Paul Sparks
0 
3673
770
Moglibyśmy zbudować laser, który mógłby wysyłać sygnały do pozaziemskiej inteligencji.
Nie my, jak w sztabie. (To prawdopodobnie wykracza poza nasze umiejętności.) Ale my, tak jak w przypadku ludzkości. Nowy artykuł opublikowany wczoraj (5 listopada) w The Astrophysical Journal wykazał, że ludzkość mogłaby zbudować laser podczerwieni na tyle gorący i jasny, że - gdybyśmy oświetliły go bezpośrednio pobliskie egzoplanety - kosmici astronomowie powinni być w stanie wykryć go za pomocą nieba ... oglądanie technologii niewiele bardziej zaawansowanej od naszej własnej. (Oczywiście zakładając, że tam są.) [9 dziwnych, naukowych wymówek dla tego, dlaczego jeszcze nie znaleźliśmy życia obcego]
Musiałby być dość duży, ale nie do pomyślenia: jeden z możliwych projektów, które zaproponowali naukowcy, wymagałby lasera o mocy od 1 do 2 megawatów i lustra pierwotnego o średnicy co najmniej 100 stóp (30 metrów)..
Nie jest jasne, czy obcy natychmiast rozpoznaliby laser jako sygnał od inteligentnych form życia, powiedział w oświadczeniu James Clark, absolwent MIT i główny autor artykułu. Dodał jednak, że „z pewnością przyciągnie uwagę”.
Autorzy napisali w artykule, że głównym wyzwaniem przy budowie obcego światła laserowego jest to, że Ziemia nie jest sama w kosmosie. Zamiast tego jest stosunkowo małą planetą z ośmiu planet krążących wokół gwiazdy o wiele jaśniejszej niż jakakolwiek laserowa ludzkość mogłaby mieć nadzieję, że ją wyprodukuje. Z perspektywy obcego astronoma oddalonego o setki lat świetlnych cała ludzka cywilizacja i każde źródło podczerwieni, które mogłaby wytworzyć, zostałyby zagłuszone przez gigantyczne, rozgrzane do białości źródło światła w naszej lokalnej przestrzeni.
Celem lasera nie byłoby więc stworzenie migającego światła w ciemności, aby kosmici mogli usiąść i zauważyć. Zamiast tego, jak wyjaśnili autorzy, oznaczałoby to, że nasze słońce z obcej perspektywy wyglądałoby na tyle dziwnie, aby spojrzeć na nie ponownie.
Grupa kosmitów skanująca niebo mogła zauważyć, że nasze Słońce ma wokół siebie planety lub że przynajmniej jedna z tych planet może być zamieszkana. Ale to nie wydaje się wcale takie rzadkie. Być może, jeśli znajdują się na trapistach-1, gdzie znajduje się największa liczba egzoplanet, które mogą mieć na powierzchni wodę w stanie ciekłym, zwrócą szczególną uwagę na nasz system z tego samego powodu, dla którego zwróciliśmy na nie uwagę: możliwość istnienia światów nadających się do zamieszkania w odległości zaledwie kilkudziesięciu lat świetlnych od nas.
Gdybyśmy jednak skierowali laser w skali wyobrażonej przez Clarka bezpośrednio na tych kosmitów, gdy patrzyli na nasze słońce, nasze słońce wydawałoby się wykazywać bardzo niezwykłe zachowanie.
W normalnych okolicznościach gwiazdy różnią się nieco pod względem ilości światła, które wytwarzają. I są pewne wzorce w tej wariacji. Skoncentrowany laser podczerwony może jednak sprawić, że strumień światła słonecznego będzie się znacznie bardziej różnić w widmie podczerwieni niż normalnie. Zamiast tworzyć migającą latarnię w ciemności, laser sprawiłby, że nasze słońce wyglądało jak istniejące światło, które stało się niepewne.
Jeśli kosmici w pobliżu wykryli sygnał i zrozumieli jego znaczenie, może być możliwe utworzenie kanału komunikacyjnego za pomocą laserów o szybkości przesyłania danych do 2 Mb / s (megabitów na sekundę). To jest podobne do wolnego, nowoczesnego połączenia internetowego. Oczywiście, ze względu na prędkość światła, między wysyłaniem a otrzymywaniem wiadomości wystąpiłyby dziesięciolecia.
Naukowcy odkryli, że dalej od Ziemi laser może być nadal używany do nadawania bardziej ogólnego „Hej, jesteśmy tutaj!”. sygnał wykrywalny z odległości do 20000 lat świetlnych. (Oczywiście przestrzeń jest znacznie większa. Sygnał z 20 000 lat świetlnych dotarłby tylko do innych gwiazd w naszym ogólnym regionie Drogi Mlecznej.)
Świecenie w niebo superjasnego lasera podczerwonego może być niebezpieczne. Podczerwień nie jest widoczna dla ludzkiego oka, ale ukierunkowana intensywna wiązka nadal może kogoś oślepić. Tak długo, jak podjęto rozsądne środki ostrożności, aby nikt nie zajrzał do środka, powinno być w porządku, napisali.
Czy cokolwiek z tego jest dobrym pomysłem, to pytanie, na które czytelnicy muszą odpowiedzieć samodzielnie. (Być może po przeczytaniu powieści Cixina Liu „Problem trzech ciał”).