Jakie części składają się na ekran iPhone'a?

Ekrany dotykowe zyskują na popularności we wszystkim, od komputerów osobistych po bankomaty, ale iPhone ma innowację. Różnica między ekranami iPhone'a a większością innych ekranów dotykowych polega na tym, że reagują one na więcej niż jeden dotyk naraz i na ruch dotyku. Na przykład, niektóre polecenia są wysyłane poprzez rozsuwanie lub łączenie kciuka i palca wskazującego na ekranie.

Technologia, która umożliwia tego typu ekrany dotykowe, oparta jest na obwodach pojemnościowych, w których dotknięcie palcem zamyka obwód, wysyłając wiadomość elektroniczną do „mózgu” telefonu. System pojemnościowy wymaga od użytkownika dotykania palcem, a nie rysikiem lub innym nieprzewodzącym materiałem. Ekran iPhone'a wykorzystuje jeden z dwóch nieco różnych systemów do wysyłania indywidualnych wiadomości z każdego z punktów na ekranie. Istnieje system pojemności własnej, w którym znajduje się warstwa oddzielnych elektrod, z których każda jest w stanie wyczuć dotyk i wysłać swoją wiadomość; i istnieje system wzajemnej pojemności, który wykorzystuje dwie oddzielne warstwy. Jedna warstwa ma linie napędowe, które przenoszą prąd elektryczny; druga ma linie wykrywania pod kątem 90 stopni do linii sterujących. Czujniki reagują na dotyk w węzłach między dwiema warstwami linii, wysyłając sygnał z każdego węzła.

Oba typy ekranów iPhone'a zaczynają się od warstwy LCD (co widzi użytkownik) przymocowanej do korpusu telefonu. Pokryta jest warstwą szklanego podłoża. W systemie pojemnościowym linie czujnikowe są połączone z tą warstwą szkła, a za nimi następuje warstwa linii sterujących. W systemie pojemności własnej warstwa elektrody znajduje się na wierzchu szklanego podłoża. W obu przypadkach jest warstwa łącząca, powłoka ochronna i wreszcie powłoka antyrefleksyjna.