Dlaczego dzieci ledwo mrugają?

Spójrz w oczy dziecka, a możesz zauważyć coś dziwnego: niemowlęta rzadko mrugają.

Jak wykazały liczne badania, dorośli mrugają średnio około 15 razy na minutę. Ale noworodki i niemowlęta mrugają znacznie rzadziej - tylko kilka razy na minutę, a niektóre dzieci mrugają tak rzadko, jak raz na minutę.

„Średnia to dwa lub trzy mrugnięcia na minutę - a więc zdecydowanie niska” - powiedział Leigh Bacher, profesor psychologii na Uniwersytecie Stanowym Nowego Jorku w Oswego.

Może się to wydawać dziwnym, niewielkim zachowaniem, ale naukowcy uważają, że mrugnięcia niemowląt mogą zawierać wgląd w tajemnicze mózgi tych małych ludzi. [O czym marzą dzieci?] 

Dzieje się tak, ponieważ mruganie jest regulowane przez dopaminę w mózgu, jeden z neuroprzekaźników, który umożliwia komunikację komórkom mózgowym. Zatem badanie mrugania u niemowląt może pomóc nam lepiej zrozumieć, jak ten ważny neuroprzekaźnik działa u najmłodszych.

Badania wykazały związek między dopaminą a mruganiem, ponieważ stany lub leki wpływające na dopaminę również zmieniają częstotliwość mrugania. Osoby ze schizofrenią, która może być częściowo spowodowana zbyt dużą ilością dopaminy, częściej mrugają. I odwrotnie, w chorobie Parkinsona, która jest spowodowana śmiercią neuronów wytwarzających dopaminę, mruganie jest znacznie zmniejszone. Przyjmowanie leków podnoszących poziom dopaminy przywraca częstość migotania.

Ale dopamina jest również podstawą różnorodnego zestawu innych funkcji, od kontroli ruchów i poziomu hormonów po uczenie się i motywację. Tak więc częstość mrugania niemowląt może ujawnić coś o rozwoju układu dopaminowego, a być może nawet odzwierciedlać indywidualne różnice w niektórych aspektach układu nerwowego niemowląt, powiedział Bacher..

„Spontaniczne mrugnięcia mogą być potencjalnie przydatne klinicznie - jako dodatkowe źródło informacji o rozwoju neurobehawioralnym” - powiedział Bacher. Ostrzegła jednak, że potrzeba dużo więcej badań, aby zrozumieć mruganie u niemowląt.

Dlaczego mrugamy?

Mruganie spontaniczne różni się od mrugania refleksyjnego, które służy ochronie oka przed szturchnięciem obiektu zewnętrznego, oraz od mrugania świadomego, które robimy celowo.

Nawet u dorosłych główny cel spontanicznego mrugania jest nieco tajemniczy. Powszechnie uważa się, że łzy rozlewają się po powierzchni oka, aby je nawilżać, jednocześnie usuwając kurz i inne czynniki drażniące.

Ale to tylko część historii, twierdzą naukowcy. Mrugamy częściej, niż jest to konieczne, aby oczy były wilgotne, więc mruganie musi mieć również inne funkcje.

Poszukiwanie natury spontanicznego mrugania sięga daleko wstecz. W 1928 roku dwóch naukowców ze Szkocji, Erik Ponder i W.P. Kennedy, przeprowadził kompleksowe badanie czynników wpływających na częstość spontanicznego mrugania u dorosłych. Wobec braku kamery wideo, która mogłaby niezawodnie rejestrować mrugnięcia, naukowcy zbudowali małe urządzenie z jedwabnej nici, drewna i sprężyny podłączonej do obwodu elektrycznego. Przymocowali urządzenie do powiek uczestników. Ilekroć uczestnicy mrugali, ich zamykające się powieki pociągały za sprężynę i powodowały przerwę w obwodzie, rejestrując sygnał.

Naukowcy odkryli, że dopóki warunki były takie same, tempo mrugania każdej osoby było jak w zegarku. Szybkość mrugania była taka sama w ciemnych i dobrze oświetlonych pomieszczeniach. Osoby niewidome mrugały równie często, jak osoby widzące. A znieczulenie powierzchni oka nie zmieniło szybkości mrugania. [Dlaczego oczy niemowląt zaczynają się na niebiesko, a potem zmieniają kolor?]

Szybkość była również niezależna od wilgotności i wysuszenia oczu. Kiedy naukowcy zabrali badanych do wilgotnych domów wydziału botanicznego ich uniwersytetu, odkryli, że częstość mrugnięć nie różniła się od częstości mrugania osób, które naukowcy obserwowali w suchych saunach różnych łaźni tureckich..

Ale częstotliwość mrugnięć zawsze rosła wraz z „napięciem psychicznym” uczestników badania, jak stwierdzili Ponder i Kennedy. Na przykład uczestnicy badania mrugali częściej, gdy byli podekscytowani lub źli, a świadkowie w sądach mrugali szybciej, gdy byli przesłuchiwani przez stronę przeciwną - stwierdzili naukowcy..

Wszystko to skłoniło Pondera i Kennedy'ego do zasugerowania, że ​​spontaniczne mruganie nie zależy głównie od stanu oczu, ale od „ośrodka mrugania” w mózgu. Naukowcy zaproponowali, że jedną z funkcji mrugania jest łagodzenie napięcia w sposób podobny do wiercenia się i nerwowego ruchu palców..

Współczesne badania przyniosły więcej pomysłów na temat tego, dlaczego mrugamy. Według jednej z hipotez mózg odpoczywa, gdy mrugamy. W badaniu z 2012 roku opublikowanym w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences naukowcy monitorowali aktywność mózgu grupy ludzi oglądających program telewizyjny „Jaś Fasola”. Skany mózgu ujawniły, że kiedy ludzie mrugają, wzrasta aktywność mózgu w „sieci trybu domyślnego”, która stanowi grupę regionów mózgu najbardziej aktywnych, gdy nie śpimy, ale odpoczywamy, a umysł jest odłączony od świata zewnętrznego.

Inne badanie, opublikowane w zeszłym roku w czasopiśmie Current Biology, sugeruje, że mruganie skupia nasz wzrok. „Nasze mięśnie oczu są dość powolne i nieprecyzyjne… nasze odkrycia sugerują, że mózg ocenia różnicę w tym, co widzimy przed i po mrugnięciu, i nakazuje mięśniom oka dokonanie niezbędnych korekt” - mówi badacz Gerrit Maus, adiunkt psychologii na Nanyang Technological University w Singapurze, powiedział w oświadczeniu.

Co to wszystko oznacza dla niemowląt?

Ponieważ jedną z funkcji mrugania jest nawilżanie oczu, naukowcy zaproponowali, że dzieci mrugają rzadziej niż my, ponieważ ich małe oczy nie potrzebują tak dużo nawilżenia.

Innym pomysłem jest to, że niemowlęta ze swoim zupełnie nowym wzrokiem muszą ciężko pracować, aby uzyskać wszystkie potrzebne informacje wizualne. „Kiedy robisz rzeczy wymagające wizualnie lub uwagi, zwykle rzadziej mrugasz” - powiedział Bacher. Podobne zjawisko obserwuje się u osób dorosłych z zespołem widzenia komputerowego, stanem, w którym wysokie wymagania wizualne związane z oglądaniem komputera powodują zmniejszone mruganie i prowadzą do suchości oczu.

Jest też układ dopaminy. Niektórzy badacze sugerowali, że zmniejszona częstość mrugania u noworodków jest spowodowana niedorozwiniętym układem dopaminowym. [Dlaczego „mama” i „Dada” są pierwszymi słowami dziecka?]

„Nie sądzę, aby którekolwiek z nich wykluczały się wzajemnie” - powiedział Bacher.

Bacher i jej koledzy prowadzą badania, aby dowiedzieć się, czego mogą się dowiedzieć o dzieciach, mierząc ich mrugnięcia. W porównaniu z obrazowaniem mózgu i innymi technikami mrugnięcie okiem jest miernikiem słabym, ale nieinwazyjnym, powiedziała. Czy może służyć jako miara aktywności dopaminy? Jeśli tak, może pomóc w przewidywaniu indywidualnych różnic w osobowości, zdolnościach poznawczych i ryzyku wystąpienia chorób związanych z dopaminą, takich jak zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) lub nawet choroba Parkinsona w późniejszym życiu. Bacher powiedział, że to wciąż spekulacje, ale warto je zbadać.

„Poszukiwanie markerów na wczesnym etapie rozwoju późniejszych chorób będzie coraz bardziej wartościowe” - powiedział Bacher. - Jednak ustalenie, czego szukać, będzie wymagało sporo pracy detektywa.

Oryginalny artykuł na .