Paul Sparks
0 
2633
663
Niepewność w sytuacjach takich jak pierwsza randka lub rozmowa kwalifikacyjna jest całkiem normalna i zdarza się każdemu. Ale kiedy ta nerwowość eskaluje do poczucia skrajnego dyskomfortu, lęku lub lęku przed normalnymi interakcjami społecznymi, może to skutkować diagnozą zespołu lęku społecznego.
Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (APA), znane również jako fobia społeczna, zespół lęku społecznego wiąże się ze znacznym lękiem i dyskomfortem związanym z byciem zawstydzonym lub spojrzeniem z góry w sytuacjach społecznych lub związanych z wydajnością. Typowe sytuacje, które wywołują niepokój społeczny, to korzystanie z publicznych toalet, interakcje z nieznajomymi i wystąpienia publiczne.
Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Lęku i Depresji (ADAA), niepokój społeczny może być tak osłabiający, że przeszkadza w wykonywaniu codziennych czynności, uczęszczaniu na spotkania towarzyskie, a nawet pracy..
Zaburzenie to jest często mylone z nieśmiałością, ale nie wszyscy ludzie, którzy cierpią z powodu nieśmiałości, mają fobię społeczną. Według badania przeprowadzonego w 2011 roku przez National Institute of Mental Health (NIMH) wśród ponad 10 000 nastolatków, tylko połowa młodzieży zidentyfikowana jako nieśmiała, a tylko 12% spełnia kryteria lęku społecznego.
Objawy
Według NIMH ludzie, którzy doświadczają zespołu lęku społecznego, są bardzo lękliwi w sytuacjach społecznych, bardziej niż sporadyczne przypadki nerwów, których niektórzy mogą doświadczać podczas codziennych spotkań.
Ogólnie rzecz biorąc, ludzie z fobią społeczną obawiają się surowej oceny innych ludzi, nawet jeśli tak nie jest, według NIMH. Wydaje się, że kiedy wchodzą do pokoju, wszyscy ich obserwują. Zwykle boją się, że wypadną jako głupie i intensywnie obawiają się zawstydzenia siebie.
Według Mayo Clinic objawy mogą być fizyczne, takie jak pocenie się, drżenie, dezorientacja, napięcie mięśni lub przyspieszone tętno. Rumieniec lub zaczerwienienie twarzy to kolejna fizyczna manifestacja zaburzenia. Cierpiący na omdlenie lub bardzo rozstrój żołądka.
Według APA, niektóre objawy mogą pojawić się tygodnie lub miesiące przed wydarzeniem i wywołać je po prostu myśląc o zbliżającej się sytuacji społecznej..
Fobie społeczne poważnie utrudniają nawiązywanie i utrzymywanie przyjaźni. Aby sobie z tym poradzić, wielu całkowicie uniknie sytuacji społecznych lub poważnie ograniczy swoje działania. Jeśli wezmą udział w spotkaniu towarzyskim, znikną w tle. Rzadko biorą udział w wydarzeniach w pojedynkę i ze względów bezpieczeństwa muszą przyprowadzać kogoś, kogo znają.
Przyczyny
W przeciwieństwie do innych zaburzeń lękowych, niewiele wiadomo na temat przyczyn fobii społecznej. „Uważa się, że przyczyny tego zaburzenia mają podłoże biologiczne lub środowiskowe” - powiedziała Cheryl Carmin, psychiatra i dyrektor programu szkolenia psychologii klinicznej w Ohio State University Wexner Medical Center.
Carmin powiedział, że może wystąpić rozregulowanie neuroprzekaźników, zwłaszcza serotoniny, związane z zespołem lęku społecznego. „Jednak poziom serotoniny jest powiązany z kilkoma zaburzeniami lękowymi, więc nie jest specyficzny dla zespołu lęku społecznego”.
Według ADAA spośród 15 milionów dorosłych Amerykanów, którzy cierpią na tę chorobę, większość zaczyna wykazywać objawy w dzieciństwie lub we wczesnym okresie dojrzewania. Ponad jedna trzecia osób z fobią społeczną czeka 10 lat lub dłużej, aby szukać pomocy.
Chociaż może istnieć komponent genetyczny, niektórzy eksperci uważają, że lęk społeczny jest przynajmniej częściowo spowodowany czynnikami środowiskowymi. Na przykład dzieci, które są świadkami rodzica lub innego dorosłego, który czuje się nieswojo w sytuacjach społecznych, mogą uważać, że jest to typowe zachowanie.
„Rodzic lub znacząca osoba dorosła może modelować, że w sytuacjach, w których oceniany jest twój występek, właściwe jest bycie niespokojnym” - powiedział Carmin. Na przykład rodzic, który komentuje, że jest zdenerwowany przeglądem wyników lub który mówi dziecku, aby się nie martwił przed pierwszym „pokazem i opowiedzeniem”, może nakłaniać dziecko do niepokoju w tej sytuacji. całkiem możliwe, że dowolna liczba tych czynników oddziałuje na siebie ”.
Czynniki wyzwalające fobię społeczną zazwyczaj obejmują sytuacje, w których osoba dostrzega, że może zostać osądzona lub zrobić coś potencjalnie zawstydzającego. Według ADAA osoba nie lubi być w centrum uwagi, więc takie okazje jak urodziny, ukończenia szkoły lub inne wydarzenia w życiu powodują wysoki poziom stresu..
Niektórzy chorzy mogą z łatwością poradzić sobie z wieloma sytuacjami, ale będą obawiać się konkretnych wydarzeń, takich jak wygłoszenie przemówienia lub interakcja ze sprzedawcą, zauważyła ADAA. Wiele osób cierpiących na tę chorobę w miarę możliwości unika również takich czynności, jak rozmawianie przez telefon lub mówienie w grupie. Uczestnictwo w przyjęciach, randki i inne zajęcia, w których będą musieli spotykać się z innymi, są zwykle wykluczone.
Według publikacji Social Anxiety and Alcohol Abuse, opublikowanej przez National Institute on Alcohol Abuse and Alcoholism, około 20% osób z zespołem lęku społecznego również nadużywa narkotyków i / lub alkoholu.
Ponieważ wielu cierpiących ma trudności w grupach, niektórzy w końcu spożywają alkohol lub nadużywają narkotyków. Z drugiej strony, zgodnie z publikacją, niektórzy mogą spożywać alkohol lub używać narkotyków, aby się dopasować. Kiedy nie jest możliwe całkowite uniknięcie stresujących sytuacji, osoby z fobią społeczną zgłaszają, że spożywanie alkoholu jest jednym z ich podstawowych sposobów radzenia sobie - czytamy w publikacji..
Możliwości leczenia
Według NIMH psychoterapia i leki, osobno lub w połączeniu, są często skutecznymi metodami leczenia fobii społecznych i lęku społecznego.
Carmin powiedział, że najczęściej przepisywane są leki przeciwdepresyjne / przeciwlękowe zwane selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). „Stosowano również inhibitory monoaminooksydazy, ale istnieją ograniczenia dietetyczne związane ze stosowaniem tych leków, które muszą być ściśle przestrzegane. Wreszcie, niektóre osoby z lękiem przed wydajnością, takie jak muzycy, mają dobre wyniki w stosowaniu beta-blokerów”.
Terapia poznawczo-behawioralna (CBT), która koncentruje się na zmianie sposobu myślenia, zachowania i reagowania na sytuacje, może zmniejszyć strach i niepokój. „Ta forma terapii pomaga ludziom lepiej zrozumieć, w jaki sposób ich myśli wpływają na ich strach i unikanie” - powiedział Carmin. „Rozumiejąc, w jaki sposób ich myśli i przekonania przyczyniają się do podtrzymywania strachu, mogą zacząć kwestionować swoje błędne wyobrażenia”.
Dodatkowe zasoby:
- Dowiedz się więcej o objawach i przyczynach zespołu lęku społecznego w klinice Mayo.
- Sprawdź narzędzia do diagnozowania zespołu lęku społecznego u nastolatków i radzenia sobie z nim na stronie TeenMentalHealth.org.
- Przeczytaj więcej o leczeniu zespołu lęku społecznego w Harvard Medical School.
Ten artykuł został zaktualizowany 12 kwietnia 2019 r. Przez autora Traci Pedersen.