Badanie sugeruje, że chodzenie boso daje modzele, które są jeszcze lepsze dla stóp niż buty

Ach, lato. Delikatna bryza we włosach, trawa między palcami, okropne odciski na stopach od chodzenia boso…

Nie bój się jednak tych odcisków. Nowe badania wykazały, że zrogowacenia stóp - zgrubiała skóra, która tworzy się naturalnie podczas chodzenia boso - ewoluowały, aby chronić stopy i zapewniać wygodne chodzenie w sposób, w jaki buty nie mogą się równać.

W przeciwieństwie do butów, odciski stóp zapewniają ochronę bez uszczerbku dla wrażliwości lub chodu, zgodnie z badaniem opublikowanym dzisiaj (26 czerwca) w Internecie w czasopiśmie Nature. Natomiast buty zmniejszają wrażliwość stopy i zmieniają sposób, w jaki siły uderzenia przenoszą się ze stopy na stawy powyżej nogi.

Naukowcy - z instytutów w Stanach Zjednoczonych, Niemczech i Afryce - podkreślili, że ich odkrycia nie pokazują, że chodzenie boso jest zdrowsze niż chodzenie w butach. Zasadniczo badanie dotyczy ewolucji człowieka.

Jednak fakt, że ewoluowaliśmy, aby chodzić boso i że chodzenie boso różni się mechanicznie od chodzenia w butach, może sugerować, że chodzenie boso może przynosić pewne długoterminowe korzyści zdrowotne warte zbadania - stwierdzili naukowcy..

„Fajnie jest dowiedzieć się, jak ewoluowały nasze ciała, aby funkcjonować” - powiedział Daniel Lieberman, profesor biologii ewolucyjnej człowieka na Uniwersytecie Harvarda, który współkierował badanie. „Zmysłowe korzyści płynące z chodzenia boso mogą mieć konsekwencje zdrowotne, ale należy je zbadać.” [7 największych tajemnic ludzkiego ciała]

Przez większość 200 000-letniej egzystencji człowieka chodziliśmy boso. Najstarsze odkryte obuwie pochodzi sprzed około 8 000 lat, chociaż istnieją pośrednie dowody na istnienie sandałów i mokasynów dziesiątki tysięcy lat wcześniej - stwierdzili naukowcy. Buty amortyzowane są jeszcze nowsze - mają tylko około 300 lat.

Ponieważ zrogowacenia są ewolucyjnym rozwiązaniem ochrony stopy, zespół Liebermana postanowił ocenić, w jaki sposób te formacje mogą różnić się od butów pod względem utrzymania uziemienia i komfortu. W ich badaniu zbadano modzele na stopach u ponad 100 dorosłych osób, w większości z Kenii. Około połowa badanych przez większość czasu chodziła boso, a połowa w większości nosiła buty.

U osób chodzących boso grubość modzeli nie tłumiła wrażliwości dotykowej ani zdolności stopy do odczuwania podłoża podczas chodzenia. Buty z wyściełanymi podeszwami wyraźnie wyciszają to uczucie.

Jednak bardzo grube modzele nie działają po prostu jak poduszki na buty. Grubość kalusa może chronić przed ciepłem lub ostrymi przedmiotami, zapewniając komfort i bezpieczeństwo, podobnie jak buty. Ale receptory czuciowe w stopie, które wykrywają różnice na powierzchni gruntu, nadal przekazują sygnały do ​​mózgu.

Ten nieskrępowany sygnał - to uczucie odczuwania ziemi - może pomóc chodzikowi boso zachować równowagę, wzmocnić mięśnie i stworzyć silniejsze połączenia nerwowe między stopami a mózgiem.

„Sugerujemy dzieciom chodzenie boso po wilgotnej trawie w celu stymulowania aferentów [nerwów przemieszczających się do mózgu] ze względów rozwojowych” - powiedział Thomas Milani, profesor lokomocji na Technische Universität Chemnitz w Niemczech, który współprowadził badania.

Oznacza to, że informacje zwrotne, które otrzymujemy z ziemi, gdy chodzimy boso, poprawiają naszą propriocepcję, czyli świadomość ciała w przestrzeni, powiedział E.Paul Zehr, profesor kinezjologii i neuronauki na University of Victoria w Kolumbii Brytyjskiej w Kanadzie, który nie był zaangażowany w to badanie. Buty mogą zniweczyć wiele z tych opinii, powiedział.

Naukowcy odkryli również, że chodzenie w butach łagodzi początkowy wpływ kroku, ale ostatecznie zapewnia większą siłę na stawy w porównaniu z tym, co obserwuje się u osób z grubymi zrogowaceniami. To również może mieć konsekwencje zdrowotne dla kolan i bioder, coś, co należy zbadać - stwierdzili naukowcy.

Zehr, ekspert w dziedzinie neuronalnej kontroli ruchu ludzi, a także autor książek naukowych o możliwości zostania Batmanem, Iron Manem i Kapitanem Ameryką, opisał wyniki grupy dotyczące sił uderzenia jako „solidne i interesujące”.

Dodał, że jednym z ograniczeń badania jest to, że wrażliwość dotykową oceniano w spoczynku za pomocą urządzenia, które wysyłało wibracje do podeszwy, więc wyniki te niekoniecznie muszą być prawdziwe w przypadku chodzenia. "

„Układ nerwowy jest ściśle związany z zadaniami, tak że bodźce sensoryczne mają zróżnicowane skutki, kiedy… porównuje się siedzenie, stanie, chodzenie i bieganie” - powiedział .

Chodzenie boso nie jest najlepszym pomysłem dla każdego, pomimo ewolucyjnych podstaw. Osoby z cukrzycą i neuropatią obwodową mogą zranić stopy i nie zdawać sobie z tego sprawy. Zespół Liebermana chciałby zbadać praktyczność noszenia cienkich sandałów lub mokasynów, które mogą pozwolić na dużo stymulacji dotykowej w porównaniu do butów z amortyzacją, ale zapewniają dodatkową ochronę przed otarciami.

• 7 dziwnych faktów na temat równowagi
• Ewolucja a twoje zdrowie: 5 pytań i odpowiedzi
• 10 niesamowitych rzeczy, których dowiedzieliśmy się o ludziach w 2018 roku

Śledź Christophera Wanjek @wanjek, aby codziennie publikować na Twitterze wiadomości o zdrowiu i nauce z elementami humorystycznymi. Wanjek jest autorem książek „Food at Work” i „Bad Medicine”. Jego felieton, Bad Medicine, pojawia się regularnie .