Nic nie powstrzyma teraz kurczenia się pokrywy lodowej Grenlandii

Pokrywa lodowa Grenlandii osiągnęła punkt gwałtownego odwrotu, z którego nie mogła się odbudować, nawet jeśli globalne temperatury natychmiast przestały rosnąć. 

Ta arktyczna pokrywa lodowa jest drugą co do wielkości pokrywą lodową na świecie, po tej, która pokrywa Antarktydę. Obejmuje większość Grenlandii i wtapia się w morza przez lodowce wylotowe, które od dziesięcioleci szybko tracą lód. Teraz nowe badania pokazują, że dzisiejsza utrata lodu z lodowców jest o 14% większa niż w latach 1985–1999. Pokrywa lodowa traci około 500 gigaton lodu każdego roku, więcej niż uzupełniają roczne opady śniegu.. 

Przewidując ten trend do przodu, pokrywa lodowa straci masę 99 na 100 lat, poinformowali naukowcy 13 sierpnia w czasopiśmie Nature Communications Earth & Environment. 

„Odwrót lodowca wprowadził dynamikę całej pokrywy lodowej w ciągły stan utraty” - powiedział w oświadczeniu współautor badania, Ian Howat, naukowiec zajmujący się ziemią z Ohio State University. „Nawet gdyby klimat pozostał taki sam lub nawet trochę się ochłodził, pokrywa lodowa nadal traciłaby masę”.

Związane z: 10 oznak, że klimat na Ziemi jest niesprawny

Zwiększenie topnienia

Pokrywa lodowa Grenlandii od dawna jest w niebezpieczeństwie. W styczniu 2019 r. Naukowcy opublikowali w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences, że pokrywa lodowa traciła lód czterokrotnie szybciej niż w 2003 r. Inni badacze odkryli, że pokrywa lodowa przesuwa się po podłożu skalnym szybciej niż oczekiwano. . To zsuwanie się może przenosić lód z zimnego wnętrza Grenlandii na cieplejsze krawędzie, gdzie topi się szybciej.

W nowym badaniu połączono trzy dekady obrazów satelitarnych z danymi z przeglądów samolotów z operacji IceBridge, dostarczając szczegółową oś czasu grubości lodu, przepływu lodu, wysokości lodu i położenia czoła ocielenia pokrywy lodowej - linii, na której lodowce uderzają o morze i stracić lód w wyniku wycielenia się gór lodowych. Metoda ta pozwoliła naukowcom przyjrzeć się zarówno sezonowym zmianom w wyładowywaniu lodu, jak i dłuższym trendom. 

Powiązana zawartość:

-6 nieoczekiwanych skutków zmiany klimatu

-Obrazy stopienia: zanikający lód na Ziemi

-16 razy Antarktyda ujawniła swoją wspaniałość

To, co odkryli, to wzrost utraty lodu o około 60 gigaton rocznie w latach 2007–2018 w porównaniu z okresem między 1985 a 1999 r. Podsumowując, pokrywa lodowa straciła 4 200 gigaton lodu od 1985 r..

Istnieją różnice regionalne, z niektórymi przyspieszającymi cofaniem się lodu w latach 2001-2005 spowodowanymi przez lodowce w południowo-wschodniej części Grenlandii przemieszczające się ze stosunkowo płytkich części dna morskiego do głębszych odcinków, gdzie ciepła woda może łatwiej krążyć pod nimi i topić je.

Przyszłość bez lodu?

Ale niezależnie od regionu Grenlandii cofnięcie się lodowca o 0,6 mili (1 kilometr) jest konsekwentnie związane z 4% do 5% wzrostem szybkości wyładowywania się lodu z tego lodowca. Ponieważ te arkusze już się cofają, następuje spiekanie kolejnych strat lodu, nawet w hipotetycznej sytuacji, w której temperatura przestaje rosnąć.

„Lodowce są wrażliwe na topnienia sezonowe tak długo, jak mogliśmy je obserwować, z nagłymi skokami wyładowań lodowych w lecie” - mówi naczelna autorka badania Michalea King, badaczka z Byrd Polar and Climate Research Center na Ohio State University , powiedział w oświadczeniu. „Ale począwszy od 2000 r., Zaczynasz nakładać sezonowe topnienie na wyższą linię bazową - więc poniesiesz jeszcze więcej strat”.

Ponieważ pokrywa lodowa będzie tracić więcej lodu niż zyskuje każdego roku, może się to wydawać końcem pokrywy lodowej Grenlandii. Ale ta przyszłość nie została jeszcze napisana - zauważył na Twitterze fizyk i klimatolog z Uniwersytetu Poczdamskiego Stegan Rahmstorf. Powiedział, że w końcu lodowe odwrót odciągnie pokrywę lodową od oceanu. W tym momencie ciepłe wody oceanu przestaną topić lód, a lodowce przestaną się cielę. Tafla lodowa Grenlandii stanie się całkowicie lądową jednostką. Kiedy to nastąpi, pojawi się nowa dynamika: będzie to wyścig między tempem topnienia powierzchni lodu a rocznymi opadami śniegu, które decydują, kiedy i czy pokrywa lodowa zniknie. 

„Zatem utrata lodu na Grenlandii jest prawdziwym problemem - już dziś przyczynia się w znacznym stopniu do podniesienia się poziomu morza” - napisał Rahmstorf. „A Grenlandia ma punkt krytyczny, w którym pokrywa lodowa jest skazana na całkowitą utratę. Ale nowy artykuł Kinga i innych nie mówi nic o tym, czy zostało to przekroczone”.