Paul Sparks
0 
3252
405
Robert Pressley prowadził samochód Skoal Bandit na torze NASCAR Cup dla właściciela Leo Jacksona w sezonie 1995 i 1996 Cup. (Zdjęcie: ISC Images & Archives via Getty Images) W 1910 roku Lee Oldfield jechał zielonym samochodem w wyścigu na nowojorskich targach stanowych w Syracuse. Jego samochód wypadł z toru i zabił kilka osób postronnych. Dziesięć lat później, w 1920 roku, Gaston Chevrolet (brat Louisa Chevroleta, założyciela firmy samochodowej) zginął w wypadku podczas wyścigu samochodowego w Beverly Hills w Kalifornii. Jak głosi historia, samochód, którym jechał, był zielony. Tak więc, zgodnie z legendą i przesądami, ta para wydarzeń oznacza, że zielone samochody wyścigowe rzeczywiście mają pecha. Jednak niektórzy zawodnicy i fani wyścigów wierzą, że przesądy sięgają jeszcze przed incydentami z 1910 i 1920 roku (chociaż nikt nie wydaje się być skłonny do zaoferowania wiarygodnej teorii alternatywnej)..
Zawodowi kierowcy tradycyjnie oddają się niektórym z najgłupszych przesądów w świecie sportu, chociaż najnowsza generacja może być nieco bardziej pragmatyczna. Wydaje się, że przesądy dotyczące zielonych samochodów osiągnęły swój szczyt między latami dwudziestymi a pięćdziesiątymi XX wieku, a wielu profesjonalistów twierdzi, że w ogóle im to nie przeszkadza. Mimo to kierowcy samochodów wyścigowych to nerwowa banda. Co więc w dzisiejszych czasach kieruje kierowców za kierownicą zielonego samochodu? Odpowiedź jest prosta: pieniądze. Dzieje się tak dlatego, że NASCAR i każda inna seria wyścigów profesjonalnych po prostu nie istniałaby bez korporacyjnego sponsoringu. Sponsorzy korporacyjni płacą rachunki. Utrzymują przysłowiowe światła. Zapewniają zespołom samochody i sprzęt, kluczowe dla kariery kierowcy, szczególnie w takich seriach jak NASCAR, ponieważ w tej serii każdy samochód kosztuje więcej pieniędzy, aby wziąć udział w wyścigu, niż faktycznie zarabia zwycięski kierowca. W zamian te firmy zyskują duży rozgłos. Jeśli zdarzy się, że sponsor ma zielone logo, można bezpiecznie założyć, że sponsorowany przez firmę kierowca będzie siedział za kierownicą zielonego samochodu. Kierowca po prostu musi sobie z tym poradzić. (Warto zauważyć, że Formuła 1 nie zezwalała na sponsoring korporacyjny do 1968 roku, więc kierowcy w tej konkretnej serii nie musieli do tego czasu koniecznie martwić się o kolor samochodu i tak naprawdę nie dali się uwieść przesądom).
Kilka przykładów udanych lub przynajmniej wolnych od katastrof ekologicznych samochodów: Darrell Waltrip jeżdżący dla Mountain Dew i Gatorade; Bobby Labonte, a później Kyle Busch dla Interstate Batteries; Harry Gant i Skoal Bandit; Carl Edwards w samochodzie sponsorowanym przez Scott's, a później przez Aflac; Kenny Wallace w samochodzie sponsorowanym przez Straż Graniczną Stanów Zjednoczonych; Dale Earnhardt Jr. prowadzący dla Amp Energy i Danica Patrick, która jest bardzo otwarta na to, że nie chce wierzyć w przesądy, prowadzili zielony samochód dla GoDaddy, a także samochód ozdobiony zielonymi czterolistnymi koniczynami. Być może tylko w wyścigach samochodowych ten szczęśliwy symbol zaprzeczałby sobie, ale wydaje się, że negatywne postrzeganie zielonego samochodu nie wpłynęło na żadnego z tych profesjonalistów. Nawet Jeff Gordon, który doznał kontuzji i rozczarowujących wyników podczas jazdy zielonym samochodem dla sponsora Nicorette, przypisuje swoje „pecha” wzloty i upadki związane z prowadzeniem szybkich samochodów..
Powiązane artykuły
- 10 przesądów ze świata wyścigów samochodowych
- Czy NASCAR naprawdę zaczął się od bootlegerów??
- Jak działa malowanie samochodów seryjnych
- Jak będą wyglądały samochody wyścigowe w 2025 roku?
- Dlaczego tak trudno jest zrozumieć system kar NASCAR?
Więcej świetnych linków
- Snopes: Checkered Past
- Caraviello: W wyścigach nie zawsze jest łatwo być zielonym
- NASCAR Superstitions: studium przypadku dla wszystkich
- Najdziwniejsze przesądy w historii NASCAR
- Przesąd zielonego samochodu wyścigowego
Źródła
- Boghosian, Kristen. „Przesądy NASCAR: studium przypadku dla wszystkich”. NASCAR. 13 czerwca 2014 r. (15 marca 2015 r.) Http://www.nascar.com/en_us/news-media/blogs/Off-Track/nascar-superstitions-case-study-danica-patrick-johnny-sauter-dale -jr-piątek-13.html
- Caraviello David. „Caraviello: W wyścigach nie zawsze jest łatwo być zielonym”. NASCAR. 17 marca 2012 r. (15 marca 2015 r.) Http://www.nascar.com/en_us/news-media/articles/2012/03/17/dcaraviello-green-car-superstition.html
- Crandall, Kelly. „Przesąd zielonego samochodu wyścigowego”. Raport wybielacza. 1 listopada 2008. (15 marca 2015) http://bleacherreport.com/articles/76249-the-superstition-of-the-green-race-car