Współcześni ludzie nie zdołali wyemigrować z Afryki, pokazuje stare czaszki

Prehistoryczna, rozbita czaszka ujawnia sekrety starożytnych ludzi, ujawniając, że wcześni współcześni ludzie opuścili Afrykę znacznie wcześniej, niż wcześniej sądzono - wynika z nowych badań.

Czaszka, znaleziona w Eurazji i sprzed 210 000 lat, jest najstarszą współczesną kością ludzką, którą antropolodzy odkryli poza Afryką - stwierdzili naukowcy..

Jednak czaszka ta miała niezwykłego sąsiada: 170-tysięczną, prawdopodobnie neandertalską czaszkę, którą znaleziono spoczywającą obok niej, w jaskini w południowej Grecji. Biorąc pod uwagę, że czaszka neandertalczyka jest solidna 40 000 lat młodsza od współczesnej czaszki ludzkiej, wydaje się, że wczesne rozproszenie tego konkretnego człowieka z Afryki nie powiodło się. Obecnie nie ma żywych potomków tego enigmatycznego człowieka, a grupę tej osoby zastąpili neandertalczycy, którzy później mieszkali w tej samej jaskini - stwierdzili naukowcy. [Zdjęcia: Zobacz starożytne twarze faceta noszącego bułki i neandertalczyka]

„Z dowodów genetycznych wiemy, że wszyscy ludzie żyjący obecnie poza Afryką mogą prześledzić swoje pochodzenie aż do największego rozproszenia poza Afryką, które wydarzyło się między 70 [000] a 50 000 lat wcześniej” - mówi główna badaczka Katerina Harvati, profesor paleoantropologii na Uniwersytecie w Tybindze w Niemczech, powiedział dziennikarzom na konferencji prasowej.

Inne wcześniejsze rozproszenia współczesnych ludzi poza Afrykę zostały udokumentowane na stanowiskach w Izraelu, w tym jedno oparte na odkryciu współczesnej ludzkiej szczęki sprzed 194 000 do 177 000 lat z Jaskini Misliya i inne związane z wczesnymi skamieniałościami ludzkimi datowanymi na około 130 000 do 90 000 lat temu w jaskiniach Skhul i Qafzeh. Ale „uważamy, że ci pierwsi migranci w rzeczywistości nie przyczynili się do rozwoju współczesnych ludzi żyjących obecnie poza Afryką, ale raczej wymarli i prawdopodobnie zostali lokalnie zastąpieni przez neandertalczyków” - powiedział Harvati. „Zakładamy, że jest to podobna sytuacja z populacją Apidima 1 [nowo datowana współczesna ludzka czaszka]”.

Odkrycie w Grecji

Dwie starożytne czaszki zostały odkryte pod koniec lat 70. XX wieku przez naukowców z Muzeum Antropologii Uniwersytetu Ateńskiego. Biorąc pod uwagę, że czaszki znaleziono w jaskini Apidima, naukowcy nazwali je Apidima 1 i Apidima 2.

Obie czaszki, z których żadna nie miała dolnej szczęki, zostały znalezione obok siebie w bloku brekcji, kanciastych kawałkach skały, które z czasem zostały scementowane. Jednak żadna z czaszek nie była w dobrym stanie; uszkodzona Apidima 1 obejmowała tylko tył czaszki, a naukowcy nie byli wtedy pewni, z jakiego gatunku pochodzi. Apidima 2, która zachowała twarzową część czaszki, została zidentyfikowana jako neandertalczyk, ale została złamana i zniekształcona.

Czaszki przez lata znajdowały się w Muzeum Antropologii w Atenach, dopóki nie zostały ostatecznie oczyszczone i przygotowane z bloku brekcji pod koniec lat 90. i na początku XXI wieku. W nowym badaniu Harvati i jej koledzy umieścili obie czaszki w skanerze CT, który wygenerował wirtualne rekonstrukcje 3D każdego okazu. Następnie przeanalizowali cechy każdego z nich.

Podobnie jak w poprzednich analizach, zespół doszedł do wniosku, że Apidima 2, która miała gruby, zaokrąglony łuk brwiowy, pochodziła od wczesnego neandertalczyka. Identyfikacja Apidimy 1 była trudniejsza ze względu na jej fragmentaryczne szczątki, ale naukowcom udało się stworzyć lustrzane odbicia jej prawej i lewej strony, co dało im pełniejszą rekonstrukcję. [Na zdjęciach: najstarsze znalezione skamieniałości Homo Sapiens]

Kilka wskazówek, takich jak zaokrąglony tył czaszki (cecha charakterystyczna dla współczesnych ludzi), wskazywało, że Apidima 1 był wczesnym współczesnym człowiekiem lub Homo sapiens, powiedzieli naukowcy.

Datowanie czaszek

Następnie naukowcy datowali czaszki. Wcześniejsze analizy oszacowały, że czaszki pochodziły mniej więcej z tego samego okresu, biorąc pod uwagę, że zostały odkryte obok siebie, co sugeruje, że żyły w tym samym czasie. Jednak stosując metodę znaną jako datowanie serii uranu, nowy zespół odkrył, że czaszki nie pochodziły z tego samego okresu.

Mająca 170 000 lat czaszka neandertalczyka mieści się w zasięgu innych szczątków neandertalczyka znalezionych w innych częściach Europy. Ale współczesna ludzka czaszka była nieoczekiwanym zjawiskiem odstającym, poprzedzającym następną najstarszą H. sapiens naukowcy stwierdzili, że pozostaje w Europie przez ponad 150 000 lat.

Datowanie serii uranu jest jednym z nielicznych sposobów datowania tak starożytnych kości, „ale nie jest pozbawione pewnych pułapek” - powiedział Larry Edwards, profesor regentów na Wydziale Nauk o Ziemi i Środowisku Uniwersytetu Minnesota, który nie był zaangażowany W badaniu.

W efekcie metoda działa, ponieważ uran rozpada się na tor. Im więcej toru znajduje się w próbce, tym jest starsza, powiedział Edwards. Jednak kości i zęby nie zawierają zbyt wiele własnego uranu; raczej pochłaniają go z czasem ze środowiska. „To wymaga od ciebie interpretacji, w jaki sposób i kiedy uran został zebrany oraz czy uran został utracony” - powiedział.

Ale chociaż ta technika nie jest idealna do datowania czaszek, takich jak Apidima 1 i 2, nadal może dostarczyć użytecznych danych, powiedział Edwards..

„Myślę, że ich wnioski [datowania] są całkiem solidne,” powiedział.

Implikacje poza Afryką

Pomimo tytułu czaszki jako „najstarszej znanej współczesnej skamieliny człowieka w Eurazji”, nowe odkrycie nie zmienia podstaw ewolucji człowieka, powiedziała Eleanor Scerri, profesor nadzwyczajna i liderka grupy badawczej Panafrykańskiej ewolucji w Instytucie Maxa Plancka. dla Science of Human History w Jenie w Niemczech, który nie był zaangażowany w badanie.

Te podstawy są takie, że ludzie najpierw wyewoluowali w Afryce, a następnie wyruszyli w resztę świata.

„Najstarsze ludzkie skamieniałości wciąż pochodzą z Afryki i są około 100 000 lat starsze od skamieniałości Apidimy” - powiedział Scerri w e-mailu. „To około 4000 pokoleń - duża szansa na przemieszczanie się”.

To powiedziawszy, „jeśli chcemy zadać pytania dotyczące konkretnie wczesnej historii naszego gatunku w Eurazji, to badanie to może potwierdzić argumenty za wielokrotnym, wczesnym rozprzestrzenianiem się” - powiedział Scerri. Ponadto odkrycie to potwierdza pogląd, że populacja „wczesnych Homo sapiens była podzielona i rozproszona ”, powiedziała. [10 najważniejszych tajemnic pierwszych ludzi]

Poprzednie badania sugerowały, że „Homo sapiens opuścił Afrykę za każdym razem, gdy pustynie Sahary i Arabii się kurczyły, co miało miejsce w cyklach 100 000 lat ”, z grubsza zgadzając się z datami z tego badania, zauważyła.

Co więcej, jeśli współcześni ludzie naprawdę dotarli do Eurazji co najmniej 210 000 lat temu, to „nie możemy już zakładać, że zespoły kamiennych narzędzi„ Mousterian ”znalezione w dużych regionach Eurazji są koniecznie produkowane przez neandertalczyków” - powiedziała..

Badacze, którzy mają nadzieję dowiedzieć się więcej o czaszkach Apidimy, mają wiele możliwości. Na przykład czaszki mogą zawierać starożytne DNA lub pierwotne białka, które mogłyby zweryfikować ich gatunek, napisał Eric Delson, który nie był zaangażowany w badania, w towarzyszącej perspektywie opublikowanej dzisiaj online (10 lipca) w czasopiśmie Nature. Delson jest profesorem i przewodniczącym Wydziału Antropologii w Lehman College i The Graduate Center na City University of New York.

Ponadto naukowcy mogli zbadać paleo-środowisko i klimat jaskini, aby dowiedzieć się, jakie warunki panowały, gdy żyły tam Apidima 1 i 2. Dziś jaskinia znajduje się na klifie zwróconym w stronę morza, do której można dotrzeć tylko łodzią, powiedział Harvati.

Badanie zostało dziś opublikowane w Internecie w czasopiśmie Nature.

• Na zdjęciach: Bones from a Denisovan-Neanderthal Hybrid
• Zdjęcia: Nowo odnaleziony starożytny krewny odkryty na Filipinach
• Zdjęcia: Poszukiwanie wymarłych ludzi w starożytnym błocie jaskiniowym

Pierwotnie opublikowano w dniu .