Walcz lub uciekaj Współczulny układ nerwowy

Kiedy stajemy przed wściekłym lwem, nadjeżdżającym samochodem lub po prostu zbliżającym się terminem, nasze ciała wyzwalają fizyczną reakcję stresową, która przygotowuje nas do walki lub ucieczki z miejsca zdarzenia. Ta reakcja „walcz lub uciekaj” jest napędzana przez współczulny układ nerwowy, normalnie zharmonizowaną sieć struktur mózgowych, nerwów i hormonów, które wytrącone z równowagi mogą spowodować poważne komplikacje.

Automatyczna odpowiedź

Współczulny układ nerwowy stanowi część autonomicznego układu nerwowego, znanego również jako mimowolny układ nerwowy. Bez świadomego kierowania autonomiczny układ nerwowy reguluje ważne funkcje organizmu, takie jak tętno, ciśnienie krwi, rozszerzenie źrenic, temperaturę ciała, pocenie się i trawienie, zgodnie z recenzją w American Journal of Pharmaceutical Education. Badania sugerują, że różne typy komórek nerwowych, zwane neuronami, kontrolują te różne reakcje fizyczne, kierując działaniem mięśni szkieletowych, mięśnia sercowego i gruczołów. System pozwala zwierzętom na szybkie dokonywanie wewnętrznych regulacji i reagowanie bez konieczności zastanawiania się.

Współczulny układ nerwowy kieruje szybką mimowolną reakcją organizmu na niebezpieczne lub stresujące sytuacje. Błyskawiczny przypływ hormonów zwiększa czujność organizmu i tętno, wysyłając dodatkową krew do mięśni. Oddychanie przyspiesza, dostarczając świeży tlen do mózgu, a zastrzyk glukozy jest wstrzykiwany do krwiobiegu w celu szybkiego zwiększenia energii. Ta odpowiedź pojawia się tak szybko, że ludzie często nie zdają sobie sprawy, że miała miejsce, według Harvard Medical School. Na przykład osoba może zeskoczyć ze ścieżki spadającego drzewa, zanim w pełni zarejestruje, że przewraca się w jej kierunku.

Współczulny układ nerwowy nie odstresowuje ciała po ścięciu drzewa lub ustąpieniu niebezpieczeństwa. Inny składnik autonomicznego układu nerwowego, przywspółczulny układ nerwowy, działa uspokajająco na organizm, zgodnie z publikacją Clinical Anatomy of the Cranial Nerves w 2014 roku przez Academic Press. Aby przeciwdziałać reakcji typu walcz lub uciekaj, system ten zachęca organizm do „odpoczynku i trawienia”. Ciśnienie krwi, częstość oddechów i przepływ hormonów powracają do normalnego poziomu, gdy organizm ponownie ustala homeostazę lub równowagę.

Współczulny i przywspółczulny układ nerwowy współpracują ze sobą, aby utrzymać tę linię podstawową i normalne funkcjonowanie organizmu.

Anatomia i organizacja

Struktury w mózgu, rdzeniu kręgowym i obwodowym układzie nerwowym wspierają funkcję współczulnego układu nerwowego - wynika z przeglądu z 2016 r. W czasopiśmie BJA Education. Receptory w narządach wewnętrznych klatki piersiowej i jamy brzusznej zbierają informacje z organizmu i przesyłają je do mózgu poprzez rdzeń kręgowy i nerwy czaszkowe. Podwzgórze, struktura mózgu ważna dla regulacji homeostazy, odbiera sygnały z organizmu i dostosowuje w odpowiedzi aktywność autonomicznego układu nerwowego.

Ta struktura mózgu gromadzi również informacje z obszarów znajdujących się wyżej w mózgu, takich jak ciało migdałowate, według przeglądu opublikowanego w czasopiśmie Biological Psychiatry. Ciało migdałowate, często nazywane mózgiem emocjonalnym, dzwoni do podwzgórza w chwilach stresu.

Następnie podwzgórze przekazuje ostrzeżenie do współczulnego układu nerwowego, a sygnał jest dalej przesyłany do nadnerczy, które następnie wytwarzają epinefrynę, lepiej znaną jako adrenalina. Hormon ten wywołuje obfite pocenie się, szybkie bicie serca i krótkie oddechy, które kojarzymy ze stresem. Jeśli zagrożenie nie ustąpi, podwzgórze wysyła nową wiadomość pocztą pantoflową systemu nerwowego, nakazując nadnerczom produkcję hormonu kortyzolu, aby utrzymać ciągłą reakcję na stres.

Polecenia wychodzące z współczulnego układu nerwowego wychodzą z rdzenia kręgowego w odcinku piersiowo-lędźwiowym lub ze środkowej i dolnej części kręgosłupa. Współczulne neurony wychodzą z rdzenia kręgowego i rozciągają się w dwóch kolumnach po obu jego stronach. Te neurony następnie znakują drugi zestaw komórek nerwowych w przekaźniku, sygnalizując je za pomocą przekaźnika chemicznego acetylocholiny.

Po podniesieniu pałeczki drugi zestaw neuronów rozciąga się na mięśnie gładkie, które wykonują mimowolne ruchy mięśni, mięśnie serca i gruczoły w całym ciele. Często przywspółczulny układ nerwowy komunikuje się z tymi samymi narządami, co współczulny układ nerwowy, aby kontrolować aktywność tych narządów.

Co się dzieje, gdy to nie działa?

Współczulny i przywspółczulny układ nerwowy spoczywa po obu stronach chwiejnej łuski; każdy system pozostaje aktywny w organizmie i pomaga przeciwdziałać działaniom drugiego. Jeśli siły przeciwne są w większości zrównoważone, organizm osiąga homeostazę, a operacje toczą się jak zwykle. Ale choroby mogą zakłócić równowagę.

Według przeglądu opublikowanego w czasopiśmie Autonomic Neuroscience, współczulny układ nerwowy staje się nadaktywny w wielu chorobach. Należą do nich choroby sercowo-naczyniowe, takie jak choroba niedokrwienna serca, przewlekła niewydolność serca i nadciśnienie. Wzmocnienie sygnalizacji współczulnej podnosi ciśnienie krwi i wzmacnia napięcie mięśni gładkich, co może powodować nadciśnienie.

Poza dolegliwościami sercowo-naczyniowymi dysfunkcja współczulna jest powiązana z chorobami nerek, cukrzycą typu II, otyłością, zespołem metabolicznym, a nawet chorobą Parkinsona.

„Wszyscy myślą o chorobie Parkinsona w kategoriach jej objawów motorycznych, ale te objawy autonomiczne pojawiają się w rzeczywistości na długo przed” - powiedziała dr Marina Emborg, dyrektor Przedklinicznego Programu Badawczego Parkinsona na Uniwersytecie Wisconsin-Madison. Zmiany w współczulnej aktywności nerwowej są widoczne w skórze, źrenicach, a zwłaszcza w sercu.

„Niektórzy pacjenci [z chorobą Parkinsona] opisują, że są bardziej zmęczeni lub mają zmęczenie, ale tak naprawdę problemy z sercem przyczyniają się do tych ogólnych objawów” - powiedział Emborg .

Choroba Parkinsona uszkadza współczulne neurony, które pomagają utrzymać poziom adrenaliny i norepinefryny w organizmie - substancji chemicznych, które mówią sercu, kiedy mocniej pompować, na przykład kiedy wstajesz lub ćwiczysz. Uszkodzenie tych neuronów może skutkować brakiem przepływu krwi u pacjentów z chorobą Parkinsona, dlatego często czują zawroty głowy podczas wstawania, co dramatycznie zwiększa ryzyko upadków.

Dysfunkcja współczulna leży również u podstaw chorób psychicznych, takich jak lęk, depresja i chroniczny stres, donosi artykuł w Forbes. W krótkich momentach reakcja organizmu na stres fizyczny może być przydatna i zapewniać energetyzujący wzrost koncentracji umysłu. Jednak długotrwałe sygnały stresu przeciskające się przez ciało sieją spustoszenie. Oprócz utrzymywania mentalnego uczucia ciągłego stresu, dodatkowa adrenalina i kortyzol uszkadzają naczynia krwionośne, zwiększają ciśnienie krwi i sprzyjają odkładaniu się tłuszczu.

Tak więc, podczas gdy reakcja „walcz lub uciekaj” służy celowi, nie chcesz, aby była włączona przez cały czas.

Dodatkowe zasoby:

• Przeczytaj więcej o reakcji organizmu na stres na tej stronie w National Institute of Mental Health.
• Więcej informacji na temat zaburzeń autonomicznych znajdziesz w Cleveland Clinic.
• Obejrzyj ten film wyjaśniający podstawy współczulnego układu nerwowego z CrashCourse.