Thomas Dalton
0 
1066
126
Każdej zimy otwarta pustka oceaniczna w głębokim morzu środkowej części Oceanu Spokojnego przyciąga duże tłumy żarłaczy białych (Carcharodon carcharias), które sprawiają, że przez cały miesiąc płyną z wybrzeży Kalifornii i Meksyku. Naukowcy podążyli za rekinami do ich tajemniczego legowiska oceanicznego i odkryli kilka potencjalnych powodów, dla których przerażające drapieżniki mogą być przyciągane do tego obszaru - podał Monterey Bay Aquarium Research Institute..
Według Schmidt Ocean Institute rekiny, znane jako północno-wschodnie białe Pacyfiku, żywią się słoniami morskimi i innymi ssakami morskimi wzdłuż wybrzeża Kalifornii od około sierpnia do grudnia. Następnie w grudniu rekiny przypływają do miejsca spotkania pośrodku oceanu, mniej więcej w połowie drogi na Hawaje, gdzie spędzają zimę i wiosnę przed powrotem do Kalifornii. Zdjęcia satelitarne sugerowały, że obszar ten był oceaniczną pustynią, więc naukowcy byli zdumieni, dlaczego te płodne drapieżniki opuszczały bogate w żywność wody w Kalifornii.
Barbara Block, naukowiec morski z Hopkins Marine Station na Uniwersytecie Stanforda, odkryła ten obszar ponad dziesięć lat temu, kiedy wyśledziła znakowane rekiny na tym obszarze. Nazwała to miejsce „White Shark Cafe”, chociaż nie była jeszcze pewna, dlaczego rekiny tam się wybierają. [Galeria zdjęć: żarłacze białe]
Kiedy Block i jej koledzy z Uniwersytetu Stanforda i Monterey Bay Aquarium wyruszyli tej wiosny do tajemniczej strefy zbierania rekinów na pokładzie statku badawczego Schmidt Ocean Institute, Falkor, spotkała ich niespodzianka: coś w rodzaju playlisty meduz, fitoplanktonu i kalmarów i ryby - doskonałe składniki na wspaniały bufet z białym rekinem, donosi San Francisco Chronicle.
Ta grupa wyspecjalizowanych organizmów morskich z otwartego oceanu migruje w górę iw dół słupa wody każdego dnia, przez tzw. Pasmo wód środkowych - strefę tuż poniżej, gdzie światło słoneczne przenika głębiny oceanu. W ciągu dnia stwory opadają na głębiny, a nocą wracają na płytsze wody.
Dane elektroniczne pobrane z 10 rekinów ujawniły, że drapieżniki postępowały według podobnego schematu - wykonując kilka nurkowań w dół do prawie 1500 stóp (450 metrów) w ciągu dnia i do około 650 stóp (200 m) w nocy. W kwietniu samce rekinów zwiększyły swoją aktywność nurkową, wykonując do 140 nurkowań dziennie, podczas gdy nawyki nurkowe samic rekinów pozostały niezmienione, donosi San Francisco Chronicle..
„Historia żarłacza białego mówi, że ten obszar jest niezwykle ważny w sposób, o którym nigdy nie wiedzieliśmy” - powiedział San Francisco Chronicle Salvador Jorgensen, naukowiec morski z akwarium Monterey Bay i jeden z liderów ekspedycji. „Opowiadają nam tę niesamowitą historię o toni wodnej i jest całe to sekretne życie, o którym musimy wiedzieć”.
Jednak różnica między zachowaniami nurkowania samców i samic rekinów w kwietniu pozostaje tajemnicą.
„Albo jedzą coś innego, albo jest to w jakiś sposób związane z ich kryciem” - powiedział Jorgensen dla San Francisco Chronicle.
Zespół nadal analizuje dane z tegorocznego rejsu, mając nadzieję na udzielenie odpowiedzi na kolejne pytania dotyczące biologicznego znaczenia kawiarni White Shark Cafe. Planują opublikować swoje wyniki w nadchodzących miesiącach, powiedział Jorgensen .
Oryginalny artykuł na .