Jak działają komputery

Większość z nas korzysta z komputera każdego dnia, ale niewiele osób wie o tym, jak działa ta ważna część naszego życia. © iStockphoto.com / spxChrome

Słowo komputer odnosi się do obiektu, który może przyjmować dane wejściowe i generować dane wyjściowe. W rzeczywistości sam ludzki mózg jest wyrafinowanym komputerem, a naukowcy z każdym rokiem dowiadują się więcej o jego działaniu. Jednak naszym najczęstszym użyciem słowa komputer jest opisanie urządzenia elektronicznego zawierającego mikroprocesor.

Mikroprocesor to małe urządzenie elektroniczne, które w mgnieniu oka potrafi przeprowadzić skomplikowane obliczenia. Mikroprocesory można znaleźć w wielu urządzeniach, których używasz na co dzień, takich jak samochody, lodówki czy telewizory. Najbardziej rozpoznawalnym urządzeniem z mikroprocesorem jest komputer osobisty lub PC. W rzeczywistości pojęcie komputera stało się niemal synonimem terminu komputer.

Kiedy słyszysz komputer, prawdopodobnie wyobrażasz sobie obudowane urządzenie z podłączonym ekranem wideo, klawiaturą i urządzeniem wskazującym, takim jak mysz lub touchpad. Możesz również wyobrazić sobie różne formy komputerów PC, takie jak komputery stacjonarne, wieże i laptopy. Termin komputer jest kojarzony z niektórymi markami, takimi jak procesory Intel lub systemy operacyjne Microsoft. W tym artykule definiujemy jednak komputer PC jako bardziej ogólne urządzenie komputerowe o następujących cechach:

• przeznaczony do użytku przez jedną osobę na raz
• uruchamia system operacyjny łączący użytkownika z mikroprocesorem
• ma pewne wspólne elementy wewnętrzne opisane w tym artykule, takie jak procesor i pamięć RAM
• uruchamia aplikacje przeznaczone do określonych czynności związanych z pracą lub rozrywką
• umożliwia dodawanie i usuwanie sprzętu lub oprogramowania w razie potrzeby

Historia komputerów osobistych sięga lat 70. XX wieku, kiedy człowiek o nazwisku Ed Roberts zaczął sprzedawać zestawy komputerowe oparte na mikroprocesorowym chipie zaprojektowanym przez Intela. Roberts nazwał swój komputer Altair 8800 i sprzedał niezmontowane zestawy za 395 dolarów. Popular Electronics opublikował artykuł o zestawie w wydaniu ze stycznia 1975 roku i ku zaskoczeniu prawie wszystkich, zestawy stały się natychmiastowym hitem. W ten sposób rozpoczęła się era komputera osobistego [źródła: Cerruzi, Lasar].

Chociaż Altair 8800 był pierwszym prawdziwym komputerem osobistym, to dopiero wypuszczenie Apple II kilka lat później zasygnalizowało początek tego komputera jako poszukiwanego urządzenia domowego. Apple II, autorstwa wynalazców Steve'a Jobsa i Steve'a Wozniaka, udowodnił, że istnieje zapotrzebowanie na komputery w domach i szkołach. Wkrótce potem na rynek PC wkroczyły znane od dawna firmy komputerowe, takie jak IBM i Texas Instruments, a do gry wskoczyły nowe marki, takie jak Commodore i Atari.

W tym artykule przyjrzymy się wnętrzu komputera, aby dowiedzieć się o jego częściach i tym, co robią. Sprawdzimy również podstawowe oprogramowanie używane do uruchamiania i uruchamiania komputera. Następnie zajmiemy się komputerami przenośnymi i zbadamy przyszłość technologii PC.

Zawartość

1. Podstawowe komponenty komputera
2. Porty, urządzenia peryferyjne i gniazda rozszerzeń
3. Włączanie komputera
4. Systemy operacyjne PC
5. Przyszłość komputerów osobistych
6. Przenośne komputery osobiste

Aby zobaczyć, jak działa komputer, zacznijmy od elementów, które składają się na maszynę. Poniżej przedstawiono elementy wspólne dla komputerów PC w kolejności, w jakiej są zwykle montowane:

Walizka -- Jeśli używasz laptopa, obudowa komputera zawiera klawiaturę i ekran. W przypadku komputerów stacjonarnych obudowa jest zwykle pewnego rodzaju pudełkiem ze światłami, otworami wentylacyjnymi i miejscami do mocowania kabli. Rozmiar obudowy może się różnić od małych jednostek stołowych do wysokich wież. Większa obudowa nie zawsze oznacza mocniejszy komputer; liczy się to co w środku. Konstruktorzy komputerów PC projektują lub wybierają obudowę w oparciu o typ płyty głównej, która powinna pasować.

Płyta główna -- Podstawową płytką drukowaną wewnątrz komputera jest płyta główna. Wszystkie komponenty, wewnątrz i na zewnątrz, w jakiś sposób łączą się przez płytę główną. Pozostałe elementy wymienione na tej stronie są wyjmowane, a tym samym wymienialne bez wymiany płyty głównej. Jednak kilka ważnych komponentów jest podłączonych bezpośrednio do płyty głównej. Należą do nich komplementarny półprzewodnik z tlenku metalu (CMOS), który przechowuje niektóre informacje, takie jak zegar systemowy, gdy komputer jest wyłączony. Płyty główne są dostępne w różnych rozmiarach i standardach, z których najczęstsze to ATX i MicroATX. Stamtąd płyty główne różnią się w zależności od rodzaju wymiennych komponentów, które mają obsługiwać wewnętrznie, oraz dostępnych portów do podłączania urządzeń zewnętrznych.

Zasilacz -- Oprócz CMOS, który jest zasilany przez wymienną baterię CMOS na płycie głównej, każdy element komputera jest zależny od jego zasilania. Zasilacz łączy się z pewnym rodzajem źródła zasilania, czy to z baterią w przypadku komputerów przenośnych, czy z gniazdkiem w przypadku komputerów stacjonarnych. W komputerze stacjonarnym można zobaczyć zasilacz zamontowany wewnątrz obudowy z podłączeniem kabla zasilającego na zewnątrz i kilkoma dołączonymi kablami w środku. Niektóre z tych kabli łączą się bezpośrednio z płytą główną, podczas gdy inne łączą się z innymi komponentami, takimi jak napędy i wentylatory.

Centralna jednostka przetwarzania (CPU) -- Procesor, często nazywany po prostu procesorem, jest komponentem zawierającym mikroprocesor. Ten mikroprocesor jest sercem wszystkich operacji komputera, a wydajność sprzętu i oprogramowania zależy od wydajności procesora. Intel i AMD to najwięksi producenci procesorów do komputerów PC, choć na rynku są też inni. Dwie popularne architektury procesorów są 32-bitowe i 64-bitowe, a niektóre programy zależą od tego rozróżnienia na architekturę.

Pamięć o dostępie swobodnym (RAM) -- Nawet najszybszy procesor potrzebuje bufora do przechowywania informacji podczas ich przetwarzania. Pamięć RAM jest dla procesora jak blat dla kucharza: służy jako miejsce, w którym składniki i narzędzia, z którymi pracujesz, czekają, aż będziesz musiał je podnieść i użyć. Szybki komputer wymaga zarówno szybkiego procesora, jak i dużej ilości pamięci RAM. Każdy komputer ma maksymalną ilość pamięci RAM, którą może obsłużyć, a gniazda na płycie głównej wskazują typ pamięci RAM wymaganej przez komputer.

Dyski -- Dysk to urządzenie przeznaczone do przechowywania danych, gdy nie jest używane. Dysk twardy lub dysk SSD przechowuje system operacyjny i oprogramowanie komputera PC, którym przyjrzymy się dokładniej później. Ta kategoria obejmuje również napędy optyczne, takie jak używane do odczytu i zapisu nośników CD, DVD i Blu-ray. Dysk łączy się z płytą główną w oparciu o typ używanej technologii kontrolera dysku, w tym starszy standard IDE i nowszy standard SATA.

Urządzenia chłodzące -- Im więcej komputer przetwarza, tym więcej generuje ciepła. Procesor i inne komponenty mogą poradzić sobie z pewną ilością ciepła. Jeśli jednak komputer nie zostanie odpowiednio schłodzony, może się przegrzać, powodując kosztowne uszkodzenia jego komponentów i obwodów. Wentylatory to najczęściej używane urządzenie do chłodzenia komputera. Ponadto procesor jest pokryty metalowym blokiem zwanym radiatorem, który odprowadza ciepło z procesora. Niektórzy poważni użytkownicy komputerów, na przykład gracze, mają czasami droższe rozwiązania do zarządzania ciepłem, takie jak system chłodzony wodą, zaprojektowany w celu radzenia sobie z bardziej intensywnymi wymaganiami dotyczącymi chłodzenia.

Kable -- Wszystkie komponenty, o których do tej pory wspominaliśmy, są połączone jakąś kombinacją kabli. Te kable są przeznaczone do przenoszenia danych, zasilania lub obu. Komputery PC powinny być tak skonstruowane, aby kable były starannie złożone w obudowie i nie blokowały przepływu powietrza w całej obudowie.

Komputer PC to zazwyczaj znacznie więcej niż te podstawowe elementy. Następnie przyjrzymy się portom i urządzeniom peryferyjnym, które umożliwiają interakcję z komputerem, oraz sposobom dodania jeszcze większej liczby komponentów za pomocą gniazd rozszerzeń.

Idealnie byłoby, gdyby twój komputer miał wystarczającą liczbę portów, dzięki czemu nie będziesz musiał mieszać wszystkich akcesoriów razem. Jeśli znajdziesz się w takiej sytuacji, zastanów się, czy potrzebujesz tych wszystkich urządzeń peryferyjnych. © iStockphoto.com / andres balcazar

Główne komponenty, którym do tej pory przyjrzeliśmy się, stanowią centralną moc obliczeniową komputera. Komputer PC wymaga jednak dodatkowych komponentów do interakcji z ludźmi i innymi komputerami. Oto części komputera, które to umożliwiają:

Elementy graficzne -- Podczas gdy niektóre płyty główne mają wbudowaną grafikę, inne zawierają tak zwane gniazdo rozszerzeń, w którym można wsunąć osobną kartę graficzną. W obu przypadkach komponenty wideo w komputerze PC przetwarzają niektóre złożone dane graficzne, które trafiają na ekran, odciążając procesor. Płyta główna akceptuje karty graficzne oparte na określonym interfejsie, takim jak starszy standard AGP lub jeden z nowszych standardów PCI.

Porty -- Słowo port jest często używane do opisania miejsca na zewnątrz komputera, do którego można podłączyć kabel. Opisz port według jego zastosowania, na przykład port USB lub port Ethernet. (Zwróć uwagę, że słowo port jest również używane do opisania połączenia programowego, gdy dwa urządzenia próbują się komunikować.) Wiele portów jest podłączonych bezpośrednio do płyty głównej. Niektóre z portów, które znajdziesz na komputerze, obejmują:

• Porty USB
• porty sieciowe, zwykle Ethernet i FireWire
• porty wideo, zazwyczaj kombinacja VGA, DVI, RCA / komponent, S-Video i HDMI
• porty audio, zwykle niektóre kombinacje mini analogowych gniazd audio lub RCA
• starsze porty lub porty zgodne ze starymi standardami, które są rzadko używane w nowoczesnych komputerach, takie jak porty równoległe drukarki i porty PS2 dla klawiatury i myszy

Urządzenia peryferyjne -- Każdy element sprzętu, który nie jest zamontowany w obudowie komputera, nazywany jest urządzeniem peryferyjnym. Obejmuje to podstawowe urządzenia wejściowe i wyjściowe: monitory, klawiatury i myszy. Obejmuje również drukarki, głośniki, słuchawki, mikrofony, kamery internetowe i pendrive'y. Wszystko, co można podłączyć do portu w komputerze, jest jednym z urządzeń peryferyjnych komputera. Podstawowe urządzenia peryferyjne (takie jak monitory) nie są konieczne w laptopach, które mają je wbudowane.

Gniazda rozszerzeń -- Czasami będziesz chciał dodać komponenty do komputera, które nie mają wyznaczonego gniazda gdzieś na płycie głównej. Dlatego płyta główna będzie zawierała szereg gniazd rozszerzeń. Wymienne elementy zaprojektowane tak, aby pasowały do ​​gniazd rozszerzeń, nazywane są kartami, prawdopodobnie ze względu na ich płaską, przypominającą kartę strukturę. Korzystając z gniazd rozszerzeń, możesz dodać dodatkowe karty wideo, karty sieciowe, porty drukarki, odbiorniki telewizyjne i wiele innych niestandardowych dodatków. Karta musi pasować do typu gniazda rozszerzeń, niezależnie od tego, czy jest to starszy typ ISA / EISA, czy bardziej popularne typy PCI, PCI-X lub PCI Express.

Teraz, gdy przyjrzeliśmy się częściom komputera, naciśnijmy przycisk zasilania i zobaczmy, co sprawia, że ​​się uruchamia.

Po pierwszym uruchomieniu komputera urządzenie przechodzi przez kilka procesów wewnętrznych, zanim będzie gotowe do użycia. Nazywa się to procesem rozruchu lub uruchomieniem komputera. Boot to skrót od słowa bootstrap, nawiązanie do starego porzekadła „Podciągnij się za bootstrapy”, co oznacza rozpoczęcie czegoś od samego początku. Proces rozruchu jest kontrolowany przez podstawowy system wejścia / wyjścia komputera (BIOS).

BIOS to oprogramowanie przechowywane w układzie pamięci flash. W komputerze system BIOS jest osadzony na płycie głównej. Od czasu do czasu producent komputera wydaje aktualizację systemu BIOS, a użytkownik może uważnie postępować zgodnie z instrukcjami „flashowania systemu BIOS” za pomocą zaktualizowanego oprogramowania.

Oprócz kontrolowania procesu uruchamiania, BIOS zapewnia podstawowy interfejs konfiguracyjny dla komponentów sprzętowych komputera. W tym interfejsie możesz skonfigurować takie rzeczy, jak kolejność odczytywania dysków podczas rozruchu i szybkość, z jaką procesor powinien działać. Sprawdź dokumentację swojego komputera, aby dowiedzieć się, jak wejść do interfejsu BIOS. Te informacje są często wyświetlane również przy pierwszym uruchomieniu komputera z komunikatem typu „Naciśnij klawisz DEL, aby wejść do menu ustawień”.

Poniżej znajduje się podsumowanie procesu rozruchu na komputerze:

1. Przycisk zasilania aktywuje zasilacz w komputerze, wysyłając zasilanie do płyty głównej i innych komponentów.
2. Komputer przeprowadza autotest po włączeniu zasilania (POST). POST to mały program komputerowy w systemie BIOS, który sprawdza błędy sprzętowe. Pojedynczy sygnał dźwiękowy po zakończeniu testu POST sygnalizuje, że wszystko jest w porządku. Inne sekwencje sygnałów dźwiękowych sygnalizują awarię sprzętu, a specjaliści od naprawy komputerów porównują te sekwencje z wykresem, aby określić, który element uległ awarii.
3. Komputer wyświetla informacje na podłączonym monitorze przedstawiające szczegóły dotyczące procesu uruchamiania. Obejmują one producenta i wersję systemu BIOS, specyfikacje procesora, ilość zainstalowanej pamięci RAM i wykryte dyski. Wiele komputerów zastąpiło wyświetlanie tych informacji ekranem powitalnym z logo producenta. Możesz wyłączyć ekran powitalny w ustawieniach BIOS, jeśli wolisz zobaczyć tekst.
4. BIOS próbuje uzyskać dostęp do pierwszego sektora dysku wyznaczonego jako dysk rozruchowy. Pierwszy sektor to pierwszy kilobajt dysku w kolejności, jeśli dysk jest odczytywany sekwencyjnie, zaczynając od pierwszego dostępnego adresu pamięci. Dysk rozruchowy to zazwyczaj ten sam dysk twardy lub dysk SSD, na którym znajduje się system operacyjny. Możesz zmienić dysk rozruchowy, konfigurując BIOS lub przerywając proces rozruchu za pomocą sekwencji klawiszy (często wskazywanej na ekranach rozruchowych).
5. BIOS potwierdza, że ​​w pierwszym sektorze dysku rozruchowego znajduje się program ładujący lub program ładujący, a następnie ładuje ten program ładujący do pamięci (RAM). Program ładujący to mały program przeznaczony do wyszukiwania i uruchamiania systemu operacyjnego komputera.
6. Gdy program ładujący znajdzie się w pamięci, BIOS przekazuje swoją pracę programowi ładującemu, który z kolei rozpoczyna ładowanie systemu operacyjnego do pamięci.
7. Kiedy program ładujący zakończy swoje zadanie, przekazuje kontrolę nad komputerem systemowi operacyjnemu. Następnie system operacyjny jest gotowy do interakcji z użytkownikiem.

Teraz, gdy wszyscy mamy moc, co dalej? Sposób działania komputerów PC zależy w dużej mierze od używanego systemu operacyjnego. W następnej sekcji przyjrzyjmy się, jak działają systemy operacyjne na komputerze.

Microsoft Windows pozostaje najpopularniejszym systemem operacyjnym na świecie. © iStockphoto.com / Tuomas Kujansuu

Po uruchomieniu komputera możesz nim sterować za pomocą systemu operacyjnego lub w skrócie systemu operacyjnego. W chwili pisania tego tekstu większość komputerów innych niż Apple działa w wersji systemu Microsoft Windows lub dystrybucji Linuksa. Te systemy operacyjne są przeznaczone do pracy na różnego rodzaju komputerach PC, podczas gdy Mac OS X jest przeznaczony głównie dla sprzętu Apple.

System operacyjny jest odpowiedzialny za kilka zadań. Zadania te można podzielić na następujące szerokie kategorie:

• Zarządzanie procesorami -- dzieli pracę procesora na łatwe do zarządzania fragmenty i nadaje im priorytety przed wysłaniem ich do procesora.
• Zarządzanie pamięcią -- koordynuje przepływ danych do i z pamięci RAM oraz określa, kiedy użyć pamięci wirtualnej na dysku twardym, aby uzupełnić niewystarczającą ilość pamięci RAM.
• Zarządzanie urządzeniami -- zapewnia interfejs programowy między wewnętrznymi komponentami komputera i każdym urządzeniem podłączonym do komputera. Przykłady obejmują interpretację danych wprowadzanych z klawiatury lub myszy lub dostosowywanie danych graficznych do odpowiedniej rozdzielczości ekranu. Interfejsy sieciowe, w tym zarządzanie połączeniem internetowym, również należą do segmentu zarządzania urządzeniami.
• Zarządzanie pamięcią masową -- wskazuje, gdzie dane powinny być trwale przechowywane na dyskach twardych, dyskach SSD, dyskach USB i innych formach przechowywania. Na przykład zadania zarządzania pamięcią masową pomagają podczas tworzenia, czytania, edycji, przenoszenia, kopiowania i usuwania dokumentów.
• Interfejs aplikacji -- zapewnia wymianę danych między programami a komputerem. Aplikacja musi być zaprogramowana do pracy z interfejsem aplikacji dla używanego systemu operacyjnego. Aplikacje są często projektowane również dla określonych wersji systemu operacyjnego. Zobaczysz to w wymaganiach aplikacji z frazami takimi jak „Windows Vista lub nowszy” lub „działa tylko w 64-bitowych systemach operacyjnych”.
• Interfejs użytkownika (UI) - zapewnia sposób interakcji z komputerem.

Następnie zanotuj, aby zapoznać się z naszym artykułem Jak działają systemy operacyjne, aby uzyskać więcej informacji na temat działania systemu operacyjnego na komputerze. Sprawdź też, kiedy chcesz wiedzieć, jak działają określone aplikacje i urządzenia na Twoim komputerze.

Spójrzmy teraz ogólnie na przyszłość komputerów osobistych i sposób, w jaki producenci komputerów PC sprostali wyzwaniom mobilności komputerów przenośnych.

Odkąd pierwszy komputer trafił na rynek, nowsze i lepsze modele sprawiły, że starsze modele stały się przestarzałe w ciągu kilku miesięcy od produkcji. Technologie napędów, takie jak SATA, zastąpiły IDE, a gniazda rozszerzeń PCI zastąpiły ISA i EISA. Jednak najbardziej widocznym miernikiem postępu technologicznego w komputerze PC jest jego procesor i mikroprocesor w tym procesorze.

Mikroprocesory krzemowe są sercem świata komputerów od lat pięćdziesiątych XX wieku. W tym czasie producenci mikroprocesorów upychali więcej tranzystorów i ulepszeń w mikroprocesorach. W 1965 roku założyciel Intela Gordon Moore przewidział, że złożoność mikroprocesorów będzie się podwajać co dwa lata. Od tego czasu złożoność ta podwajała się co 18 miesięcy, a eksperci branżowi nazwali prognozę prawem Moore'a. Wielu ekspertów przewidziało, że prawo Moore'a wkrótce dobiegnie końca z powodu fizycznych ograniczeń krzemowych mikroprocesorów [źródło: PBS].

Jednak w chwili pisania tego tekstu pojemność tranzystorów procesorów nadal rośnie. Dzieje się tak, ponieważ producenci chipów nieustannie szukają nowych sposobów wytrawiania tranzystorów w krzemie. Malutkie tranzystory są teraz mierzone w nanometrach, co odpowiada jednej miliardowej części metra. Same atomy mają około 0,5 nm, a najbardziej aktualne procesy produkcyjne mikroprocesorów mogą wytwarzać tranzystory o średnicy 45 nm lub 32 nm. Im mniejsza jest ta liczba, tym więcej tranzystorów zmieści się w chipie, a tym samym tym większa moc obliczeniowa chip jest zdolny. Od maja 2011 roku Intel pracował nad 22-nm procesem produkcyjnym o nazwie kodowej Ivy Bridge, w którym zastosowano tranzystory o konstrukcji oszczędzającej energię o nazwie Tri-Gate [źródła: BBC, Intel].

A więc co się dzieje, gdy dochodzimy do końca prawa Moore'a? Nowe sposoby przetwarzania danych mogą zapewnić kontynuację postępu. Potencjalni następcy to ci, którzy okazują się potężniejszym środkiem wykonywania podstawowych funkcji obliczeniowych procesora. Mikroprocesory krzemowe opierają się na tradycyjnym tranzystorze dwustanowym od ponad 50 lat, ale wynalazki, takie jak komputery kwantowe, zmieniają grę.

Komputery kwantowe nie są ograniczone do dwóch stanów 1 lub 0. Kodują informacje jako bity kwantowe lub kubity. Kubit może mieć wartość 1 lub 0, lub może istnieć w superpozycji, która jest jednocześnie 1 i 0 lub gdzieś pomiędzy. Kubity reprezentują atomy, które pracują razem, aby służyć zarówno jako pamięć komputera, jak i mikroprocesor. Ponieważ komputer kwantowy może jednocześnie zawierać te wiele stanów, może być milion razy silniejszy niż dzisiejsze najpotężniejsze superkomputery. Technologia obliczeń kwantowych jest wciąż na wczesnym etapie, ale naukowcy już udowadniają tę koncepcję, uzyskując rzeczywiste, wymierne wyniki. Koniecznie sprawdź, jak działają komputery kwantowe, aby dowiedzieć się więcej o tym niesamowitym przełomie.

Czas pokaże, czy moc komputerów kwantowych kiedykolwiek dotrze do przeciętnego komputera. W międzyczasie możesz nadal nosić przy sobie dużą moc obliczeniową dzięki komputerom przenośnym, którym przyjrzymy się dalej.

Mobilne urządzenia komputerowe będą nadal zyskiwać na znaczeniu na rynku komputerów osobistych. © iStockphoto.com / Oleksiy Mark

Jeszcze przed pecetami producenci komputerów tworzyli koncepcje komputerów przenośnych. To właśnie 12-funtowy IBM PC Convertible wprowadził koncepcję laptopa do produkcji w 1986 r. Od tego czasu laptopy stały się mniejsze i lżejsze, a ich moc obliczeniowa wzrosła wraz z komputerami stacjonarnymi [źródło: IBM].

Obecnie przemysł komputerowy rozpoznaje inne klasy komputerów przenośnych. Jedna klasa, notebook, stała się niemal synonimem laptopa. Termin był pierwotnie używany do wskazania mniejszego, lżejszego kuzyna laptopa. Inna klasa, netbook, jest jeszcze mniejsza niż notebooki, a jednocześnie tańsza i mniej wydajna. Klasyfikacja została prawdopodobnie nazwana na podstawie jej docelowych odbiorców: tych, którzy chcą mieć bardzo prosty interfejs do korzystania z Internetu.

Komputery przenośne sięgają nawet dalej niż notebooki i netbooki. Wiele smartfonów i tabletów ma taką samą moc obliczeniową jak notebooki, pakowane w mniejsze opakowania. Kluczowe różnice obejmują mniejszy rozmiar ekranu i rozdzielczość, mniej zewnętrznych portów, możliwości telefonu komórkowego i technologię ekranu dotykowego, oprócz lub zamiast klawiatury.

Po stronie oprogramowania systemy operacyjne komputerów osobistych również poprawiają przenośność. Na przykład Google Chrome OS minimalizuje zapotrzebowanie na miejsce na dysku twardym, polegając na dostępie do aplikacji internetowych i pamięci masowej w chmurze. Oznacza to, że netbook, który jest ograniczony do dysku SSD o pojemności 64 GB, może być równie przydatny jak laptop z dyskiem o pojemności 500 GB. Oczywiście duże aplikacje, które nie są dostępne w Internecie, stanowią wyjątek od tej przewagi pozwalającej zaoszczędzić miejsce.

W tym artykule przyjrzeliśmy się, jak działa komputer i dokąd zmierza technologia PC. Jedno jest pewne: komputer będzie ewoluował. Będzie szybciej. Będzie miał większą pojemność. I nadal będzie integralną częścią naszego życia.

Aby uzyskać więcej informacji na temat komputerów osobistych, kliknij następną stronę.

Powiązane artykuły

• Jak działa BIOS
• Jak działa pamięć komputera
• Jak działa Ethernet
• Jak działa Chipmaking EUVL
• Jak działa FireWire
• Jak działają dyski twarde
• Jak działają laptopy
• Jak działają mikroprocesory
• Jak działają modemy
• Jak działa prawo Moore'a
• Jak działają netbooki
• Jak działa PCI
• Jak działa wymienna pamięć masowa
• Jak działają tranzystory
• Jak działają porty USB
• 10 typów komputerów
• Jak małe mogą być procesory?
• Jaka jest różnica między notebookami, netbookami i ultramobilnymi komputerami PC?

Więcej świetnych linków

• Archiwa IBM: Komputer osobisty IBM
• Microsoft: historia systemu Windows

Źródła

• Wiadomości BBC. „Firma Intel przedstawia 22-nanometrowy procesor 3D Ivy Bridge”. BBC. 4 maja 2011 r. (1 listopada 2011 r.) Http://www.bbc.co.uk/news/technology-13283882
• Ceruzzi, Paul E. „A History of Modern Computing, wydanie 2”. Instytut Technologii w Massachusetts. 2003.
• Lenovo. "Historia firmy." (1 listopada 2011 r.) Http://www.lenovo.com/lenovo/us/en/history.html
• Intel. „Od piasku do krzemu: tworzenie chipa: technologia procesowa 32 nm”. Korporacja intelektualna. (1 listopada 2011 r.) Http://www.intel.com/pressroom/kits/chipmaking/index.htm
• Lasar, Matthew. „Kto wynalazł komputer osobisty? (Wskazówka: nie IBM)”. Ars Technica. Condé Nast Digital. Czerwiec 2011. (31 października 2011) http://arstechnica.com/tech-policy/news/2011/06/did-ibm-invent-the-personal-computer-answer-no.ars
• PBS.org. „Pierwszy tranzystor krzemowy”. ScienCentral, Inc. i The American Institute of Physics. 1999. (1 listopada 2011) http://www.pbs.org/transistor/science/events/silicont1.html