Vova Krasen
0 
5034
841
Od 150 lat naukowcy intensywnie debatują nad tajemniczą istotą, która żyła setki milionów lat temu. A teraz, dzięki odkryciu niezwykle szczegółowych skamieniałości w Maroku, paleontolodzy w końcu zidentyfikowali dziwaczne formy życia.
Stworzenia, znane jako styloforany, wyglądały jak spłaszczone i opancerzone dekoracje ścienne z długim ramieniem wystającym z boków. Ale chociaż wcześniej nie było jasne, gdzie pasują do drzewa genealogicznego zwierząt, nowe badanie ujawniło, że są to szkarłupnie, starożytni krewni współczesnych zwierząt, takich jak jeżowce, rozgwiazdy, kruche gwiazdy, lilie morskie, gwiazdy z piór i ogórki morskie..
Odkrycie było możliwe dzięki skamieniałościom z „jednoznacznymi dowodami na wyjątkowo zachowane miękkie części, zarówno w wyrostku robaczkowym, jak iw ciele styloforanów” - powiedział główny badacz Bertrand Lefebvre, badacz z Narodowego Centrum Badań Naukowych (CNRS) w laboratorium geologii Lyonu we Francji. [Zdjęcia: Skamieniałości morskie odkryte w Maroku]
Niesamowite skamieniałości zostały odkryte podczas wykopalisk w 2014 roku w formacji Fezouata, położonej wzdłuż krawędzi Sahary w południowym Maroku. Wykopaliska przyniosły mnóstwo skamieniałości, w tym około 450 okazów styloforanu, z których każdy pochodzi sprzed około 478 milionów lat.
Ale naukowcy nie od razu zdali sobie sprawę, że niektóre skamieniałości zawierały zachowane tkanki miękkie. „Dopiero kiedy rozpakowaliśmy się i spojrzeliśmy na nie przez lornetkę [mikroskop] w laboratorium w Lyonie, mogliśmy zobaczyć miękkie części” - powiedział Lefebvre w e-mailu. „Ich obecność i identyfikacja zostały następnie potwierdzone przez obserwacje i analizy SEM (skaningowy mikroskop elektronowy)”.
Odkrycie tkanki miękkiej było bezprecedensowe. Skamieniałości styloforanu znajdowano na całym świecie od lat pięćdziesiątych XIX wieku, co pozwoliło naukowcom ustalić, że istoty te żyły od środkowego kambru do późnego karbonu, czyli około 510 milionów do 310 milionów lat temu, kiedy istoty te wyginęły. Ale ponieważ tkanki miękkie tak rzadko ulegają fosylizacji, styloforany były znane tylko z ich twardych części szkieletowych, a nie z miękkich wnętrzności.
„Ich wewnętrzna anatomia była nie tylko całkowicie nieznana, ale także - i przede wszystkim - bardzo kontrowersyjna” - powiedział Lefebvre.
Jak oni wyglądali?
Styloforany miały dwie główne części: rdzeń ciała i przyczepiony do niego dziwny dodatek. Lefebvre powiedział, że zarówno rdzeń, jak i wyrostek robaczkowy były małe, każdy o długości około 1,2 cala (3 centymetry)..
Wcześniej inni badacze wpadali na różnego rodzaju pomysły dotyczące styloforanów.
Od 1850 do 1950 roku większość badaczy uważała, że styloforany to „normalne” szkarłupnie. Ich dziwny dodatek został zinterpretowany jako odpowiednik łodygi lilii morskich.
Normalne szkarłupnie mają wewnętrzne szkielety wykonane ze zmineralizowanych, kalcytowych płyt (chociaż w ogórkach morskich jest to bardzo ograniczone) i tak zwane wodne układy naczyniowe, które pomagają im poruszać się i oddychać, powiedział Peter Van Roy, paleobiolog z Uniwersytetu w Gandawie w Belgii, który był nie biorą udziału w badaniu.
Większość szkarłupni, w tym rozgwiazdy, ma pięcioramienną symetrię. Są blisko spokrewnieni z inną grupą bezkręgowców, żołędziami i kręgowcami (zwierzętami z kręgosłupami). Van Roy powiedział, że razem szkarłupnie, żołędzie i kręgowce tworzą nadrzędną grupę znaną jako deuterostomia. [Deep-Sea Creepy-Crawlies: obrazy żołędzi]
Następnie, we wczesnych latach sześćdziesiątych, belgijski paleontolog Georges Ubaghs zauważył, że wyrostek robaczkowy różni się od łodygi, ale przypomina ramię karmiące, co widać u współczesnych rozgwiazd.
Pod koniec lat 60. brytyjski paleontolog Richard Jefferies zaproponował zupełnie inny pomysł. Myślał, że głównym ciałem stylofora jest głowa (trzymająca gardło i mózg), a wyrostek zawiera mięśnie i strunę grzbietową (rodzaj prymitywnego kręgosłupa). Jefferies uważał, że stylofory są „brakującym ogniwem” między szkarłupniami i strunowcami (grupa obejmująca kręgowce).
W 2000 roku,Brytyjski paleontolog Andrew Smith zaproponował inną interpretację. Powiedział, że stylofory prawdopodobnie nie są „brakującym ogniwem” między szkarłupniami i kręgowcami, ale są bardziej prawdopodobnymi prymitywnymi deuterostomami, wypełniającymi lukę między żołędziami a szkarłupniami..
Jednak nowe odkrycie skamieniałej tkanki miękkiej zmieniło wszystko. Naukowcy mogli po raz pierwszy sprawdzić, czy tkanki miękkie pasują do tego, czego można oczekiwać od któregokolwiek z tych różnych scenariuszy, powiedział Lefebvre..
Twarde dowody
Nowo odkryte skamieniałości są najbardziej zgodne z interpretacją Ubaghsa. Płaskie ciała styloforanów zawierały jelita, a wyrostek nie był zamknięty jak łodyga i wyglądał raczej jak ramię rozgwiazdy. To ramię zawierało wodny system naczyniowy, który pomógłby stworzeniom poruszać się i jeść, tak jak robią to ramiona rozgwiazdy, powiedział Van Roy..
Ponieważ styloforany nie mają pięcioramiennej symetrii, prawdopodobnie ją utraciły, co oznacza, że były bardziej „zaawansowane” ewolucyjnie niż inne szkarłupnie pięciopromienne, dodał Van Roy..
„To odkrycie ma szczególne znaczenie, ponieważ kończy 150-letnią debatę na temat pozycji tych dziwacznie wyglądających skamieniałości w drzewie życia” - powiedział Lefebvre..
Badanie jest „bardzo dokładne”, powiedział Van Roy, „i nie mam zastrzeżeń do żadnej z zastosowanych metod ani wyciągniętych wniosków”. Ponadto podkreśla znaczenie dobrze zachowanych skamieniałości formacji Fezouata, miejsca, w którym Van Roy wcześniej znalazł spektakularne okazy.
Badanie zostało opublikowane online w lutowym numerze czasopisma Geobios.
- Zdjęcia: Maroko's Rugged Beauty
- Zdjęcia: Starożytny ślimak noszący kapelusz może wyjaśniać drzewo genealogiczne mięczaków
- Zdjęcia: „Nagi” starożytny robak ścigany kolczastymi ramionami
Pierwotnie opublikowano w dniu .