Pozostałości nazistowskich „latających bomb” odkryte w British Woods

Archeolodzy odkryli eksplodowane szczątki niemieckiej „latającej bomby” V1, która rozbiła się w lesie w 1944 roku w drodze do celu w Londynie.

W wykopaliskach odkryto kilka kluczowych metalowych części z bezpilotowego V1, poprzednika dzisiejszych kierowanych pocisków manewrujących. Była to jedna z tysięcy „broni odwetowej” lub „Vergeltungswaffen”,"zainicjowany przez nazistowskie Niemcy w ostatnich miesiącach II wojny światowej.

Lider projektu Colin Welch powiedział, że prawie 10 000 latających bomb V1 zostało wystrzelonych głównie z ramp w kontrolowanej przez Niemców Holandii przeciwko południowo-wschodniej Anglii w 1944 i 1945 roku. [Zobacz zdjęcia V1 „Latających bomb” w Nazy Niemcy]

V1 wykopany w Packing Wood niedaleko Ashford w hrabstwie Kent w Anglii w zeszłym miesiącu został zestrzelony nad okolicą Kent, zanim dotarł do Londynu. Piloci myśliwców opanowali umiejętność strącania latających bomb, a artyleria przeciwlotnicza zniszczyła wiele V1.

Ale wiele z tak zwanych „przenikaczy”, czyli brzęczących bomb, przedostało się do swoich celów, zabijając ponad 6000 ludzi w Wielkiej Brytanii i raniąc dziesiątki tysięcy więcej w ciągu kilku miesięcy. Bomby spowodowały również rozległe zniszczenia i często podpalały budynki.

Nazistowska „broń odwetowa”

Latająca bomba V1 miała rozpiętość skrzydeł ponad 16 stóp (5 metrów) i miała na sobie głowicę burzącą o wadze około 1700 funtów. (850 kilogramów), według Imperial War Museum w Londynie, które ma w swoich zbiorach niezdetonowany V1.

V1 były zwykle wystrzeliwane z rampy i osiągały maksymalną prędkość 400 mil na godzinę (640 km / h), napędzane przez pionierski silnik odrzutowy, który nadał „buzz bomb” jej potoczną angielską nazwę. Welch powiedział, że hałas wytwarzany przez V1 budził ogromne obawy w południowo-wschodniej Anglii, zwłaszcza jeśli dźwięk ucichł gdzieś w górze, wskazując, że broń przeszła do ostatniego nurkowania do celu..

„To był charakterystyczny, niski dźwięk, jak silnik dwusuwowy… rwący dźwięk. Można było usłyszeć eksplozje [strumienia impulsów], kiedy się przelatywał” - powiedział Welch. [22 najdziwniejsze bronie wojskowe]

Każdy V1 miał system naprowadzania zasilany sprężonym powietrzem i mógł podróżować na odległość do 150 mil (240 km), wystarczająco daleko, aby trafić cele w południowo-wschodniej Anglii z zachodnich części kontynentu europejskiego, zgodnie z Imperial War Museum.

Niemiecki przywódca Adolf Hitler powiedział, że V1 były używane w odpowiedzi na niszczycielskie naloty bombowe aliantów na niemieckie miasta, takie jak Hamburg, gdzie w ciągu kilku dni w 1943 r. Zginęło ponad 35 000 ludzi, wyjaśnił Welch..

Piloci myśliwców alianckich i artyleria przeciwlotnicza nauczyli się przeciwdziałać V1 w kilka miesięcy po tym, jak został po raz pierwszy wystrzelony. Badania Welcha wykazały, że V1 wykopany w Packing Wood został zestrzelony 6 sierpnia 1944 roku przez polskiego pilota, sierżanta lotniczego Józefa Donocika, który latał zbudowanym w USA myśliwcem P-51 Mustang, powiedział Welch..

Ale nazistowskie Niemcy wkrótce zaatakowały Londyn kolejną „bronią odwetową”, znaną również jako broń v: rakieta V2.

„Pierwszy V1 wystrzelono 13 czerwca… Następnie, 9 września, rząd brytyjski powiedział:„ Udało nam się pokonać ofensywę V1 ”- powiedział Welch. „Ale w ciągu kilku dni pierwsze rakiety V2 zaczęły spadać”.

Archeologia II wojny światowej

Colin Welch i jego brat Sean prowadzą Research Resource, prywatny zespół archeologiczny, który przeprowadził kilka projektów wojennych w hrabstwie Kent, regionie Anglii na południe i wschód od Londynu oraz najbliżej kontynentu europejskiego.

Oprócz prowadzenia wykopalisk w miejscu katastrofy V1, niedawno ukończyli trzyletnie wykopaliska miejsca katastrofy rakiety V2 w pobliżu Sittingbourne w Kent.

Rakiety V2 przenosiły swoje głowice odłamkowo-burzące po łuku, który unosił broń ponad 50 mil (80 km) nad powierzchnią Ziemi z ponad trzykrotną prędkością dźwięku, co uniemożliwiało ich zestrzelenie lub przechwycenie w tym czasie.

Ale ponieważ V2 trafił w cel tak szybko, znaczna część jego wybuchowej mocy została prawie zmarnowana pod ziemią. „To nie było urządzenie wybuchowe, którego chcieli Niemcy” - powiedział Welch.

Niemniej jednak w ostatnich miesiącach wojny w Londynie wystrzelono ponad 1100 rakiet V2, zabijając ponad 2000 ludzi w Wielkiej Brytanii. Kolejnych 20 000 niewolników zginęło podczas tworzenia niebezpiecznych rakiet w Peenemünde na niemieckim Bałtyku.

Po wojnie kilka przechwyconych niemieckich rakiet V2 zostało wykorzystanych do stworzenia amerykańskich wojskowych programów rakietowych i cywilnych programów kosmicznych pod kierownictwem schwytanego niemieckiego naukowca zajmującego się rakietami Wernhera von Brauna..

Welch powiedział, że największym wyzwaniem podczas ostatnich wykopalisk V1 i V2 było zachowanie metalowych części, które pozostały po eksplozjach.

Powiedział, że większość stali użytej do ich budowy uległa erozji w mokrej i kwaśnej glebie, ale pozostało wiele części aluminiowych. Obejmowały one sprężarkę paliwa V1, części pulsacyjnego strumienia V1 i systemu naprowadzania oraz „kubki palnika” paliwa z rakiety V2.

Welch i jego brat mają teraz nadzieję na stworzenie internetowego muzeum wykopalisk broni v, które obejmowałoby modele 3D odzyskanych artefaktów i informacje historyczne o wojennych kampaniach V1 i V2.

„To jest nasza historia, którą trzeba jakoś w odpowiedzialny sposób udokumentować” - powiedział Welch.

Oryginalny artykuł na .