Vlad Krasen
0 
2356
433
Smoki mają najlepszą wbudowaną obronę: mogą zionąć ogniem, niszcząc wrogów, zamieniając ich w zwęglone łuski.
Ale chociaż literatura historyczna i współczesna jest bogata w wiedzę o smokach (patrzymy na ciebie, „Gra o tron”), nie ma żadnych wiarygodnych fizycznych dowodów na istnienie tych legendarnych stworzeń. To powiedziawszy, czy są jakieś żywe stworzenia, które potrafią zionąć ogniem jak mityczny smok?
Krótka odpowiedź brzmi: nie, ale istnieją zadziwiająco kreatywne zwierzęta, które mogą wypluwać ze swoich ciał szkodliwe opary, toksyny i maź. Są nawet sprytne ptaki drapieżne, które rozprzestrzeniają ogień, aby wypędzić smaczną zdobycz. [10 najlepszych bestii i smoków: jak rzeczywistość stworzyła mit]
Główny powód, dla którego zwierzęta ziejące ogniem nie istnieją? Cóż, płomień może wywołać paskudne buczenie.
„Nie ma prawdziwych zwierząt, które są ognioodporne lub odporne na płomienie” - powiedziała Rachel Keeffe, doktorantka badająca gady i płazy na University of Florida. „Są zwierzęta, które są odporne na bardzo wysokie temperatury, takie jak otwory wentylacyjne w oceanie - niektóre robaki mogą żyć w tych naprawdę szalonych środowiskach upałów, ale to nie jest ogień”.
Fakt ten może rozczarować Daenerys Targaryen, tak zwaną Matkę Smoków z „Gry o tron” HBO - a także jej ziejące ogniem dzieci Drogon, Viserion i Rhaegal - ale wciąż jest tam wiele smoczych zwierząt. Weźmy na przykład plującą kobrę, grupę obejmującą kilka gatunków kobry, które w razie zagrożenia wypluwają oślepiający jad z kłów. Afrotropikalne skorpiony w rodzaju Parabuthus może wytrysnąć silnie toksyczny jad na groźnych intruzów.
I chociaż nie jest tak palący jak ognisty podmuch Drogona, gekon Strophurus może wystrzelić z ogona brzydko pachnącą maź, aby odstraszyć drapieżniki.
„To nie jest toksyczne ani nic. To po prostu obrzydliwe” - powiedział Keeffe, który jest współautorem i ilustratorem nadchodzącej książki „Antropologia smoków: perspektywa globalna”.
Inne bestie z obroną wychodzącą z ich derrières to skunksy i chrząszcze bombardierów (Pheropsophus jessoensis), które w razie zagrożenia wydalają toksyczny koktajl chemiczny. Pierdzenie tych chrząszczy są tak potężne, że mogą skłonić ropuchy, które zjadły chrząszcze, do zwymiotowania ostatniego posiłku. Właśnie tego chce chrząszcz; może być pokryty śluzem z żołądka ropuchy, ale czasami te chrząszcze mogą przetrwać tę mękę.
Jednak jeśli chodzi o walkę z ogniem, pierwsze miejsce zajmują australijskie drapieżniki. Trzy gatunki tych drapieżnych ptaków Down Under - czarne kanie (Milvus migrans), gwiżdżące latawce (Haliastur sphenurus) i brązowe sokoły (Falco berigora) - czają się w pożarze, a potem nagle chwytają szponami tlącą się trawę lub gałęzie. Następnie ptaki używają ognia, aby rozpalić nowe płomienie w innym miejscu, które z kolei wypalają ssaki i ofiary owadów, które mogą zjeść.
Jeśli chodzi o zwierzęta ziejące ogniem, wydaje się, że są one ograniczone do naszej wyobraźni. Zwróć uwagę, że ten oddychający dymem słoń nie jest jakimś rodzajem smoczej hybrydy. Przeciwnie, prawdopodobnie zjadł kilka kawałków węgla drzewnego z poszycia lasu, a następnie zdmuchnął popiół podczas gryzienia, powiedział Varun Goswami, biolog słoni z Towarzystwa Ochrony Przyrody w Indiach..
- Czy węże mają uszy?
- Co by było, gdyby zima trwała latami, tak jak w „Grze o tron”?
- Czy kły słonia lub rogi nosorożców kiedykolwiek odrastają?
Pierwotnie opublikowano w dniu .