Joseph Norman
0 
2515
704
Nie martw się o te duże, martwe dinozaury roślinożerne - ich liściaste posiłki były prawdopodobnie znacznie bardziej obfite, pełnowartościowe i pełne składników odżywczych, niż sądzili naukowcy. A mogło ich być znacznie więcej, niż sądzili kiedyś badacze.
Powszechna mądrość na temat dużych dinozaurów zjadających rośliny Brachiozaur i Argentinosaurus, polega na tym, że przez cały dzień musieli jeść ogromne ilości liści, aby urosnąć do swoich ogromnych rozmiarów. Naukowcy doszli do tego wniosku po części dlatego, że rodzaje roślin dostępnych miliony lat temu były ubogie pod względem odżywczym, a po części dlatego, że sądzono, że wysoki poziom dwutlenku węgla (CO2) w atmosferze zmniejszyłby wartość odżywczą tych roślin.
Jednak nowy artykuł opublikowany 11 lipca w czasopiśmie Palaeontology sugeruje, że ten pomysł może być błędny. Naukowcy wyhodowali rośliny przy bardzo wysokich poziomach CO2, takich jak te występujące w erze mezozoicznej (od 252 milionów do 66 milionów lat temu, w tym w okresach kredy, jury i triasu), odkrywając, że liście roślinności mają podobny poziom odżywiania jak rośliny współczesne. [25 niesamowitych starożytnych bestii]
Badanie wykazało, że wartość odżywcza liści, sprawdzona przez ich fermentację i badanie gazu wytwarzanego jako produkt uboczny tego procesu, była średnio nieznacznie niższa w środowiskach o wyższej zawartości CO2, ale nie znacząco. A niektóre rośliny wcale nie stały się mniej odżywcze.
To z kolei oznacza, że rośliny tamtej epoki mogły przetrwać większą populację dinozaurów roślinożernych niż wcześniej sądzono - napisali naukowcy..
„Duże rozmiary ciała zauropodów w tamtym czasie sugerowały, że potrzebowały one ogromnych ilości energii, aby je utrzymać” - powiedziała w oświadczeniu Fiona Gill, paleontolog z Uniwersytetu w Leeds w Wielkiej Brytanii, która kierowała badaniami. „Kiedy dostępne źródło pożywienia ma wyższy poziom składników odżywczych i energii, oznacza to, że potrzeba mniej żywności, aby zapewnić wystarczającą ilość energii, co z kolei może wpłynąć na wielkość i gęstość populacji”.
To znaczy: bardziej serdeczne liście oznaczałyby więcej jedzenia. Naukowcy napisali, że mogłoby to doprowadzić do tego, że po ziemi krążyło o 20 procent więcej gigantycznych dinozaurów zjadających liście, niż wcześniej sądzono.
Jednak badanie nie może stwierdzić z całą pewnością, że rośliny sprzed setek milionów lat były tak samo pożywne, jak dzisiejsze - stwierdzili naukowcy..
Przede wszystkim naukowcy nie wiedzą, czy określone gatunki, które badali (od paproci po sekwoje) występowały w erze mezozoicznej. Zamiast tego naukowcy wybrali odmiany na podstawie ich podobieństwa do roślin znalezionych w zapisie kopalnym z tamtej epoki. Po drugie, rośliny hodowano w szeregu wewnętrznych komór, w których można było regulować poziom CO2, a nie w ekosystemie mezozoicznym. Po trzecie, badane stężenia CO2 - 400 części na milion (ppm), 800 ppm, 1200 ppm i 2000 ppm - reprezentują zakres od współczesnych poziomów CO2 do wyższych szacunków mezozoicznego CO2. Naukowcy stwierdzili, że nie są dokładną repliką stężenia z tamtego okresu.
Badanie może być złą wiadomością dla innej grupy starożytnych zjadaczy liści. Podczas gdy ściany komórkowe roślin, które są ważne dla dużych roślinożerców, takich jak dinozaury, pozostały w dużej mierze niezmienione w różnych środowiskach CO2, same komórki były nieco inne. Naukowcy odkryli, że liście w środowiskach o wysokiej zawartości C02 miały mniej azotu, substancji ważnej dla owadów jedzących liście. Drobne roślinożerne zwierzęta mezozoiku mogły mieć trudności z konsumpcją wystarczającej ilości pożywienia, a zatem mogły mieć ograniczone populacje. Jednak naukowcy napisali, że dane nie były wystarczająco mocne, aby wyciągnąć ostateczne wnioski.
Pierwotnie opublikowano w dniu .