Aspiryna 101

Aspiryna i jej krewniacy służą do łagodzenia wszelkiego rodzaju dolegliwości. Zobacz więcej -drug zdjęcia.

Czy kiedykolwiek boli cię głowa? Masz szanse; prawie każdy z nas to robi od czasu do czasu. Jest szansa, że ​​zażyłeś jakieś lekarstwa, aby złagodzić ból głowy. Ten lek był najprawdopodobniej krewnym aspiryna.

Być może przyjmowałeś aspirynę lub jej krewnych z powodu innych problemów, takich jak zapalenie (obrzęk stawów lub innych części ciała) lub gorączka. Ale czy wiedziałeś o tym 80 miliardów tabletki aspiryny są przyjmowane rocznie w przypadku tych problemów, a także wielu innych? Na przykład miliony ludzi biorą aspirynę, aby zapobiec zawałom serca. Istnieją dobre powody, dla których lekarz mógłby powiedzieć: „Weź dwie aspiryny i zadzwoń do mnie rano”.

W tym artykule dr Luke Hoffman prowadzi badanie aspiryny. Dowiesz się o wielu zaletach aspiryny, a także o kilku dobrych powodach, aby nie przyjmować tego leku. Zrozumiesz również, dlaczego Bayer nazwał aspirynę „cudownym lekiem, który czyni cuda”.

Aspiryna należy do rodziny chemikaliów tzw salicylany. Te chemikalia są znane osobom zainteresowanym medycyną od wieków.

Jeden z pierwszych i najbardziej wpływowych lekarzy, Hipokrates, już w V wieku p.n.e. pisał o gorzkim proszku wyekstrahowanym z kory wierzby, który łagodził bóle i gorączkę. W XVIII wieku naukowiec, wielebny Edmund Stone, pisał o sukcesie kory i wierzby w leczeniu „febry”, czyli gorączki z bólem. Przy odrobinie chemicznej pracy detektywistycznej naukowcy odkryli, że część kory wierzby, która była (1) gorzka i (2) dobra na gorączkę i ból, to substancja chemiczna znana jako salicyna.

Ta substancja chemiczna może zostać przekształcona (zmieniona) przez organizm po spożyciu w inną substancję chemiczną, kwas salicylowy. Był to farmaceuta znany jako Leroux, który w 1829 roku wykazał, że salicyna jest tym aktywnym składnikiem wierzby, a przez wiele lat kwas salicylowy (wyprodukowany po raz pierwszy z salicyny przez włoskiego chemika Pirię) i bliskich krewnych stosowano w dużych dawkach do leczyć ból i obrzęk w chorobach takich jak zapalenie stawów oraz w leczeniu gorączki w chorobach takich jak grypa (grypa).

Kwas salicylowy

W następnej sekcji przyjrzymy się rozwojowi aspiryny.

Zawartość

1. Rozwój aspiryny
2. Aspiryna i ból
3. Aspiryna i krew
4. Środki ostrożności i skutki uboczne

Kwas acetylosalicylowy

Problem z tymi chemikaliami polegał na tym, że dość mocno drażniły żołądek użytkownika. W rzeczywistości niektórzy ludzie mieli krwawienie w przewodzie pokarmowym z powodu dużych dawek tych chemikaliów potrzebnych do kontrolowania bólu i obrzęku. Jedną z tych osób był Niemiec imieniem Hoffmann. Jego artretyzm był dość ciężki, ale po prostu nie mógł „znieść” kwasu salicylowego. Wchodzi syn tego człowieka, niemiecki chemik Felix Hoffmann, który pracował dla firmy chemicznej znanej jako Friedrich Bayer & Co. Felix chciał znaleźć substancję chemiczną, która nie byłaby tak twarda dla wyściółki żołądka jego ojca; rozumując, że kwas salicylowy może być drażniący, ponieważ jest kwasem, poddał związek kilku reakcjom chemicznym, które pokryły jedną z kwaśnych części grupą acetylową, przekształcając ją w kwas acetylosalicylowy (JAK). Odkrył, że ASA nie tylko może obniżyć gorączkę i złagodzić ból i obrzęk, ale uważał, że jest lepszy dla żołądka i działa nawet lepiej niż kwas salicylowy.

Niestety Hoffmann musiał czekać na sławę. Ukończył pierwsze studia w 1897 roku, a jego pracodawcy nie zwracali na to uwagi, ponieważ był nowy i byli ostrożni - sądzili, że nie został wystarczająco przetestowany. Jednak w 1899 roku jeden z czołowych chemików firmy Bayer, naukowiec Dreser, skończył demonstrować przydatność tego silnego nowego leku, a nawet nadał mu nową nazwę: aspiryna. Uważa się, że nazwa pochodzi od rośliny spokrewnionej z różą, która wytwarza kwas salicylowy (kilka roślin wytwarza ten związek, nie tylko wierzba). Firma Bayer mogłaby wówczas wesprzeć testowany lek; rozpowszechniali informacje i szeroko sprzedawali nową pigułkę.

W ciągu następnych stu lat ten lek zyskałby na popularności, powstałyby z niego co najmniej dwie nowe rodziny leków i opublikowanoby niezliczone artykuły naukowe na temat aspiryny. Tylko w ciągu ostatnich pięciu lat opublikowano tysiące! Jedno z najważniejszych badań dotyczących aspiryny pojawiło się na początku lat 70. XX wieku, kiedy brytyjski naukowiec John Vane i jego współpracownicy pokazali, jak działa aspiryna. Jego praca była tak ważna, że ​​on i jego koledzy zostali uhonorowani Nagrodą Nobla w dziedzinie medycyny w 1982 roku. Dr Vane został nawet rycerzem brytyjskim za swoją pracę.!

W następnej sekcji zbadamy dokładnie, w jaki sposób aspiryna łagodzi ból.

Nikt do końca nie rozumie, jak działa ból. W rzeczywistości wiele wiadomo o bólu, ale im więcej dowiadujemy się, tym więcej pojawia się pytań. Spójrzmy więc na uproszczony widok.

Ból to coś, co naprawdę czujesz w swoim mózgu. Na przykład, powiedzmy, że uderzyłeś w palec młotkiem (nie próbuj tego w domu). Uszkodzona część palca ma zakończenia nerwowe w tym - są to małe detektory w stawach i skórze, które odczuwają takie rzeczy, jak ciepło, wibracje, lekki dotyk rzeczy, takich jak trzymana mysz, i, oczywiście, duże wstrząsy miażdżące, takie jak uderzenie młotkiem. Istnieją różne receptory dla każdego z tych rodzajów wrażeń. Uszkodzona tkanka palca uwalnia również pewne chemikalia, które powodują, że te zakończenia nerwowe rejestrują wstrząs jeszcze silniej - na przykład zwiększając głośność zestawu stereo, aby lepiej go słyszeć. Niektóre z tych chemikaliów są prostaglandyny, a działające komórki w uszkodzonych tkankach wytwarzają te substancje chemiczne za pomocą enzymu zwanego cyklooksygenaza 2 (COX-2).

Z powodu prostaglandyny, zaangażowane zakończenia nerwowe wysyłają teraz silny sygnał przez nerwy w twojej dłoni, następnie przez ramię, szyję i mózg, gdzie twój umysł decyduje, że ten sygnał oznacza: „HEJ! BÓL!”. Wydaje się, że prostaglandyny stanowią tylko część całkowitego sygnału, który oznacza ból, ale ta część jest ważna. Ponadto prostaglandyny nie tylko pomagają odczuwać ból uszkodzonego palca, ale także powodują obrzęk palca (nazywa się to zapalenie), aby wykąpać tkanki w płynie z krwi, który je ochroni i pomoże leczyć. Pamiętaj, że to uproszczona wersja historii bólu; Wydaje się, że w procesie tym zaangażowanych jest wiele substancji chemicznych, nie tylko prostaglandyny.

Ta ścieżka działa bardzo dobrze, jeśli chodzi o wskazanie, że masz skaleczony palec. Ból służy tutaj celowi: przypomina ci, że twój palec jest uszkodzony i że musisz z nim uważać i nie używać go, dopóki nie zostanie wyleczony. Problem polega na tym, że czasami coś boli bez młotka lub z innego dobrego powodu. Na przykład czasami boli cię głowa, prawdopodobnie z powodu skurczu mięśni głowy i szyi w wyniku stresu lub skurczu naczynia krwionośnego w mózgu. Wiele osób cierpi na zapalenie stawów, czyli obrzęk i ból stawów, takich jak kłykcie lub kolana, a ten problem może nie tylko powodować dyskomfort, ale może trwale uszkodzić stawy. I wiele kobiet odczuwa ból brzucha podczas miesiączki, zwany zwykle skurczami, bez znanej użytecznej przyczyny. Wydaje się, że procesy te obejmują również prostaglandyny.

Aspiryna pomaga w tych problemach, powstrzymując komórki przed wytwarzaniem prostaglandyn. Pamiętasz enzym COX-2? Jest to białko wytwarzane przez komórki organizmu, którego zadaniem jest pobieranie substancji chemicznych unoszących się w tkankach i przekształcanie ich w prostaglandyny.

COX-2 można znaleźć w wielu normalnych tkankach, ale znacznie więcej jest wytwarzanych w tkankach, które zostały w jakiś sposób uszkodzone. Okazuje się, że aspiryna przylega do COX-2 i nie pozwala mu wykonywać swojej pracy; to jak zamek, który zakładasz na swój rower. Rower nie porusza się z założoną blokadą, a COX-2 nie może działać, gdy utknęła w nim aspiryna. Więc biorąc aspirynę, nie usuwasz problemu, który powoduje ból, takiego jak napięte mięśnie skóry głowy, skurcze brzucha lub palec uszkodzony przez młotek. Ale „obniża głośność” sygnałów bólowych, które przechodzą przez nerwy do mózgu.

Następnie przyjrzymy się, co dzieje się z aspiryną, gdy dotrze do krwiobiegu.

Obraz ze skaningowego mikroskopu elektronowego z normalnej krążącej krwi ludzkiej. Fotografowie Bruce Wetzel / Harry Schaefer, dzięki uprzejmości National Cancer Institute

Jednym z częstych pytań dotyczących aspiryny i innych leków jest „Skąd wie, jak dotrzeć do miejsca bólu?„Odpowiedź brzmi: tak nie jest! Kiedy bierzesz aspirynę, rozpuszcza się ona w żołądku lub w dalszej części przewodu pokarmowego, jelicie cienkim, a organizm wchłania ją tam. Następnie trafia do krwiobiegu i przechodzi przez całego ciała. Chociaż jest wszędzie, działa tylko tam, gdzie powstają prostaglandyny, co obejmuje obszar, w którym boli.

Możesz zapytać, "Dlaczego muszę brać aspirynę, jeśli działa tak dobrze?„Podobnie jak w przypadku prawie wszystkich chemikaliów, organizm ma sposoby na pozbycie się aspiryny. W tym przypadku wątroba, żołądek i inne narządy zmieniają aspirynę w… niespodziankę! Kwas salicylowy! Ten związek chemiczny powoli zmienia się nieco bardziej przez wątrobę , który przykleja inne substancje chemiczne do kwasu salicylowego, dzięki czemu nerki mogą go odfiltrować z krwi i wydalić z moczem. Cały proces trwa około czterech do sześciu godzin, więc w tym czasie należy wziąć kolejną pigułkę, efekt trwa.

Problem z tym, że aspiryna przechodzi przez cały twój krwioobieg polega na tym, że twoje ciało potrzebuje prostaglandyn z pewnych powodów. Jednym z przydatnych miejsc jest żołądek; okazuje się, że inny enzym zwany COX-1 tworzy prostaglandynę, która wydaje się utrzymywać ładną i grubą wyściółkę żołądka. Aspiryna powstrzymuje COX-1 przed działaniem (zapobiega równie dobrej produkcji większości prostaglandyn - jest „nieselektywna”), a wyściółka żołądka staje się cienka, co powoduje podrażnienie żołądka znajdującego się w środku. To prawdopodobnie największy powód, dla którego aspiryna i jej krewni zaburzają żołądek (nie tylko dlatego, że jest kwasem, jak sądził Hoffmann).

COX-2 działa również w niektórych normalnych tkankach, takich jak mózg i nerki; w normalnych ilościach jedna dawka aspiryny prawdopodobnie nie wpływa zbytnio na te obszary. Są też inne miejsca w ciele, w których prostaglandyny działają w normalnych tkankach, takich jak krew.

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci odkryto, że działanie aspiryny polegające na zatrzymaniu produkcji prostaglandyn ma wpływ na inne rzeczy poza bólem, stanem zapalnym i żołądkiem.

Na przykład niektóre typy prostaglandyn powodują zlepianie się drobnych cząstek we krwi (zwanych płytkami krwi), tworząc zakrzep. Hamując produkcję prostaglandyn, aspiryna spowalnia produkcję skrzepów. Chociaż może to być złe, na przykład z zakrwawionym nosem - w takim przypadku chcesz, aby utworzył się skrzep - skrzepy krwi mogą również być szkodliwe, na przykład powodować zawały serca poprzez zatykanie naczyń krwionośnych dostarczających tlen i energię do bijącego serca. Z tego powodu wielu dorosłych przyjmuje aspirynę, aby zapobiec zawałom serca, a także pomaga przeżyć ludziom, którzy już przeszli zawał. Z pewnością Hoffmann (i firma Bayer) nigdy nie mogli przewidzieć takiego efektu. I jak zauważono, przynajmniej od czasów Hipokratesa w starożytnej Grecji, poziom aspiryny i jej krewnych również jest niższy gorączki; wydaje się, że jest to wpływ na część mózgu zwaną podwzgórzem, która kontroluje temperaturę (a także inne funkcje organizmu).

Obecnie przeprowadza się wiele badań, aby dowiedzieć się, czy aspiryna może być używana do innych problemów; już okazał się obiecujący, jeśli chodzi o pomoc w tak różnych problemach, jak zaćma oczu, niektóre nowotwory, choroby dziąseł i wysokie ciśnienie krwi podczas ciąży!

Następnie sprawdzimy skutki uboczne aspiryny.

Podobnie jak wszystkie leki, aspiryna nie jest dobra. Ma wpływ na organizm, którego ty i twój lekarz nie chcecie (skutki uboczne). Niektóre z nich zostały już wspomniane; na przykład, jeśli uderzysz się w palec młotkiem i zacznie krwawić, aspiryna może złagodzić ból i obrzęk, ale rana może zakrzepnąć i przestać krwawić. Może być również bardzo denerwujący dla żołądka, szczególnie przy dużych dawkach często stosowanych w zapaleniu stawów.

Aspiryna nie jest również stosowana w takim stopniu na gorączkę u dzieci, ponieważ badania sugerują, że aspiryna podawana dzieciom z grypą, ospą wietrzną lub innymi chorobami wirusowymi może powodować potencjalnie śmiertelny problem zwany Zespół Reye'a.

Aspiryna zmienia również sposób wydzielania moczu przez nerki, może powodować u niektórych osób problemy z oddychaniem (rzadko) i może być niebezpieczna w bardzo dużych dawkach.

Z tych powodów chemicy znaleźli inne chemikalia blisko spokrewnione z aspiryną, które mają niektóre z jej dobrych efektów, ale nie mają niektórych z jej złych skutków. Na przykład, ibuprofen i naproksen (lub odpowiednio Motrin i Naprosyn) również leczą ból, obrzęk i gorączkę, ale wydają się mieć mniejszy wpływ na płytki krwi niż aspiryna. Leki te nazywane są Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), ponieważ zmniejszają obrzęk, ale nie są sterydami, które są najsilniejszymi substancjami przeciwzapalnymi, jakie mamy. Inna rodzina leków związanych z aspiryną obejmuje paracetamol (lub Tylenol), który zmniejsza gorączkę i ból, ale nie wpływa na obrzęk ani żołądek tak bardzo, jak robią to prawdziwe NLPZ.

Felix Hoffmann był pewien, że aspiryna byłaby dobrym lekiem na zapalenie stawów. Ale kiedy usiłował to udowodnić swojemu ostrożnemu pracodawcy, skąd mógł wiedzieć, że to uratuje życie i na tak wiele sposobów? Więc następnym razem, gdy wyjmiesz młotek, pomyśl o Felixie i odłóż na bok jedną lub dwie aspiryny. Zasługuje na hołd i najlepiej być przygotowanym na trafienie w zły gwóźdź.

Aby uzyskać więcej informacji na temat aspiryny i powiązanych tematów, zapoznaj się z linkami na następnej stronie.

Powiązane artykuły

• Jak działają kaca
• Jak działa Oxycontin
• Jak działa znieczulenie
• Jak działają ataki serca i dławica piersiowa
• Jak działa Twój mózg
• Jak działają pogotowie
• Jak działa hipnoza
• Dlaczego mamy bóle głowy?
• Aspiryna: profil leku przeciwzapalnego
• 6 wskazówek dotyczących leczenia podbicia oka
• 10 sposobów radzenia sobie z zapaleniem kaletki
• 10 sugestii dotyczących leczenia szyn goleniowych

Więcej świetnych linków

• „Aspiryna na dzień” - to tylko kolejny banał?
• Zespół Reye'a - potencjalnie śmiertelna choroba, która wydaje się występować u dzieci, które przeszły chorobę wirusową i mogły zażywać aspirynę
• American Council for Headache Education (ACHE)
• Fundacja Arthritis
• Jak działa aspiryna i NLPZ

O autorze Dr Lucas Hoffman („proszę mów mi Luke”) jest rezydentem pediatrii na University of Washington w Seattle. Wychował się w Nowym Meksyku i poszedł do college'u na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley. Następnie uczęszczał do szkoły medycznej i podyplomowej na Uniwersytecie Kalifornijskim w San Francisco, gdzie pracował nad projektowaniem inhibitorów wirusów, takich jak grypa i HIV. Obecnie mieszka ze swoją żoną Ellen, dziennikarką naukową (której prace można zobaczyć na stronie http://faculty.washington.edu/chudler/neurok.html) i jego psem Taliskerem, od czasu do czasu boli go głowa, w Seattle.