Thomas Dalton
0 
939
30
Finback, który padł w pobliżu wybrzeży Massachusetts, nieświadomie przekazał swoje ciało nauce.
W poniedziałek (20 sierpnia) Departament Policji w Duxbury opublikował na Twitterze prośbę o unikanie plaży Duxbury, gdzie na falach spoczywało zwłoki wieloryba o długości 55 stóp (17 metrów). Według Boston.com wkrótce na miejscu pojawili się biolodzy morscy z New England Aquarium, którzy przeprowadzili sekcję wieloryba. Próbki zostały wysłane do laboratoriów w całym kraju, powiedziała rzeczniczka akwariów Diana McCloy, ale miną tygodnie lub miesiące, zanim naukowcy dowiedzą się czegoś więcej na temat przyczyny śmierci wieloryba.
Jednak sekcja zwłok to coś więcej niż tylko ustalenie przyczyny śmierci jednego zwierzęcia. Finback wieloryby, znane również jako finwale (Balaenoptera physalus), są szybkimi, nieuchwytnymi pływakami, powiedziała Linda Lory, starszy biolog z wydziału ratunkowego w New England Aquarium. [Album wielorybów: Giants of the Deep]
„Są tak szybkie i nie przebijają się jak wiele innych wielorybów” - powiedziała Lory. Oznacza to, że osierocone tusze są jednym z łatwiejszych sposobów badania anatomii i fizjologii zwierząt.
Poszukiwanie przyczyny śmierci
Lory i jej koledzy byli na scenie w poniedziałek w Duxbury Beach. Użyli ciężkiego sprzętu i dużych noży, w tym niektórych zamontowanych na długich tyczkach, aby odciągnąć tłuszcz wielorybów - który w niektórych częściach miał ponad 2 cale (5,8 centymetra) grubości - i pobrać próbki mięśni i narządów znajdujących się pod spodem. Podczas zapisywania wyników na wodoodpornym papierze zespół zachował również próbki do analizy mikroskopowej. Zagłębili się nawet w żołądek wieloryba, który zawierał niestrawione jedzenie.
- W pewnym momencie coś szukało - powiedział Lory.
Biolodzy stwierdzili, że wieloryb miał stare blizny po zaplątaniu się w żyłki lub sieci. To nie jest niezwykłe, powiedział Lory. Wiele blizn zostało zagojonych, chociaż jedna rana na grzbietowej lub górnej stronie wieloryba wbiła się głęboko w tłuszcz. Nie jest jeszcze jasne, czy te stare rany miały cokolwiek wspólnego ze śmiercią wieloryba, powiedział Lory.
Fakty o finachach
Według World Wildlife Fund, płetwale są drugimi co do wielkości wielorybami na świecie, po płetwalach błękitnych; największe osobniki mogą osiągać do 80 stóp (24 m) długości. Są zagrożone, a na wolności pozostało od 50 000 do 90 000.
Według American Cetacean Society, wieloryby są czasami nazywane „chartami morskimi”, ponieważ ich smukłe sylwetki mogą poruszać się po oceanach z prędkością do 23 mil na godzinę (37 km / h). Występują we wszystkich rejonach oceanów świata z wyjątkiem najdalszych biegunów i żyją na krylu i małych rybach, żyjąc samotnie lub w małych grupach do siedmiu osobników.
Pozostałości finwali, które wylądowały na plaży Duxbury, zostały już pochowane. Dane z próbek zostaną przekazane do National Oceanic and Atmospheric Administration, która śledzi wyrzucane na brzeg wieloryby, powiedział Lory. Tkanka zostanie przebadana nie tylko pod kątem wirusów i bakterii, ale także toksyn i zanieczyszczeń, które mogły przyczynić się do śmierci zwierzęcia. Lory powiedział, że wszelkie nietypowe odkrycia mogą wskazywać na większe trendy w ogólnej kondycji populacji wielorybów.
„Robimy to, po pierwsze, aby uzyskać więcej informacji nie tylko o tym konkretnym wielorybie”, powiedziała, „ale także o całym gatunku wielorybów”.
Pierwotnie opublikowano w dniu .