Nowe badanie sugeruje, że eksplodujące gwiazdy pomogły zabić ziemskie potwory morskie

  • Jacob Hoover
  • 0
  • 1983
  • 485

Przez dziesiątki milionów lat oceany Ziemi były przepełnione 5000 funtów. (2200 kilogramów) żółwie, krowy morskie wielkości wieloryba i rekiny wielkości szkolnych autobusów. Następnie, około 2,6 miliona lat temu, zaczęli masowo umierać.

Masowe wymieranie znane jako plioceńskie wyginięcie morskiej megafauny mogło zniszczyć ponad jedną trzecią dużych gatunków morskich na Ziemi (w tym ukochanego megalodona - rekina podobnego do szczęki, który mierzył do 80 stóp lub 25 metrów długości). Dziś naukowcy wciąż nie wiedzą dokładnie, dlaczego tak się stało. Zmiana klimatu była zdecydowanie czynnikiem; był to początek nowej epoki lodowcowej, w której lodowce zaczęły zastępować oceany, a przybrzeżne źródła pożywienia zostały poważnie ograniczone. Ale czy same zmiany klimatyczne spowodowały to śmiertelne wydarzenie, czy też jest więcej elementów tej śmiertelnej układanki? [Wipeout: Najbardziej tajemnicze wymierania w historii]

Nowy artykuł, który ma zostać opublikowany w wydaniu czasopisma Astrobiology w 2019 r., Sugeruje jedną odważną możliwość: być może eksplodujące gwiazdy pomogły zabić gigantów głębin.

Według Adriana Melotta, głównego autora badań i emerytowanego profesora fizyki i astronomii na Uniwersytecie w Kansas, istnieją dowody na to, że pobliska supernowa - lub być może ciąg wielu supernowych - zbiegła się z początkiem wielkiego wymierania, które uwolniło świat jego największego życia morskiego. Gdyby te gwiezdne eksplozje były wystarczająco silne i wystarczająco blisko Ziemi, mogłyby zalać świat gwiezdnym promieniowaniem, stopniowo zwiększając częstość występowania mutacji i nowotworów wśród ziemskiej fauny przez setki lat. Melott napisał w nowym badaniu, że im większe było zwierzę, tym więcej promieniowania prawdopodobnie absorbowało, co pogarsza jego szanse na przeżycie..

„Oszacowaliśmy, że współczynnik zachorowań na raka wzrośnie o około 50 procent w przypadku czegoś wielkości człowieka - a im jesteś większy, tym jest gorzej” - powiedział Melott w oświadczeniu. „W przypadku słonia lub wieloryba dawka promieniowania idzie w górę”.

Melott i jego koledzy oparli dużą część swojej hipotezy na dwóch pracach z 2016 roku, w których znaleziono ślady izotopu żelaza-60 - radioaktywnej odmiany żelaza o okresie półtrwania około 2,6 miliona lat - w starożytnych osadach dna morskiego na Ziemi. . Gdyby te radioaktywne izotopy utworzyły się wraz z Ziemią, dawno już by ich nie było - powiedział Melott w oświadczeniu, więc zamiast tego musiały zostać „spryskane deszczem” kilka milionów lat temu..

Naukowcy, którzy napisali jedną z prac z 2016 roku, połączyli te izotopy z serią supernowych, które wystąpiły między 8,7 miliona a 1,7 miliona lat temu, wybuchając około 325 lat świetlnych od Ziemi. Według Melotta to wystarczająco daleko, aby zapobiec takim eksplozjom przed poważnym zniszczeniem naszej planety, ale wystarczająco blisko, aby Ziemia nadal znajdowała się na drodze jakiegoś kosmicznego promieniowania.

Część tego promieniowania przybrałaby formę mionów - ciężkich, podobnych do elektronów cząstek, które powstają, gdy promienie kosmiczne zderzają się z innymi cząsteczkami w atmosferze naszej planety. Według Melotta, ponieważ mion jest „kilkaset razy masywniejszy” niż elektron, jest również bardziej prawdopodobne, że przeniknie setki mil pod ziemię lub w głąb oceanu. Gdyby wiele mionów zaczęło padać na morze podczas opadu z pobliskiej supernowej, duże stworzenia morskie mogłyby potencjalnie wejść w kontakt z ogromnymi ilościami tych radioaktywnych cząstek. Otrzymane promieniowanie mogło spowodować mutacje, raka i masową śmierć, napisali Melott i jego współpracownicy.

Ta zwiększona podaż promieniowania kosmicznego, w połączeniu z innymi znanymi czynnikami, takimi jak zmiana klimatu, mogła być jedną z dźwigni zmiany, która skazała na zagładę morskich gigantów na Ziemi. Melott zauważył, że dowody na eksplozję supernowej w pobliżu to tylko „kolejny element układanki”, czyli wyginięcie morskiej megafauny w pliocenie, i nadal potrzebne są dalsze badania wielu możliwych czynników. Możemy nigdy nie wiedzieć, co dokładnie zabiło megalodona, ale podczas gdy naukowcy szukają wskazówek na dnie morza, równie dobrze mogą również spojrzeć w gwiazdy.

  • Galeria zdjęć: 25 niesamowitych starożytnych bestii
  • 6 Wymarłe zwierzęta, które można przywrócić do życia
  • Największe bestie świata: tu i zniknęły

Pierwotnie opublikowano w dniu .




Jeszcze bez komentarzy

Najciekawsze artykuły o tajemnicach i odkryciach. Wiele przydatnych informacji o wszystkim
Artykuły o nauce, kosmosie, technologii, zdrowiu, środowisku, kulturze i historii. Wyjaśniasz tysiące tematów, abyś wiedział, jak wszystko działa