziałbyś o tym, gdybyś nie widział samochodu pokazowego.

Pod tym sportowym wyglądem zewnętrznym znajdowało się podwozie i układ jezdny skromnego, małego Kadetta Opla w jego mocniejszej wersji GT. Oznaczało to poprzeczne zawieszenie przednie, hamulce tarczowe / tylne bębnowe, zwykłe układy kierownicze typu ślimakowo-rolkowego oraz tylną oś z zawieszeniem śrubowym umieszczoną na ramionach promieniowych i drążku Panharda. Do wyboru były dwa silniki, oba ohv cztery: 60-konny 1,1-litrowy silnik oraz nowa 1,9-litrowa jednostka cam-in-head opracowana dla średniej klasy sedana Ascona (która posłużyła jako podstawa dla serii coupe Manta z 1969 roku w stylu Chuck Jordan, obecnie wiceprezes GM ds. Projektowania, a następnie współpracownik Opla firmy MacKichan).

Dopiero 1.9 przybył do Ameryki i był faworyzowany w Europie, ponieważ mniejszy silnik miał zbyt małą moc. Wymownym komentarzem do wizji Opla wobec nabywców GT jest to, że 1.9 był oferowany z automatyczną skrzynią biegów jako opcjonalna alternatywa dla standardowej 4-biegowej manualnej. Żaden szanujący się entuzjasta nie miałby „slushboxa” w Europie lat sześćdziesiątych - ani w Ameryce.

Pomimo dość pieszych mechaniki, Opel GT był urzekającym małym samochodem: stylowym, posłusznym, praktycznym, wyrafinowanym i wystarczająco szybkim z silnikiem o pojemności 1,9 litra i manualną skrzynią biegów. Może nawet pochwalić się „niestandardowym” nadwoziem, ponieważ niezależny francuski producent nadwozi Brissoneau & Lotz zaprojektował swoją konstrukcję nadwozia / podwozia z płyt podłogowych Kadett dostarczonych przez Opla..

Kokpit był niezwykle obszerny i funkcjonalny, z pełnym oprzyrządowaniem ustawionym na imponująco wyglądającej desce rozdzielczej. Podobnie jak Corvette od '63, Opel GT nie posiadał zewnętrznego bagażnika, więc bagaż trzeba było ładować od wewnątrz, za siedzeniami, gdzie był zasłonięty małą zasłonką. Dlaczego niemiecki samochód musiał odziedziczyć tę amerykańską niedogodność, pozostaje tajemnicą.

Nie ma żadnej tajemnicy w popularności Opla GT, która była wysoka jak na ówczesne europejskie sportowe coupe. Nie udało mu się jeszcze rozwinąć dużej części kolekcjonera, prawdopodobnie dlatego, że jest to Opel, marka nadal nie jest ściśle związana z wysokimi osiągami w większości umysłów. Ale przynajmniej GT sprawił, że ludzie zauważyli, że Opele mogą być czymś innym niż nudnymi ludźmi.

Przeprojektowanie Kadetta z 1972 roku na nowej platformie T-car (później pożyczonej dla amerykańskiego Chevroleta Chevette) skutecznie zakończyło produkcję GT i nie było bezpośredniego zastąpienia. Pomimo wczesnych problemów z rdzą, GT nadal biegają pod opieką kochających właścicieli z zamiłowaniem do niezwykłości. Mini-korweta nie była niczym złym być 20 lat temu, a teraz nie byłby to zły pomysł. Co powiesz na to, GM?

Aby dowiedzieć się więcej na temat Opla i innych samochodów sportowych, zobacz:

• Jak działają samochody sportowe
• Samochody sportowe z lat 60
• Samochody sportowe z lat 70
• Nowe recenzje samochodów sportowych
• Recenzje używanych samochodów sportowych
• Muscle Cars
• Jak działa Ferrari
• Jak działa Ford Mustang