Gyles Lewis
0 
4683
116
Muntz Jet zachował rozpoznawalny styl nadwozia przez cały okres swojej krótkiej żywotności. Muntz Jet był jednym z tych interesujących „skromnych” samochodów, które pojawiły się na przełomie lat czterdziestych i pięćdziesiątych, kiedy wielu uważało, że wystarczy marzenie i trochę pieniędzy, aby odnieść sukces w branży motoryzacyjnej. Marzycielem był tutaj Earl „Madman” Muntz, niepohamowany producent radiowo-telewizyjny, którego szalona i wełnista reklama uczyniła go również największym - i najbardziej ekstrawaganckim - sprzedawcą używanych samochodów w Południowej Kalifornii..
Samochód Muntza faktycznie pochodzi od Franka Kurtisa, słynnego projektanta zwycięskich samochodów wyścigowych (zwłaszcza karłów na torze żużlowym), który w 1948 roku przekształcił swój ogromny talent w uliczny samochód sportowy. niezwykłe jak na dzień, ponieważ jednostka / podwozie ma tylko dziesięć paneli zewnętrznych, w całości z aluminium, z wyjątkiem maski z włókna szklanego i tylnego pokładu. Wygląd był bulwiasty, ale przyjemny przy ciasnym 100-calowym rozstawie osi. Boczne okna były niezdarne, wpinane w pleksiglas, ale dostarczono zdejmowany sztywny blat wraz z miękkim blatem.
Podobnie jak osprzęt wewnętrzny, zawieszenie i układ jezdny Kurtisa były w większości zastrzeżonymi komponentami, chociaż Frank Kurtis dostroił sprężyny i amortyzatory, aby zapewnić optymalne prowadzenie i trzymanie się drogi. Zespół napędowy był wszystkim, czego chciał kupujący, chociaż w większości egzemplarzy montowano 239-cidowe silniki Forda V-8 z płaską głowicą i kolcami Edelbrock. Sport był również oferowany jako zestaw w cenie 1495-3495 USD, w zależności od kompletności.
Niewielka waga zapewniła Sportowi dobre przyspieszenie pomimo skromnych 100 koni mechanicznych, a recenzenci uwielbiali zwinność i stabilność samochodu. Ale Kurtis-Kraft był małą firmą budującą samochody głównie ręcznie, więc sprzedaż była tak powolna i skromna jak zyski. Tak więc, po zbudowaniu zaledwie 36 Sportów do 1950 roku, Kurtis sprzedał swoją działalność w Glendale w Kalifornii firmie „Madman” za 200 000 dolarów.
Muntz postanowił uczynić Sport bardziej nadającym się do sprzedaży, zachowując jego podstawową stylizację, ale dodając 13 cali do rozstawu osi, tylnego siedzenia i innych udogodnień. Oznaczało to dodatkową wagę, więc nowy, 160-konny, 331-cidowy zawór górnozaworowy Cadillaca V-8 został zastąpiony przez płaską głowicę Forda. W rezultacie powstał pierwszy w Ameryce osobisty luksusowy samochód o wysokich osiągach. Muntz nazwał to Jetem.
Pracując w byłej fabryce Kurtisa, Muntz zbudował 28 Jets, zanim przeniósł się do swojego rodzinnego miasta Evanston w stanie Illinois, na północ od Chicago, i dokonał bardziej znaczących zmian. Aluminiowe nadwozie - „Byłoby wgniecione, gdybyś się o nie oparł”, powiedział magazynowi Collectible Automobile® w 1985 roku - ustąpił miejsca stalowej powłoce na nowym rozstawie osi 116 cali.
Co ciekawe, nowoczesny Cadillac V-8 został porzucony dla starej płaskiej głowicy Lincolna 336,7 cid, aczkolwiek zmodyfikowany tak, aby wytwarzał 154 KM za pomocą solidnych podnośników (zastępujących hydraulikę) z wersji ciężarówki Forda. Przekładnia GM Hydra-Matic została wykonana w standardzie, chociaż opcjonalnie dostępny był stick-overdrive firmy Borg-Warner.
Ten odrzutowiec z 1954 roku byłby jednym z ostatnich wyprodukowanych przez Muntza -- firma przeżywała ciężkie czasy finansowe i upadła pod koniec 1954 roku. „Oprzyrządowaliśmy ten samochód za 75 000 dolarów” - wspomina Muntz. Ale koszty robocizny wyniosły gigantyczne 2000 dolarów na samochód, ponieważ panele nadwozia musiały być starannie dopasowane, a następnie wprowadzone. Skrupulatne szczegóły były wymagane gdzie indziej.
Samochody Evanston ważyły 3780 funtów, około 400 więcej niż Glendale Jets, ale były bardziej wytrzymałe. Obie wersje były dość szybkie. Modele napędzane Lincolnem potrafiły zrobić 0-60 w ciągu 12 sekund i prawie 108 mil na godzinę. Pod koniec Muntz przeszedł na błotniki z włókna szklanego i 317,5-cid ohv V-8 Lincolna, który zaczynał od 160 KM, a później był oceniany na 205 KM..
Niestety, Muntz od początku stracił pieniądze na swoich samochodach, a kiedy jego biznes telewizyjny przeżył ciężkie czasy w 1954 roku, zamknął działalność produkującą samochody.
Nawet „Szaleniec” nie wiedział tego na pewno, ale szacuje się, że zbudowano 394 odrzutowce; z nich co najmniej 49 przetrwało do dziś.
Aby uzyskać więcej informacji na temat nieistniejących amerykańskich samochodów, zobacz:
- AMC
- Duesenberg
- Oldsmobile
- Plymouth
- Studebaker
- Wielkie żarcie