Rudolf Cole
0 
2357
204
Dlaczego niektóre zaćmienia są dłuższe niż inne?
Najdłuższe zaćmienie Księżyca XXI wieku nadejdzie 27 lipca, a całość potrwa pełną godzinę i 43 minuty nad Afryką, Bliskim Wschodem i Azją Środkową. Prawie 4 godziny miną od momentu, gdy cień Ziemi przyciemni wiodącą krawędź księżyca do momentu powrotu pełnego blasku księżyca, zgodnie z Earthsky.org.
Dla porównania następne zaćmienie Księżyca widoczne z Ameryki Północnej, 21 stycznia 2019 roku, potrwa zaledwie godzinę i 2 minuty. Według NASA zaćmienie Słońca, które przetoczyło się przez 14 stanów USA w sierpniu 2017 r., Pozostało w sumie nie dłużej niż 2 minuty i 40 sekund..
Jaki jest więc powód tych ogromnych rozbieżności między zaćmieniami?
Zaćmienia Słońca - kiedy księżyc blokuje światło słoneczne przed dotarciem do Ziemi - są zawsze znacznie krótsze niż zaćmienia Księżyca, kiedy nasza planeta porusza się między Słońcem a Księżycem. To z powodu różnic w występujących cieniach, powiedział Kaisa Young, astronom z Nicholls State University w Luizjanie..
„Jeśli pomyślisz o tym z perspektywy zewnętrznej, zaćmienie Słońca to mały księżyc rzucający mały cień na dużą planetę” - powiedziała. „Zaćmienie Księżyca to duża planeta rzucająca wielki cień na mały księżyc”.
Kiedy księżyc blokuje cień słońca przed uderzeniem w Ziemię, jak to się dzieje podczas zaćmienia słońca, umbra - obszar całkowitego cienia, w którym słońce jest całkowicie zasłonięte - ma zaledwie kilkadziesiąt mil szerokości i przesuwa się po całej planecie. Ale cień Ziemi jest duży, a przejście Księżyca może zająć dużo czasu - zwłaszcza jeśli przesuwa się przez środek cienia, a nie omija jego krawędzie, powiedziała..
Ale są też znaczące różnice między różnymi zaćmieniami słońca i różnymi zaćmieniami Księżyca, powiedział Young. A to wszystko ma związek z różnymi wzorcami i cyklami, które rządzą ich zachowaniem.
- Ziemia, księżyc i słońce nie są w idealnym zrównaniu - wyjaśnił Young. Orbita Księżyca ma nachylenie około 5 stopni i przecina tę samą płaszczyznę co Ziemia i Słońce tylko dwa razy na każdej ze swoich 27-dniowych orbit. To jest podstawowy wzór rządzący każdym zaćmieniem.
Mniej więcej dwa razy na 11 miesięcy te przejścia są tak zaplanowane, że Ziemia, księżyc i słońce znajdują się w jednej linii. Każde takie zrównanie ma miejsce raz - z Ziemią między księżycem a słońcem (zaćmienie księżyca) - i raz z księżycem między Ziemią a słońcem (zaćmienie słońca) - powiedział Young.
To dlatego zaćmienia Słońca i Księżyca zwykle pojawiają się parami w odległości około dwóch tygodni od siebie i dlaczego w normalnym roku występują cztery całkowite zaćmienia - dodała..
Ale nie wszystkie dopasowania są równe, ponieważ ten 11-miesięczny cykl nie jest całkowicie regularny i stabilny. Czasami ustawienie jest niedoskonałe, powiedziała, a cień ledwo przecina część Ziemi lub księżyca. To właśnie wydarzyło się 13 lipca, kiedy częściowe zaćmienie Słońca bliźniacze nadchodzącego zaćmienia Księżyca spojrzały na południowy kraniec Australii i wody w pobliżu Antarktydy..
Innym razem wyrównanie jest bliskie dokładności, a księżyc przechodzi przez środek cienia Ziemi lub cień księżyca przechodzi w pobliżu równika Ziemi. Te zaćmienia trwają znacznie dłużej, powiedział Young.
Powiedziała, że ostatnim czynnikiem wpływającym na długość zaćmienia jest pora roku. W lipcu Ziemia osiąga najdalszy punkt swojej orbity od Słońca i wydaje się najmniejsza na niebie w porównaniu z innymi porami roku. Oznacza to, że zarówno Ziemia, jak i Księżyc rzucają większe cienie, których przejście zajmuje więcej czasu. Ziemia osiąga swój najbliższy punkt Słońca w styczniu, więc nasza gwiazda macierzysta wydaje się wówczas szczególnie duża na niebie, a cienie zaćmień są mniejsze.
Dlatego najdłuższe zaćmienia zdarzają się zwykle latem na półkuli północnej, a najkrótsze zaćmienia występują w zimie na półkuli północnej..
To nadchodzące zaćmienie 27 lipca, kiedy księżyc przejdzie przez środek cienia Ziemi, będzie trwało tak długo, jak nadejdą.