Co robi sklep z kotletami?

Większość samochodów skradzionych przez profesjonalistów trafia do nielegalnych rozdrabniaczy, gdzie są demontowane i sprzedawane jako części. iStockphoto / Thinkstock

Co 40 sekund w Stanach Zjednoczonych kradziony jest samochód lub ciężarówka, co daje w sumie mniej niż 800 000 skradzionych pojazdów rocznie. W 2009 roku 258 na 100 000 samochodów zostało skradzionych [źródło: Insurance Information Institute]. Ale podczas gdy niektóre z tych samochodów są kradzione przez przestępców do ich własnego transportu, a inne przez nastolatków szukających radosnej przejażdżki, wiele z nich jest podnoszonych przez zawodowych złodziei. Zamiast wyrzucać samochody po zakończeniu jazdy, profesjonaliści zabierają je do siebie siekać sklepy, nielegalne warsztaty, w których mechanicy demontują samochody i sprzedają je na części. Trudno jest określić, ile skradzionych samochodów zabierają zawodowi złodzieje. Według ostatnich szacunków liczba ta wynosi około 25 procent [źródło: National Highway Traffic Safety Administration].

Profesjonalizacja kradzieży samochodów rozpoczęła się w latach 70-tych, kiedy to syndykaty przestępczości zorganizowanej zaczęły przejmować od amatorów biznes kradzieży samochodów. W ciągu tej dekady kradzieże samochodów osiągnęły poziom epidemii. Na przykład w 1978 roku w Stanach Zjednoczonych skradziono milion samochodów [źródło: Senat Stanów Zjednoczonych]. To wtedy w całym kraju zaczęły otwierać się nielegalne sklepy z kotletami, co w końcu doprowadziło do przesłuchań w Kongresie i serii ustaw federalnych mających na celu powstrzymanie nowego trendu. W latach 70. w Nowym Jorku NYPD oszacowało, że 55 procent wszystkich samochodów skradzionych w mieście zostało pociętych na części [źródło: Senat USA].

W Stanach Zjednoczonych w ciągu ostatnich trzech dekad liczba kradzieży samochodów spadła. W 2006 roku samochody były kradzione tak często, jak co 26 sekund, ale liczba kradzieży spadła o 17 procent od 2008 do 2009 roku [źródło: Insurance Information Institute].

Jednak pomimo wysiłków organów ścigania, sklepy z mięsem wciąż żyją i mają się dobrze w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Ameryce Łacińskiej, Europie i Japonii. W Stanach Zjednoczonych tylko 12,4% przypadków kradzieży samochodów jest zamykanych każdego roku, a wiele samochodów, które nie zostały znalezione, trafia do profesjonalnych kręgów kradzieży samochodów [źródło: Insurance Information Institute]. Oczywiście nie można powiedzieć, ile z tych brakujących pojazdów zostało pociętych na części. Gdyby władze wiedziały, co się z nimi stało, więcej spraw zostałoby zamkniętych.

Więc jaki dokładnie jest cel sklepu z kotletami? Krótko mówiąc, ukrywają tożsamość skradzionych samochodów i szybko je odwracają i sprzedają z zyskiem. Niektóre są prowadzone niezależnie, a niektóre są częścią większych sieci przestępczych, takich jak gangi i mafia. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się, jak te nielegalne sklepy z kotletami mogą zamienić skradziony samochód w zimną, twardą gotówkę w ciągu kilku godzin.

Prawdziwe sklepy z kotletami nie są takie jak te, które widzimy na filmach - ogromne magazyny z rzędami drogich samochodów sportowych i ekipami mechaników sypiącymi iskry podczas pracy. Aby kontynuować pracę, szatnie muszą być dyskretne i unikać wykrycia przez władze. Policja czasami niszczy duże sklepy z chopami, na przykład taki, który został napadnięty w stanie Waszyngton pod koniec 2010 roku, który zawierał części z 40 różnych samochodów [źródło: Sky Valley Chronicle]. Ale większość sklepów działa w małych domach, garażach mieszkalnych lub nijakich przestrzeniach komercyjnych [źródło: Senat USA]. Celem jest szybki zwrot. Samochody są przyjmowane, demontowane i wyprowadzane w ciągu kilku krótkich godzin.

Sklepy z mięsem są często powiązane z syndykatami przestępczości zorganizowanej [źródło: Statistics Canada]. Małe indywidualne sklepy są częścią większej sieci złodziei i nielegalnych operatorów składów złomu. Złodzieje kradną samochody, często według listy dostarczonej przez sklep z kotłami lub składowisko złomu [źródło: Onishi]. Mogą również przywieźć samochody, których nie ma na liście i próbować je ogrodzić (dokonać szybkiej, nielegalnej wymiany na gotówkę) [źródło: Statistics Canada]. Sklepy z kotletami będą następnie rozmontowywać samochody i dostarczać części do składowiska w celu sprzedaży, chociaż w niektórych przypadkach będą sprzedawać części samodzielnie [źródło: Senat USA].

Mechanicy warsztatu Chop mogą rozłożyć samochód na części w zaledwie jedną lub dwie godziny, przy minimalnym przeszkoleniu. Demontaż samochodu może być niezwykle opłacalny, ponieważ cena części zamiennych całego samochodu jest zwykle znacznie wyższa niż wartość samochodu przy odsprzedaży [źródło: McClearn]. Marża zysku wzrasta w starszych latach modelowych, ponieważ legalnie odzyskane części stają się trudniejsze do znalezienia, ponieważ samochody stają się trudniejsze do znalezienia. Przeważnie sklepy chopperów koncentrują się na sprzedaży paneli nadwozia bardziej niż komponentów silnika [źródło: Pittsburgh Police].

Więc jak to się robi? Mechanicy usuwają przedmioty osobiste i tablice rejestracyjne z samochodu i niszczą je. Następnie odryglowują przedni koniec samochodu od ramy w jednym kawałku - obejmującym błotnik i maskę. Następnie wycięli przednią szybę i odryglowali drzwi i siedzenia (które są mocowane zaledwie czterema śrubami w wielu samochodach). Za pomocą palnika acetylenowego przecinają wsporniki dachu z przodu, a następnie przecinają podłogę pod kierownicą. Część rozdzielcza (lub „maska”) jest szczególnie cenna w przypadku poduszek powietrznych, które zwykle nie pozostają nienaruszone w rozbitych samochodach. Tylna część samochodu z przymocowanym dachem pozostaje w całości [źródło: Senat USA].

Co jeszcze kończy się posiekaniem?

Skradzione samochody i ciężarówki mogą być dużym biznesem, ale sklepy z siekierami znane są również z kradzieży bardziej niekonwencjonalnych pojazdów. Części do przyczep traktorowych są niezwykle cenne, ponieważ mają mniej numerów identyfikacyjnych niż samochody. To samo dotyczy sprzętu budowlanego [źródło: Senat USA]. Wszystko, od motocykli i quadów po łodzie, trafia do sklepów z kotletami [źródło: Davis i Susko].

Skradzione samochody z nowymi numerami VIN można wysyłać poza granice kraju przy użyciu sfałszowanych dokumentów celnych. iStockphoto / Thinkstock

Sklepy Chop mają kilka opcji sprzedaży części. Niektórzy trafiają na czarny rynek. Ale także rozładowują części legalnymi kanałami, albo sprzedając je mechanikom lub stoczniom ratunkowym, którzy przymykają oko, albo przez własne, które wydają się publicznie uzasadnione. Aby uniknąć odnalezienia tych części w skradzionych samochodach, mogą podrabiać lub ukrywać numery seryjne, które je identyfikują.

Silniki i przekładnie samochodowe, choć można je sprzedać za dobrą cenę, często ulegają zniszczeniu lub porzuceniu. To samo dotyczy ramy samochodu. Te części są oznaczone tagiem numery identyfikacyjne pojazdów (VIN) w samochodach wyprodukowanych po 1981 roku [źródło: Carfax]. VIN, unikalne numery przypisane do każdego nowo wyprodukowanego samochodu, są problemem dla sklepów Chop. Numer VIN pomaga między innymi organom ścigania w śledzeniu skradzionych pojazdów i ich części. Sklepy Chop radzą sobie z VIN na kilka sposobów. Niektórzy po prostu wyrzucają części z numerem po spaleniu VIN latarką, aby zniszczyć dowody. Niektóre sfałszowane numery wytrawiają na częściach za pomocą specjalnych narzędzi. Inni kupują wraki auta na aukcjach powypadkowych, aby móc użyć VIN z rozbitego samochodu na częściach skradzionego samochodu [źródło: Senat USA].

Niektóre sklepy z siekaczami stają się bardziej kreatywne, całkowicie zastępując VIN w skradzionym samochodzie, aby samochód można było sprzedać w stanie nienaruszonym, a nie na części. Ten proces nazywa się re-Vinning. Operatorzy sklepów Chop kupują samochody na aukcjach powypadkowych, które uległy zniszczeniu w wyniku wypadków lub pożarów. Sklepy Chop chcą tych pojazdów głównie ze względu na ich VIN. Kiedy już mają samochód i jego numer VIN, kradną samochód tej samej marki i modelu. Następnie mogą zamienić tablice VIN (znajdujące się po wewnętrznej stronie drzwi i na desce rozdzielczej) na dwóch samochodach i twierdzić, że naprawili samochód, który został naprawiony [źródło: Statistics Canada]. Inna metoda, zwana „przełącznik nadwozia,„wymaga wzięcia ramy kompletnego samochodu i użycia części ze skradzionego samochodu w celu wymiany uszkodzonych części i nadania samochodu do użytku [źródło: Senat USA].

Samochody, które zostały ponownie ocynkowane, są często wysyłane z kraju pochodzenia przy użyciu sfałszowanych dokumentów celnych. Są one następnie sprzedawane za granicą na czarnym rynku lub na otwartym rynku [źródło: Statistics Canada]. Rynek samochodów w krajach słabo rozwiniętych rozwija się w ostatnich latach. Kraje Ameryki Łacińskiej, Europy Wschodniej, Azji, Afryki i Bliskiego Wschodu mają duży popyt na importowane samochody. Po wyeksportowaniu samochodów jakiemukolwiek funkcjonariuszowi organów ścigania niezwykle trudno jest je wyśledzić [źródło: McClearn]. To kolejny powód, dla którego tak wiele skradzionych samochodów pozostaje nieodzyskanych.

Powiązane artykuły

• 10 najlepszych skradzionych samochodów 2010 roku
• Jak działa ubezpieczenie samochodu
• Jak kupić samochód
• Jak działają alarmy samochodowe
• Czy systemy zapłonowe RFID są bezpieczne?
• Jaki jest właściwy sposób obniżenia samochodu?
• Dlaczego ktoś miałby chcieć ukraść moją poduszkę powietrzną?
• Czy inne osoby mogą otwierać drzwi mojego samochodu za pomocą pilota?

Źródła:

• Carfax Inc. „Numery identyfikacyjne pojazdu (VIN)”. (20 stycznia 2011) http://www.carfax.com/vin.cfx
• Davis, Jennifer Krell. „Prokurator generalny ogłasza wyrok w operacji Chop Shop”. Biuro Prokuratora Generalnego Florydy. 22 listopada 2005 r. (17 stycznia 2011 r.) Http://myfloridalegal.com/newsrel.nsf/newsreleases/5EDD7585EFC557F7852570C1006D3AD6
• Instytut Informacji Ubezpieczeniowej. „Auto Theft”. Październik 2010. (21 stycznia 2011) http://www.iii.org/media/hottopics/insurance/test4/
• Jagnięcina, Joe. „FCSO odkrywa„ Chop Shop ”ATV w hrabstwie Pulaski”. Kabina. 24 sierpnia 2009 r. (17 stycznia 2011 r.) Http://thecabin.net/news/local/2009-08-24/fcso-uncovers-atv-%E2%80%98chop-shop%E2%80% 99-powiat-pulaski
• Los Angeles Times. „Chop Shops”. 26 lipca 1998 r. (18 stycznia 2011 r.) Http://articles.latimes.com/1998/jul/26/local/me-7427
• McClearn, Matthew. „Hej, stary, gdzie twój samochód? Kradzież samochodów jest globalna i rośnie”. Canadian Business Online. 22 września 2006 r. (18 stycznia 2011 r.) Http://www.canadianbusiness.com/managing/strategy/article.jsp?content=20060922_80707_80707
• Krajowa Administracja Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego. „Auto Theft and Recovery: Effects of Anti Car Theft Act of 1992 and the Motor Vehicle Theft Law Enforcement Act of 1984.” Lipiec 1998. (20 stycznia 2011) http://www-nrd.nhtsa.dot.gov/Pubs/808761.PDF
• Onishi, Norimitsu. „Twój samochód, siedząca kaczka”. The New York Times. 19 marca 1995 r. (18 stycznia 2011 r.) Http://www.nytimes.com/1995/03/19/nyregion/your-car-the-sitting-duck.html?scp=1&sq=car+sitting+ duck & st = cse & pagewanted = all
• Policja w Pittsburghu. „Rodzaje kradzieży samochodów”. (18 stycznia 2011) http://www.city.pittsburgh.pa.us/bat/html/types_of_car_theft.html
• Sky Valley Chronicle. „Big Chop Shop Goes Down”. 18 listopada 2010. (18 stycznia 2011) http://www.skyvalleychronicle.com/FEATURE-NEWS/BIG-CHOP-SHOP-GOES-DOWN-br-Monroe-cops-and-others-bust-alleged -auto-chop-shop-na południe-od-Clearview-br-I-Trzy-kobiety-i-trzech-mężczyzn-aresztowano-br-40-znalezione-pojazdy-I-521327
• Statistics Canada. „Badanie udziału przestępczości zorganizowanej w kradzieży pojazdów silnikowych”. 24 kwietnia 2006. (18 stycznia 2011) http://www.statcan.gc.ca/pub/85-563-x/85-563-x2004001-eng.htm
• Susko, Jenna. „Exclusive: Inside Look at Illegal Chop Shops na urządzeniach mobilnych”. Lokalna 15 TV. 2 lutego 2011 r. (17 stycznia 2011 r.) Http://www.local15tv.com/mostpopular/story/EXCLUSIVE-Inside-Look-at-Illegal-Chop-Shops-in/IHq0UqvaCkuTf-ynPTjXIg.cspx
• Stała podkomisja Senatu Stanów Zjednoczonych ds. Dochodzeń Komisji Spraw Rządowych. „Profesjonalne przesłuchania w sprawie kradzieży pojazdów mechanicznych i rozdrabniania sklepów”. Drukarnia rządu USA. 25 kwietnia 1980.