Zobacz, jak ta żaba zapala się po połknięciu świetlika

Niedawno nagranie z telefonu komórkowego uchwyciło niesamowity widok: po tym, jak mała żaba połknęła świetlika, pechowy owad wciąż migał z wnętrza przełyku płazów, być może nadawał ostatnie, desperackie SOS.

Według Beverly McCord żaba, która przywarła do okna w Tallahassee na Florydzie, połknęła świetlika 11 czerwca o zmierzchu, która powiedziała, że ​​obserwowała ten moment na swoim podwórku i szybko chwyciła telefon, aby go nagrać.

Po połknięciu świecącego owada żaba wyglądała na nietkniętą. To zaskakujące, ponieważ wiele gatunków świetlików wydziela substancję chemiczną, która jest wysoce toksyczna dla większości drapieżników - twierdzą eksperci. [Galeria: przyciągające wzrok bioluminescencyjne cuda]

McCord powiedział w e-mailu, że żaby takie jak ta - prawdopodobnie amerykańska zielona żaba drzewna (Hyla cinerea) - to częsty widok na jej podwórku, gdzie prawie co noc przynajmniej jeden przyczepia się do szyby w jej drzwiach lub oknach, aby złapać latające owady przyciągane do światła w pomieszczeniu.

„Stałem właśnie tam, kiedy żaba zjadła świetlika i byłem po prostu zszokowany, kiedy zobaczyłem, że mruga w nim” - powiedział McCord. „Po połknięciu pozostawał zapalony przez 10 do 15 minut, w tym czasie stale się ściemniał”.

Generowanie blasku

Świetliki wytwarzają swój charakterystyczny blask - proces znany jako bioluminescencja - w narządach świetlnych znajdujących się w ich brzuchach. Narządy te zawierają substancję chemiczną zwaną lucyferyną, enzym znany jako lucyferaza i nośnik energii cząsteczkę adenozynotrifosforanu. Gdy świetliki wprowadzają tlen do mieszanki, wywołuje reakcję chemiczną, która wytwarza światło.

Kiedy zapalają się brzuchy świetlika, owady sygnalizują potencjalnym partnerom pewne wzory, które są specyficzne dla ich gatunku. Jednak pokaz świetlny służy innemu ważnemu celowi: wysyłaniu ostrzeżenia głodnym drapieżnikom, że świetliki są zbyt toksyczne, aby je zjeść, powiedziała Sara Lewis, profesor ekologii ewolucyjnej i behawioralnej na Uniwersytecie Tufts. .

„Jesteśmy prawie pewni, że dzięki rekonstrukcji filogenezy świetlika [historii ewolucji] światło świetlika wyewoluowało jako sygnał ostrzegawczy i uczyło ono drapieżników o tych chemicznej obronie” - powiedział Lewis, autor książki „Silent Sparks: The Wondrous World świetlików ”(Princeton University Press, 2016).

Spójrz, ale nie smakuj

Istnieje około 2000 gatunków świetlików, a większość świetlików północnoamerykańskich produkuje steroidy obronne zwane lucibufaginami, które są wysoce toksyczne dla większości drapieżników z kręgosłupem, takich jak ptaki, gady i płazy, powiedział Lewis. Lucibufaginy wiążą się z receptorem osadzonym w ścianie komórkowej zwanym pompą sodową, który jest odpowiedzialny za pompowanie do i na zewnątrz naładowanych elektrycznie jonów. Te sterydy należą do tej samej klasy chemikaliów, co naparstnica, lek stosowany w leczeniu zastoinowej niewydolności serca. W małych dawkach związki te mogą stymulować serce, ale w dużych dawkach mogą sparaliżować mięśnie serca - powiedział Lewis..

W rzeczywistości zdrowe jaszczurki domowe rozwinęły śmiertelną toksykozę robaczków świętojańskich - zatrucie świetlikami - po zjedzeniu świetlików, wynika z badań opublikowanych we wrześniu 1999 roku w Journal of Chemical Ecology. W jednym przypadku, w ciągu godziny po tym, jak brodaty smok w Pogona rodzaj zjadł jednego świetlika, zaczął otwierać szczęki i gryźć język. Nadal się zacieśniał, gdy jego kolor skóry zmienił się z brązowego na czarny, a 2 godziny później był martwy, podali autorzy badania.

Jak powiedział Mark Branham, profesor nadzwyczajny na Wydziale Entomologii i Nematologii na University of Florida, świetliki „odruchowo krwawią” tę toksynę przez swoje stawy. Nawet ludzie mogą zostać dotknięci tą potężną trucizną - co nieoczekiwanie odkrył sam Branham. [10 najbardziej śmiercionośnych zwierząt (zdjęcia)]

Świetlik w ustach

Około dwie dekady temu Branham zbierał świetliki na polu i delikatnie umieścił jednego między ustami, aby uwolnić ręce podczas otwierania fiolki - ale nie był wystarczająco delikatny dla świetlika, który szybko użył swojej broni chemicznej.

„Byłem naprawdę zaskoczony, jak szybko moje usta zaczęły mrowieć, a potem zdrętwiały, a moje gardło zaczęło być trochę ściśnięte” - powiedział. Efekt trwał około 30 minut, wspominał Branham.

Ale jeśli toksyna świetlika jest tak silna, w jaki sposób żaba z Florydy była w stanie zjeść świetlika i najwyraźniej nie cierpieć z powodu żadnych złych skutków? Jedną z możliwości jest to, że świetlik należał do gatunku, który nie wytwarza toksyn, zasugerował Lewis.

„A może ta konkretna rzekotka drzewna jest jednym z drapieżników, który jest w jakiś sposób odporny na toksyny świetlika” - powiedziała.

Nawet wśród świetlików, które generują obronę chemiczną, ilość wytwarzanych przez nie toksyn lub ich ilość przenoszona na zewnątrz ciała może się różnić u poszczególnych osób - i być może żabie po prostu poszczęściło, powiedział Branham..

Ale może tak się nie stało. Ponieważ żaba zjadła świetlika bardzo niedawno, kiedy nagrywano materiał filmowy, możliwe jest również, że toksyny nie miały wystarczająco dużo czasu, aby wyrządzić prawdziwe szkody, Nick Caruso, ekolog z Virginia Polytechnic Institute and State University, powiedział w e-mailu.

- Prawdopodobnie gdybyśmy śledzili tę żabę przez mniej więcej godzinę, moglibyśmy zobaczyć inną historię - powiedział Caruso.

Nikt nie wie, czy żaba ostatecznie przetrwała spotkanie i będzie nadal pożerać świetliki. Ale jedno doświadczenie Branhama z kęsem świetlika zdecydowanie zapewniło, że będzie to jego ostatnie, powiedział .

„Z pewnością nie włożyłbym ich ponownie do ust” - powiedział Branham.

Oryginalny artykuł na .