Paul Sparks
0 
1369
301
Rafy koralowe to duże podwodne konstrukcje złożone ze szkieletów kolonialnych bezkręgowców morskich zwanych koralowcami. Gatunki koralowców, które budują rafy, są znane jako koralowce hermatypiczne lub „twarde”, ponieważ wydobywają węglan wapnia z wody morskiej, tworząc twardy, trwały egzoszkielet, który chroni ich miękkie, przypominające worki ciała. Inne gatunki koralowców, które nie biorą udziału w budowie raf, nazywane są koralami „miękkimi”. Według Coral Reef Alliance (CORAL), organizacji non-profit zajmującej się ochroną środowiska, te rodzaje koralowców są elastycznymi organizmami często przypominającymi rośliny i drzewa i obejmują gatunki, takie jak wachlarze i bicze morskie..
Każdy koralowiec nazywany jest polipem. Polipy koralowe żyją na egzoszkieletach węglanowych swoich przodków, dodając własny egzoszkielet do istniejącej struktury koralowca. W miarę upływu stuleci rafa koralowa stopniowo rośnie, po jednym małym egzoszkielecie, aż staną się masywnymi elementami środowiska morskiego.
Korale występują na całym świecie, od Wysp Aleuckich u wybrzeży Alaski po ciepłe, tropikalne wody Morza Karaibskiego. Największe rafy koralowe znajdują się w czystych, płytkich wodach tropików i subtropików. Największy z tych systemów raf koralowych, Wielka Rafa Koralowa w Australii, ma ponad 1500 mil długości (2400 kilometrów).
Według National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) naukowcy zbadali tylko około 20 procent dna oceanu. W związku z tym badacze oceanów nadal odkrywają nieznane dotąd rafy koralowe, które prawdopodobnie istniały od setek lat.
Życie koralowców
Według CORAL istnieją setki różnych gatunków koralowców. Koral ma olśniewającą gamę kształtów i kolorów, od okrągłych, złożonych koralowców mózgowych (nazwanych tak ze względu na ich podobieństwo do ludzkiego mózgu) po wysokie, eleganckie bicze morskie i wachlarze morskie, które wyglądają jak skomplikowane, intensywnie ubarwione drzewa lub rośliny.
Korale należą do gromady cnidaria (wymawiane ni-DAR-ee-uh), grupy obejmującej meduzę, ukwiały, portugalskiego wojownika i kilka innych galaretowatych i kłujących bezkręgowców morskich.
Korale żywią się na dwa sposoby. Niektóre gatunki łowią małe organizmy morskie, takie jak ryby i plankton, za pomocą kłujących macek na zewnętrznych krawędziach ich ciał. Jednak większość koralowców jest zależnych od alg zwanych zooksantellami, które dostarczają energię poprzez fotosyntezę.
Według Amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska (EPA) korale mają symbiotyczny lub wzajemnie korzystny związek z zooxanthellae. Te algi żyją w ciele polipa koralowca, gdzie fotosyntetyzują, aby wytworzyć energię dla siebie i polipów. Z kolei polipy dostarczają glonom domu i dwutlenku węgla. Dodatkowo zooksantelle zapewniają koralowcom ich żywe kolory - większość ciał polipów koralowych jest przezroczysta i bezbarwna bez zooksantelli.
Niektóre gatunki koralowców, takie jak koralowce mózgowe, są hermafrodytami, co oznacza, że w tym samym czasie wytwarzają jaja i plemniki. Rozmnażanie płciowe ma miejsce podczas masowego tarła koralowców, które w przypadku niektórych gatunków ma miejsce tylko raz w roku.
Inne gatunki, takie jak koralowce Elkhorn, są gonochoryczne, co oznacza, że tworzą kolonie złożone z samców lub samic. W każdej kolonii koralowców wszystkie polipy wytwarzają tylko jaja lub tylko plemniki. Aby się rozmnażać, kolonia musi polegać na sąsiedniej kolonii, która wytwarza drugą komórkę rozrodczą.
Świat raf koralowych
Według CORAL, większość znacznych raf koralowych, jakie dziś można znaleźć, ma od 5000 do 10000 lat. Najczęściej znajdują się w ciepłej, czystej, płytkiej wodzie, gdzie jest dużo światła słonecznego, które odżywia glony, z których koralowce czerpią pożywienie.
Rafy koralowe zajmują mniej niż 1 procent dna oceanu - wszystkie razem miałyby powierzchnię około 110 000 mil kwadratowych (285 000 km kwadratowych), czyli mniej więcej tyle, ile wynosi stan Nevada. Niemniej należą one do najbardziej produktywnych i różnorodnych ekosystemów na Ziemi.
Około 25 procent wszystkich znanych gatunków morskich wykorzystuje rafy koralowe jako pokarm, schronienie i rozmnażanie. Zdaniem CORAL, nazywane czasami „lasami deszczowymi morza” ze względu na ich bioróżnorodność, rafy koralowe są głównym siedliskiem ponad 4000 gatunków ryb, 700 gatunków koralowców oraz tysięcy innych roślin i zwierząt..
Rafy koralowe są zazwyczaj podzielone na cztery kategorie, według CORAL: rafy brzegowe, rafy barierowe, rafy płatowe i atole. Rafy brzegowe są najczęściej spotykanymi rafami i rosną w pobliżu wybrzeży. Rafy barierowe różnią się od raf na skraju tym, że są oddzielone od linii brzegowej głębszymi, szerszymi lagunami. Rafy płatkowe zwykle rosną między rafami brzegowymi i barierowymi na platformie wyspowej lub na szelfie kontynentalnym. Pierścienie koralowców tworzące atole tworzą chronione laguny pośrodku oceanów, zwykle wokół wysp, które zatopiły się z powrotem do oceanu.
Oblężone rafy koralowe
Rafy koralowe to krytyczne siedliska morskie, od których zależy wiele gatunków oceanów. Dodatkowo, rafy koralowe zapewniają ludziom na całym świecie około 30 miliardów dolarów bezpośrednich korzyści ekonomicznych poprzez żywność, rybołówstwo i turystykę, według Hopkins Marine Station na Uniwersytecie Stanforda..
Ale rafy koralowe są narażone na kilka zagrożeń.
Rosnące zakwaszenie oceanu - spowodowane tym, że oceany pochłaniają ogromne ilości dwutlenku węgla uwalnianego do atmosfery w wyniku spalania paliw kopalnych - hamuje zdolność koralowców do produkcji egzoszkieletów węglanu wapnia, na których polegają jako schronienie.
Zanieczyszczenie wody również sieje spustoszenie na rafach koralowych. Pestycydy i nawozy stosowane w rolnictwie, ropa i benzyna, zrzuty ścieków i osady z zerodowanych krajobrazów utrudniają rozwój koralowców, a tym samym niszczą złożone relacje między roślinami, koralowcami i innymi zwierzętami, które są częścią ekosystemu rafy.
Wraz ze wzrostem temperatury światowych oceanów w wyniku globalnego ocieplenia polipy koralowców wypędzają zooksantelle, od których są uzależnione jako pokarm. Po zniknięciu zooksantelli koralowiec traci swój wspaniały kolor, a wszystko, co można zobaczyć, to biały egzoszkielet; jest to określane jako bielenie koralowców. Według CORAL, kolonie koralowe poddane wybielaniu zwykle giną.
Praktyki wędkarskie, takie jak łowienie cyjankami (rozpylanie cyjanku w wodzie ogłusza ryby, aby łatwiej było je złapać), „szaleństwo” przy użyciu materiałów wybuchowych i przełowienie trawlerami może zniszczyć tysiącletnią rafę koralową w ciągu kilku minut.
„Przełowienie, zakwaszenie i zanieczyszczenie oceanów popychają rafy koralowe w zapomnienie” - napisał Roger Bradbury, ekolog z Australian National University w Canberze w swoim artykule opiniotwórczym w New York Times. „Każda z tych sił jest w pełni zdolna do spowodowania globalnego upadku raf koralowych; razem zapewniają to”.
Przyszłość Wielkiej Rafy Koralowej
Największa rafa koralowa na świecie, Wielka Rafa Koralowa, jest domem dla co najmniej 400 pojedynczych gatunków koralowców i tysięcy różnych gatunków ryb, mięczaków, węży morskich, żółwi morskich, wielorybów, delfinów, ptaków i nie tylko. Podobnie jak w przypadku innych raf koralowych na świecie, ten niesamowity ekologiczny hotspot jest zagrożony.
Fala upałów w 2016 roku spowodowała, że duży procent koralowców w Wielkiej Rafie Koralowej przeszedł silne blaknięcie i śmierć. Badanie z 2018 roku w czasopiśmie Nature Communications wykazało, że tylko w północnej jednej trzeciej rafy ponad 60 procent koralowców płytkich (poniżej 49 stóp lub 15 metrów) uległo pewnym stopieniom blaknięcia, a 30 procent koralowców zmarły. Badanie wykazało również, że nawet w głębszych, mniej zbadanych obszarach rafy (do około 131 stóp lub 40 m), prawie 40 procent koralowców miało przynajmniej częściowe wybielenie.
Zdrowe rafy prowadzą do zdrowych oceanów, a zdrowe oceany są niezbędne do życia na Ziemi. Zniszczenie, przed którym stoi nie tylko Wielka Rafa Koralowa, ale także każda rafa na całym świecie, może doprowadzić do wyginięcia tysięcy gatunków życia morskiego. Z kolei linie brzegowe chronione obecnie przez rafy łatwiej byłyby zalewane podczas burz, niektóre wyspy i kraje nisko położone zniknęłyby pod wodą, a wart 30 miliardów dolarów przemysł, który zapewniają rafy koralowe, mógłby się załamać..
Rząd Australii przedstawił długoterminowy plan utrzymania Wielkiej Rafy Koralowej. Plan określa wysiłki zmierzające do znacznego ograniczenia, a ostatecznie wyeliminowania składowania materiałów i chemikaliów, ograniczenia połowów i kłusownictwa oraz monitorowania jakości wody spływającej na rafę.
Podejmowanych jest również wiele prób odbudowy rafy. Naukowcy pracują nad wyhodowaniem silniejszych gatunków koralowców, które są mniej podatne na cieplejsze wody i rosną w przyspieszonym tempie, donosi New York Times. Hodują różne gatunki koralowców w laboratorium i umieszczają je w eksperymentalnych środowiskach zaprojektowanych tak, aby odzwierciedlały przewidywaną temperaturę i kwasowość oceanu za dziesięciolecia..
Inna grupa ekologów raf koralowych eksperymentuje z hodowlą koralowców na stalowych ramach umieszczonych na uszkodzonych częściach rafy. Prądy elektryczne przesyłane przez stalowe ramy przyspieszają wzrost korali od trzech do czterech razy, donosi New Scientist. Możliwe, że ta technika może pomóc w odbudowie rafy i zwiększyć prawdopodobieństwo przetrwania rafy koralowej.