Paul Sparks
0 
1935
77
Brawo za dziwne!
Ziemia istnieje od około 4,5 miliarda lat iw tym czasie planeta przeszła dramatyczne zmiany. Należą do nich powstawanie i rozpad superkontynentów, pojawianie się i znikanie oceanów, ekstremalne epoki lodowcowe, które prawie pokryły cały świat lodem, oraz wielokrotne masowe wymierania, które wymarły aż 96% życia w tamtym czasie..
W porównaniu ze swoim zmiennym młodszym ja, dzisiejsza Ziemia wydaje się dość oswojona. Ale nasz świat jest również dynamiczną planetą, a naukowcy wciąż odkrywają wiele informacji o jego historii i trwających procesach - na lądzie, w oceanach i głęboko pod powierzchnią. Oto tylko kilka przykładów sytuacji w ciągu ostatniego roku, kiedy nowe odkrycia dotyczące dziwacznej Ziemi wprawiły nas w pętlę.
Podzielony kontynent
19 marca, po ulewnych deszczach i aktywności sejsmicznej, w kenijskiej Wielkiej Dolinie Rowu Ziewnęła ziejąca przepaść. Szczelina mierzyła kilka mil długości i miała ponad 50 stóp (15 metrów) szerokości i reprezentuje przesunięcia, które obecnie mają miejsce głęboko pod powierzchnią Ziemi, w płytach skorupy ziemskiej pod Afryką.
Afryka znajduje się na dwóch płytach: większość kontynentu leży na płycie nubijskiej, ale część Afryki wschodniej leży na płycie somalijskiej. Przesunięcia tektoniczne, napędzane przez aktywny płaszcz, rozchylają płyty, co może otwierać szczeliny w powierzchni. Jednak podzielenie się kontynentu na dwie części zajmie dziesiątki milionów lat. [Przeczytaj więcej o szczelinie w Kenii]
Tonące dno morskie
Gdy Ziemia się ociepla, topniejące lodowce i pokrywy lodowe wlewają wodę do oceanów, podnosząc poziom mórz na całym świecie. Jednocześnie ciężar całej tej dodatkowej wody spycha dno morskie. Naukowcy zbadali ostatnio, w jaki sposób stopiony lód wypływający z lądu mógł wpłynąć na kształt dna oceanu w okresie od 1993 do końca 2014 roku.
Odkryli, że globalne baseny oceaniczne deformowały się średnio o 0,004 cala (0,1 milimetra) rocznie, z całkowitą deformacją wynoszącą 0,08 cala (2 mm) przez dwie dekady. Ponieważ satelitarne pomiary zmian poziomu morza nie uwzględniają niższego dna oceanu, odkrycia te sugerują, że dane z wcześniejszych badań mogą zaniżać wzrost poziomu morza o około 8% - podali naukowcy. [Przeczytaj więcej o tonącym dnie oceanu]
Tajemniczy minerał
Minerał, którego nigdy wcześniej nie widziano w naturze, niedawno pojawił się w maleńkim diamentie wydobytym w kopalni Cullinan w RPA. Choć mierzy zaledwie 3 milimetry długości, diament zawiera wiele informacji dla geologów na temat tego rzadkiego minerału, znanego jako perowskit krzemianu wapnia (CaSiO3).
Chociaż CaSiO3 jest rzadki na powierzchni Ziemi, jest uważany za pospolity głęboko pod ziemią i być może czwartym najczęściej występującym minerałem we wnętrzu Ziemi. Ale jest niestabilny i dlatego wyjątkowo trudno jest go zlokalizować nad ziemią. Nowo odkryty diament prawdopodobnie powstał na głębokości około 435 mil (700 kilometrów), a jego solidna struktura chroniła i zachowała minerał, który był widoczny gołym okiem w jego diamentowym domu. [Przeczytaj więcej o tajemniczym minerale]
Fragment kontynentu
Porównania skał z dwóch odległych kontynentów ujawniły, że krnąbrna część Ameryki Północnej utknęła obecnie w Australii. Kamienie osadowe w regionie Georgetown w północnym Queensland różniły się od innych skał w Australii, ale były uderzająco podobne do skał występujących obecnie w Kanadzie.
Naukowcy zasugerowali, że 1,7 miliarda lat temu część tego, co obecnie znajduje się w Ameryce Północnej, oddzieliła się i dryfowała na południe, zderzając się z północną Australią około 100 milionów lat później. Gwałtowność zderzenia prawdopodobnie spowodowała uniesienie łańcuchów górskich w regionie, podobnie jak Himalaje powstały około 55 milionów lat temu, po zderzeniu azjatyckiej i indyjskiej płyty kontynentalnej. [Przeczytaj więcej o krnąbrnej skale]
Wirusowy deszcz
Miliardy wirusów krążą wokół planety z prądami powietrza, czasami podróżując tysiące mil, i padają na powierzchnię Ziemi. Poruszane wiatrem na wysokości od 8200 do 9840 stóp (2500 do 3000 m) nad poziomem morza, wirusy poruszają się autostopem z oparami morskimi i drobnymi cząstkami gleby; naukowcy odkryli, że w ciągu zaledwie jednego dnia 11 stóp kwadratowych (1 m2) ziemi może zostać obsypane setkami milionów wirusów (i dziesiątkami milionów bakterii).
Po przeanalizowaniu „autostrad mikroorganizmów” w prądach powietrza naukowcy odkryli, że wirusy były do 461 razy liczniejsze niż bakterie, ponieważ wirusy przyczepiały się do lżejszych cząstek, przez co mogły dłużej pozostawać w górze i podróżować dalej. [Przeczytaj więcej o spadających na nas wirusach]
Zjadacz oceanów
Ruch pomiędzy płytami tektonicznymi Ziemi porywa wodę z oceanów i wypycha ją do wnętrza planety. Naukowcy podsłuchali sejsmiczne pomruki w Rowie Mariany, gdzie płyta Pacyfiku ślizga się pod płytą filipińską - zwaną strefą subdukcji. Prędkość podpowierzchniowego dudnienia wskazywała na ilość wody, która jest przenoszona podczas jazdy, gdy skały ocierają się o siebie.
Pomiary temperatury i ciśnienia wody - wraz z prędkością czkawek sejsmicznych - wykazały, że strefy subdukcji prawdopodobnie wysysają 3 miliardy teragramów (teragram to miliard kilogramów) wody co milion lat. To około trzy razy więcej niż wcześniej szacowano. [Przeczytaj więcej o tym, jak Ziemia zjada własne oceany]
Do dołu
Od dawna uważano, że tornada przybierają kształt od góry do dołu, tworząc wirujące prądy powietrza podczas potężnych burz. Jednak nowe badania odwracają ten pomysł do góry nogami, dosłownie, sugerując, że tornada zyskują zwrot od podstaw.
Naukowcy zbadali cztery tornada, które powstały podczas burz z superkomórkami między 2011 a 2013 rokiem, stwierdzając, że wszystkie z nich uformowały lejkowate kształty na ziemi, zanim rozszerzyły się w górę w chmury. W przypadku jednego tornada, które nawiedziło El Reno w stanie Oklahoma 24 maja 2011 r., Obserwatorzy na ziemi zrobili zdjęcie twistera dotykającego Ziemi kilka minut przed tym, jak radar wykrył tornado nad ziemią, na wysokości około 50 do 100 stóp (Od 15 do 30 m).
Morze Magmy
Głęboko w płaszczu Ziemi leżą tajemnicze plamki, które mogą być pozostałościami starożytnego oceanu magmy, który powstał przed 4,5 miliarda lat i powstał po zderzeniu kosmicznym, które stworzyło Księżyc. Te grudkowate baseny w pobliżu jądra planety nazywane są strefami ultra-małych prędkości, ponieważ fale sejsmiczne podróżujące przez wnętrze planety znacznie spowalniają, gdy przekraczają te regiony.
Ale co to za „plamy”? Eksperymenty laboratoryjne sugerują, że mogą składać się z minerału bogatego w tlenek żelaza, zwanego magnezytem, pochodzącego z oceanu magmy, powstałego po tym, jak duży obiekt z kosmosu uderzył w Ziemię miliardy lat temu. Gdy ocean stracił ciepło powstałe w wyniku uderzenia, ten minerał skrystalizował i wytworzył kieszenie tlenku żelaza, które opadły do podstawy płaszcza, tworząc plamy, które pozostały do dziś. [Przeczytaj więcej o dziwnych plamkach]
Dźwięki roślin
Czy słyszysz dźwięk „oddychania” roślin? Możesz, jeśli uważnie słuchasz czerwonych alg pod wodą. Gdy algi przeprowadzają fotosyntezę - przetwarzając dwutlenek węgla i światło słoneczne, tak jak robią to rośliny na lądzie - wytwarzają małe bąbelki, które gromadzą się na ich powierzchni. Naukowcy odkryli niedawno, że kiedy bąbelki odrywają się i unoszą na powierzchnię wody, wydają dźwięk „ping”.
Naukowcy po raz pierwszy wykryli dźwięki w wodach wokół raf koralowych w pobliżu Hawajów. Chociaż początkowo hałas przypisywano kłapiącym krewetkom, naukowcy szybko zdali sobie sprawę, że istnieje korelacja między dźwiękiem a obecnością glonów. Rafy mogą się udusić, jeśli są pokryte zbyt dużą ilością glonów, a podsłuchiwanie „pingujących” społeczności glonów może dostarczyć wczesnych ostrzeżeń o niekontrolowanym rozwoju glonów, które mogą zagrozić wrażliwym rafom. [Przeczytaj więcej o tych pingach fotosyntezy]
Głęboka biosfera
W ciągu ostatniej dekady naukowcy odkryli różnorodne i liczne społeczności drobnoustrojów żyjące daleko pod powierzchnią Ziemi, w środowisku zwanym głęboką biosferą. Naukowcy niedawno ujawnili, że region ten może być domem dla milionów nieznanych gatunków - a organizmy ewoluowały tam, odkąd Ziemia była młoda.
W rzeczywistości szacunkowa biomasa węglowa głębokiej biosfery - węgiel należący do organizmów żywych - może być prawie 300 do 400 razy większa niż u wszystkich ludzi na planecie. Kiedy intrygujące gatunki, które przeżywają i rozwijają się pod powierzchnią Ziemi, wychodzą na jaw, dostarczają również informacji, które mogą pomóc w poszukiwaniach mikroskopijnego życia na innych światach - poinformowali niedawno naukowcy. [Przeczytaj więcej o życiu kwitnącym w głębokiej biosferze Ziemi]