Yurii Mongol
0 
2311
132
Wiele osób wzdragałoby się na myśl o włożeniu czegoś do ich nosa, szczególnie jeśli było to zakaźne bakterie krztuśca. Musisz więc pochwalić 34 osoby w Wielkiej Brytanii, które odważnie zgłosiły się na ochotnika, aby żywą bakterię krztuśca dostały się do ich nosa, za naukę.
Badanie, znane jako ludzki „model wyzwania”, celowo wystawiało zdrowych dorosłych na bakterie krztuśca w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku laboratoryjnym.
Model może pewnego dnia pomóc naukowcom w opracowaniu lepszej szczepionki na krztusiec, znany również jako krztusiec - chorobę, która rośnie zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak iw Europie. [27 Niszczycielskie choroby zakaźne]
Żaden z uczestników badania nie zachorował poważnie; w rzeczywistości większość z nich nie miała żadnych objawów. I taki był plan: badanie miało na celu podanie ochotnikom dawki bakterii, która wystarczyłaby, aby mogła ich zarazić, ale nie wystarczyłaby do wywołania objawów.
„Nie chcieliśmy wywoływać chorób” - powiedział główny autor badania dr Hans de Graaf, badacz z University Hospital Southampton NHS Foundation Trust. Rzeczywiście, gdyby uczestnicy zaczęli źle wyglądać, otrzymaliby antybiotyki w celu natychmiastowego leczenia infekcji. „[Chociaż] dorośli nie umierają na krztusiec, to naprawdę irytująca, okropna choroba” - powiedział de Graaf .
De Graaf przedstawił wyniki 4 października podczas IDWeek, spotkania kilku organizacji zajmujących się chorobami zakaźnymi. Odkrycia nie zostały jeszcze opublikowane w recenzowanym czasopiśmie.
Tworzenie lepszej szczepionki
Krztusiec wywołany przez bakterię Bordetella pertussis, to wysoce zaraźliwa choroba układu oddechowego, która może być poważna, a nawet śmiertelna dla niemowląt. U dorosłych choroba może prowadzić do napadów kaszlu tak gwałtownych, że powodują łamanie żeber.
Chociaż istnieje szczepionka na krztusiec, w ostatnich latach liczba przypadków tej choroby rośnie. W 2012 roku w USA odnotowano prawie 50 000 przypadków krztuśca - najwięcej od ponad 50 lat. Chociaż liczba przypadków spadła do około 16 000 w 2017 r., Jest to nadal wyższa niż w poprzednich dekadach, według Centers for Disease Control and Prevention..
Niektóre badania powiązały wzrost liczby przypadków częściowo ze zmianami wprowadzonymi w składzie szczepionki przeciw krztuścowi, które zmniejszyły skutki uboczne zastrzyku, ale wydawały się również skutkować osłabieniem ochrony po kilku latach.
Aby opracować lepszą szczepionkę przeciw krztuścowi, naukowcy muszą wiedzieć więcej na temat odpowiedzi immunologicznej ludzi na bakterie oraz typu odpowiedzi immunologicznej, która skutkuje ochroną. Naukowcy zamierzali to zbadać, zaszczepiając ludzi bezpośrednio bakteriami i pobierając próbki krwi w celu monitorowania ich odpowiedzi immunologicznej.
W badaniu wzięły udział zdrowe osoby w wieku od 18 do 45 lat, które miały niski poziom przeciwciał przeciwkoB. krztusiec, co oznaczało, że nie mieli niedawnej infekcji bakteriami (w tym infekcji, która nie wywoływała objawów). Wszyscy uczestnicy musieli zostać zaszczepieni przeciwko krztuścowi, ale nie niedawno - szczepienie musiało mieć miejsce co najmniej pięć lat przed badaniem.
Po przesiewie 54 ochotników 34 spełniło kryteria przystąpienia do badania. Wolontariusze otrzymali rekompensatę do 4600 USD (3500 funtów brytyjskich) za swój czas i niedogodności spowodowane procedurami.
Uczestnicy zostali poproszeni o położenie się na plecach, podczas gdy naukowcy wlewali płyn zawierający bakterie do każdego nozdrza przez około 1 minutę na każde nozdrze.
Badacze zaczęli najpierw od bardzo niskiej dawki B. krztusiec u kilku ochotników i stopniowo zwiększali dawkę w miarę zaszczepiania większej liczby ochotników, aż 70 procent ochotników zostało „skolonizowanych” przez bakterie. Oznacza to, że bakterie żyły w ich nosie, ale uczestnicy nie mieli objawów.
Następnie uczestnicy zostali przyjęci do szpitalnej jednostki badawczej na 17 dni, gdzie każdy z nich miał prywatny pokój i dostęp do strefy rekreacyjnej. Jeśli uczestnicy opuszczali wyznaczony obszar (co było dozwolone tylko w określonych porach), musieli nosić maskę, aby zapobiec infekcji innych.
Większość uczestników nie odczuwała żadnych objawów. Kilku uczestników doświadczyło łagodnych objawów, w tym przekrwienia błony śluzowej nosa i kaszlu. Jednak nie jest jasne, czy te objawy były w rzeczywistości wynikiem B. krztusiec bakterie lub jeśli niektórzy z uczestników mieli alergie lub jeśli wpadli na coś tuż przed rozpoczęciem badania.
Mimo to, żaden z tych objawów nie był na tyle poważny, by wymagać od uczestników opuszczenia badania lub poddania się leczeniu.
Uczestnicy wykonywali również zadania, aby badacze mogli sprawdzić, czy „wydalają” bakterie podczas kaszlu lub śliny. Na przykład uczestnicy zostali poproszeni o przeczytanie łamigłówki „Peter Piper wybrał dziobanie marynowanej papryki” w specjalnej komorze zwanej „skrzynką na kaszel”, w której pobierano próbki powietrza w poszukiwaniu bakterii. Żaden z uczestników nie przelał wirusa przez kaszel lub plucie.
Pod koniec badania wszyscy uczestnicy otrzymali antybiotyki w celu usunięcia infekcji.
Kolejnym etapem badań będzie zbadanie odpowiedzi immunologicznej ludzi na B. krztusiec bardziej szczegółowo. W przyszłości naukowcy będą mogli przetestować szczepionkę na krztusiec, szczepiąc wszystkich uczestników przed badaniem i sprawdzając, czy szczepionka chroni przed kolonizacją, powiedział de Graaf..
Nawet w obecnym badaniu niektórzy ochotnicy nie zostali skolonizowani przez B. krztusiec. Uczestnicy ci mogą pomóc naukowcom znaleźć „biomarkery” do ochrony przed krztuścem. „Co ci… ludzie mają, co chroni ich przed kolonizacją i czy jest to biomarker ochrony, który możemy znaleźć” - powiedział de Graaf.
Pierwotnie opublikowano w dniu .