Yurii Mongol
0 
1683
336
Odważna i biegła jazda LeeRoy Yarbrough przyniósł mu tytuł Kierowcy Roku NASCAR w 1969 roku. Zobacz więcej zdjęcia z NASCAR. Lonnie LeeRoy Yarbrough dorastał na szorstkiej stronie Jacksonville na Florydzie i już od najmłodszych lat rozwinął zamiłowanie do szybkości. Kiedy miał 12 lat, Yarbrough złożył swój pierwszy samochód, Forda coupe z 1934 roku z silnikiem Chryslera.
Kiedy był nastolatkiem, wywoływał ataki na miejscowych gliniarzy. Kiedy miał 19 lat, Yarbrough znalazł drogę na lokalny tor żużlowy, aby zaspokoić swoje pragnienie prędkości. O dziwo, Yarbrough wygrał pierwszy wyścig, jaki kiedykolwiek wystartował na torze Jacksonville Speedway wiosną 1957 roku.
Yarbrough rozpoczął karierę wyścigową w niższej lidze sportowców. Po wygraniu 11 wyścigów Yarbrough przeszedł na potężniejsze modyfikacje i zdobył 83 funkcje w ciągu trzech lat.
„Chciałem być kierowcą wyścigowym od 12 roku życia” - powiedział Yarbrough w wywiadzie z 1969 roku. „Jeśli wystarczająco dużo myślisz o zrobieniu czegoś, powinieneś chcieć być najlepszy. Chciałem być najlepszym kierowcą wyścigowym na świecie”. Nieskontrolowane niespokojne zachowanie stało się kluczem do jego wspinaczki po drabinie wyścigów samochodów seryjnych.
Galeria zdjęć NASCAR
Yarbrough, zdolny kierowca, odniósł natychmiastowy sukces. Wygrał dwa wyścigi na krótkim torze w sezonie 1964 NASCAR Grand National, pierwszym roku, w którym wystartował w ponad 14 wyścigach. Dwa lata później Yarbrough zaliczył swoje pierwsze zwycięstwo w superspeedway na Charlotte. Prowadząc niesponsorowanego i lekceważonego Dodge'a Chargera należącego do Jona Thorne'a, Yarbrough zdominował wyścig, prowadząc 450 z 500 mil w wyścigu National 500 z 16 października..
Nastąpiły przejażdżki fabryczne, a Yarbrough odpowiednio zareagował. Pomimo niezliczonych problemów, które nękały jego drużynę Juniora Johnsona Forda na początku sezonu 1968, LeeRoy odbił i wygrał w Atlancie i Trenton. Po zasmakowaniu sukcesu, był pełen energii, by stawić czoła wyzwaniu sezonu NASCAR Grand National w 1969 roku.
Yarbrough miał talent do dramatyzmu. W Daytona 500 z 1969 roku Yarbrough wyprzedził Charliego Glotzbacha o 11 sekund, pozostawiając 10 okrążeń. Przeciął wolniejszy ruch i wciągnął przywódcę. Na ostatnim okrążeniu Yarbrough uchylił się na niższy bok, aby dokonać decydującego podania, ale na jego drodze pojawił się docierany samochód. W imponującym pokazie odwagi i umiejętności, Yarbrough zanurkował na niższą stronę w trzeciej turze, aby oczyścić docierany samochód, prawie przecinając fartuch. Objął prowadzenie od Glotzbach i pędził pod flagą w szachownicę o długość samochodu z przodu.
Pasja, którą wniósł do walki, wyniosła Yarbrough na najwyższy szczebel swojej profesji. Był mistrzem Daytona 500, ale nie skończył. Następnie wygrał Darlington's Rebel 400 na ostatnich czterech okrążeniach, a następnie wygrał Charlotte's World 600, okrążając całe pole co najmniej dwa razy. Zdobył także 400 mil w lecie w Daytona, wygrywając w napiętej walce z Buddy Bakerem w późnym wyścigu..
Yarbrough wygrał letni wyścig na Atlanta International Raceway pomimo 102-stopniowej gorączki. Zdobył Southern 500, wyprzedzając Davida Pearsona na ostatnim okrążeniu. I wygrał pełne okrążenie w Rockingham w październiku, pokonując deficyt okrążeń, gdy przebita opona posłała go na ścianę. Pod koniec sezonu Yarbrough miał na swoim koncie siedem zwycięstw.
LeeRoy Yarbrough naprawdę zasłynął swoim wybitnym występem w 1969 roku. Zdobył dziesiątki nagród posezonowych i został wybrany najlepszym amerykańskim kierowcą przez panel ekspertów. Posypana dużą ilością pewności siebie i inteligencji, to jego zdolność wyrzeźbiła wyjątkową niszę w galerii mistrzów NASCAR.
Po wspaniałym sezonie 1969, rekord Yarbrough spadł. Yarbrough, ofiara wycofania się z fabryki, musiał usiłować zlokalizować przejażdżki na imprezach Grand National. Wygrał tylko raz w latach 70-tych na torze Charlotte Motor Speedway, aw 1971 wziął udział tylko w sześciu wyścigach.
W 1972 roku przełknął dumę i zgodził się na przejażdżkę fordem należącym do niezależnego działacza Billa Seiferta. Zarejestrował dziewięć finiszów w pierwszej dziesiątce w 18 startach, najwyraźniej najlepszy wynik, jaki kiedykolwiek opublikowała maszyna Seiferta.
Yarbrough pojawił się w Daytona Speedweeks 1973, ale nie udało mu się zdobyć miejsca startowego dla Daytona 500. Po tym praktycznie zniknął z pola widzenia, nigdy więcej nie pojawił się na zawodach NASCAR.
Aby uzyskać więcej informacji na temat wszystkich rzeczy związanych z NASCAR, zobacz:
- Strona główna NASCAR
- Podsumowanie sezonu NASCAR
- NASCAR Tracks
- Wyniki NASCAR
- Sterowniki NASCAR
- Jak działają samochody wyścigowe NASCAR
- Jak działa Daytona 500