Jacob Hoover
0 
2424
477
W południowo-zachodniej Kenii, w prowincji Kenya Rift Valley, znajduje się 583 mil kwadratowych (1510 kilometrów kwadratowych) chronionego obszaru znanego jako Rezerwat Narodowy Masai Mara. Został założony w 1961 roku i jest popularnym celem safari, znanym ze swojej dzikiej przyrody, według badania z 2019 roku dotyczącego parku opublikowanego w czasopiśmie Land Use Policy. Dzika przyroda wędruje swobodnie po granicach rezerwatu na obszary z kilkoma wioskami, w których współistnieją zwierzęta i ludzie.
Znany również jako Masai Mara, Masai Mara lub po prostu Mara, rezerwat leży na wysokości między 4875 a 7052 stóp (1486 i 2149 metrów) i rozciąga się na południe do Parku Narodowego Serengeti. Nazwa pochodzi od miejscowych Masajów, którzy nazywali ten obszar ziemi „Mara” lub w swoim ojczystym języku Maa, ze względu na sposób, w jaki drzewa akacjowe i przyroda porastały równiny..
Dzikiej przyrody
Domem Masai Mara jest zróżnicowana grupa zwierząt, w tym afrykańska „wielka piątka” (słoń afrykański, bawół przylądkowy, lampart afrykański, lew afrykański i nosorożec czarny). W całym rezerwacie można również znaleźć gepardy, gnu, gazele, zebry, hieny, żyrafy, krokodyle, hipopotamy, ponad 500 gatunków ptaków i wiele innych mieszkańców. [Na zdjęciach: The Lions of Kenya's Masai Mara]
Najpopularniejszy okres na wizytę w rezerwacie to okres od lipca do października. Szczyt migracji gnu, zwykle w październiku, jest szczególnie popularnym okresem w parku, ponieważ odwiedzający przybywają, aby zobaczyć ponad 2 miliony zwierząt podróżujących do 500 mil (800 km) od Parku Narodowego Serengeti w Tanzanii do Masai Mara. National Reserve, według World Wildlife Fund. Podczas swojej migracji gnu i kilkaset tysięcy innych wędrownych ssaków, w tym gazeli i zebry, muszą przekroczyć rzekę Mara, unikając krokodyli i innych drapieżników, takich jak duże koty i hieny.
Szacuje się, że 250 000 antylop gnu nigdy nie dotarło do celu, ponieważ padają ofiarą mięsożerców, umierają z głodu, pragnienia lub wycieńczenia albo utoną w rzece Mara - podaje World Wildlife Fund. Jednak padłe zwierzęta zapewniają ekosystemowi bogactwo pożywienia i składników odżywczych.
Klimat
Wielka migracja ma miejsce podczas głównej pory suchej, która trwa od czerwca do października. Dwie pory deszczowe, krótka i długa, przypadają odpowiednio między listopadem a grudniem oraz marcem i majem. Ze względu na położenie Kenii na równiku, temperatury pozostają tam dość stałe przez cały rok, z temperaturami w ciągu dnia około 73 stopni Fahrenheita (23 stopni Celsjusza) w porze suchej i 81 F (27 C) w porze deszczowej..
Według artykułu opublikowanego w czasopiśmie PLOS One z 2018 roku, średnie roczne opady wynoszą około 1 metra (3 stopy) rocznie, przy czym prawie 80% opadów spada w porze deszczowej. W porze suchej wiele tymczasowych jezior i rzek wysycha, pozostawiając jedyny stały zbiornik wodny w regionie, rzekę Mara, zapewniającą zarówno region Masai Mara, jak i Serengeti..
Powodzie są powszechne w porze deszczowej i mogą wypierać dzikie zwierzęta i zwiększać ryzyko chorób, takich jak gorączka Rift Valley i wąglik, z których oba mogą zakażać zwierzęta domowe i dzikie, a także ludzi. Powodzie dotykają także inwentarza żywego i rolnictwa w okolicznych obszarach.
Kultura
Masajowie, znani ze swoich zaciekłych wojowników i jasnoczerwonych szat, byli niegdyś jednym z dominujących plemion tubylczych w Kenii. Według organizacji Maasai Wilderness Conservation Trust są jednymi z nielicznych, którzy zachowali wiele ze swoich tradycji i stylu życia..
Według artykułu organizacji non-profit Cultural Survival Masajowie przenieśli się na wyżyny dzisiejszej Kenii na początku XVII wieku i rozprzestrzenili się po tym, co stało się Kenią, a wkrótce potem na południe do Tanzanii. Byli półkoczami, przemieszczając się ze swoimi cennymi stadami bydła w różne obszary w porze deszczowej i suchej, aby zapobiec nadmiernemu wypasaniu któregokolwiek obszaru.
Jednak, podobnie jak większość innych afrykańskich plemion, Masajowie stracili wiele ze swoich żyznych ziem i części swojej kultury, gdy europejscy osadnicy wkroczyli na ich terytorium. Masajowie nie są już nomadami i osiedlili się w jednym miejscu, gdzie są zależni od lokalnego rolnictwa i turystyki, aby utrzymać swój styl życia i tradycje.
W Masajach Mara konflikty między dzikimi zwierzętami a mieszkańcami wsi stają się coraz bardziej kontrowersyjne. Ponieważ ludzie i zwierzęta konkurują o zasoby naturalne na tym odległym obszarze, miliony zwierząt zostały zmuszone do zmiany swoich zachowań, terytoriów i wzorców migracji. W rezultacie ucierpiały ich populacje.
Dodatkowe zasoby:
- Dowiedz się o badaniach w Masajach Mara z inicjatywy Masajów Mara Nauki i Rozwoju.
- Przeczytaj więcej o działaniach na rzecz ochrony przyrody w Masai Mara, od organizacji Maasai Wilderness Conservation Trust.
- Dowiedz się więcej o ludziach Masajów od Stowarzyszenia Masajów.