Układ słoneczny Fakty o naszym kosmicznym sąsiedztwie

Około 4,6 miliarda lat temu gigantyczna chmura pyłu i gazu, znana jako mgławica słoneczna, zapadła się i zaczęła formować coś, co ostatecznie stało się słońcem i planetami naszego Układu Słonecznego. Nasz Układ Słoneczny posiada Słońce w swoim centrum - gwiazdę tak dużą, że jej przyciąganie grawitacyjne utrzymuje liczne planety, planety karłowate (takie jak Pluton), komety i meteoroidy krążące wokół niej.

Ile lat ma nasz układ słoneczny?

Meteoryty, czyli fragmenty kosmicznej skały, które spadły na Ziemię, pomogły naukowcom ustalić wiek Układu Słonecznego. Niektóre z tych małych kawałków kosmicznej skały lub meteoroidów oderwały się od księżyców lub planet i mogą dostarczyć interesujących informacji naukowych na temat chemii i historii ich ciała; inni podróżują po naszym Układzie Słonecznym od czasu zapadnięcia się pierwotnej chmury pyłu, zanim jeszcze te planety istniały. Meteoryt Allende, który spadł na Ziemię w 1969 roku i rozproszył się po Meksyku, jest najstarszym znanym meteorytem, ​​datowanym na 4,55 miliarda lat.

Jak powstał nasz układ słoneczny?

Naukowcy są przekonani, że pobliska eksplodująca gwiazda, zwana supernową, mogła spowodować zapadnięcie się naszej mgławicy słonecznej. Zgodnie z tą teorią eksplozja supernowej wysłała fale uderzeniowe w kosmos i te fale uderzeniowe zepchnęły części mgławicy bliżej siebie, co doprowadziło do jej zapadnięcia się. Supernowa mogła nawet zaszczepić materiał w mgławicy, a ten odrzucony materiał przyciągnąłby jeszcze więcej materii w kierunku rosnącej masy mgławicy.

Związane z: Naukowcy wytwarzają fale uderzeniowe mini-supernowych na Ziemi

Słońce znajduje się w centrum naszego Układu Słonecznego i jest jego największym obiektem, stanowiącym 99,8% masy Układu Słonecznego. Nasze Słońce to gigantyczna, szalejąca kula ognia napędzana reakcjami jądrowymi i dostarcza energii, która podtrzymuje życie na Ziemi. Życiodajna gwiazda to żółty karzeł zbudowany z gazu: według NASA około 91% wodoru i 8,9% helu. W porównaniu z innymi gwiazdami rozmiar Słońca jest stosunkowo mały i jest to tylko jedna z setek miliardów gwiazd w naszej macierzystej galaktyce, Drodze Mlecznej.

Jedna gwiazda w galaktyce

Słońce znajduje się w odległości od 25 000 do 30 000 lat świetlnych od supermasywnej czarnej dziury, która tworzy centrum naszej galaktyki. Droga Mleczna to galaktyka spiralna z zakrzywionymi ramionami gwiazd emanującymi z jej centrum. Nasz Układ Słoneczny tworzy jedno z mniejszych ramion, zwane Ramieniem Oriona-Cygnusa lub po prostu Ramieniem Oriona.

Jeśli nasz układ słoneczny byłby wielkości twojej dłoni, Droga Mleczna obejmowałaby Amerykę Północną, według sieci Night Sky Network NASA Jet Propulsion Laboratory. Granica wpływu grawitacyjnego Słońca rozciąga się na około 122 jednostki astronomiczne (AU), gdzie jedna AU to odległość między Ziemią a Słońcem, czyli około 93 milionów mil (150 milionów kilometrów).

Planety naszego Układu Słonecznego

Osiem potwierdzonych planet i co najmniej pięć planet karłowatych krąży wokół naszego Słońca. Według NASA „kolejność i rozmieszczenie planet i innych ciał w naszym Układzie Słonecznym wynika ze sposobu uformowania się Układu Słonecznego”. Materiały skaliste mogą wytrzymać ogromne ciepło młodego słońca, więc pierwsze cztery planety - Merkury, Wenus, Ziemia i Mars - są małe i mają skaliste powierzchnie. Poza nimi „materiały, do których przyzwyczailiśmy się widzieć jako lód, ciecz lub gaz osiadły w zewnętrznych regionach młodego Układu Słonecznego”, mówi NASA, a mianowicie giganty gazowe Jowisz i Saturn oraz olbrzymy lodowe Uran i Neptun.

Rtęć

Merkury to najbliższa Słońcu planeta, a także najmniejsza planeta w Układzie Słonecznym, tylko nieznacznie większa od księżyca Ziemi. Merkury nie ma atmosfery, która chroniłaby go przed nieustannym promieniowaniem słonecznym, a temperatura powierzchni w ciągu dnia może sięgać nawet 800 stopni Fahrenheita (430 stopni Celsjusza), a następnie spadać do minus 290 F (minus 180 C) w nocy. Merkury został nazwany na cześć rzymskiego posłańca bogów ze względu na jego szybki obrót wokół Słońca. Ta mała planeta nie ma księżyców.

Wenus

Nazwana na cześć rzymskiej bogini miłości, Wenus jest najgorętszą planetą w naszym Układzie Słonecznym. Atmosfera to gruba warstwa złożona głównie z dwutlenku węgla, która zatrzymuje ciepło, dzięki czemu temperatura powierzchni planety osiąga spalające się 880 F (471 C). Wenus jest nieco mniejsza od Ziemi i podobnie jak zewnętrzne jądro Ziemi ma również rdzeń ze stopionego żelaza. „Niemal wszystkie cechy powierzchni Wenus zostały nazwane tak godnymi uwagi kobietami na Ziemi - zarówno mitologicznymi, jak i prawdziwymi” - mówi NASA. „Krater wulkaniczny nosi imię Sacajawea, indiańskiej kobiety, która kierowała eksploracją Lewisa i Clarka. Głęboki kanion nosi imię Diany, rzymskiej bogini łowów”. Podobnie jak Merkury, nie ma księżyców krążących wokół Wenus.

Ziemia

Ziemia, trzecia skała od Słońca, jest jedyną znaną planetą zamieszkującą wszechświat. Jego zdolność do życia związana jest z obecnością wody w stanie ciekłym. Ziemia znajduje się w tak zwanej „Strefie Złotowłosej”, orbitującej w idealnej odległości od Słońca, aby mieć ciekłą wodę - gdyby była bliżej, woda wyparowałaby w gaz, a gdyby Ziemia była dalej, woda zamrażać. Około 71% powierzchni naszej planety jest pokryte wodą; a atmosfera ziemska chroni planetę przed promieniowaniem słonecznym. Ziemia jest jedyną planetą nie nazwaną imieniem boga. Ziemia prawdopodobnie wzięła swoją nazwę od angielskich i niemieckich słów oznaczających „ziemię”. Nasza niebieska planeta jest największą z czterech skalistych planet w naszym Układzie Słonecznym i ma jeden księżyc. Naukowcy uważają, że księżyc Ziemi powstał z kawałka Ziemi, który oderwał się, gdy gigantyczny obiekt uderzył w młodą Ziemię.

Mars

Mars jest znany jako Czerwona Planeta ze względu na bogaty w żelazo pył, który pokrywa jego powierzchnię i nadaje planecie rdzawy kolor. Ten czerwony kolor skłonił starożytnych Rzymian do nazwania Marsa imieniem ich boga wojny. Czerwona Planeta jest także domem dla największego wulkanu w Układzie Słonecznym, Olympus Mons. Planeta ma cienką atmosferę i bez grubej osłony ochronnej, a średnie temperatury na Marsie to minus 80 F (minus 60 C). To sprawia, że ​​jest mało prawdopodobne, aby woda w stanie ciekłym - a tym samym życie, jakie znamy - mogła istnieć na powierzchni Marsa, chociaż naukowcy uważają, że kiedyś mogła istnieć. Mars jest obecnie jedyną znaną planetą zamieszkaną wyłącznie przez roboty, poinformował Quartz. Mars ma dwa księżyce, Fobosa i Deimosa.

Jowisz

Jowisz to największa planeta w Układzie Słonecznym. W przeciwieństwie do swoich czterech sąsiadów bliżej Słońca, Jowisz jest gazowym olbrzymem, składającym się głównie z helu i wodoru. Został nazwany na cześć króla rzymskich bogów, znanego również jako Zeus w greckim panteonie. Jowisz jest dwa razy większy od wszystkich innych planet w Układzie Słonecznym razem wziętych, a mimo to ma najkrótszy dzień ze wszystkich planet, a obrót wokół jego osi zajmuje 10 godzin. Jowisz jest otoczony dziesiątkami księżyców, a jego pierścienie są słabe i złożone z pyłu. Według NASA, głęboko w atmosferze planety wysokie ciśnienie i temperatura skompresowały wodór do postaci cieczy, tworząc największy ocean w Układzie Słonecznym..

Saturn

Saturn, szósta planeta od Słońca, jest drugą co do wielkości w Układzie Słonecznym. Planeta jest najbardziej znana ze swoich widocznych pierścieni. Podobnie jak Jowisz, Saturn jest również gazowym olbrzymem składającym się z helu i wodoru i jest najmniej gęstym z planet. Pierścienie planety składają się z miliardów cząstek lodu i skał, a największy pierścień Saturna, Phoebe, zajmuje powierzchnię prawie 7 000 razy większą od samej planety. Planeta z pierścieniami ma również 82 księżyce, od wielkości boiska do wielkości planety Merkury. Jeden z księżyców Saturna, Enceladus, jest pokryty lodowatym oceanem, co według astronomów sprawia, że ​​księżyc jest obiecującym kandydatem do życia pozaziemskiego.

Uran

Uran był pierwszą planetą odkrytą za pomocą teleskopu. Jest to również jedyna planeta, której nazwa pochodzi od greckiego bóstwa, Ouranosa, boga nieba, a nie rzymskiego. Siódma planeta od Słońca to lodowy olbrzym. Składa się z cięższych pierwiastków niż jego sąsiedzi gazowych gigantów, będąc mieszaniną wody, metanu i lodu amoniakalnego. Również w przeciwieństwie do innych planet w Układzie Słonecznym, Uran efektywnie krąży po swojej stronie (oś prawie skierowana w stronę Słońca) i „toczy się” jak kula, krążąc wokół Słońca. Metan w atmosferze Urana sprawia, że ​​planeta wydaje się zielono-niebieska. Uran ma również 13 pierścieni i 27 księżyców.

Neptun

Naukowcy przewidzieli, że Neptun istniał, zanim zaobserwowali go po raz pierwszy ze względu na jego wpływ na orbitę Urana. Sonda kosmiczna Voyager 2 NASA to jedyna misja, która odwiedziła lodowego giganta. Neptun, nazwany na cześć rzymskiego boga morza, jest tak daleko od słońca, że ​​światło słoneczne potrzebuje 4 godzin, aby dotrzeć do planety. (Dotarcie światła słonecznego do Ziemi zajmuje około ośmiu minut). Według NASA, kiedy światło dociera do Neptuna, jest 900 razy słabsze niż to, co widzimy na Ziemi. Około 80% masy Neptuna składa się z wody, metanu i amoniaku otaczających małe, skaliste jądro. Silne wiatry na planecie napędzają chmury zamarzniętego metanu z prędkością do 1200 mil na godzinę (2000 km / h). Neptun ma 14 znanych księżyców, z których jeden został ponownie odkryty po 20 latach zaginięcia.

Co się stało z Plutonem?

Nasz Układ Słoneczny ma co najmniej pięć planet karłowatych: Ceres, Pluton, Eris, Haumea i Makemake. Międzynarodowa Unia Astronomiczna definiuje planetę jako ciało niebieskie, które krąży wokół Słońca, ma wystarczającą grawitację, aby uzyskać okrągły lub prawie okrągły kształt i oczyściło okolicę wokół swojej orbity.

Pluton, niegdyś dziewiąta planeta w Układzie Słonecznym i nazwana na cześć rzymskiego boga podziemi, został zdegradowany do statusu planety karłowatej w 2006 r., Ponieważ zawiódł w trzecim punkcie definicji planety: nie oczyścił swojego sąsiedztwa z przestrzeni obiekty. Pluton znajduje się w rozległym Pasie Kuipera, regionie za Neptunem, który zawiera biliony obiektów.

Niektórzy astronomowie uważają, że ta zmiana klasyfikacji Plutona na planetę karłowatą jest niesprawiedliwa i że powinna zostać przywrócona jako dziewiąta planeta w naszym Układzie Słonecznym.

Planeta X

Istnieje potencjalny kandydat do obsadzenia wakatu Plutona na dziewiątej planecie: Planeta X lub Planeta Dziewiąta. Naukowcy z California Institute of Technology Mike Brown i Konstantin Batygin opublikowali artykuł w 2016 roku w The Astronomical Journal, wysuwając hipotezę, że planeta 10 razy większa od Ziemi krąży wokół Słońca około 20 razy dalej niż Neptun.

„Wszyscy ci ludzie, którzy szaleją, że Pluton nie jest już planetą, mogą być podekscytowani, wiedząc, że istnieje jeszcze prawdziwa planeta, którą można jeszcze znaleźć” - powiedział wtedy Brown. „Teraz możemy iść i znaleźć tę planetę i ponownie sprawić, że Układ Słoneczny będzie miał dziewięć planet”.

Jednak według NASA istnienie Planety Dziewiątej jest na tym etapie teoretyczne, ponieważ planeta nie była bezpośrednio obserwowana.

Poza planetami

Poza lodowym gigantem Neptunem Układ Słoneczny rozciąga się do Pasu Kuipera i Obłoku Oorta. Według NASA, Pas Kuipera, którego istnienie potwierdzono dopiero w 1992 r., Ma według NASA szerokość od 30 do 55 jednostek astronomicznych. nasz wczesny układ słoneczny. Obłok Oorta znajduje się w oblodzonych zewnętrznych obszarach Układu Słonecznego i chociaż od lat pięćdziesiątych XX wieku wysuwano hipotezę, nigdy go nie zaobserwowano.

Dodatkowe zasoby:

• Dowiedz się więcej o Układzie Słonecznym dzięki temu kursowi online prowadzonemu przez California Institute of Technology.
• Zobacz, jak wyglądają planety i księżyce w tej galerii Układu Słonecznego.
• Śledź najnowsze odkrycia układu słonecznego dzięki eksploracji układu słonecznego NASA.