Słońce miało dziką młodość. A te niebieskie kryształy to potwierdzają.

Zanim nasza planeta ukształtowała się miliardy lat temu, słońce było nadpobudliwym, gorącym bałaganem. Jako młoda gwiazda często wybuchała, wyrzucając ogromne ilości wysokoenergetycznych cząstek.

Ta burzliwa przeszłość została zachowana w mikroskopijnych, bladoniebieskich kryształach zamkniętych w starożytnych meteorytach - ujawnia nowa analiza.

Uderzające niebieskie kryształy, znane jako hibonit, są wykonane z jednego z pierwszych minerałów, które powstały w Układzie Słonecznym. Te małe ziarenka są zbyt małe, aby je zobaczyć gołym okiem; największe są tylko trochę większe niż szerokość ludzkiego włosa. Ale te maleńkie plamki są wypełnione cennymi informacjami o słońcu, takimi jak ślady aktywności chemicznej z wczesnego okresu przed powstaniem którejkolwiek z planet, donoszą naukowcy w nowym badaniu. [Rainbow Album: The Many Colours of the Sun]

Gwiazdy rodzą się w gęstych, zimnych chmurach pyłu i gazu. Gdy grawitacja przyciąga gęstsze części chmury do wewnątrz, generują one ciepło i przyciągają więcej materiału w kierunku środka; Według NASA podgrzany gaz i pył ostatecznie stają się rdzeniem nowo narodzonej gwiazdy.

Nasze słońce jest dynamiczne, wiruje od rozbłysków słonecznych, szybkich wiatrów słonecznych i koronalnych wyrzutów masy, które wyrzucają plazmę w przestrzeń. Jednak obserwacje narodzin i formowania się gwiazd wykazały, że gwiazdy są jeszcze bardziej dzikie, gdy są młode i wciąż rosną, powiedział współautor badania, Philipp Heck, współpracownik kuratora meteorologii i badań polarnych w The Field Museum w Chicago..

"Młoda gwiazda jest bardziej aktywna, ponieważ ma częstsze i bardziej gwałtowne erupcje, które wyrzucają cząsteczki i promieniowanie do jej otoczenia" - powiedział Heck.

Gdy temperatura jądra gwiazdy osiągnie wystarczająco wysoką temperaturę, aby zapoczątkować fuzję, gwiazda przestaje rosnąć i rozpoczyna stosunkowo spokojną fazę - najdłuższą fazę jej życia.

„To jest faza, w której obecnie znajduje się słońce” - powiedział Heck.

Gwiazdy wielkości naszego Słońca - przeciętna gwiazda, która narodziła się około 4,6 miliarda lat temu - potrzebują około 50 milionów lat, zanim osiągną swój „dojrzały” stan. A kiedy gwiazda opuści swoją niesforną młodzieńczą fazę za sobą, może spodziewać się żywotności nawet dziesiątek miliardów lat, według NASA.

Aby sprawdzić, czy młodość naszego Słońca była tak samo energiczna jak w przypadku podobnych gwiazd, naukowcy zbadali próbki fragmentów meteorytu Murchison w kolekcji The Field Museum. Ten skalny meteoryt eksplodował na niebie nad Murchison w Australii w 1969 roku, a naukowcy, którzy wcześniej badali jego fragmenty, odkryli ziarenka pyłu ukształtowane przez supernowe, które poprzedzają nasze słońce, według Museums Victoria..

Tym razem naukowcy szukali dowodów, które były nieco nowsze - po narodzinach słońca, ale zanim przybrały bardziej statyczną postać, jaką znamy dzisiaj. Hibonit istniał wcześniej niż jakiekolwiek inne minerały w Układzie Słonecznym, więc ziarna hibonitu w meteoryt Murchison wydawały się dobrym miejscem do poszukiwania dowodów na to, jak aktywne mogło być młode słońce, powiedział Heck w e-mailu.

Naukowcy wystrzelili laserami maleńkie kryształy hibonitu, uwalniając w ten sposób neon i hel, które były uwięzione w kryształach przez miliardy lat. Stężenie i stosunek izotopów lub wariacji tych szlachetnych gazów były dymiącym pistoletem dla naukowców: wykazało, że energiczne młode słońce napromieniowało kryształy hibonitu miliardy lat temu, gdy wirowały w chmurze gazu i pyłu wokół wciąż rosnąca gwiazda. Kiedy wysokoenergetyczne cząsteczki Słońca uderzały w niebieskie kryształy, rozszczepiały atomy wapnia i glinu, tworząc pewne izotopy neonu i helu - podali autorzy badania..

„Te stosunki izotopów służą jako charakterystyczne„ odciski palców ”napromieniowania cząstkami energetycznymi pochodzącymi z wczesnego aktywnego słońca” - powiedział Heck.

Odkrycia opublikowano dzisiaj (30 lipca) online w czasopiśmie Nature Astronomy.

Oryginalny artykuł na .