Joseph Norman
0 
3009
676
Po zdradzieckiej erupcji wulkanu w epoce brązu zaciekawieni ludzie i ich psi towarzysze podeszli bliżej wulkanu, gdzie pozostawili ślady stóp w drobnoziarnistym popiele wulkanicznym.
Erupcja hydrowulkaniczna, która nastąpiła, gdy wybuchła przegrzana mieszanina magmy i wód gruntowych, była tak imponująca, że ludzie zilustrowali ją nawet w ochrze na pobliskiej skale w dzisiejszej zachodniej Turcji, zgodnie z nową analizą.
„Myślę, że ludzie podekscytowani hałasem pierwszej erupcji hydrowulkanicznej, a następnie zaczęli zbliżać się do miejsca erupcji, chodząc po mokrym popiele hydrowulkanicznym i pozostawiając za sobą ślady” - mówi główny badacz İnan Ulusoy, adiunkt na Wydziale Inżynierii Geologicznej na Uniwersytecie Hacettepe w Turcji, poinformowano w e-mailu. „Każdy może sobie wyobrazić, że jest to wydarzenie, z którym rzadko się zdarza w życiu. To mogło zainspirować ludzi epoki brązu do pozostawienia notatki za sobą”. [Zobacz zdjęcia odcisków stóp i sztuki naskalnej z Turcji]
Naukowcy po raz pierwszy dowiedzieli się o starożytnych śladach w latach 60. XX wieku, kiedy robotnicy budujący tamę Demirköprü w pobliżu wioski Sindel w Turcji zauważyli dobrze zachowane tory. Te odciski są obecnie znane jako „odciski stóp Kula”, ponieważ znajdują się w Wulkanicznym Geoparku Kula, gdzie majestatyczny szczyt wulkan Çakallar.
Przez lata badacze datowali ślady Kula, ale nie zawsze poprawnie. Pierwsza próba, w 1968 r., Sugerowała, że odciski mają 250 000 lat, co skłoniło badaczy do przypisania śladów neandertalczykom (Homo neanderthalensis).
Inne próby doprowadziły do nowszych, ale także niepewnych randek. Aby dojść do sedna tajemnicy, naukowcy biorący udział w nowym badaniu wykorzystali dwie metody datowania, aby określić, kiedy wykonano ślady. Pierwszym było datowanie radiogeniczne helu, które mierzy rozpad uranu i toru na hel, aby obliczyć wiek erupcji maleńkich kryształków cyrkonu znalezionych w tym miejscu. Zespół wykorzystał również kosmogeniczne datowanie narażenia na chlor, które mierzy poziomy radioaktywnego chloru powstającego, gdy promieniowanie kosmiczne uderza w atomy wapnia lub potasu. Kosmogeniczne datowanie narażenia na chlor ujawnia ilość czasu, przez jaki skały wulkaniczne znajdowały się blisko powierzchni Ziemi.
Wyniki pokazały, że ślady zostały zrobione 4700 lat temu, co oznacza, że nie mogli to być neandertalczycy (którzy wymarli około 40 000 lat temu), ale raczej współcześni ludzie, którzy je opuścili.
„Dwie niezależne metody datowania wykazały wewnętrznie spójne wyniki i łącznie sugerują, że erupcja wulkanu była świadkiem Homo sapiens w prehistorycznej epoce brązu, 4700 lat temu i 245 000 lat później, niż pierwotnie podawano ", współautor badania Martin Danišík, pracownik naukowy nauk o Ziemi i planetach na Curtin University w Perth w Australii, powiedział w oświadczeniu.
Małe odciski na miejscu wskazują, że ci starożytni ludzie używali lasek spacerowych i towarzyszył im nieznany gatunek Psi, rodzaj obejmujący wilki, kojoty i psy - dodali naukowcy.
Co więcej, wcześniejsza analiza sugerowała, że ci starożytni ludzie uciekali przed erupcją. Ale po zbadaniu odległości między stopniami wydaje się, że ktokolwiek je opuścił, chodził z normalną prędkością, badacze i wcześniejsze analizy stwierdzili.
„Nasze obserwacje potwierdzają, że ślady wskazują kierunek marszu z zachodu na wschód w kierunku stożka Çakallar” - napisali naukowcy w badaniu. „Może to wskazywać na krótką przerwę po osadzeniu się popiołu, która była wystarczająco długa, aby ludzie mogli zbliżyć się do wulkanu po jego początkowym wybuchu”.
Czerwona sztuka naskalna
Nowa data rzuca światło na spektakularne dzieło sztuki naskalnej, od dawna znane miejscowym, ale odkryte naukowo dopiero w 2008 roku. Ta sztuka naskalna znajduje się zaledwie 1,2 mili (2 kilometry) od śladów skamieniałości, około 20 minut spacerem od Ulusoy powiedziany. [Na zdjęciach: Starożytna sztuka naskalna przedstawia całkowite zaćmienie słońca w kanionie Chaco]
Ślady wskazują, że ludzie byli świadkami erupcji wulkanu, powiedział Ulusoy. Jest więc możliwe, że sztuka, znana jako malowidło naskalne Kanlitaş, może przedstawiać wybuchające skały i strumienie lawy, powiedział. Na ilustracji widać okrągły kształt przypominający krater pośrodku, z linią pod spodem, która może przedstawiać lawę wypływającą z wulkanu, powiedział. Wokół krateru znajdują się linie, które mogą przedstawiać wulkaniczne otwory wentylacyjne i odciski dłoni bez kolców - dodali naukowcy..
Możliwe, że ci starożytni ludzie byli jednymi z pierwszych wulkanologów na świecie - to znaczy jednymi z pierwszych ludzi, którzy zobaczyli, a następnie zarejestrowali erupcję wulkanu, powiedzieli naukowcy.
Badanie zostało opublikowane w majowym numerze Quaternary Science Reviews.
- Zdjęcia: Starożytna sztuka naskalna Afryki Południowej
- Zdjęcia: Ancient Rock Art rzuca światło na „ciemne wieki” Izraela
- Zdjęcia: Prehistoryczne wskazówki dotyczące sztuki naskalnej w klasie elitarnej na Kisar
Pierwotnie opublikowano w dniu .